POTEGA MILCZENIA.pdf

B/160: C.Castaneda Potęga Milczenia

Strona 1 z 1

www.kippin.prv.pl

PRZEDRUK

CARLOS CASTANEDA

POTĘGA MILCZENIA

[materiały nadesłane; pozostałych danych nie dostarczono]

Inne książki Carlosa Castanedy wydane dotychczas w Polsce:

NAUKI DON JUANA

ODRĘBNA RZECZYWISTOŚĆ

PODRÓŻ DO IXTLAN

OPOWIEŚCI O MOCY

DRUGI KRĄG MOCY

DAR ORŁA

WEWNĘTRZNY OGIEŃ

SZTUKA ŚNIENIA

MAGICZNE KROKI

AKTYWNA STRONA NIESKOŃCZONOŚCI

SPIS TREŚCI:

SŁOWO WSTĘPNE

WPROWADZENIE

I. PRZEJAWY DUCHA

1. Pierwszy abstrakcyjny wątek

2. Nieskazitelność naguala Eliasa

II. PUKANIE DUCHA

3. Abstrakcja

4. Ostatni romans naguala Juliana

III. FORTEL DUCHA

5. Oczyszczanie więzi łączącej nas z duchem

6. Cztery formy osaczania

IV. ZSTĄPIENIE DUCHA

7. Widzieć ducha

8. Przeskok myślowy

9. Przemieszczanie punktu scalającego

10. Bezlitosne miejsce

V. WYMAGANIA INTENCJI

11. Rozbijanie zwierciadła wyobrażeń

12. Przepustka do nieskazitelności

VI. KIEROWANIE INTENCJĄ

13. Trzeci punkt

14. Dwa jednokierunkowe mosty

15. Wybór własnej powierzchowności

* * *

Carlos Castaneda zmarł w 1998 roku

file://D:\Noweee\POTEGA MILCZENIA\POTEGA MILCZENIA\...

20121122

B/160: C.Castaneda Potęga Milczenia

Strona 1 z 4

Spis Treści / Dalej

SŁOWO WSTĘPNE

Moje książki są wiernym opisem metody nauczania, jaką stosował w celu zapoznania mnie ze

światem magii don Juan Matus, indiański czarownik z Meksyku. Są to sprawozdania z

trwającego wciąż procesu, który z upływem czasu rozumiem coraz lepiej.

Ćwiczymy całymi latami, by w rozumny sposób radzić sobie z otaczającym nas światem. Owo

szkolenie – czy to dotyczące zwykłego rozumowania, czy zagadnień formalnych – jest

rygorystyczne, gdyż przyswajana wiedza jest bardzo złożona. Te same kryteria stosują się do

czarowników, których szkolenie, polegające na przekazywaniu instrukcji i manipulowaniu

świadomością, różni się od naszego, ale jest równie skrupulatne. Przyczyn takiego stanu rzeczy

należy upatrywać w tym, że ich wiedza jest tak samo, a może nawet bardziej skomplikowana.

WPROWADZENIE

Don Juan wielokrotnie podejmował próby nazwania swojej wiedzy, sądząc, że mógłbym

odnieść z tego pożytek. Uważał, że najwłaściwszym, aczkolwiek niejasnym terminem jest

nagualizm. Określenie "wiedza" było zbyt mgliste, a "czary" – negatywne. Termin "władanie

intencją" wydawał mu się zbyt ogólny, a "poszukiwanie pełnej wolności" – za długi i

metaforyczny. Ponieważ nie potrafił znaleźć stosowniejszego określenia, w końcu na zwał swą

wiedzę "magią", przyznawał jednak, że słowo to nie jest tak naprawdę odpowiednie. Przez

wszystkie te lata podał mi wiele definicji magii, zawsze jednak utrzymywał, że definicje zmieniają

się wraz z przyrostem wiedzy. Kiedy kończyło się moje terminowanie, poczułem, że jestem

gotowy do zrozumienia bardziej precyzyjnej definicji, spytałem więc o to raz jeszcze.

– Z punktu widzenia zwykłego człowieka – rzekł don Juan – magia jest albo całkowitym

nonsensem, albo hermetyczną, złowrogą zagadką. Trzeba mu przyznać rację: nie dlatego, by

była to niepodważalna prawda, ale z tego powodu, że przeciętnemu człowiekowi nie starcza

energii na paranie się magią. – Zamilkł, a po chwili podjął temat: – Rodzimy się wyposażeni w

określoną, skończoną ilość energii. Czerpiemy z tego źródła przez całe życie, starając się

ekonomicznie wykorzystać nasze zasoby w trybie czasu.

– Co rozumiesz przez tryb czasu'? – spytałem.

– Tryb czasu to konkretna, postrzegana przez nas wiązka pól energetycznych – odpowiedział.

– Uważam, że ludzka percepcja zmieniła się w ciągu wieków. Wy znacznikiem tego trybu jest

rzeczywisty, aktualny czas: od czasu zależy, które z nieprzeliczonych wiązek pól energetycznych

zostaną wykorzystane. Uporanie się z trybem czasu – z kilkoma wybranymi polami energetyczny

mi – zabiera całą dostępną nam energię, nie pozostawiając niczego, co pomogłoby nam w

wykorzystaniu innych pól energetycznych. Nieznacznym ruchem brwi dał mi znać, bym się nad

tym zastanowił.

– O to mi właśnie chodzi, kiedy mówię, że przeciętnemu śmiertelnikowi brakuje energii, by

zajmować się magią – kontynuował. – Jeśli będzie używał tylko własnej energii, nie dostrzeże

światów dostępnych czarownikom. Aby je dojrzeć, czarownicy posługują się pękiem pól

energetycznych zazwyczaj nie używanych. Jest zrozumiałe, że gdyby zwykły człowiek chciał

widzieć te światy i rozumieć doznania czarowników, musiałby się posługiwać tym samym pękiem

co oni. Nie jest to możliwe, bo zwykły człowiek zużywa swoją energię zbyt szybko. Don Juan

przerwał, jakby szukając właściwych słów.

– Rozważ to pod tym kątem – mówił dalej po chwili. – Pobierając u mnie nauki, nie tyle

uczysz się magii, ile poznajesz sposoby oszczędzania energii. To dzięki temu będziesz mógł

kiedyś wykorzystać niektóre z pól energetycznych, które teraz nie są dla ciebie dostępne. Tym

właśnie jest magia: umiejętnością posługiwania się polami energetycznymi, które nie biorą

udziału w postrzeganiu zwykłego, znanego nam świata. Magia jest stanem świadomości;

zdolnością do postrzegania czegoś, co wykracza poza zasięg zwykłej percepcji. Wszystko,

czego cię nauczyłem i co ci pokazałem, miało cię przekonać, że istnieje coś więcej ponad to, co

widzimy. Nie potrzebujemy osoby uczącej nas magii, ponieważ tak naprawdę nie mamy się

czego uczyć. Nauczyciel jest po to, by przekonać nas, że niezmierzoną władzę mamy w zasięgu

ręki. Cóż za paradoks! Każdemu wojownikowi podążającemu drogą do wiedzy wydaje się nieraz,

że uczy się magii. Prawdziwy sens jego drogi polega na przyzwoleniu – po pewnym czasie

wojownik przekonuje się, że w jego wnętrzu drzemie moc, którą można wykorzystać.

– Czy to właśnie robisz, don Juanie: przekonujesz mnie`?

– Tak. Próbuję cię przekonać, że możesz sięgnąć po tę moc. Ja również szedłem tą drogą.

file://D:\Noweee\POTEGA MILCZENIA\POTEGA MILCZENIA\...

20121122

B/160: C.Castaneda Potęga Milczenia

Strona 2 z 4

Mnie było równie trudno przekonać jak ciebie.

– Kiedy się już po tę moc sięgnie, co się z nią robi, don Juanie'?

– Nic. Kiedy się ją zdobędzie, ona sama otworzy drogę do obecnie niedostępnych pól

energetycznych. Na tym właśnie, jak ci już mówiłem, polega magia. Zaczynamy widzieć, czyli

postrzegać, coś innego: nie tyle wyobrażonego, ile rzeczywistego i namacalnego. Zaczynamy

wtedy wiedzieć bez potrzeby używania słów. Co uczynimy z tą poszerzoną percepcją, z tą

milczącą wiedzą, zależy od naszego temperamentu.

Pewnego razu wyjaśnił mi to w inny sposób. Rozmawialiśmy o czymś całkiem innym, kiedy

nagle don Juan zmienił wątek i opowiedział mi dowcip. Śmiejąc się, klepnął mnie w plecy między

łopatkami. Zrobił to bardzo delikatnie, jakby nie chciał mnie urazić swoim dotknięciem.

Zachichotał, widząc moją nerwową reakcję.

– Łatwo cię wytrącić z równowagi – zażartował, po czym naprawdę mocno uderzył mnie w

plecy. Zaszumiało mi w uszach. Przez chwilę nie mogłem złapać tchu. Czułem się tak, jakby

odbił mi płuca – oddychałem z wielkim trudem. Po kilku minutach kaszlu i krztuszenia nos mi się

odetkał, poczułem, że biorę głębokie, kojące oddechy. Było mi tak dobrze, że w ogóle się nie

złościłem, że uderzył mnie tak mocno i znienacka. Wówczas don Juan przystąpił do niezwykle

istotnych wyjaśnień. Przedstawił mi jasno i zwięźle bardziej precyzyjną definicję magii. Wszedłem

w cudowny stan świadomości! Miałem tak jasny umysł, że potrafiłem zrozumieć i przyswoić sobie

wszystko, o czym mówił. Powiedział, że we wszechświecie istnieje siła, nie dająca się zmierzyć

ani opisać, zwana przez czarowników intencją. Wszystko, co istnieje w kosmosie, jest połączone

z intencją specjalną więzią, której omawianie, zrozumienie i wykorzystywanie jest przedmiotem

zainteresowania czarowników, czy wojowników, jak nazywał ich don Juan. Mieli się oni

zajmować w szczególności oczyszczaniem tej więzi ze znieczulającego wpływu zwykłych,

codziennych trosk. Na tym poziomie magię można było zdefiniować jako oczyszczanie własnej

więzi z intencją. Don Juan podkreślił, że tę "procedurę oczyszczania" niezwykle trudno

zrozumieć i wy konać, dlatego też czarownicy dzielą swoje nauki na dwie kategorie. Do pierwszej

z nich należą instrukcje przekazywane w zwykłym stanie świadomości, w których proces

oczyszczania przedstawia się w formie ukrytej. Druga grupa to polecenia przeznaczone dla

stanu wzmożonej świadomości – w jakim się wtedy znajdowałem – w którym czarownicy czerpali

swą wiedzę bezpośrednio z intencji, bez rozpraszającego pośrednictwa mowy. Don Juan

wyjaśnił, że czarownicy przez tysiąclecia bolesnych wysiłków wykorzystywali wzmożoną

świadomość do uzyskania wglądu w naturę intencji. Uzyskane w ten sposób drobiny

bezpośredniej wiedzy przekazywali z pokolenia na pokolenie, aż do czasów obecnych. Don Juan

powiedział, że zadaniem magii jest zebranie tej pozornie niezrozumiałej wiedzy i wyjaśnienie jej

w kategoriach codziennej świadomości. Następnie wyjaśnił, jaką rolę w życiu czarowników pełni

przewodnik zwany "nagualem": jest to mężczyzna lub kobieta o nieprzeciętnej energii; trzeźwo

patrzący, wytrwały, zrównoważony nauczyciel. Ludzie, którzy widzą, postrzegają go jako

świetlistą sferę złożoną z czterech części, jakby stłoczonych razem czterech błyszczących kul.

Niezwykła energia pozwala nagualom pełnić rolę pośredników – czerpać pokój, harmonię,

radość i wiedzę z samego źródła i przekazywać je swym towarzyszom. Jednym z ich zadań jest

udzielenie uczniom tego, co czarownicy zwą "minimalną sposobnością": uświadomienie im

naszego powiązania z intencją. Powiedziałem, że pojmuję wszystko, co mówi, nie rozumiem

tylko, dlaczego konieczne są dwa sposoby nauczania. Chwytałem w lot opis jego świata, a mimo

to don Juan twierdził, że proces zrozumienia jest bardzo trudny.

– Aby odtworzyć to, co zobaczyłeś dzisiaj, będziesz potrzebował całego życia, ponieważ w

większości należy to do dziedziny milczącej wiedzy – oświadczył. – Już za moment zapomnisz o

wszystkim. To jedna z nieprzeniknionych tajemnic świadomości.

Po tych słowach uderzył mnie w lewy bok, sprawiając, że moja świadomość przeszła na inny

poziom. Niezwykła jasność umysłu natychmiast zniknęła, nie pozostawiając po sobie nawet

wspomnienia... Spisanie podstawowych zasad magii było zadaniem, które zlecił mi sam don

Juan. Pewnego razu, we wczesnym okresie mojej praktyki, zaproponował mimochodem, bym

wykorzystując swoje notatki, napisał książkę. Zgromadziłem już wtedy całe stosy zapisków.

Nigdy nie zastanawiałem się, co z nimi zrobię. Uznałem, że to absurdalna propozycja, nie byłem

przecież pisarzem.

– Jasne, nie jesteś literatem – zgodził się don Juan. – Dlatego powinieneś posłużyć się

magią. Najpierw dokonaj wizualizacji swoich doświadczeń, tak jakbyś przeżywał je na nowo, a

potem zobacz tekst we śnie. Pisanie powinno być dla ciebie ćwiczeniem nie tyle z literatury, ile z

magii. Podstawowe założenia magii przedstawiam dokładnie tak, jak wyłożył mi je don Juan.

W jego modelu nauczania, opracowanym przez żyjących w dawnych czasach czarowników,

wyróżniano dwa rodzaje instruktażu. Pierwszy, zwany "nauką dla prawej strony",

przeprowadzano w zwykłym stanie świadomości. Drugi, "naukę dla lewej strony",

file://D:\Noweee\POTEGA MILCZENIA\POTEGA MILCZENIA\...

20121122

B/160: C.Castaneda Potęga Milczenia

Strona 3 z 4

wykorzystywano jedynie w stanach wzmożonej świadomości. Wykorzystując te dwa sposoby,

nauczyciele szkolili swych uczniów w trzech dziedzinach: sztuce świadomości, sztuce osaczania

i sztuce intencji. Te trzy dziedziny utożsamia się z trzema zagadkami, na które natrafiają

czarownicy w poszukiwaniu wiedzy. Sztuka świadomości to zagadka umysłu – to zdziwienie, z

jakim odkrywa się niezmierzone i nieodgadnione możliwości świadomości i percepcji. Sztuka

osaczania jest zagadką serca – jest to oszołomienie spowodowane zrozumieniem, że z jednej

strony za sprawą szczególnych właściwości świadomości i percepcji świat wydaje się

niezmiennie obiektywny i rzeczy wisty, z drugiej zaś odkrycie nowych własności percepcji

powoduje, że to, co wydawało się dotąd niezmiennie obiektywne i rzeczywiste, ulega zmianie.

Opanowanie intencji to zagadka ducha albo paradoks abstrakcji rozumianej jako myśli i czyny

czarownika, które wykraczają poza to, co człowiekowi przeznaczone. Podstawą instrukcji

dotyczących sztuki osaczania i mistrzostwa intencji była sztuka świadomości.

Oto jej założenia:

1. Świat jest nieskończonym skupiskiem pól energetycznych, przypominających promienic:

światła.

2. Pola te, tak zwane emanacje Orła, wybiegają ze źródła o niewyobrażalnych rozmiarach,

nazywanego metaforycznie Orłem.

3. Ludzie również składają się z olbrzymiej liczby identycznych promieniopodobnych pól

energetycznych. Te emanacje Orła tworzą świetlne skupisko o kształcie kuli i rozmiarach danego

człowieka, stojącego z wy ciągniętymi w bok ramionami, podobne do gigantycznego świetlistego

jaja.

4. Część pól energetycznych zawartych w świetlnej kuli jarzy się blaskiem przejętym od

intensywnie świecącego punktu położonego na jej powierzchni.

5. Z percepcją mamy do czynienia wówczas, gdy promienie wychodzące z pól

energetycznych sąsiadujących ze świetlistym punktem dotrą do identycznych pól położonych na

zewnątrz kuli i je podświetlą. Postrzegać można tylko te pola energetyczne, które rozpala ów

świetlisty punkt, dlatego miejsce to nazywa się "punktem, w którym zachodzi konsolidacja

percepcji" albo po prostu "punktem scalającym".

6. Punkt scalający można przemieścić ze zwykłej pozycji w inne miejsce na powierzchni kuli

lub w jej wnętrzu. Blask punktu scalającego rozświetla każde pole energetyczne, z którym się

styka. Kiedy punkt zmieni pozycję, natychmiast rozjarza nowe pola, które stają się postrzegalne.

Taki rodzaj percepcji nazywa się widzeniem.

7. Przesunięcie punktu scalającego umożliwia percepcję zupełnie innego świata – równie

obiektywnego i rzeczywistego jak ten, który zwykle postrzegamy. Czarownicy odwiedzają te

obszary, by otrzymać energię czy moc, znaleźć rozwiązanie ogólnych lub cząstkowych

problemów albo zetknąć się z niewyobrażalnym.

8. Intencja jest przenikającą wszystko siłą, która sprawia, że postrzegamy. Nie dlatego

stajemy się świadomi, że postrzegamy – do percepcji dochodzi pod naciskiem napierającej

intencji.

9. Celem czarowników jest osiągnięcie stanu całkowitej świadomości, w którym mogliby

doznać wszystkich wrażeń dostępnych człowiekowi. Taki stan może być alternatywnym

rozwiązaniem wobec śmierci.

Ucząc sztuki świadomości, przekazuje się także pewną ilość wiedzy praktycznej. Na tym

poziomie don Juan uczył metod niezbędnych do przemieszczania punktu scalającego. Służyły do

tego dwa systemy opracowane przez czarowników jasnowidzów żyjących w dawnych czasach:

śnienie, to znaczy kontrola i wykorzystanie snów, oraz osadzanie, czyli kontrola zachowania.

Przemieszczanie własnego punktu scalającego jest istotną umiejętnością, którą musi opanować

każdy czarownik. Niektórzy z nich, nagualowie, uczą się także wykonywać tę czynność za

innych. Uderzając mocno w punkt scalający, potrafią oni ruszyć go z jego zwykłego miejsca. Ten

nie sięgający ciała cios, odczuwany jako klepnięcie w prawą łopatkę, powodował przejście w

stan wzmożonej świadomości. Zgodnie z tradycją instrukcje dla lewej strony, czyli najważniejszą

i najbardziej spektakularną część nauk, można było otrzymać tylko w odmiennym stanie

świadomości. Ze względu na wyjątkowy charakter tego stanu don Juan zażądał, bym nie

omawiał go z nikim, dopóki plan nauczania magii nie zostanie zrealizowany. Chętnie na to

przystałem, bo chociaż w tych niezwykłych stanach świadomości zrozumienie przekazywanych

nauk przychodziło mi niewiarygodnie łatwo, jednak nie potrafiłem ich opisać, a nawet spamiętać.

W tych stanach funkcjonowałem pewnie i skutecznie, jednak kiedy moja świadomość powracała

do normy, nie mogłem sobie uprzytomnić, co się ze mną działo. Dopiero po latach nastąpił

przełomowy moment: zdołałem przenieść to, czego doznałem w stanach wzmożonej

file://D:\Noweee\POTEGA MILCZENIA\POTEGA MILCZENIA\...

20121122

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: