2 Powtórka do dyplomu część 1.pdf

(1025 KB) Pobierz
1. Pielęgniarstwo – zawód o charakterze praktycznym (opiekuńczym) i teoretycznym
(przedmiot nauczania). Różnorodna działalność kształcenia, doskonalenia zawodowego,
składowa część służby zdrowia, biorąca pod uwagę szeroką problematykę.
Pielęgnowanie – sprawowanie opieki nad chorym, zapobieganie chorobom, umacnianie
wartości zdrowia. Pomoc człowiekowi lub grupie osób chorym/zdrowym w wykonywaniu
podstawowych czynności życiowych, znaczących w utrzymaniu zdrowia lub jego odzyskania.
Pielęgniarka – osoba posiadająca prawo do wykonywania zawodu stwierdzone lub przyznane
przez Okręgową Radę Pielęgniarek i Położnych. Wykonywanie zawodu pielęgniarki polega na
świadczeniu usług medycznych z zakresu pielęgnacji, zapobiegania, profilaktyki, usług
terapeutycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych, promocji zdrowia. Za wykonywanie zawodu
uważa się również nauczanie zawodu pielęgniarki, prowadzenie prac naukowo-badawczych w
dziedzinie pielęgniarstwa, kierowanie pracą zawodową pielęgniarek.
2. Funkcje zawodowe realizowane na rzecz podmiotu opieki
Promocja zdrowia – propagowanie zachowań prozdrowotnych, eliminacja
szkodliwych nawyków, wzmacnianie, pielęgowanie zdrowia;
Terapeutyczna – udział w zleceniach lekarskich, wykonywanie odpowiednio
procedur;
Rehabilitacyjna – usprawnianie;
Opiekuńcza – pomoc w problemach, asystowanie, wsparcie;
Wychowawcza – kształtowanie nawyków, odpowiedzialności, świadomości;
Profilaktyczna – zapobieganie chorobom, niesprawności;
Kształcenia
Naukowo-badawcza
Zarządzania personelem
3. Funkcje zawodowe
Pośrednie – na rzecz kształcenia zawodowego;
Bezpośrednie – na rzecz podmiotu opieki, pacjenta.
4. Przyjęcie pacjenta do szpitala/na oddział. Komunikacja z pacjentem.
Przystosowanie się do warunków szpitala obejmuje dwa etapy wchodzenia w społeczność
szpitala: przyjęcie pacjenta do szpitala i na oddział. Pierwszym etapem jest adoptowanie się
do nowej sytuacji. Zadaniem pielęgniarki jest pomoc w przystosowaniu się do warunków.
- przedstawienie się;
- otrzymanie od pacjenta podstawowych informacji (imię, nazwisko);
- podejście indywidualne do chorego;
- zapoznanie z topografią oddziału;
- przedstawienie planu dnia oddziału;
- pokazanie sali, łóżka pacjenta;
-zapoznać z personelem medycznym;
- zapoznać z regulaminem, karta praw pacjenta.
1
1086140849.030.png 1086140849.031.png
 
Jak stworzyć dogodne warunki do rozmowy?
- cisza, spokój;
- zachowanie intymności;
- kontakt wzrokowy;
- odpowiednia ilość czasu na rozmowę;
- na pytania odpowiadamy wyczerpująco;
- odpowiednie gesty, mimika, postawa ciała;
zachowania "ciepłe"
zachowania "zimne"
unikanie kontaktu wzrokowego, rzucanie zimnych
spojrzeń
otwarte spoglądanie w oczy
dotykanie rąk rozmówcy
unikanie dotyku
częste uśmiechy
surowa powaga
potwierdzające ruchy głowy
zaprzeczające ruchy głowy
zadowolenie, spokój mimiczny
wydymanie warg, marszczenie brwi
szeroki, otwarty uśmiech
zaciśnięte wargi
otwarta, swobodna pozycja ciała
zamknięta, zblokowana pozycja ciała
odchylenie od rozmówcy, skrzyżowane ramiona,
zaciśnięte pięści, ręce w kieszeni
pochylenie nad rozmówcą, otwarte gesty
odpowiednia odległość od rozmówcy
zbyt duża odległość od rozmówcy
żywa gestykulacja
ręce złożone, nieruchome
przyjemny, spokojny ton głosu
podniesiony, krzykliwy ton głosu
5. Potrzeby i zaspokajanie potrzeb
Potrzeba – stan poczucia
niespełnienia, czynnik
skłaniający człowieka do
działania; odczuwalny brak
czegoś, poczucie to
determinuje do zaspokojenia,
zlikwidowania braku.
Potrzeby wg Maslowa
- potrzeby fizjologiczne;
- potrzeba bezpieczeństwa;
- potrzeba przynależności;
- potrzeba uznania;
- potrzeba samorealizacji.
2
1086140849.032.png 1086140849.001.png 1086140849.002.png 1086140849.003.png 1086140849.004.png 1086140849.005.png 1086140849.006.png 1086140849.007.png 1086140849.008.png 1086140849.009.png 1086140849.010.png 1086140849.011.png 1086140849.012.png 1086140849.013.png 1086140849.014.png 1086140849.015.png 1086140849.016.png
Potrzeby biologiczne: sen, jedzenie, picie, higiena, wydalanie, ruch, relaks.
Potrzeby bezpieczeństwa: zabezpieczenie przed chorobą, stratą pracy, stratą rodziny.
Potrzeba przynależności: przynależności do grupy społecznej, pełnienia ról, bytowania z
innymi osobami, przyjaźni, miłości.
Potrzeby uznania: awans, pochwała, prestiż, znaczenia.
Potrzeby samorealizacji: dążenia do wyznaczonych celów, osiągania sukcesów, marzenia.
6. Opieka holistyczna
Holizm – podejście całościowe do człowieka, jako ogół czynników biologicznych, psychicznych
i społecznych, które mają wpływ na jego stan zdrowia. W pielęgniarstwie oznacza
świadczenie usług medycznych we wszystkich stanach zdrowia i choroby, angażując wszystkie
swój umiejętności, aby udzielić najwszechstronniejszej pomocy. Interwencja pielęgniarska
powinna być ukierunkowana na całego człowieka, a nie jedynie na jego składową część.
7. Uwarunkowania zdrowia
Zdrowie – całościowy dobrostan biologiczny, psychiczny i społeczny, a nie tylko brak choroby.
8. Proces pielęgnowania
Proces pielęgnowania jest systematycznym stosowaniem przez pielęgniarkę rozpoznania
stanu bio-psycho-społecznego jednostki oraz podejmowania celowych i planowych działań
wynikających z wcześniejszego rozpoznania, a także oceniania uzyskanych wyników.
3
1086140849.017.png
I ETAP PROCESU PIELEGNOWANIA
Proces pielęgnowania składa się z 4 etapów. Etap pierwszy to rozpoznanie stanu pacjenta i jego
środowiska, składa się z 3 faz:
I faza:
To gromadzenia danych o pacjencie i jego środowisku. Dane powinny obejmowac informacje o stanie
biologicznym, psychicznym i społecznym. Dane te pozyskujemy poprzez:
-obserwację pielęgniarską
-wywiad
-dokonane pomiary
-analizę dokumentacji
II faza:
To analizowanie i syntetyzowanie zgromadzonych danych w celu precyzyjnego określenia zakresu i
charakteru opieki, jakiej potrzebuje pacjent. Sprawdzenie danych pozwala także na wykrycie
powstałych w zapisie luk, niejasności, pomyłek.
III faza
To stawianie diagnozy pielęgniarskiej. Czyli wnioski z danych o pacjencie, wykazujące stan bio-
psycho-społeczny, wymagający( lub nie) pielęgnowania z uwzględnieniem genezy i prognozy tego
stanu.
II ETAP PROCESU PIELĘGNOWANIA
Planowanie opieki pielęgniarskiej.
Dane zgromadzone na I etapie procesu pielęgnowania pozwalają określić stan pacjenta, co stanowi
punkt wyjścia do planowania opieki pielęgniarskiej. Bardzo ważnym elementem tego etapu jest
współpraca z pacjentem, powinien on być zachęcany do współdecydowania w sprawach dotyczących
jego osoby.
II etap procesu pielęgnowania składa się z 3 faz:
2. Ustalanie celów opieki pielęgniarskiej do indywidualnego pacjenta i środowiska. Celem jest
przedstawienie takiego stanu, jaki ma być osiągnięty lub zachowany.
3. Dobieranie działań, osób i sprzętu do realizowania zadań wynikających z celów opieki
pielęgniarskiej. Należy zaplanować: jakie zadnia będą realizowane i w jakiej kolejności, jaka
wiedza zawodowa i umiejętności fachowe pielęgniarki będą potrzebne
4. Formułowanie planu opieki pielęgniarskiej nad pacjentem i jego środowiskiem.
Plan to pewien projekt czy tez program dochodzenia do ustalonego celu, gdzie uwzględnia się stan (
problem) pacjenta stwierdzony przez pacjenta i / lub rozpoznany przez pielęgniarkę, cel/e opieki
pielęgniarskiej, jakie zamierza się osiągnąć w wyznaczonym przedziale czasu, konkretne zadania,
których wykonanie jest konieczne dla osiągnięcia założonego celu.
4
1086140849.018.png 1086140849.019.png
 
III ETAP PROCESU PIELĘGNOWANIA
III etap procesu pielęgnowania to realizowanie.
Podstawowym celem tego etapu jest doprowadzenie przez pielęgniarkę do osiągnięcia istotnych
zmian w dotychczasowym stanie biologicznym, psychicznym lub społecznym pacjenta bądź
utrzymanie/potęgowanie dotychczasowego. Realizowanie planu opieki daje pielęgniarce szanse
zweryfikowania wcześniejszych ustaleń wynikających z podjętych decyzji zawodowych. Realizując
zamierzone cele pielęgniarka dostarcza pacjentowi pewności, że realizowana przez nią opieka nad
nim jest dokładnie przemyślaną działalnością profesjonalną.
W realizowaniu opieki nad pacjentem pielęgniarka podejmuje różnorodne działania opiekuńcze,
lecznicze oraz psychopedagogiczne, których głównym celem jest kształtowanie pożądanych
zachowań zdrowotnych pacjenta i wpływanie na polepszenie się jego samopoczucia. Dużo wnosi tu
rozmowa z chorym oraz stwarzanie miłej atmosfery.
W tej fazie procesu pielęgnowania pielęgniarka musi znać cele, musi być zorientowana , które z
działań może realizować samodzielnie, a do których potrzebuje pomocy innych osób, musi również
dysponować odpowiednim sprzętem do wykonywania zaplanowanych działań.
Należy pamiętać, że nie wszystkie zaplanowane cele zawsze da się zrealizować. Wówczas pielęgniarka
odnotowuje i uzasadnia ten fakt.
IV ETAP PROCESU PIELĘGNOWANIA
Czwarty etap to ocenianie wyników opieki świadczonej na rzecz pacjenta i jego środowiska. Każdy
dobrze przeprowadzony proces pielęgnowania kończy się oceną. Etap ten pełni dwie role: zamyka i
podsumowuje wszystko to co dotychczas miało miejsce, podkreśla postępy w leczeniu, poprawę bądź
jej brak w stanie zdrowia pacjenta i zarazem otwiera to co ma nastąpić, a więc wyraża wskazówki na
przyszłość które mogłyby posłużyć poprawie stanu zdrowia oraz przyszłemu ewentualnemu leczeniu.
Jest to analizowanie uzyskanych wyników opieki nad pacjentem. Czyli czy zamierzone cele zostały
osiągnięte i czy udało się zrealizować plan opieki. Określa czy został osiągnięty cel opieki. Ocena
powinna podkreślać nie tylko to, co zostało osiągnięte, ale również braki i wskazywać ich przyczyny
bezpośrednie i pośrednie. Ocena powinna być prosta, czytelna i zrozumiana. Mogą w niej się znaleźć
uwagi pacjenta lub rodziny. Ocena pozwala zatem wyciągnąć wnioski; uzyskać informacje o błędach;
poszukiwać co raz to lepszych rozwiązań.
9. Zaburzenie funkcji termoregulacji
Termoregulacja to dolność organizmu do utrzymania stałej temperatury ciała przy otaczającym
środowisku, niezależnie od zmieniających się warunków.
Wartości temperatur ciała
TEMPERATURA
Wartość w o C
1. Subnormalna
Poniżej 36,0
2. Normalna
36,1-37,0
3. Stan podgorączkowy
37,1-38,0
4. Gorączka umiarkowana
38,1-39,0
5. Gorączka wysoka
Powyżej 39,1
W warunkach fizjologicznych temperatura ciała może ulec zmianie: po wysiłku fizycznym, stresie,
spożyciu posiłku, wypiciu ciepłego napoju, w wyniku wrażeń emocjonalnych. Temperatura może
różnić się wśród ludzi zdrowych, zależy od: płci, wieku, poszczególnych cech osobniczych. U dzieci i
5
1086140849.020.png 1086140849.021.png 1086140849.022.png 1086140849.023.png 1086140849.024.png 1086140849.025.png 1086140849.026.png 1086140849.027.png 1086140849.028.png 1086140849.029.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin