Zaburzenia afektywne 4.doc

Zaburzenia nastroju u dorosłych: depresja i zaburzenia afektywne dwubiegunowe

Na czym polegają zaburzenia nastroju ?

Wiele wyzwań życia codziennego powoduje zmiany w uczuciach i zachowaniu. Ważne jest, aby umieć odróżnić zwyczajne zmiany zachowania wywołane codziennym stresem od oznak poważniejszych problemów. Problemy te zasługują na większą uwagę, gdy są poważne, powtarzają się, a także wywierają wpływ na codzienną aktywność danej osoby.

Zaburzenia nastroju to przesadne stany nastroju, nad którymi dana osoba ma niewielką kontrolę. Wywołują one cierpienie, utrudniają uczenie się, pracę i nawiązywanie kontaktów z innymi ludźmi.

Zaburzenia nastroju są w dużym stopniu uleczalne. Ważne jest podjęcie leczenia nie tylko po to, aby zmniejszyć niepotrzebne cierpienie, ale również dlatego, że wiele zaburzeń nastroju, które nie są leczone, w miarę upływu życia powtarza się i ulega pogorszeniu.Do dwóch najczęściej występujących zaburzeń nastroju należą: depresja i zaburzenia afektywne dwubiegunowe.

Jakie są oznaki depresji?

Ludzie, którzy cierpią na depresję, odczuwają smutek prawie przez cały czas i wykazują wiele z poniższych objawów:

·         stały nastrój smutku, lęku lub „poczucie pustki”

·         poczucie beznadziejności, pesymizm

·         poczucie winy, bezwartościowości, bezsilności

·         utrata zainteresowania swoimihobby i utrata przyjemności z zajęć, które wcześniej sprawiały radość, łącznie z seksem

·         zmniejszona energia, zmęczenie, funkcjonowanie “na zwolnionych obrotach”

·         trudności z koncentracją, pamięcią, podejmowaniem decyzji

·         bezsenność, budzenie się wcześnie rano lub zbyt długie spanie

·         utrata apetytu i/lub wagi ciała lub przejadanie się i przyrost wagi

·         myśli o śmierci lub samobójstwie, próby samobójcze

·         nerwowość, drażliwość

·         objawy fizyczne takie, jak: bóle głowy, problemy z żołądkiem i przewlekły ból

Czy to są zaburzenia afektywne dwubiegunowe (zaburzenia maniakalno-depresyjne)?

Osoby cierpiące na zaburzenia afektywne dwubiegunowe doświadczają cykli depresji na zmianę z manią. Do objaw manii należą:

·         nienormalna lub nadmierna euforia

·         niespotykana drażliwość

·         zmniejszona potrzeba snu

·         wygórowane pojęcia

·         większa gadatliwość

·         gonitwa myśli

·         zwiększony popęd seksualny

·         wyraźny wzrost energii

·         Brak umiejętności oceny sytuacji

·         niewłaściwe zachowanie w sytuacjach towarzyskich

Jakie są przyczyny zaburzeń nastroju?

Dokładna przyczyna depresji i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych nie jest w pełni zrozumiała. Ogólnie, zaburzenia psychiczne wynikają z połączenia czynników genetycznych, innych czynników biologicznych, a także czynników związanych ze środowiskiem. Zależność pomiędzy biologią i środowiskiem jest rzeczą skomplikowaną. Mózg oddziałuje na zachowanie, zaś doświadczenie ma wpływ na rozwój mózgu.

Na czym polega leczenie zaburzeń nastroju?

Skuteczne leczenie rozpoczyna się od uzyskania trafnej diagnozy zaburzenia nastroju. Oprócz ewaluacji przeprowadzonej przez specjalistów zdrowia psychicznego, w większości przypadków konieczna jest ewaluacja medyczna lekarza w celu wykluczenia potencjalnych przyczyn objawów wynikających z problemów zdrowia fizycznego.

Leczenie zazwyczaj polega na psychoterapii i/lub przyjmowaniu leków. Najbardziej skutecznym leczeniem jest często połączenie obu tych rodzajów. Badania dotyczące psychoterapii wykazują, że ludziom cierpiącym na depresję pomocna jest terapia poznawczo-behawioralna lub terapia interpersonalna. Te dwa rodzaje terapii pomagają ludziom skupić się na niezrównoważonych związkach osobistych i negatywnych sposobach myślenia, które często kojarzone są z depresją.

Depresja u dzieci i młodzieży

Większość ludzi czasem odczuwa smutek, a uczucie smutku jest normalną częścią życia. Jednak dziecko lub nastolatek, który odczuwa smutek zbyt często, zbyt mocno i zbyt długo, może cierpieć na zaburzenie emocjonalne zwane depresją.  

Jakie są niektóre oznaki depresji u dzieci i młodzieży?

Dzieci i młodzież mogą wyrażać zaburzenia depresyjne poprzez bycie smutnym, rozdrażnionym lub nadmiernie przeczulonym. Do niektórych oznak depresji zaliczamy: 

·         stałe poczucie beznadziejności, nieprzydatności, winy lub małe poczucie własnej wartości

·         zmniejszone zainteresowanie zajęciami, które dawniej sprawiały przyjemność

·         brak energii i motywacji oraz ciągłe uczucie nudy

·         trudności z koncentracją

·         znaczne zmiany w apetycie lub wadze ciała

·         wyizolowanie społeczne lub trudności w porozumiewaniu się  

·         częste myśli o śmierci, zrobieniu sobie krzywdy lub popełnieniu samobójstwa

·         częste dolegliwości fizyczne takie, jak: bóle głowy, bóle mięśni, bóle żołądka lub znużenie

·         zwiększony gniew, drażliwość, wrogość lub ryzykowane zachowanie

·         wybuchy płaczu, krzyki, narzekanie lub niezrozumiała drażliwość 

·         częste nieobecności w szkole lub złe wyniki w nauce 

·         uzależnienie od alkoholu lub narkotyków

Dzieci i młodzież mogą mieć trudności z rozpoznaniem i opisaniem swoich emocji i uczuć. Mogą nie potrafić jeszcze wyrażać to, co czują przy pomocy słów, ale mogą pokazać swoje uczucia poprzez zachowanie. Dorośli niekiedy błędnie interpretują takie zachowanie jako popisywanie się lub nieposłuszeństwo, gdy w rzeczywistości może ono być oznaką depresji.

Istnieją inne schorzenia i choroby psychiczne, które wywołują objawy podobne do objawów zaburzeń depresyjnych. Dziecko może również cierpieć na depresję i inne zaburzenia, np. zaburzenia lękowe lub problemy z przyswajaniem wiedzy.
Dlatego bardzo ważne jest dokładne zbadanie dziecka przez specjalistę w celu postawienia trafnej diagnozy.

Jakie są przyczyny zaburzeń depresyjnych?

Dokładna przyczyna większości zaburzeń psychicznych nie jest w pełni zrozumiała. Ogólnie, zaburzenia psychiczne wynikają z połączenia czynników genetycznych i innych czynników biologicznych, a także czynników związanych z wychowaniem i innych czynników związanych ze środowiskiem. Zależność pomiędzy biologią i środowiskiem jest rzeczą skomplikowaną. Mózg oddziałuje na zachowanie, zaś doświadczenie wpływa na rozwój mózgu.

Depresja jest chorobą rodzinną, co sugeruje, że podatność biologiczna może zostać odziedziczona. Do pozostałych kluczowych czynników należą: stresy w domu, szkole lub miejscu pracy oraz stresujące wydarzenia życiowe takie, jak: urazy psychiczne, straty lub przewlekłe choroby.  

Na czym polega leczenie depresji u dzieci i młodzieży?

Dzieci i młodzież chorujące na depresję nie są osobami słabymi i nie mają wady charakteru. Uczucie depresji jest dla nich bardzo realne i oczekiwanie, że po prostu “rozchmurzą się” jest nierealistyczne.   Dzieciom i młodzieży znajdującym się w stanie depresji potrzebne jest leczenie, a ich depresja jest uleczalna.  

Badania dotyczące psychoterapii wykazują, że ludziom cierpiącym na depresję pomocna jest terapia poznawczo-behawioralna lub terapia interpersonalna. Te dwa rodzaje terapii pomagają młodym ludziom skupić się na niezrównoważonych związkach osobistych i negatywnych sposobach myślenia, które często kojarzone są z depresją. Do innych sposobów leczenia zalicza się terapię grupową i rodzinną. Trwają badania nad zastosowaniem leków do leczenia depresji u dzieci. 

1