Collin Forbes - Śmierć w banku Main Chance (cykl Tweed t.23).pdf - Colin Forbes - uzavrano

Od autora

Wszystkie postaci przedstawione w tej książce są tworem wy obraźni autora i

nie odpowiadają żadnym rzeczywistym osobom. Ta sama zasada czystej

wyobraźni odnosi się do posiadłości, wsi, miast, dzielnic, mieszkań i ich

lokatorów oraz instytucji, organizacji, a także gór w Wielkiej Brytanii i za

granicą .

Prolog

Żadne znaki na niebie i ziemi nie ostrzegły Tweeda, zastępcy dyrektora SIS* i

dawnego detektywistycznego asa Scotland Yardu, że podejmuje się

najdziwniejszego w swojej karierze zadania. We wspaniały marcowy dzień

wyjechał z Londynu, kierując się na południe, a siedząca obok niego asystentka

Paula Grey studiowała mapę, aby wybrać najlepszą trasę. Zgodnie z jej

wskazówkami zjechali z autostrady i posuwali się na południowy zachód szeroką

lokalną szosą, z obu stron obrzeżoną nasypami porośniętymi na szczycie

żywopłotami, których gałęzie zaczynały właśnie wypuszczać pierwsze listki.

Słońce świeciło na bezchmurnym niebie. Od czasu do czasu mijali samotne

domy z ogrodami od frontu, gdzie można już było zauważyć krokusy i pierwsze

kępy narcyzów.

- Wspaniała przejażdżka - powiedziała Paula, spoglądając

przez okno.

Była atrakcyjna, szczupła, nieco po trzydziestce. Czarne włosy opadały jej na

twarz lśniącą falą.

- Masz pojęcie, dokąd jedziemy? - spytał Tweed.

- Pewnie, że tak. Hengistbury Manor znajduje się w głębi dość rozległego

leśnego obszaru. Dziwaczne miejsce na umieszczenie głównej siedziby Main

Chance Bank.

- Jak powiedział Buchanan, najbogatszego prywatnego banku na świecie.

Wszystko zaczęło się wczesnym rankiem, tuż po przyjeździe Tweeda do siedziby

głównej SIS na Park Crescent w Londynie.

* Secret Intelligence Service - wywiad brytyjski (wszystkie przypisy od

tłumacza).

Najważniejsi pracownicy zebrali się w jego przestronnym gabinecie na

pierwszym piętrze. Były reporter Bob Newman wyciągnął swoje długie ciało w

fotelu, Harry Butler, jak przystało na cock-neya*, rozłożył się na podłodze, a

Paula usiadła za swoim biurkiem w kącie pod oknem. Marler, doskonały strzelec

wyborowy, stanął obok Pete'a Nielda.

Ledwo Tweed zasiadł za antycznym biurkiem, otrzymanym w prezencie od

współpracowników, zadzwonił telefon. Uniósł brwi. Była dopiero ósma rano. Kto

mógł dzwonić o tej porze?

Monica, jego wieloletnia sekretarka, kobieta w średnim wieku, z włosami

upiętymi w kok z tyłu głowy, zakryła mikrofon dłonią i powiedziała:

- Szef Yardu Buchanan pilnie prosi cię do telefonu.

- Nieco za wcześnie, Roy... - zaczął Tweed, dając sygnał Pauli, by słuchała

na równoległej linii.

- To coś wyjątkowo pilnego - odparł Buchanan zdecydowanym głosem. -

Chcę cię prosić o wyjątkową przysługę. Słyszałeś o Main Chance Bank,

najbogatszym w kraju banku prywatnym? Jest całkiem niezależny. Żadnych

akcji na giełdzie. Zarządza nim Bella Main. Ma osiemdziesiąt cztery lata i wciąż

świetnie się trzyma. Poznała cię na jakimś przyjęciu przed rokiem, zrobiłeś na

niej duże wrażenie. Możesz dzisiaj tam pojechać?

Dokąd?

Do Hengistbury Manor.

- Gdzie to, u diabła, jest?

Paula podsunęła mu otwartą mapę, wskazując miejsce. Tweed skinął głową i

zwrócił się do Buchanana.

- Zapomnij o pytaniu, Paula już znalazła. A po jakiego czorta Bella Main

chce mnie widzieć?

- Nie wiem. Nie powiedziała...

- Więc dlaczego, na Boga, Roy - Tweed się nachmurzył - tak się tym

przejmujesz?

- Rząd uważa, że z tym bankiem coś jest nie tak.

- Coś nie tak? W jakim sensie? - spytał Tweed.

- Nie wiem - odparł zirytowany Buchanan. - Myślę, że kilku bogatych

ministrów trzyma tam pieniądze. Ale to tylko moje zgadywanie, a w tej chwili

jestem zawalony bieżącą robotą i związanymi z nią problemami. Wiesz, że

mianowano mnie dowódcą brygady antyterrorystycznej? Proszę, zajmij się tym.

To może być ważne...

. -Z jakigo powodu?

- Nie mam pojęcia.

- Jesteś naprawdę bogatym źródłem informacji. Kiedy mamy się spotkać?

- Dziś rano. Około jedenastej, możliwie punktualnie, jeśli ci się uda.

Umówiłem się z nią w twoim imieniu.

- Nie pytając mnie o zdanie? Wielkie dzięki!

- Przepraszam, ale naprawdę jestem w tarapatach. Powiedziałem jej, że

zapewne przyjedziesz do niej z Paulą. Naprawdę przepraszam.

- Wracaj do ścigania swoich terrorystów. Pojedziemy. Jesteś mi sporo

winien. - Rzucił słuchawkę, nim Buchanan zdołał cokolwiek odpowiedzieć, i

spojrzał na Paulę. - Łatwo tam trafić? - spytał.

- Nie, ale znajdę drogę. - Odwróciła się do Harry'ego, który zaglądał jej

przez ramię. - Dlaczego cię to tak interesuje? - spytała.

- Ot tak, po prostu ciekawi mnie, dokąd jedziecie - powiedział, stukając

grubym palcem w mapę. -To tu?

- Tak.

Paula wstała.

- Lepiej coś na siebie włożę. Tam może być chłodno. A Tweed

już przestępuje z nogi na nogę.

Jej szef, w narzuconym płaszczu z wielbłądziej wełny, czekał przy drzwiach

gotowy do drogi. Po kilku sekundach miała na sobie krótki kożuszek. Usiadła na

krześle i sprawdziła automatyczną berettę 6,35 mm umieszczoną wygodnie w

kaburze na prawej łydce. Przedtem sprawdziła walthera 7,65 mm w kaburze na

biodrze. Wstała.

- No to jestem gotowa!

- Ruszajmy - powiedział Tweed.

Zadzwonił telefon. Gdy Monica podnosiła słuchawkę, Tweed potrząsnął głową i

uprzedził:

- Nie ma mnie.

- Tym razem jesteś - odparła Monica. -To Philip Cardon. Spodziewam się,

że jak zwykle z zagranicy.

Collin Forbes - Śmierć w banku Main Chance (cykl Tweed t.23).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: