Caine Rachel - Morganville 7 - Wampiry z Morganville.pdf - 4. S-F i FANTASY - audiobook-ok

Wampiry z Morganville 7

Rachel Caine

tumaczenie: madabob,

idriael, rubberek, freemyself.

PRZEŁOŻYŁA: maileve

www.chomikuj.pl/maileve

Rozdział: 1

Wysoki wrzask Eve rozszedł się po całym domu odbijając się od wszystkich ścian i jak wiertło

wkręcając

się w kręgosłup, to wyciągnęło Claire z miłego sennego tulenia się z chłopakiem.

- O mój Boże – Pol skacząc Pol siedząc na kanapie, z której o mało nie spadla.

Śmiertelne niebezpieczeństwo nie było niczym nowym dla ich nieoficjalnych mieszkańców domu.

rzeczywistości, niebezpieczeństwo nie zasługiwało w tych dniach na taki krzyk może jedynie na

uniesienie brwi.

- Eve? Co?

Wrzask nadal się rozchodził, ale teraz doszedł tez tupot jakby Eve kopała w podłogę.

- Do diabla – powiedział Shane Collins również wstając, – Co do diabla dzieje się z ta

dziewczyna? Była

wyprzedaż w Morbid R Us i nikt jej nie powiedział?

Claire trzepnęła go w ramie, ale tylko z rozbawienia: już zmierzała na korytarz, gdzie najgłośniej

rozbrzmiewały się wrzaski. Ruszyłaby by szybciej, ale w tym krzyku nie było paniki. To było

raczej jak... Radość?

W korytarzu ich współlokatorka Eve skakała i krzyczała w całkowitym obłąkaniu, jak rozszalały

królik. Wyglądało to bardzo dziwnie przez jej ubiór: falbaniasta czarna spódnice, czarne rajstopy z

święcącymi różowymi czaszkami, skomplikowanym gorsetem ze sprzączkami i ciężkimi butami

Doc Kuny. Włosy miała dziś splecione w warkocze, które podskakiwały dziko razem z nią, gdy

tańczyła swój taniec zwycięstwa.

Claire i Shane stanęli nic nie mówiąc i spojrzeli na siebie. Shane milcząc podniósł wskazujący

palec i

zatoczy kolo przy czole. Claire patrzyła szerokimi oczyma i przytaknęła.

W końcu krzyk ucichł i Eve przestała się kręcić. Zamiast tego podeszła do nich wymachując

kawałkiem papieru z entuzjazmem tak ze, Claire miała szczęście ze mogła stwierdzić ze była to

kartka.

- Wiesz – powiedział Shane całkowicie spokojnym głosem – Trochę tęsknie za starym

Morganville, kiedy

było pełne przerażających potworów i unikało się śmierci. To nigdy nie przydarzyłoby się w

stary Morganville. Zbyt

str. 1

głupie.

Claire parsknęła, wyciągnęła rękę i chwyciła machającą rękę Eve

– Eve! Co?

Eve przestała odskakiwać a chwycona ręka zgniotła papier. Jej roztrzęsione mięśnie nadal

chciały podskakiwać, ale się zmusiła żeby tego nie robić. Starała się mówić, ale nie mogła, wiec

wydobyła z siebie tylko pisk, który tylko delfiny mogłyby zinterpretować.

Claire westchnęła i wzięła kartkę od Eve, wygładziła ja i przeczytała na glos.

- Droga Eve – zaczęła – dziękuje ci za udział w przesłuchaniu do naszej produkcji A Streetcar

Named

Desie. Bardzo nam się spodobało i oferujemy ci role Blanche Dubois.

Eve interpretowała to podskakując i krzycząc. Pokonana Claire przeczytała resztę cicho i

wręczyła

kartkę Shane.

- Ww. – powiedziała – Wiec, to jest miejscowa produkcja, tak? Coroczna?

- Zawsze biorę udział przesłuchaniach - wyrzuciła Eve z szeroko otwartymi oczyma jak w

kreskówkach – To znaczy, od kiedy skończyłam dwanaście lat. Ale role dostałam tylko raz do

Bożonarodzeniowego Dzidka do orzechów.

- Ty? – Powiedział Shane – Tańczysz?

Eve wyglądała na obrażona. – Byłeś na imprezach ze mną. Wiesz ze tańczę. Ośle.

- Hej jest różnica miedzy potrząsaniem tyłkiem by poszaleć a baletem.

Eve wyciągnęła w jego kierunku palec z pomalowanym na czarno paznokciem

- Poinformuje cie ze byłam dobra, i po za tym to nie podlega dyskusji. Dostałam role Blanki. W

Tramwaju.

Wiesz, jakie to jest wyróżnienie?

- Gratuluje – powiedział Shane . On naprawdę brzmiał jakby mówił szczerze i Claire była

pewna ze tak było. On i Eve przytulili się do siebie i energicznie potrząsnęli, naprawdę się o

siebie troszczyli. Oczywiście Shane był chłopakiem i nie mógł tego tak zostawić wiec

kontynuował. – Może powinienem się zgłosić. Jeśli wybrali ciebie padną z wrażenia po moim

Marlonie Brando.

- Słodziutki, nikt nie lubi twojego Marlona Brando. Brzmi jak Adam Sandler. Który przy okazji

tez jest okropny. – Uspokajająco powiedziała Eve, uśmiechając się, Claire mogła stwierdzić ze

Eve była na krawędzi drażnienia się z nim, co było normalne.

– Och, mój Boże musze dowiedzieć się o próbę...

Druga strona, - powiedziała Claire i wskazała na kartkę. Na odwrocie był starannie wydrukowany

plan,

co wyglądało strasznie: dużo dat i godzin

- Oczywiście ze jest – powiedziała z roztargnieniem Eve – Całe miasto przewróciła się do góry

nogami –

och, do diabła, musze zadzwonić do swojego szefa. Będę musiała zrobić parę zamian...

Popędziła marszcząc brwi wpatrując się w kartek i Claire westchnęła opierając się plecami o

ścianę, gdy

Shane oparł się po przeciwnej stronie.

- To jest naprawdę tak ważne? - Spytała go.

- Zależy – powiedział – Każdy poszedł, nawet większość wampirów. Lubią dobra sztukę,

chociaż

zazwyczaj nie są tak zachwycenie musicalami.

str. 2

- Musicale – powtórzyła beznamiętnie, – Jak co? Upiór w operze?

- Ostatni, jaki widziałem Był „Annie Get Your Gun”. Hej, jeśli zrobią, rokowy horror to z całą

pewnością

pójdę, ale jakoś sadze ze nie będą mieli odwagi.

- Nie lubisz musicali? O ile nie dotyczą transwestytów i pił łańcuchowych?

Shane podniósł oba kciuki wskazując na siebie – Chłopak? Na wypadek jakbyś zapomniała

To przywołało uśmiech na twarz Claire i łaskotanie w głębokim tajnym miejscu – Pamiętam –

powiedziała to tak obojętnie jak potrafiła, co jej za bardzo się nie udało. – I zmieniam temat,

Caine Rachel - Morganville 7 - Wampiry z Morganville.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: