wyprzedac5bc-polskiej-ziemi-przemysc582aw-krzemiec584.pdf

Wyprzedaż polskiej ziemi cz. I.

tragedia narodowa

Przemysław Krzemień, Włodzimierz Achmatowicz

Fragmenty książki "Wyprzedaż polskiej ziemi - tragedia narodowa"

Toruń 1997.

Polsko, lecz Ciebie błyskotkami łudzą,

pawiem narodów byłaś i papugą,

a teraz jesteś służebnicą cudzą.

J. Słowacki

WSTĘP

Ziemia jest święta. To ziemia wydaje plony i żywi. To ziemia nieustannie tryska

wodą ze swych źródeł. To ziemia daje ludziom schronienie i czyste powietrze

dzięki drzewom i lasom. Bez ziemi, żyć nie można. Ziemia jest

błogosławieństwem, jeśli się o nią dba. Ziemia się jednak nie odnawia. Ziemi jest

nawet coraz mniej. Zalewa się ją asfaltem i betonem. Zanieczyszcza się ją. A ludzi,

którzy ziemi potrzebują jest coraz więcej.

Kto nie ma dla niej szacunku, ten nie potrafi mieć dla niczego szacunku.

Bez własnej ziemi, człowiek staje się koczownikiem. Nędzarzem. Wędrowcem,

który nigdzie nie jest u siebie. Ciągle za czymś tęskni.

Któż nie marzy o posiadaniu ogródka, kawałka działki, pola? Któż nie myśli o

przekazaniu go swoim dzieciom, aby chociaż one mogły z tej ziemi korzystać?

Lecz zamiast przypominać nam te prawdy i uświadamiać młode, dojrzewające

pokolenia, powtarza się nam, że:

musimy sprzedawać ziemię, aby obcokrajowcy u nas inwestowali, a nam się jutro

lepiej wiodło;

musimy sprzedawać ziemię, aby udowodnić światu, że jesteśmy ludźmi postępu;

musimy sprzedawać ziemię, aby raz na zawsze pożegnać się z ciemnogrodem i

wejść do jasnego grona mądrych państw, gdzie wszystko bez wyjątku jest lepsze

niż u nas;

musimy sprzedawać ziemię, aby wstąpić do UE, NATO, OECD i wszelkich

podobnych klubów, które tego od nas zażądają, gdyż jak powszechnie wiadomo,

poza tymi klubami, życia nie ma i nie może być;

musimy sprzedawać ziemię, aby udowodnić, że nie jesteśmy ksenofobami i mamy

na uwadze dobro obywateli wszystkich państw... poza oczywiście Polską, ale to

przecież nie wiąże się z tematem;

musimy sprzedawać ziemię, aby nas Niemcy wreszcie pokochali i wybaczyli nam

krzywdy, które od nas i naszych ojców doznali, i aby nam przy okazji - ale to nie

najważniejsze, prawda? - użyczyli jeszcze więcej pożyczek i kredytów;

musimy wreszcie pogodzić się z faktem, że Polacy różnią się od obywateli innych

państw tym, że upominanie się o prawa „reszty świata" do ziemi, to rzecz

normalna, lecz upominanie się Polaków o prawa do ziemi, to faszyzm.

Wśród tego ogromu rzeczy , które w naszym kraju traktowane są w sposób

haniebny, jest przede wszystkim sprawa ziemi. Niniejsza książka nosi się z

zamiarem zapoznania Polaków z katastrofalnymi skutkami wypływającymi z

ustawy zezwalającej cudzoziemcom nabywać nieruchomości w Polsce. Ustawa ta,

nowelizowana w marcu 1996 roku, jest tak liberalna, że w ciągu najbliższych lat

grozi nam utrata od jednej trzeciej do polowy powierzchni naszego kraju. Trudno

będzie Czytelnikowi uwierzyć, jakich rozmiarów osiągnął już w początku 1997

roku proces wywłaszczania Polaków z ziemi. Prawda ta jest gorzka, lecz bez

zapoznania się z nią, nie zaistnieje możliwość położenia kresu narodowej tragedii.

Celem naszym jest zachowanie polskiej państwowości, niepodległości i

suwerenności, o które od tysiąca lat walczyły wszystkie pokolenia Polaków i które

w niczym nie są sprzeczne z zasadami dobrego sąsiedztwa z wszystkimi

ościennymi państwami bez wyjątku.

Większości naszych rodaków wydaje się dzisiaj, że najtrudniejszy okres naszej

historii minął wraz z upadkiem komunizmu. Nam się natomiast wydaje - i

potwierdzaj ą to fakty - że najtrudniejsze czasy nadeszły teraz. Obecny rok 1997

zadecyduje prawdopodobnie ostatecznie o tym, czy Polska będzie jeszcze istniała,

czy przepadnie na zawsze. Albo wybory wyślą do Parlamentu większość ludzi

uczciwych mających na myśli dobro Polski, albo pogłębi się tragedia, której nie da

się odwrócić.

Chcemy przede wszystkim Czytelnikowi udowodnić, że wykup polskiej ziemi

przez cudzoziemców, a głównie przez Niemców, ma charakter masowy, jest

otwarcie wspierany przez nasze władze i co gorsze, problem ten jest

systematycznie przez nie bagatelizowany.

ETAPY ZAPLANOWANEGO ROZBIORU

Cofnijmy się o pięć lat i przypomnijmy sobie, co nam wówczas mówiono.

Stan wykupu ziemi przez obcokrajowców na rok 1991 został podany w „Gazecie

Wyborczej" z 17 kwietnia 1992 roku. Były to oficjalne statystyki sporządzone

przez MSW. Zakończenie sprawozdania brzmiało: Kupowanie nieruchomości przez

cudzoziemców ma niewielki zasięg i nie stanowi zagrożenia dla bezpieczeństwa

Państwa. Przypatrzmy się bliżej tym danym. Spośród 49 polskich województw,

wymieniono tylko 12. Te, w których obcokrajowcy wykupili powyżej 10 hektarów.

Są to województwa:

gdańskie - 27 ha, gorzowskie - 17 ha, katowickie - 24 ha, koszalińskie - 13 ha,

lubelskie - 16 ha, łódzkie - 39 ha, poznańskie - 28 ha, skierniewickie - 36 ha,

szczecińskie - 21 ha, warszawskie - 146 ha, włocławskie - 12 ha, wrocławskie - 49

ha.

Łącznie stanowi to 534 ha.

Czytamy dalej: Najwięcej ziemi (265 ha) kupiły spółki, w których więcej niż 50%

udziałów mają firmy zagraniczne, 168 ha kupiły firmy ze 100% kapitałem

zagranicznym. Resztę kupiły osoby prywatne, w większości Niemcy. (...) Pozwolenia

są wydawane liberalnie - według rzecznika MSW - [co jest oczywiste, gdyż

wydano 604 zgody na 635 wniosków], a Ministerstwo oczekuje tylko wykazania

przez zainteresowanego, że łączą go z Polską związki gospodarcze lub rodzinne.

Zwróćmy uwagę na ten drastyczny „warunek", jedyny, zdaje się, warunek,

ponieważ: Ministerstwo tylko oczekuje -wykazania... Byłby śmieszny do łez, gdyby

nie pociągał za sobą tak groźnych konsekwencji. To w ogóle nie jest warunek. To

zwykła formuła, którą posłużyć się może każdy Eskimos czy Chińczyk. Od chwili

wykupienia nieruchomości choć za jednego złotego, może obcokrajowiec już

argumentować, że ma związki gospodarcze z Polską. Tak się u nas nazywa ścisła

kontrola nad sprzedażą nieruchomości obcokrajowcom, która jest w zasadzie

niemożliwa, chyba że w bardzo określonych warunkach.

Powróćmy jednak do naszych oficjalnych statystyk, które oczywiście w żadnej

mierze nie odpowiadają rzeczywistości. Od razu zauważamy, że nie ujęto w nich

dziewięciu województw należących przed wojną do Niemiec. Są to województwa:

elbląskie, jeleniogórskie, legnickie, olsztyńskie, opolskie, pilskie, słupskie,

suwalskie, zielonogórskie.

Czy MSW chce nas przekonać, że w żadnym z tych województw Niemcy nie

wykupili nawet 10 hektarów?...

Weźmy choć jeden przykład: województwo opolskie. Cała Polska słyszała już o

problemach, które tam występują. Już kilka lat temu, kilkanaście gmin o radach

zdominowanych przez ludzi deklarujących swoją przynależność do mniejszości

niemieckiej, umieściło na tablicach swoje dawne niemieckie nazwy. Miejscami

sąsiadują one z nazwami w języku polskim, miejscami je zastępują. Na przykład

Dziewkowice przechrzczono na Frauenfeid, Jemielnicę na Himmelwitz. Tak samo

stało się z nazwami ulic. Dorfstrasse zamiast ulicy Wiejskiej, itp. Zasługującym na

największą uwagę jest fakt, że przykładowo Frauenfeid jest nazwą nadaną tej

wiosce dopiero w... 1936 roku przez nazistów. Przedtem, od wieków, gmina

nazywała się Schewkowitz, co oczywiście

w czasach hitlerowskich brzmiało za bardzo po słowiańsku. Jak widać, wybór

żyjących obecnie w Polsce Niemców - którzy wolą nazwy nadane przez

hitlerowców zamiast starych nazw historycznych - jest ponownie świadomie

skierowany ku zatarciu słowiańskiej przeszłości tej ziemi.

Sporządziliśmy małą listę - wcale nie wyczerpującą - kilkudziesięciu przykładów

zmiany nazw miejscowości na obszarze Niemiec lat trzydziestych. Nazwy o

ewidentnym charakterze słowiańskim zostały zastąpione nazwami germańskimi.

Być może ta lista przekona najmłodsze pokolenia Polaków, że zrozumienie

stosunków polsko-niemieckich zasługuje na troszeczkę więcej uwagi i pogłębienia,

niż się dzisiaj niektórym wydaje. Brak wiedzy czasami upraszcza życie, lecz z

pewnością nie prowadzi do sprawiedliwej oceny sytuacji.

Alt Schalkowitz przechrzczono na Alt Schaikendorf (dziś Stare Siołkowice,

k/Opola)

Alt Schliesa na Alt Schlesing (dziś Nowy Śleszów, k/Wrocławia)

Antonischken na Antonshain (k/Ebenrode, Prusy Wschodnie, dziś Staliuponen,

Rosja)

Biadacz na Kreutzwalde (dziś Biadacz, k/Opola)

Bialla na Billstein (dziś Biała Olecka, gm. Judziki, k/Olecka)

Bialla na Gehienburg (dziś Biała Piska)

Białygrund na Weissengrund (dziś Mateuszki, k/Szczytna)

Biestrzinnik na Ringwalde (dziś Biestrzynnik, k/Opola)

Bilawen na Bismarckeich (dziś Bielawy gm. Brzostówko, k/Milicza)

Birkowitz na Birkental (dziś Bierkowice, k/Opola)

Bogislawitz na Altmuhigrund (dziś Pakosławsko, k/Milicza)

Bogumillen na Brodau (dziś Bogumiły, k/Pisza)

Bogusiawitz na Schwarzaue (dziś Bogusławice, k/Wrocławia)

Borawsken na Deutscheck (dziś Borawskie, k/Olecka)

Borek na Waldungen (dziś Borek, k/Kluczborka)

Borek na Waldeck (dziś Borek, k/Jemielnicy, Śląsk)

Borek na Waldwinkel (dziś Borek, k/Ściborowic)

Borowian na Kruppamuhle (dziś Krupski Młyn, k/Strzelec Opolskich)

Borreck na Wałdchen (dziś Borki, k/Opola)

Bosemswolka na DreiBighuben (dziś Włóki, k/Dzierżoniowa)

Bronietz na Wehrenfelde (dziś Broniec, k/Olesna, Śląsk)

Bronikowen na Rastgrund (dziś Bronikowo, k/Mrągowa)

Bruschewitz na Mówengrund (dziś Pruszowice, k/Trzebnicy, Śląsk)

Brzezinkę na Schindlersfelde (dziś Brzezinka, k/Namysłowa, Śląsk)

Bubrowko na Biebern (dziś Bobrówko, k/Mrągowa)

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: