Natalka Babina - Miasto ryb.pdf - Babina Natalka , bialorus - margotbao

Natalka Babina

MIASTO RYB

Przełożyła Małgorzata Buchalik

REBIS

DOM WYDAWNICZY REBIS

Poznań 2010

Tytuł oryginału

Rybin gorad

Prostyń nad Bugiem 2010

Poznań 2010

Projekt i opracowanie graficzne okładki

Zbigniew Mielnik

Fotografia na okładce

Wydanie I

ISBN 978-83-7510-635-0

Dom Wydawniczy REBIS Sp, z o.o.

ul. Żmigrodzka 41/49, 60-171 Poznań

tei. 61-867-47-08, 61-867-81-40; fax 61-867-37-74

e-mail: rebis@rebis.com.p l

www.rebis.com.p l

Skład: AKAPIT, Poznań, tei. 61-879-38-88

Historia z łysym czortem

Swego czasu okropnie dręczył mnie łysy c z o r t . Przyłaził dzień

w dzień, z uporem godnym lepszej sprawy. Miałam swoje sposo-

by, żeby posyłać go w diabły, ale ten wyjątkowo nachalny egzem-

plarz - trudno nawet nazwać go stworzeniem - w kółko wracał,

wyskakiwał ex machina w najmniej oczekiwanych momentach i

najdziwniejszych miejscach. Parszywy, wyleniały. Brr... Ohyda. A

że stawką była ni mniej, ni więcej, tylko moja nieśmiertelna dusza,

żyłam w bezustannym napięciu. Nic gorszego, jak co chwila roz-

glądać się i wypatrywać gorejących wrót piekła w szafie, pod po-

krywką garnka albo klasycznie - w lustrze. Kto spotkał się z siłą

nieczystą, ten wie, o czym mówię. Paraliżował mnie strach. Aż

któregoś dnia niespodziewanie rozprawiłam się z czortem raz a

dobrze. Znalazłam sposób i szczerze go każdemu polecam. A ra-

czej każdej.

Pamiętam, że było to wieczorem, po ciężkim, upalnym dniu.

Przywlokłam się z miasta zmachana i spocona. Zrzuciłam sukien-

kę, ściągnęłam mokre na stopach pończochy. Duszne zmęczenie

mieszało się z duchotą cielska sporej baby, fuj, więc wyciągnęłam

zakrwawioną podpaskę zrobioną ze starego prześcieradła i po-

szłam do łazienki, żeby wleźć pod prysznic. I raptem - hyc! - w

ciemnym korytarzu rzucił się na mnie czort. Akcja z zaskoczenia.

Ale nic z tego. Zaskoczona, owszem, byłam, i to tak, że bez namy-

słu, instynktownie, trzasnęłam go zakrwawioną podpaską - a lało

się ze mnie jak z cebra - trzasnęłam przez łysy łeb tak, że na jasne

ściany korytarza bryznęły czerwone krople. I jeszcze, i jeszcze, i

jeszcze!

Pierwszy raz walnęłam byle jak, potem nie mogłam się już

opanować i okładałam parszywą łysinę z całej siły, raz za razem,

wkładając w to całą nienawiść, tak długo gromadzącą się w duszy:

„Zgiń, zgiń, przepadnij, siło nieczysta!” I przepadł. Kwiknął z

przerażenia i przepadł. I nigdy więcej nie wrócił.

Do dziś nie wiem, co go przegoniło. Może krew miesięczna ma

jakieś magiczne własności i potrafi przepędzić czorta, a może po

prostu zrobiło mu się wstyd, że spasował przed zwykłą śmiertel-

niczką - tak czy inaczej, nigdy więcej już mnie nie nachodził.

Chociaż długo się bałam, że wróci, i nie używałam podpasek h i -

g i e n i c z n y c h , nie kupowałam ich, dopóki nie nabrałam pew-

ności, że czort poszedł w diabły. Żadną skrzydlatą, anielską pod-

paską nie wygnałabym go tak skutecznie, jak zakrwawionym

strzępem starego prześcieradła.

Czyli fizjologia czasem się przydaje, nawet takim jak ja.

A zapach krwi - nie wiedzieć skąd - czuję w powietrzu do dzi-

siaj.

Natalka Babina - Miasto ryb.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: