Dr Max Gerson - Terapia dietetyczna.pdf - DR MAX GERSON - meandry

Physiological Chemistry and Physics 10 (1978), str. 449-464

LECZENIE ZAAWANSOWANYCH PRZYPADKÓW

RAKA TERAPIĄ DIETETYCZNĄ: PODSUMOWANIE

30 LAT DOŚWIADCZEŃ KLINICZNYCH*

DR MED. MAX GERSON

Gerson Institute, Box 535, Imperial Beach, California 92032

[obecny adres: Box 430, Bonita, CA 91908, tel. 001-619-585 7600]

Streszczenie: Trzydzieści lat doświadczeń klinicznych doprowadziło do udanej terapii

zaawansowanych przypadków raka. Terapia ta oparta jest na założeniu, iż (1) chory na

raka ma obniżoną odporność i uogólnione uszkodzenie tkanek, szczególnie wątroby, oraz

(2) gdy niszczona jest tkanka nowotworowa, wówczas toksyczne produkty degradacji

trafiają do krwi, co prowadzi do śpiączki i śmierci w wyniku niewydolności wątroby. Terapia

składa się z diety bogatopotasowej, ubogiej w sód, nie zawierającej tłuszczów ani

olejów, i z minimalną ilością białek zwierzęcych. Soki z surowych owoców i warzyw oraz z

surowej wątroby dostarczają enzymów oksydacyjnych, które ułatwiają przywrócenie

właściwego funkcjonowania wątroby. Stosuje się uzupełnianie preparatami jodu i

niacyny. Wlewy doodbytnicze z kawy powodują poszerzenie przewodów żółciowych,

co ułatwia wydalanie toksycznych produktów rozpadu tkanki nowotworowej przez wątrobę,

a także dializę toksycznych produktów ze krwi przez ścianę okrężnicy. Terapia musi być

stosowana w integralnej całości. Elementy terapii stosowane w izolacji nie dadzą

pomyślnych wyników. Terapią tą wyleczono wiele zaawansowanych przypadków raka.

Szanowni Państwo!

Przyjechałem tu na wakacje, nie z wykładem. Nie przywiozłem żadnych materiałów.

Zrobiłem więc trochę notatek z pamięci, ponieważ poproszono mnie, by najpierw

opowiedzieć Państwu, jak to się stało, że zająłem się leczeniem raka. Jest to zabawna

historia.

Gdy byłem lekarzem chorób wewnętrznych w Bielefeld w Niemczech w 1928 r., pewnego

dnia wezwano mnie do chorej pacjentki. Spytałem, co jej dolega, ale przez telefon nie

chciała mi powiedzieć. Więc pojechałem tam, trochę poza miasto. Spytałem ją "Co Pani

dolega?" Opowiedziała, że była operowana w pobliskiej dużej klinice i stwierdzono raka

w przewodzie żółciowym. Zobaczyłem bliznę pooperacyjną. Była w wysokiej gorączce,

miała żółtaczkę.

Powiedziałem jej "Przykro mi, nic nie mogę zrobić dla Pani. Nie wiem, jak leczyć raka. Nie

widziałem pomyślnych wyników, zwłaszcza w tak zaawansowanym przypadku, gdy nie ma

już możliwości operacji". Na to ona odparła "Nie, panie doktorze, poprosiłam pana, bo

widziałam wyniki pańskiego leczenia gruźlicy i zapalenia stawów w różnych przypadkach.

________________

*Nota od wydawcy. Jest to zapis wykładu wygłoszonego przez dra Gersona w

Escondido, California, w 1956 r. Dr Gerson zmarł w 1959 r. Bardziej kompletną

informację o tej terapii można znaleźć w jego książce A Cancer Therapy: Results of 50

Cases, by Max Gerson, 3rd edition, 1977, Totality Books, Del Mar, CA, lub od jego córki Mrs.

Charlotte Gerson Straus w Gerson Institute, Box 535, Imperial Beach, CA 92032 [obecny

adres: Box 430, Bonita, CA 91908, tel. 001-619-585 7600]. Perspektywy społeczno-

ekonomiczne i polityczne są omówione w książce Has Dr. Max Gerson a True Cancer Cure?

by S. J. Haught, 1976, Major Books, 21335, Roscoe Blvd., Canoga Park, CA 91304.

Proszę, oto blok listowy i zapisze pan leczenie. Na tamtym stole leży książka, a z tej książki,

pan będzie taki dobry i przeczyta mi na głos rozdział pod tytułem „Leczenie raka”.

Była to gruba książka, około 1200 stron, o medycynie ludowej, a w środku był ten

rozdział. Zacząłem czytać. Książka była zredagowana przez trzech nauczycieli i jednego

lekarza. Nikt z nich nie praktykował medycyny. Tak więc opracowali tę książkę.

Przeczytałem ten rozdział. Było w nim coś o Hipokratesie, który dawał takim pacjentom

specjalną zupę. Muszę Państwu powiedzieć, tę zupę stosujemy obecnie! Zupę z tej

książki, z praktyki Hipokratesa - 550 lat przed Chrystusem! Był on największym lekarzem

tamtych czasów, sądzę nawet, że największym lekarzem wszystkich czasów. Miał on

ideę, że pacjent musi zostać odtruty za pomocą tej zupy i lewatyw i tak dalej.

Czytałem i czytałem, lecz wreszcie powiedziałem tej pani "Proszę Pani, z powodu mojej

terapii przeciwgruźliczej lekarze są nastawieni przeciwko mnie. Dlatego nie chciałbym Pani

leczyć". Ponownie zaczęła nalegać "Dam Panu oświadczenie na piśmie, że Pan nie jest

odpowiedzialny za wynik tego leczenia i że to ja nalegałam, by je przeprowadzić". Tak więc

z tym pisemnym oświadczeniem, pomyślałem, w porządku, spróbujmy.

Zapisałem leczenie. Było prawie takie samo, jakie stosowałem u pacjentów z gruźlicą [1-

7], które opracowałem i stosowałem w klinice uniwersyteckiej w Monachium z prof.

Sauerbruchem. Po okresie pracy w klinice terapia nabrała kształtu definitywnego, a jej

skuteczność została potwierdzona [8,9].

Pomyślałem, iż może będzie skuteczna także w przypadku raka. W książkach naukowych

zawsze pisało, że zarówno rak, jak i gruźlica są chorobami zwyrodnieniowymi, gdzie

organizm musi zostać odtruty. Ale to ostatnie stwierdzenie znajdowało się wyłącznie u

Hipokratesa.

Spróbowałem - i pacjentka została wyleczona! Sześć miesięcy później była

na nogach i w najlepszym stanie. Następnie przysłała mi dwa dalsze przypadki. Ktoś

z jej rodziny miał raka żołądka, gdzie podczas operacji stwierdzono przerzuty do węzłów

chłonnych okołożołądkowych - też wyleczony!

Trzecim przypadkiem był również rak żołądka. Został tak samo wyleczony. Spróbowano

leczenia w trzech przypadkach i wszystkie trzy zostały wyleczone!

Muszę Państwu powiedzieć, że do dnia dzisiejszego nie wiem, jak to się stało, jak mi

się to przytrafiło, jakim sposobem zostało to osiągnięte. W owym czasie zawsze mówiłem, że

nie wiem, dlaczego zostały one wyleczone. Nie wiedziałem wystarczająco na temat raka i

wejść w to, zająć się tym, było takim trudnym problemem. Ale gdy raz weszło mi to do

głowy i w ręce i do serca, nie mogłem już oderwać się od tego problemu.

W jakiś czas później trafiłem do Wiednia. Opuściłem Niemcy z powodu zmian politycznych

w czasach Hitlera. W Wiedniu spróbowałem tej terapii w sześciu przypadkach i we

wszystkich sześciu przypadkach żadnych wyników - same niepowodzenia! To był szok.

Sanatorium, gdzie leczyłem mych pacjentów, nie było zbyt dobrze zorganizowane w

zakresie terapii dietą. Leczono inne choroby innymi metodami i nie przywiązywano dużo

uwagi do diety. Temu więc przypisywałem niepowodzenia.

Potem przyjechałem do Paryża. W Paryżu leczyłem siedem przypadków i miałem trzy

pozytywne wyniki. Jednym z tych przypadków był starszy 70-letni mężczyzna. Miał on raka

jelita ślepego, gdzie zaczyna się okrężnica. Innym przypadkiem była pani z Armenii. Był to

bardzo ciekawy przypadek. Musiałem działać wbrew całej rodzinie. W tej rodzinie było

wielu lekarzy, i miałem mnóstwo kłopotów. Tym niemniej w tym przypadku powiodło mi

się. Miała ona odrastającego raka sutka. Za każdym razem rodzina nalegała, że pacjentka

"tak bardzo podupadła". Ważyła tylko 78 funtów [ok. 35,4 kg]. Została z niej skóra i kości i

chcieli, bym podawał jej żółtka. Dałem jej trochę żółtka - rak odrósł. Potem nalegali, bym

podawał jej mięso - surowe siekane mięso. Dałem jej to i rak odrósł. Za trzecim razem

chcieli, bym jej dawał trochę oleju. Dałem jej tego oleju i rak odrósł po raz trzeci. Tym

niemniej trzy razy byłem w stanie eliminować i leczyć tego raka. A wciąż nie miałem

pojęcia, czym jest rak. Gdyby ktoś mnie zapytał na temat teorii, po prostu co ja właściwie

robię, musiałbym odpowiedzieć "Doprawdy sam nie wiem".

W jakiś czas potem przyjechałem do USA. Problem raka i wyleczenie pierwszych

trzech przypadków bez przerwy siedziały mi w głowie. Wciąż myślałem "To musi być

możliwe, byłoby zbrodnią tego nie robić". Lecz nie było to takie proste. Gdy tu

przyjechałem, nie miałem kliniki. Nie miałem nawet prawa wykonywania zawodu lekarza.

Gdy zdałem egzaminy i mogłem przyjmować pacjentów, musiałem leczyć ich w domach i

była to praca trudna. Pacjenci nie chcieli stosować się do diety, przeprowadzać jej w

domu. Przyzwyczajeni byli oszczędzać na czasie przygotowania posiłków i nie wysilać

się nad robieniem wszystkich soków koniecznych do terapii, tak jak została opracowana.

Leczenie gruźlicy polegało na diecie bezsolnej, głównie owocowo - warzywnej,

jarzyny gotowane bez dodatku wody, parowane we własnych sokach, w ciężkim garnku, nie

z aluminium. Pokrywa musi być ciężka i dobrze dopasowana tak, by para nie uciekała.

Dalej, większość potraw musi być zjadanych na surowo, drobno utartych. Chorzy mają pić

sok pomarańczowy, sok grejpfrutowy oraz sok jabłkowy i marchwiowy. Soki te muszą być

sporządzone w specjalnym urządzeniu - rozcieracz [grinder] i osobna prasa - ponieważ

stwierdziłem, że w sokowirówkach [centrifugal juicers] lub maszynkach do soków

[liquefiers] nie mogłem otrzymać soku takiego rodzaju, który by leczył pacjentów.

Najpierw myślałem, że maszynki do soków [liquefiers] byłyby idealne. Surowiec

zachowywał się w całości. nic nie było tracone. Ale to nie działało. Potem

dowiedziałem się dzięki pewnemu fizykowi, że w maszynce do soków [liquefier], w środku,

jest dodatni ładunek elektryczny, a w cieczy jest ładunek ujemny. Ten ładunek elektryczny

niszczy enzymy oksydacyjne. To samo zachodzi też w przypadku sokowirówki [centrifugal

juicer] i innych aparatów. Dlatego sok musi być przygotowany w rozcieraczu [grinder, syn.

młynek, rozdrabniacz] i osobnej prasie - o ile możności wykonanych ze stali nierdzewnej.

Pacjenci muszą wypijać mnóstwo tych soków. Muszą zjadać zupę Hipokratesa. Nie mogę

wchodzić we wszystkie szczegóły. Nie wystarczyłoby jednego wieczoru. Ale bardzo

ważne dla odtrucia są lewatywy. Czułem, że odtrucie w postaci sugerowanej przez

Hipokratesa, w tej książce, było najważniejszym elementem.

Wreszcie miałem klinikę. Pacjenci zobaczyli, że także bardziej zaawansowane

przypadki, a nawet niektóre terminalne, bardzo zaawansowane przypadki, mogły zostać

uratowane. Trafiało do mnie coraz więcej i więcej przypadków terminalnych, zostałem

wmuszony w tę sytuację. Z drugiej strony, miałem nóż Amerykańskiego Towarzystwa

Medycznego na gardle i na plecach. Miałem tylko terminalne przypadki. Gdybym ich nie

uratował, moja klinika stałaby się umieralnią. Niektóre przypadki były przynoszone na

noszach. Nie mogli chodzić. Nie mogli już jeść. Było bardzo, bardzo trudno. Tak więc

naprawdę musiałem opracować terapię, która pomagałaby w tych dalece

zaawansowanych przypadkach [10, 11]. Powtarzam, zostałem do tego zmuszony.

O potrzebie tego, na czym należy położyć główny nacisk: czytając całą literaturę,

zobaczyłem, że wszyscy naukowcy leczą objawy. Pomyślałem, że są one tylko objawami. Za

nimi musi być coś zasadniczego. Niemożliwe, żeby były objawy w mózgu, inne w płucach, w

kościach, w jamie brzusznej i w wątrobie. Musi być coś podstawowego, inaczej jest

niemożliwe.

Już dzięki mojej pracy nad leczeniem gruźlicy nauczyłem się, że w gruźlicy i w

innych chorobach zwyrodnieniowych nie wolno leczyć objawów. Organizm - cały organizm

- musi być leczony. Łatwo powiedzieć, ale jak to zrobić? Stopniowo doszedłem do

wniosku, że najważniejszą częścią naszego organizmu jest przewód pokarmowy. By

wszystko, co zjadamy, było właściwie trawione, i by inne narządy przewodu

pokarmowego działały prawidłowo i pomagały w trawieniu do produktów końcowych -

a jednocześnie usuwały wszystkie produkty odpadowe - wszystkie toksyny i trucizny które

muszą być usuwane, tak, by nic nie gromadziło się w naszym ustroju, to właśnie -

pomyślałem sobie - jest rzeczą najważniejszą w leczeniu gruźlicy. Tak samo musi być we

wszystkich innych chorobach zwyrodnieniowych. I do dnia dzisiejszego jestem wciąż

przekonany, że rak nie wymaga "swoistego" leczenia.

Rak jest tak zwaną chorobą zwyrodnieniową, a wszystkie choroby zwyrodnieniowe

muszą być leczone tak, by najpierw cały organizm został odtruty. Wracając do mej pracy

nad leczeniem gruźlicy, zobaczyłem, że ważną rolę odgrywa wątroba. Usuwa ona toksyny z

organizmu, tak je przekształca, by mogły wejść do przewodów żółciowych, i w ten sposób

zostać usunięte z żółcią - to nie jest łatwe zadanie. Ponadto wątroba pomaga w

wytwarzaniu soku żołądkowego za pomocą układu nerwów trzewnych. Wątroba pomaga w

wytwarzaniu przez trzustkę trypsyny, pepsyny, lipazy, enzymów trawiennych - wszystko to

jest regulowane za pomocą układu nerwów trzewnych. Wątroba ma o wiele, wiele więcej

bardzo ważnych funkcji. Jedną z nich jest reaktywacja enzymów oksydacyjnych, co

odkrył Rudolf Schoenheimer. Jego praca szła po tej linii.

Zaprowadziłoby nas za daleko, gdybym wchodził teraz w szczegóły. Bardzo ważne jest

zapamiętać, że enzymy utleniające u chorych na raka mają bardzo niską aktywność.

Teraz spróbujmy nakreślić teorię. Przez te lata uświadomiłem sobie, że w raku są dwie

komponenty o szczególnej ważności. Jedną jest cały organizm, komponenta ogólna. Drugą

jest komponenta miejscowa, objaw. Leczenie musi dotyczyć komponenty ogólnej. Gdy

będziemy w stanie doprowadzić ją do równowagi, komponenta miejscowa zniknie.

Co jest tą komponentą ogólną i dlaczego leczenie ma doprowadzić ją do równowagi?

Chciałbym poświęcić dzisiejszy wieczór głównie tej kwestii.

Komponentą ogólną jest przewód pokarmowy i wątroba. W raku przewód pokarmowy jest

bardzo zatruty. Jak można sobie z tym poradzić? Odtrucie jest łatwym słowem, lecz jest

bardzo trudne do wykonania u chorych na raka. W takich przypadkach, jeśli są dalece

zaawansowane, nie mogą oni prawie jeść. Nie mają soku żołądkowego, nie działa wątroba,

trzustka, nic nie jest czynne.

Z czego rozpoczniemy? Najważniejszym, pierwszym krokiem jest odtrucie. Więc

zajmijmy się tym. Na początku dawaliśmy różne lewatywy. Stwierdziłem, że najlepszą

lewatywą jest wlew z kawy, zastosowany po raz pierwszy przez prof. O. A. Meyera w

Getyndze. Wpadł on na ten pomysł, gdy wspólnie z prof. Heubnerem podawał roztwór

kofeiny doodbytniczo zwierzętom. Zauważył, że przewody żółciowe były otwarte i mogło

wypływać więcej żółci. Czułem, że jest to bardzo ważne i opracowałem wlewy z kawy.

Dajemy trzy czubate łyżki stołowe mielonej kawy na kwartę [ok. 1 l], gotujemy przez

trzy minuty, zmiejszamy ogień i zaparzamy nie dopuszczając do wrzenia przez 10 do 20

minut, po czym stosujemy w temperaturze ciała.

Pacjenci zgłaszali, że to im pomaga. Ból ustępował, mimo iż dla przeprowadzenia

odtrucia musieliśmy odstawiać wszystkie środki przeciwbólowe i uspokajające.

Uświadomiłem sobie, że niemożliwe jest z jednej strony odtruwanie organizmu, a z

drugiej strony podawanie leków i trucizn, takich jak leki przeciwbólowe i uspokajające -

petydyna, kodeina, morfina, skopolamina itd. Tak więc musieliśmy odstawiać te leki, co

znów było bardzo trudnym problemem. Pewien pacjent powiedział mi, że dostaje jeden

gram kodeiny co dwie godziny oraz morfinę w zastrzykach . . . jak można to odstawić?

Powiedziałem mu, że najlepszym środkiem przeciwbólowym jest wlew z kawy. Po upływie

bardzo krótkiego czasu musiał się z tym zgodzić. Niektórzy z pacjentów, którzy mieli bardzo

ciężkie bóle, nie dostawali wlewów raz na cztery godziny, jak przepisywałem, lecz raz na

dwie godziny. Lecz więcej żadnych środków przeciwbólowych.

Po zaledwie paru dniach ból był bardzo mały, prawie żaden. Mogę dać przykład. Nie

tak dawno trafiła do mnie pewna pani. Miała raka szyjki macicy i dwie duże masy guza

wokół macicy. Szyjka była wielką martwiczą niszą wrzodową, z której sączyła się krew i

ropa, tak iż biedna chora nie mogła w ogóle siedzieć. Stan był nieoperacyjny. Była

naświetlana promieniami rentgenowskimi i wszystko, co jadła, wymiotowała z powrotem.

Nie mogła się położyć. Nie mogła siedzieć. Chodziła w kółko w dzień i w nocy. Gdy

przyjechała do mojej kliniki, dyrektor powiedział mi "Panie doktorze, nie możemy jej tu

trzymać. Te jęki i chodzenie w dzień i w nocy uniemożliwiają sen innym pacjentom." Po

czterech dniach była w stanie zasnąć bez jakichkolwiek środków uspokajających, co

jednak nie dawało wiele. Efekt przeciwbólowy trwał przez około pół godziny. Po 8 - 10

dniach poprosiła mnie tylko o jedną rzecz: aby pozwolić jej opuścić nocną lewatywę o

godz. 3.00 czy 4.00 nad ranem. Pacjenci, u których wchłaniają się duże masy guza są

budzeni każdej nocy przez budzik, gdyż w przeciwnym razie zatruliby się wchłaniając te

masy. Gdybym zrobił im tylko jedną albo dwie albo trzy lewatywy, umarliby z zatrucia.

Jako lekarz nie mam prawa powodować, by organizm absorbował wszystką masę

nowotworu, a następnie był niedostatecznie odtruwany. Dwoma lub trzema wlewami

pacjenci nie są wystarczająco odtruwani. Wchodzą w coma hepaticum (śpiączkę

wątrobową). Sekcje zwłok wykazały, że wątroba jest zatruta. Nauczyłem się z tych

nieszczęść, że odtruwania nigdy nie bywa za dużo. Więc powiedziałem tej pani, że przez

jedną noc będzie mogła spać przez siedem godzin - ale tylko przez jedną noc. Nie

zaryzykowałbym więcej! Gdy nie dawałem tym pacjentom nocnych lewatyw, rankiem

byli śpiący, prawie półprzytomni. Pielęgniarki to potwierdzały i mówiły mi, że potrzeba

kilku lewatyw, zanim się z powrotem uwolnią z tego toksycznego stanu. Nigdy nie dość

jest podkreślać znaczenia odtruwania.

Nawet z tymi wszystkimi wlewami nie wystarczało! Musiałem więc podawać im także olej

rycynowy doustnie i we wlewie co drugi dzień, przynajmniej przez pierwsze dwa

tygodnie, mniej więcej. Po tych dwóch tygodniach nie poznalibyście Państwo tych

pacjentów! Przybywali na noszach, a obecnie chodzili. Mieli apetyt. Przybierali na wadze, a

guzy zmniejszały się.

Spytacie Państwo "Jak może ustępować taki guz nowotworowy?". Był to dla mnie trudny

problem do zrozumienia. Nauczyłem się w moim leczeniu gruźlicy, że muszę dawać potas,

jod i wątrobę w injekcjach, by pomóc wątrobie i całemu organizmowi w odtwarzaniu

potasu. Obecnie, na ile rozumiem, sytuacja jest identyczna. Najpierw dawaliśmy

pacjentowi dietę maksymalnie bezsolną [12]. W ten sposób z organizmu usuwane jest

możliwie najwięcej soli (sodu). Podczas pierwszych dni usuwane są 3 gramy, 5 gramów, do

8 gramów sodu dziennie, gdy pacjent otrzymuje tylko około pół grama sodu zawartego w

diecie, a w postaci soli nie dodaje się sodu w ogóle.

Pacjenci otrzymują suszoną tarczycę (thyroid) i płyn Lugola*. Dowiedziałem się po

raz pierwszy z tak zwanego doświadczenia na kijance Gudenath, że jod jest konieczny do

zwiększenia i podtrzymania zdolności oksydacyjnej. Dalej podajemy pacjentom duże ilości

potasu [12]. Potrzeba było 300 doświadczeń, aby znaleźć właściwą kombinację związków

potasu. Jest to 10 % roztwór glukonianu potasu, fosforanu potasu (jednozasadowego) i

octanu potasu. Roztwór ten podawany jest pacjentom w sokach w ilości 10 razy

dziennie po cztery łyżeczki do herbaty. Tak duża ilość potasu jest wprowadzana do

organizmu. Jednocześnie 5 razy dziennie po 65 mg suszonej tarczycy i 6 razy po trzy krople

płynu Lugola w rozcieńczeniu 50 %. Te 18 kropli płynu Lugola to jest duża dawka. Nie

stwierdzono, by u kogokolwiek doszło do kołatania serca z tego powodu,

___________________________

*Płyn Lugola jest to jod plus jodek potasu.

nawet jeśli niektórzy pacjenci mówili mi, że poprzednio nie mogli przyjmować preparatów

tarczycy, gdyż dochodziło u nich do kołatania serca. I znikały wszystkie alergie!

Niektórzy pacjenci twierdzili, że poprzednio nie mogli wypić nawet jednej łyżeczki soku

cytrynowego czy pomarańczowego - byli uczuleni. Ale gdy zostali dobrze odtruci i mieli

dużo potasu, nie byli już uczuleni. Alergie i inne nadwrażliwości zostały zlikwidowane.

Po wprowadzeniu do organizmu, tarczyca suszona i płyn Lugola dostają się natychmiast

do masy nowotworowej. Te dojrzałe [? raczej: niedojrzałe] komórki wychwytują je

szybko, lecz bardziej i z wielką łapczywością wchłaniają wodę - jak tylko potrafią -

prawdopodobnie razem z niewielką ilością sodu. Ale sodu pozostało niewiele. Więc

wówczas komórki te wychwytują potas i enzymy oksydacyjne i giną same przez się. Musicie

Państwo sobie uświadomić, że komórki rakowe egzystują zasadniczo na procesach

Dr Max Gerson - Terapia dietetyczna.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: