Rozmowa kwalifikacyjna(1).pdf

Rozmowa kwalifikacyjna - pytania:

Przedstawiciel handlowy

Pytania rekrutacyjne na stanowisko przedstawiciela handlowego uzależnione są

od branży, klienta jakiego obsługujesz (hurtowy czy detaliczny) czy struktury

organizacyjnej firmy (a więc i późniejszych zadań).

Tak jak piszę w swojej książce „Rozmowa kwalifikacyjna" . O czym nie wiedzą kandydaci do

pracy czyli sekrety rekrutujących” większość pytań rekrutacyjnych można przewidzieć czytając

uważnie ogłoszenie o pracę. W nim zawarte są potencjalne problemy danego stanowiska i

rekrutujący będą sprawdzać, czy masz pomysł jak je rozwiązać.

Czytaj więcej

 Rozmowa kwalifikacyjna - trudne pytania: " Proszę powiedzieć parę słów o sobie"

 Rozmowa kwalifikacyjna - jak dobrze "sprzedać" swoją osobę

 Rozmowa kwalifikacyjna - trudne pytania: "Jaki jest powód, że szuka Pan/Pani nowej

pracu?"

 Rozmowa kwalifikacyjna - trudne pytania: " Proszę podać 3 swoje wady"

Bez względu na specyfikę branży, na rozmowie o pracę handlowca mogą pojawić się

pytania takie jak:

Proszę opisać swój największy sukces handlowy.

Jakie metody stosuje Pan by namówić klienta do zakupu?

Jakie zmiany wprowadził Pan w swoich metodach pracy w ostatnim roku?

Jak Pan postępuje, gdy życzenia klienta są trudne do zrealizowania?

Z jakimi działami w firmie współpracuje się Panu obecnie najtrudniej i dlaczego?

Od czego rozpocząłby Pan pracę w naszej firmie?

Jak bada Pan potrzeby klientów firmy?

Co Pan wie na temat działań konkurentów Pana firmy?

Co pomaga Panu w przewidywaniu działań konkurencji?

Jaki ma Pan pomysł na zwiększenie efektywności działań handlowych w takiej branży jak

nasza?

Jaki program premiowania zaproponowałby Pan na tym stanowisku?

Angelika ŚniegockaStrona autorki tekstu

Autoprezentacja sztuką nabytą?

Dobrze przeprowadzona może okazać się kluczem do sukcesu, zignorowana -

drogą do spektakularnego upadku. Zatem jak pozytywnie budować swój

wizerunek?

O wpływie wizerunku na ścieżkę kariery mówiono już w starożytności. To wówczas narodziła

się retoryka, czyli sztuka mówienia, a także erystyka - sztuka przekonywania. Obecność Agory i

Forum Romanum oraz odbywające się na nich przemówienia wykształciły wśród społeczeństwa

przekonanie o wysokim znaczeniu umiejętności publicznego prezentowania się, o której

wspominali zarówno Sokrates, jak i Arystoteles.

Jednak autoprezentacja to nie tylko sztuka budowania własnego wizerunku, ale także

kontrolowanie sposobu, w jaki jesteśmy postrzegani przez otoczenie (na podstawie kursu online

z certyfikatem - "Autoprezentacja" netAkademia.pl). Zadanie niełatwe, choć jak przekonują

specjaliści - do opanowania.

Mowa ciała pod kontrolą

Jak podkreślają eksperci, komunikacja niewerbalna, czyli m.in. mimika i gesty, stanowi jeden z

najistotniejszych elementów za pomocą którego przekazywane są komunikaty. Według badań,

podczas rozmowy aż 93% przekazu jest odbierane przez adresata właśnie w sposób niewerbalny.

Co więcej z badań wynika, że jeżeli komunikat przedstawiany za pomocą gestów jest sprzeczny

z przekazem słownym, rozmówca najprawdopodobniej uwierzy w informacje przekazywane

przez mowę ciała (na podstawie kursu online z certyfikatem - "Autoprezentacja"

netAkademia.pl ).

Ważna zatem jest nie tylko znajomość podstawowych gestów i umiejętność ich wykorzystania

podczas prezentacji. Istotna jest też zdolność do kontrolowania sposobu reagowania naszego

ciała na stres - niwelowania nerwowego poruszania rękami, nogami czy głową, nieustannego

poprawiania ubrania itp. Należy pamiętać, że wiele odruchów wykonywanych jest przez nas

nieświadomie, niemniej mogą być one nie tylko źle zrozumiane, ale nawet użyte przeciwko nam.

Dobry mówca powinien pamiętać, że liczy się przede wszystkim zdecydowanie, umiarkowanie i

opanowanie.

Znajomość gestykulacji z powodzeniem wykorzystywana była przede wszystkim przez

przedstawicieli władzy. Szczególnie duży nacisk kładli na nią dyktatorzy. Zawarte w filmach

propagandowych przemówienia Adolfa Hitlera i Fidela Castro pokazują jak wiele może zdziałać

mowa ciała, zwłaszcza gdy jest spójna z treścią przekazu, niezależnie od tego czy jest on

pozytywny czy negatywny.

Oczy oknami duszy?

Gestykulacja to oczywiście nie jedyny element komunikacji niewerbalnej. Ważnym jej

składnikiem jest również mimika twarzy. Podczas konwersacji rozmówca skupia się na trzech

elementach: brwiach, oczach i ustach. Dlatego ważne jest by przez 90% czasu, w którym

prowadzimy rozmowę, utrzymywać stały kontakt wzrokowy z odbiorcą.

Aspekt mimiczny szczególnie przydatny jest podczas kameralnych, personalnych spotkań, gdy

zajmujemy z odbiorcą stosunkowo małą przestrzeń i możemy dokładnie obserwować konkretne

reakcje, np. w trakcie rozmowy o pracę, na randce czy spotkaniu towarzyskim.

Diabeł tkwi w szczegółach

Znajomość zasad zachowań niewerbalnych to dopiero połowa sukcesu. Na dobry wizerunek

zewnętrzny składa się także strój. Dobierając kostium na odpowiednią okazję należy pamiętać,

że najważniejsze jest pierwsze wrażenie. Na jego zbudowanie mamy zaledwie 30 sekund od

momentu nawiązania pierwszego kontaktu, np. rozpoczęcia rozmowy. Mając tak ograniczone

zasoby czasowe, trudno będzie przekonać do siebie rozmówcę wykorzystując mowę czy gesty

ciała. Dlatego tutaj liczy się przede wszystkim nasz wygląd zewnętrzny - czysty, schludny i

profesjonalny wizerunek.

Trenerzy od wizerunku podkreślają, że istotna jest również kolorystyka stroju. A Ty? Czy wiesz,

że ciemne i stonowane barwy budują prestiż, kolory pastelowe oznaczają delikatność, a

błyszczące i metaliczne tkaniny świadczą o przepychu? (fragment kursu online z certyfikatem -

"Autoprezentacja" netAkademia.pl).

"I have a dream"

Zwrot „I have a dream” zna chyba każdy. Początek przemówienia Martina Luter Kinga z 28

sierpnia 1963 roku na stałe wpisał się w historię i kulturę nowoczesności. W czym tkwi

tajemnica jednej z najsłynniejszych światowych mów? Poruszająca treść, świetne

przygotowanie, emocjonalna postawa oratora sprawiły, że jest on do dziś cytowany przez wiele

ważnych osobistości. Bo przy uwzględnieniu całej istotności mowy ciała, w ferworze

przygotowań nigdy nie można zapomnieć o tym, co i jak chcemy powiedzieć.

Dobra prezentacja, to przygotowana prezentacja. Choć sztuka improwizacji w świecie biznesu,

polityki, a nawet w życiu codziennym jest niezwykle cenionym darem, to w przypadku ważnych

wydarzeń, takich jak rozmowa kwalifikacyjna, spotkanie biznesowe czy wystąpienie publiczne,

warto wcześniej odpowiedzieć sobie na kilka pytań, m.in.:

- kto będzie odbiorcą prezentacji,

- jaki jest jej cel,

- jakich metod chcę użyć przy omawianiu konkretnych zagadnień.

Arabski poeta Amir Ibu Kultum napisał: Gdy do was mówią, słuchajcie; gdy sami mówicie,

mówcie krótko . Sentencja ta okazuje się przydatna również we współczesnej sztuce

autoprezentacji. Głównym elementem, jaki należy uwzględnić zarówno podczas

przygotowywania, jak i przedstawiania prezentacji, jest bowiem zasada KiP – krótko i prosto .

(fragment kursu online z certyfikatem - „Autoprezentacja” netAkademia.pl). Należy przy tym

pamiętać, że cisza wcale nie buduje, a najważniejsze jest znalezienie złotego środka.

Sztuka autoprezentacji okazuje się być doskonałym lekiem na naszą nieśmiałość oraz sposobem

na odniesienie sukcesu. Nie jest to jednak dziedzina prosta, a bardzo szerokie pojęcie, którego

zgłębienie wymaga poświęcenia sporej ilości czasu i pracy. Warto również zauważyć, że sztuka

autoprezentacji to wiedza, którą można nabyć, np. uczestnicząc w coraz popularniejszych

kursach online. To dziedzina czerpiąca wiele swoich założeń z psychologii, dlatego poznając jej

zasady zdobywamy także wiedzę o sobie samych. Przy odpowiednim nastawieniu może więc

być nie tylko służbowym obowiązkiem, a także przyjemnością i dobrą zabawą.

Źródło: netAkademia.pl (projekt współfinansowany ze środków UE)

Jak rozmawiać o zarobkach podczas

rozmowy kwalifikacyjnej?

Gentlemeni nie rozmawiają o pieniądzach. Jak się zachować, kiedy podczas

rozmowy kwalifikacyjnej trzeba podjąć ten temat? Jak reagują kandydaci na

pytanie o oczekiwania finansowe? A jak powinni się zachować? Małgorzata

Motała, HR Advisor w firmie Randstad: Wielu kandydatów twierdzi, że jest to

najtrudniejsze pytanie podczas całej rozmowy. Większość jest jednak na nie

przygotowana i bez wahania udziela odpowiedzi wskazując konkretną,

satysfakcjonującą kwotę lub przedział wynagrodzenia.

Bywa także tak, że podając oczekiwaną kwotę, zaraz potem kandydat zaczyna się niepotrzebnie

tłumaczyć, że musi się utrzymać albo zapłacić za studia, w związku z czym podał właśnie taką a

nie inną sumę. Zdarzają się kandydaci, którzy obawiają się, że podanie konkretnej kwoty,

zdyskwalifikuje ich w procesie rekrutacji, czyli tym samym zostaną odrzuceni. Jest także grupa

osób, która próbuje uniknąć definiowania swoich finansowych oczekiwań w nadziei, że to

pracodawca wskaże wysokość pensji, ujawniając budżet przewidziany na dane stanowisko.

Kandydaci upatrują w tym szansę na otrzymanie wynagrodzenia wyższego od ich oczekiwań, jak

również próbują uniknąć ryzyka odrzucenia ich kandydatury z uwagi na zbyt wygórowane

wymagania. Stosując pytanie pogłębiające: „Jakie jest zatem minimum, poniżej którego oferta

nie będzie dla Pana/Pani satysfakcjonująca?”, zwykle finalnie otrzymujemy deklarację

oczekiwań ze strony kandydata.

Rekomendujemy zatem, aby przed spotkaniem rekrutacyjnym, przemyśleć wysokość

satysfakcjonującego wynagrodzenia i podać przedział, w którym te oczekiwania się zawierają,

co ułatwi osiągnięcie obopólnego porozumienia.

Co kryje się za pytaniem o finanse? Pytanie o motywację?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: