Centrala_telefoniczna.pdf
(
1921 KB
)
Pobierz
PROJEKTY
Dodatkowe
materiały na CD
na CD pełna
dokumentacja
projektu
Centrali
Telefonicznej
(29 str.)
Centrala analogowo-
cyfrowa (64 porty)
Przedstawiony projekt centrali ma cel edukacyjny. Pokazano w nim jak buduje się centrale telefoniczne
z analogowym polem komutacyjnym, opisano zasadę działania poszczególnych elementów systemu oraz
programu.
Pełna dokumentacja (29 str.) jest dostępna na CD.
Rekomendacje:
Materiał ten po rozwinięciu jest doskonały jako praca końcowa dla absolwentów Szkół
Wyższych o profilu telekomunikacyjnym. Może być również przydatny jako pomoc naukowa w Średnich
Szkołach Telekomunikacyjnych. Wiele ciekawych informacji znajdą tu także elektronicy interesujący się
telekomunikacją.
PROJEKTY POKREWNE
wymienione artykuły są w całości dostępne na CD
Tytuł artykułu
Właściwości centrali
Pojemność do 64 portów – rozbudowa płyty
bazowej umożliwia zwiększenie liczby portów,
jednak możliwości rozbudowy ograniczone są
przez moc obliczeniową mikroprocesora.
Karty abonenckie analogowe
– zasilanie
–24 V, prąd liniowy 25 mA, napięcie dzwo-
nienia 90 V nałożone na napięcie liniowe
–24 V. CLIP DTMF lub FSK, teletaksa 16 kHz,
zmiana polaryzacji po zgłoszeniu się abo-
nenta wywoływanego.
Nr EP/EdW
Kit
Centrala telefoniczna
EP 10/1998 AVT-475
Centralka domofonowa
EP 9/2000 AVT-874
Cyfrowa centrala alarmowa
EP 3-4/2001 AVT-5005
Domowy aparat telefoniczny z kartą chipową
EP 10-11/2002 AVT-5081
Rejestrator telefoniczny
EP 11-12/2000 AVT-897
Polowa łącznica telefoniczna
EP 8-9/2001 AVT-5030
Rejestrator telefoniczny z dekoderem CLIP
EP 6-7/2002 AVT-5065
Taryfikator rozmów telefonicznych
EP 9/1997 AVT-333
Odbiornik DTMF – zdalne sterowanie przez telefon
EP 3-4/1997 AVT-251
24
ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 6/2009
Centrala analogowo-cyfrowa (64 porty)
Karta sygnałowa
– 6 odbiorników DTMF, jeden nadajnik, gene-
ratory 400 Hz, 16 kHz (teletaksa), dwa moduły zapowiedzi słownej
(od 16 do 60 sek), nadajnik FSK, wybieranie abonenta wewnętrznego
(DISA).
Translacje miejskie
– impedancja 600 V, dekodowanie CLIP FSK,
dekodowanie teletaksy, wykrywanie zmiany biegunowości, dekodowanie
tonu 400 Hz, odbieranie/wysyłanie SMSów.
Sterownik
– wyjście na miasto przez listę na podstawie wybra-
nego numeru (LCR), automatyczny wybór operatora (preselekcja),
wyjście na miasto bez numeru kierunkowego (gorąca linia), ruch
przychodzący kierowany do grupy abonentów (w przypadku CLIPa
z rekordem $07), kierowanie połączenia przychodzącego na wybraną
grupę (mechanizm podobny do DDI w ISDN) lub odrzucanie połącze-
nia pochodzącego z przeniesienia. W ruchu wychodzącym możliwość
generowania sekwencji #31# (i innych) przed numerem (połączenie
anonimowe). Komunikacja z komputerem i aplikacjami CTI przez
Ethernet, RS232C, USB, obsługa drukarki i modemu.
Translacje miejskie MB
– niewielka modyfikacja translacji CB
umożliwi współpracę z centralami MB. Wymaga to jednak zmian na
płytce. Ze względu na to, że centrale MB zostały praktycznie wypar-
te przez CB, to nie opracowano odpowiedniej translacji. Jeśli jednak
będzie zainteresowanie, to projekt takiej translacji zostanie opubli-
kowany.
Karta ISDN
– zainteresowanych proszę o e-maile. Jeśli będzie za-
interesowanie, to opracuję kartę ISDN najpierw w formie translacji
miejskiej, później karty abonenckiej z obsługa MSN i DDI.
Translacje/abonenci VoIP
– dodatkowa karta umożliwia podłącze-
nie centrali do sieci Ethernet/Internet. Umożliwi to zdalny dostęp do
taryfikatora i konfiguracji centrali oraz korzystanie z telefonii VoIP.
Translacje GSM
– karta taka daje możliwość wykonywania tanich
połączeń do sieci komórkowych. Istnieje też możliwość wdzwonienia
się z telefonu komórkowego na taką translację, automatycznego zalo-
gowania konta i wykonywania tanich połączeń na numery miejskie.
Karta komunikatów słownych
– dodatkowa karta z ROM i prze-
twornikami DA umożliwia odtwarzanie komunikatów o stanie cen-
trali (np.: „Wszystkie linie zajęte”, „Abonent czasowo niedostępny”)
zamiast generowania sygnału nieosiągalności.
Karta rejestratora rozmów/poczty głosowej
– pamięć
Compact
Flash
na karcie umożliwia rejestrację treści rozmów oraz obsługę
poczty głosowej.
Ze względu na to, że napisanie programu obsługującego wszyst-
kie funkcje i wykorzystującego w pełni możliwości sprzętowe centrali
zajęłoby bardzo dużo czasu, to program ograniczono do niezbędnego
minimum.
Wersja 1.0 programu ma następującą funkcjonalność:
– Realizacja połączeń pomiędzy numerami wewnętrznymi i wycho-
dzących na linie miejskie.
– Spójna numeracja miejska i wewnętrzna (wyjście na linie ze-
wnętrzne bez konieczności wybierania dodatkowej cyfry).
– 8 klas uprawnień dla abonentów w ruchu wychodzącym (restryk-
cje połączeń).
– Mechanizm LCR (automatyczny wybór najtańszego operatora).
– CLIP DTMF w ruchu wewnętrznym.
– Zmiana biegunowości po zgłoszeniu się abonenta wywoływanego
(w ruchu wewnętrznym).
Do czasu ukazania się artykułu, możliwości centrali powinny być
rozszerzone o:
– Nadawanie CLIP FSK.
– Odbiór CLIP FSK poprzez translacje miejskie.
– Przekazywanie połączeń.
– Rejestracja połączeń przychodzących i wychodzących
w EEPROM.
Oprogramowanie jest stale rozwijane. Najnowszą wersję progra-
mu, jak również jego kod źródłowy, można pobrać ze strony: r-mik.
eu/ctac. Tam też można dokonać zakupu detalicznego układów fir-
my Zarlink i CML oraz płytek drukowanych do opisywanej centrali.
Oprogramowanie centrali udostępnione jest na licencji GNU – tylko
do celów niekomercyjnych. Program napisano w języku C. Zachęcam
do rozwijania oprogramowania.
Schemat blokowy
Każda centrala składa się z następujących bloków:
Zasilacz –
wytwarza napięcia niezbędne do pracy centrali (na-
pięcie liniowe, dzwonienia, zasilania układów analogowych i cyfro-
wych).
Sterownik –
Jak sama nazwa wskazuje, steruje funkcjami poszcze-
gólnych elementów centrali. W zasadzie jest to komputer z własnym
oprogramowaniem, pamięcią i mikroprocesorem. Schemat blokowy
sterownika:
Karta sygnałowa –
Generuje tony zgłoszenia (400 Hz), melodię,
dekoduje/generuje tony DTMF, impulsy teletaksy (16 kHz), CLIP FSK
DTMF, obsługuje zapowiedzi. Schemat blokowy karty sygnałowej:
Karty abonenckie
– wytwarzają prąd liniowy, dekodują podnie-
sienie słuchawki, włączają prąd dzwonienia. Schemat blokowy karty
abonenckiej:
Karta translacji miejskich
analogowych
– obciąża linie odpo-
wiednim prądem, dekoduje CLIP FSK, dekoduje ton zgłoszenia, zaję-
tości, nieosiągalności (400 Hz). Schemat blokowy karty translacji:
25
ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 6/2009
PROJEKTY
Zabezpieczenia linii
– ich zadaniem jest zabezpieczenie kart
centrali przed szkodliwymi impulsami pojawiającymi się na linii
abonenckiej. Linie abonenckie są zabezpieczone warystorami i bez-
piecznikami, natomiast translacje miejskie dodatkowo odgromnikami
gazowymi. Rolą warystora jest zabezpieczenie przed krótkimi prze-
pięciami, natomiast rolą odgromnika jest zabezpieczenie przed długo-
trwałymi wyładowaniami.
Pola komutacyjne
– zapewniają komutację sygnału mowy pomię-
dzy abonentami, abonentami i translacjami miejskimi oraz sygnałów
informacyjnych (sygnały zgłoszenia i zajętości, melodia, DISA). Pole
komutacyjne to nic innego, jak matryca kluczy analogowo-cyfrowych
o małej rezystancji przejścia. Najpopularniejsze pola tworzą matrycę
8×16 (128 kluczy) i 8×8 (64 klucze). Pole komutacyjne ma wejście
RESET
umożliwiające rozłączenie wszystkich kluczy. Każdy klucz
w matrycy sterowany jest osobno, więc można dowolnie zwierać
wiersze z kolumnami. Kilka wierszy może być połączonych z jedną
kolumną (lub na odwrót), co umożliwia realizację połączeń konferen-
cyjnych.
Połączenia toru rozmównego pomiędzy modułami:
– w polu komutacyjnym 1 połączyć IO1 z wolną droga połączenio-
wą (niech będzie to droga 2),
– w polu komutacyjnym 2 połączyć IO2 z drogą abonenta 301, czyli 2.
Połączenie to oznaczono kolorem zielonym.
Gdy w tym samym czasie jest konieczność zestawienia połączenia
pomiędzy Ab303 (złącze 3 na karcie 1) i Ab305 (złącze 5 na karcie 1),
to dodatkowo należy:
– w polu komutacyjnym 1 połączyć IO3 z wolną droga połączenio-
wą (niech będzie to droga 3),
– w tym samym polu 1 połączyć IO5 z drogą abonenta 303, czyli 3.
Połączenie to oznaczono kolorem niebieskim.
Gdy dodatkowo Ab312 chce przeprowadzić rozmowę wychodzą-
cą na linię miejską, to należy:
– w polu komutacyjnym 3 połączyć IO4 z wolną droga połączenio-
wą (niech będzie to droga 4),
– w polu komutacyjnym 3 połączyć IO1 z drogą abonenta 312, czyli 4.
Połączenie to oznaczono kolorem czerwonym.
Jak widać w takiej konfiguracjiwjednejchwilimożebyćprzepro-
wadzonych nawet osiem rozmów. W praktyce jedną drogę rezerwuje
się dla sygnału 400 Hz lub melodii. Sygnał ten dostępny jest zawsze
i może informować o braku wolnych dróg rozmównych.
W praktyce zestawienie połączenia składa się z wielu kroków
i tak:
– Po stwierdzeniu podniesienia słuchawki sterownik szuka wolnej
drogi połączeniowej i jeśli takiej drogi nie ma, to generowany jest
sygnał nieosiągalności.
– Sterownik szuka wolnego odbiornika DTMF i jeśli takiego odbior-
nika brak, to generowana jest melodia.
– Sterownik czeka się na wybranie cyfr przez abonenta. Jeśli Abo-
nent A nie wybierze numeru Abonenta B w ciągu 30 sekund, to
zwalniane są drogi połączeniowe i odbiornik DTMF, a Abonent
A otrzymuje sygnał nieosiągalności.
– Po wybraniu numeru przez Abonenta A, sterownik dokonuje ana-
lizy jego składni i kieruje na odpowiednie porty centrali (do abo-
nentów wewnętrznych lub na translacje miejskie). Jeśli Abonent
B (translacja) jest zajęty, to generowany jest sygnał zajętości.
– Generowany jest sygnał dzwonienia i CLIP do abonenta, i jeśli jest
to połączenie na linię miejską, to na wolnej translacji miejskiej
wybierany jest numer Abonenta B.
– Jeśli Abonent B zgłosi się, to dochodzi do zestawienia połączenia
(brak zgłoszenia Abonenta B wywoływanego przez 180 sekund
powoduje wygenerowanie sygnału nieosiągalności i zwolnienie
drogi rozmównej). Odłożenie w dowolnym momencie słuchawki
przez Abonenta A powoduje zwolnienie zajętych zasobów. Gdy
już doszło do połączenia i Abonent B odłożył słuchawkę, to nastę-
puje zwolnienie zasobów i wygenerowanie sygnału nieosiągalno-
ści. Odłożenie słuchawki abonenta na linii miejskiej dekodowane
jest przez odbiorniki 400 Hz (pojawienie się sygnału nieosiągalno-
ści z centrali miejskiej).
Drogi rozmówne
p
rzykładowej centrali:
Budowa karty abonentów analogowych
Moduł liniowy można zbudować na dwa sposoby. Pierwszy pro-
sty, ale dość drogi, to wykorzystanie modułu SLIC firmyZarlink(daw-
ny Mittel). Przykładowo może to być moduł MH88500:
W powyższym przykładzie, aby zestawić połączenie pomiędzy
Ab301 (złącze 1 na karcie 1) i Ab310 (złącze 2 na karcie 2), to należy:
26
ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 6/2009
Centrala analogowo-cyfrowa (64 porty)
Moduł zawiera obwód zasilania telefonu, wykrywania podniesienia słuchawki, sterowa-
nia przekaźnikiem załączającym prąd dzwonienia. Do współpracy modułu SLIC z mikropro-
cesorem wystarczy dekoder adresowy i porty I/O. Od strony liniowej należy dodać przekaźnik
załączający prąd dzwonienia.
����
������
���������
Moduł SLIC współpracuje bezpośrednio z polem komutacyjnym (np. MT8816). Niestety
cena modułu SLIC jest dość wysoka, a należy pamiętać o tym, że dla każdego abonenta w cen-
trali potrzebny jest jeden moduł SLIC.
Drugie rozwiązanie opiera się o elementy dyskretne. Moduł liniowy jest dość prosty i skła-
da się ze:
– źródła prądowego U7 zbudowanego z użyciem LM317,
– komparatora prądu liniowego (wykrywanie podniesienia słuchawki) zbudowanego na T1
(BC547B),
– ogranicznika przepięć D4 i D5 (1N4148),
– układu załączającego prąd dzwonienia U6 (optotriak MOC3020).
Budowę modułu liniowego zaczerpnięto z rozwiązań dostępnych w literaturze i w sieci
Internet. Podobne rozwiązania stosowane są przez krajowych producentów central.
Zasada działania:
Moduł liniowy (na karcie jest ich 8) sterowany jest sygnałami z adresowanych zatrzasków
U4 i U8 typu 74HCT259.
U4 włącza optotriak np. U6. Prąd dzwonienia przez rezystor zabezpieczający R5 zasila
linię abonencką. D3 zabezpiecza źródło prądowe przed uszkodzeniem przez napięcie dzwo-
nienia, które ma wartość –24…–140 V. Dioda ta nie ma wpływu na pracę źródła, gdy prąd
dzwonienia jest wyłączony.
Napięcie dzwonienia nałożone jest na stałe, ujemne napięcie liniowe. Jest to konieczne do
określenia momentu podniesienia słuchawki przez Abonenta B podczas generowania sygnału
dzwonienia.
Napięcie dzwonienia nakładane jest na napięcie liniowe w zasilaczu, a kondensatory
C14…17 separują napięcie liniowe od napięcie dzwonienia. Postępowanie takie może wydać
się dziwne. Jego uzasadnieniem jest fakt, że w centrali mogą pracować moduły z układami
MT88500. Wymagają one, aby napięcie dzwonienia było nałożone na napięcie liniowe. Nato-
miast moduły abonenckie, w których napięcie dzwonienia załączane jest optotriakiem, muszą
mieć oddzielone napięcie liniowe od napięcia dzwonienia. Jest to konieczne, ponieważ aby
wyłączyć optotriak
,
napięcie na nim musi spaść prawie do zera. Dlatego zastosowano konden-
satory szeregowe C14…17 o dużej pojemności.
���� � �
27
ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 6/2009
PROJEKTY
Obwód z diodami D1, D6 i kondensatorem C20 wytwarza napię-
cie ujemne o wartości około 115 V (wartość szczytowa napięcia dzwo-
nienia). Napięcie to, po zsumowaniu z napięciem liniowym, podawa-
ne jest na optotriaki za pośrednictwem rezystora R5. Napięcie liniowe
dodawane jest do napięcia dzwonienia. Ze względu na to, że na nie-
obciążonej linii panuje napięcie –24 V, jest ono doprowadzone za po-
średnictwem R3 do optotriaka. Dzięki powyższym zabiegom napięcie
dzwonienia na „wejściu” triaka oscyluje w granicach –24…–140 V. Na
„wyjściu” triaka napięcie ma wartość około –24 V.
Dioda D2 zwiera ewentualne dodatnie połówki napięcia dzwonie-
nia. W przeciwnym wypadku napięcie to mogło by uszkodzić źródło
prądowe. Sygnał z linii telefonicznej trafiadopolakomutacyjnegoza
pośrednictwem kondensatora separującego C18. D4 i D5 zabezpieczają
wejście pola przed impulsami mogącymi indukować się w linii. Na-
pięcie na rezystorze źródła prądowego (R13) steruje bazą tranzystora
T1. Gdy słuchawka telefonu jest podniesiona, spadek napięcia na R13
otwiera tranzystor T1. R12 zabezpiecza jego bazę przed nadmiernym
prądem. Kolektor tranzystora zasila dzielnik R4, R11. Gdy tranzystor
przewodzi, to na dzielniku pojawia się napięcie około 0 V (logiczne
„0”). Gdy tranzystor jest zatkany, to napięcie jest bliskie 5 V (logicz-
na „1”). Napięcie z dzielnika podawane jest na wejście multipleksera
z wyjściem trójstanowym U5 (74HCT251). Ze względu na wartości re-
zystorów dzielnika, musi to być układ CMOS. Dodatkowo tranzystor
załącza diodę świecącą D15 sygnalizującą podniesienie słuchawki.
Wyjście układu U8 za pośrednictwem bufora U1A typu 74LS06
steruje przekaźnikiem PK8 odwracającym biegunowość linii abonenc-
kiej. Zmiana biegunowości następuje po zgłoszeniu się Abonenta B.
D8 zabezpiecza wyjście bufora przed uszkodzeniem w momencie
rozłączania przekaźnika. Ze względu na to, że tylko sześć pierwszych
obwodów abonenckich jest wyposażonych w przekaźniki, to wyjście
28
ELEKTRONIKA PRAKTYCZNA 6/2009
Plik z chomika:
ALL_THE_BEST
Inne pliki z tego folderu:
BN46-00552E-Pol.pdf
(1913 KB)
HD25-35 USB intelligent tiggerelectrical load19.7.3(1).pdf
(422 KB)
HD25-35 USB intelligent tiggerelectrical load19.7.3.pdf
(422 KB)
Wzmacniacze Lampowe.rar
(121155 KB)
[11] Instalacje teletechniczne i komputerowe.pdf
(12066 KB)
Inne foldery tego chomika:
- WIN DROID IOS - HASŁO ARHIWÓW I FOLD - 1111
2025 Best Hits
Algodoo sceny
Allways ON screen Apk's
Android - Retro aplikacje
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin