Tytuł: Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca Autor: Ilia Erenburg Język oryginalny: rosyjski Kategoria: Literatura piękna Gatunek: klasyka obca Forma: powieć Rok pierwszego wydania: 1927 Rok pierwszego wydania polskiego: 1928 Wydanie ksišżki nagrywanej: Wydawnictwo Czytelnik Miejsce i rok wydania: Warszawa, 1957 Tłumacz: Maria Popowska Rodzaj: audioksišżka Wersja językowa: polska Treć: pełna Nagranie: Studio Ksišżki Mówionej Polskiego Zwišzku Niewidomych Rok nagrania: Warszawa, 1967 Czyta: Adam Sikora Czas trwania: ~5 godz. 4 min. Rozmiar: ~70 MB (12 plików) Format: MP3 (KBPS:32, KHZ:22, mono) Opis ksišżki: Tytułowy bohater jest ubogim krawcem żydowskim, mieszkańcem Zwišzku Radzieckiego lat 20. Wędruje po swoim kraju, szukajšc w nim miejsca do godnego życia, ale na każdym kroku popada w konflikt z bezdusznš i biurokratycznš rzeczywistociš. Miejsca, gdzie można żyć spokojnie, godnie, uczciwie, kochać i być kochanym, nigdzie nie ma. Wędrówki bohatera nabierajš symbolicznego sensu i znaczenia. Lejzorek staje się personifikacjš Żyda Wiecznego Tułacza, człowieka wrażliwego i dyskryminowanego, napotykajšcego na obojętnoć ludzi, dowiadczajšcego na własnej skórze zawici, wyniosłoci, oszustwa i zwyczajnej głupoty. Burzliwe życie Lejzorka Rajtszwańca jest satyrš na tamtš rzeczywistoć, ale satyrš o gorzkim umiechu i filozoficznej, uniwersalnej zadumie nad otaczajšcym wiatem. Ludowa mšdroć bohatera odkrywa przed czytelnikiem niebagatelne i głębokie prawdy o życiu i egzystencji człowieka. Ta słynna powieć Erenburga powstała w Paryżu w 1927 roku i tam w rok póniej została opublikowana nakładem własnym autora. Szybko doczekała się przekładów na języki obce, w tym na polski. W ojczynie pisarza wydano jš dopiero u schyłku sowieckiego imperium, w 1989 roku. "Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca" to jedna z najbardziej znanych i lubianych powieci Ilii G. Erenburga (1891-1967), autora m.in. trylogii: Upadek Paryża, Burza, Dziewišta Fala. Przedstawia ona tragikomiczne dzieje krawca mężczynianego" - Lejzorka Rojtszwańca, biednego Żyda, wędrowca, na próżno szukajšcego swego miejsca w wiecie. Powieć doczekała się ostatnio w Polsce, prócz uznania czytelników, interesujšcych adaptacji teatralnych i telewizyjnych, z których najbardziej znane sš te, dokonane przez Teatr Ateneum w Warszawie i Teatr Stu w Krakowie.
ntendaj