Powięź policzkowo–gardłowa (fasica buccopharyngea) – ze wszystkich mięśni wyrazowych tylko m. policzkowy ma własną powięź. Powięź ta jest bardzo cienka i pokrywa powierzchnię zewnętrzną mięśnia; do przodu w okolicy kątów ust stopniowo zanika, przechodząc w luźną tkankę łączną, ku tyłowi tworzy szew skrzydłowo-żuchwowy, o którym była mowa poprzednio o przechodzi następnie na powierzchnię zewnętrzną mięśni gardła. Powieź policzkowa oddziela m. policzkowy od większego skupienia tkanki tłuszczowej, tzw. poduszeczki tłuszczowej policzka.
Poduszeczka tłuszczowa policzka (corpus adiposum buccae) – jest to ciało tłuszczowe w kształcie kulistej podściółki, które wypełnia przestrzeń między m. policzkowym, a przednią częścią m. żwacza. Poduszeczka jest objęta mocniejszą osłonką, która wyraźnie odgranicza ją od otaczającej podskórnej tkanki łącznej i tłuszczowej. W związku z mechanizmem ssania jest ona szczególnie silnie rozwinięta, u dzieci powstaje wyniosłość policzkową. Zazwyczaj składa się ona z górnej i dolnej części, między którymi przebiega przewód ślinianki przyusznej; czasem biegnie on wzdłuż górnego obwodu poduszeczki. Poduszeczka zachowuje się jeszcze nawet na twarzy starca, choć wargi i policzki zapadają się wskutek zaniku zębów i wyrostków zębodołowych. Odgrywa rolę bloczka dla dźwigaczy warg; podczas otwierania szczęk zostaje wessana w obie przestrzenie między m. policzkowym, a żwaczem.
Powięź skroniowa – zamyka dół skroniowy w komorę kostno-włóknistą, w której leży m. skroniowy. Jest to powierzchnia bardzo mocna, rozpięta między łukiem jarzmowym, kreską skroniową górną. Rozpoczyna się ona wzdłuż tej kresy i tu łączy się z okostną. Powierzchnia wewnętrzna powięzi jest miejscem przyczepu włókien łuku skroniowego. Zstępując ku dołowi powięź dzieli się na dwie blaszki: powierzchniową i głęboką, które kończą się na powierzchni zewnętrznej oraz wewnętrznej łuku jarzmowego i kości jarzmowej. Przestrzeń między obu blaszkami jest wypełniona tkanką tłuszczową. Znajduje się ona również w okolicy dolnej części mięśnia, łącząc się bezpośrednio z tkanką tłuszczową policzka. Wskutek zaniku tkanki tłuszczowej skroni np. u osób w wieku starszym lub wyniszczonych okolica skroniowa zapada się.
Powięź przyusznica i powięź żwaczowa – rozpoczynają się one górze na bocznej powierzchni łuku jarzmowego; powięź żwaczowa pokrywa żwacz cienką lecz mocną warstwą aż do jego przedniego brzegu; ku tyłowi przechodzi ona w powięź przyusznicą, tworząc dla niej torebkę gruczołu przyusznego. Ku dołowi obie powięzie przechodzą blaszkę powierzchniową powięzi szyi.
Mięśnie głowy dzielą się na trzy grupy:
*mięśnie mimiczne (wyrazowe) – przyczepione do wewnętrznej powierzchni skóry głowy, odpowiadają za nadanie wyrazu twarzy – obrazowanie stanu emocjonalnego
*mięśnie poruszające żuchwą
*mięśnie gałki ocznej, mięśnie języka
Mięśnie mimiczne wyrazowe – pochodne II łuku skrzelowego, zaopatrzone są przez nerw tego łuku, n. twarzowy
M. potyliczno–czołowy – składa się z brzuśca potylicznego i brzuśca czołowego, połączonych czepcem ścięgnistym.
M. skroniowo-ciemieniowy – zanikowy, łączy czepiec ścięgnisty z chrząstką małżowiny usznej. Oba wspomniane mięsnie (1 i 2) wraz z czepcem ścięgnistym tworzą razem m. naczaszny. M. naczaszny przesuwa czepiec ścięgnisty wobec kości sklepienia czaszki. Brzusiec czołowy wytwarza poprzeczne zmarszczki skóry czoła. Brzusiec potyliczny ustala czepiec ścięgnisty na sklepieniu czaszki.
Mięśnie otoczenia szpary powiek
M. okrężny oka – składa się z części: oczodołowe, powiekowej i łzowej. Odgałęzienie części oczodołowej stanowi m. obniżacz brwi. Włókna części łzowej biegnące po wolnym brzegu obu powiek stanowią część rzęskową. Część oczodołowa zaciska powieki. M. obniżacz brwi załamuje je pod kątem i pociąga „głowę” brwi ku dołowi. Cześć powiekowa spokojnie zwęża szparę powiek (mruganie). Przy porażeniu n. VII występuje niedomykanie szpary powiek „zajęcze oko”. Część łzowa rozwiera woreczek łzowy. Skurcz całego mięśnia powoduje powstanie fałdów biegnących promieniście od bocznego kąta oka, bruzdy powieki górnej i dolnej oraz niekiedy bruzdy policzkowo-powiekowej.
1.M. maszczący brwi- mały, położony obok nasady nosa, biegnie do skóry powyżej brwi. Wytwarza 2-3 pionowe fałdy między brwiami.
M. podłużny – biegnący od k. nosowej do skóry gładzizny; wywołuje jeden lub kilka fałdów u nasady nosa.
Mięśnie otoczenia szpary ust
M. szeroki szyi choć sięga aż do kata ust, leży głównie na szyi i zaliczany jest do mm. szyi
M. obniżający wargę dolną – od brzegu dolnego żuchwy do skóry wargi dolnej, obniża , uwypukla i pogrubia wargę dolną.
Mięsień bródkowy - biegnie strzałkowo od żuchwy do skóry bródki. Uwypukla bródkę (wyraz nadąsania). Wypuklenie to oddzielone jest od wargi dolnej przez bruzdę bródkowo-wargową.
M. obniżacz kąta ust – trójkątny, rozpięty między żuchwą a kątem ust, pociąga kąt ust ku dołowi i wygładza bruzdę nosowo-wargową (wyraz cierpienia).
M. śmiechowy – biegnący od powięzi przuszniczej i żwaczowej do węzła mięśniowego kąta ust, wywołuje „dołek śmiechowy” poszerza szparę ust.
M. jarzmowy większy – najbardziej powierzchniowy, biegnie od powierzchni policzkowej k. jarzmowej do węzła mięśniowego kąta ust; właściwy m. śmiechu.
M. dźwigacz wargi górnej i skrzydełka nosa – biegnie od wyrostka czołowego szczęki do skóry bruzdy nosowo -wargowej i skrzydła nosa. Unosi skrzydła nosa, rozwiera nozdrza.
M. dźwigacz wargi górnej – od brzegu podoczodołowego do skóry bruzdy nosowo- wargowej- unosi wargę górną, odsłaniając górne siekacze.
M. jarzmowy mniejszy – od powierzchni policzkowej k. jarzmowej do skóry bruzdy nosowo-wargowej, pociąga wargę górną ku górze i pogłębia bruzdę nosowo- wargową. Wymienione ostatnie trzy mięśnie tworzą m. czworoboczny wargi górnej.
M. dźwigacz kąta ust – od dołu nadkłowego do skóry i błony śluzowej kąta ust, unosi kąt ust.
M. policzkowy – rozpięty jest między szczęką a żuchwą. Linia jego przyczepu biegnie po wyrostku zębodołowym szczęki, szwie skrzydłowo- żuchwowym i części gębodołowej żuchwy. Kończy się w błonie śluzowej i skórze kąta ust i błonie śluzowej obu warg. Przyciska policzki do zębów wydmuchuje powietrze z jamy ustnej. Od mięśni żwaczy oddzielony jest ciałem tłuszczowym policzka. Mięsień przebity jest przewodem ślinianki przusznej. M. okrężny ust – biegnie okrężnie dokoła szpary ust od węzła mięśniowego kąta ust, gdzie splata się z mięśniami biegnącymi promieniście. Skurcz części brzeżnej zwęża czerwień wargową; część wargowa wywija wargi na zewnątrz.
Mięśnie otoczenia nozdrzy
M. nosowy - zaczyna się od łęków zębodołowych górnych kła i bocznego siekacza; jego część poprzeczna rozbiega się wachlarzowato na grzbiet nosa, rozwiera nozdrza.
M. obniżacz przegrodowy – od łęku zębodołowego górnego siekacza bocznego do części błoniastej przegrody nosa, pociąga przegrodę nosa ku dołowi.
Mięśnie małżowiny usznej: występują tu drobne, zanikowe pasma mięśniowe rozpoczynające się i kończące na chrząstce małżowiny. Druga grupa to trzy mięśnie uszne, przedni, górny i tylny. Mięśnie te przyczepiają się jednym końcem do małżowiny, a drugim do sąsiednich powięzi bądź wyrostka sutkowego. Są to mięśnie zanikowe, na ogół nieczynne.
2. Mięśnie żucia – poruszają żuchwą. Unerwione są przez trzecią gałąź n. trójdzielnego.
M. skroniowy – wypełnia dół skroniowy od kresy skroniowej dolnej aż do grzebienia podskroniowego. Jego włókna przyczepiają się również do powięzi skroniowej i łuku jarzmowego. Kończy się na wyrostku dziobiastym żuchwy. Podnosi żuchwę (zaciska zęby). Włókna poziome cofają żuchwę wysuniętą. Unerwiony przez nn. skroniowe głębokie – od V3.
M. żwacz – składa się z części powierzchniowej i głębokiej, nieco odmiennym przebiegu włókien. Mięsień, rozpięty między łukiem jarzmowym, a zewnętrzną powierzchnią kąta żuchwy, unosi żuchwę i obraca ją nieco na zewnątrz. Unerwiony przez n. żwaczowy od V3.
M. skrzydłowy przyśrodkowy – położony do wewnątrz od gałęzi żuchwy, biegnie od doły skrzydłowo k. klinowej, wyrostka piramidowego k. podniebiennej i guza szczęki do powierzchni wewnętrznej kąta żuchwy. Unosi żuchwę. Unerwiony przez n. skrzydłowy przyśrodkowy od V3.
M. skrzydłowy boczny – położony w dole podskroniowym składa się z głowy górnej i dolnej. Głowa górna rozpoczyna się na grzebieniu podskroniowym i powierzchni podskroniowej skrzydła większego k. klinowej . Glowa dolna zaczyna się na blaszce bocznej wyrostka skrzydłowa tego i powierzchni podskroniowej szczęki. Obie kończą się w dołku skrzydłowym wyrostka kłykciowego żuchwy, na torebce i krążku stawowym stawu skroniowo- żuchwowego. Skurcz obu mm. skrzydłowych bocznych wysuwa żuchwę do przodu. Kłykcie żuchwy wysuwają się wtedy pod guzek stawowy. Skurcz jednostronny skręca żuchwę w stronę przeciwną. Po swej stronie powoduje wysunięcie główki stawowej na guzek stawowy, po przeciwnej – tylko jej obrót wobec osi pionowej . Unerwiony przez n. skrzydłowy boczny od V3.
Podwięzie głowy: Powieź policzkowo- gardłowa – pokrywa od zewnątrz m. policzkowy; ku tyłowi tworzy szew skrzydłowo-żuchwowy i przechodzi na zewnętrzną powierzchnię mięśni gardła.
Powieź skroniowa – pokrywa m. skroniowy; rozpięta między łukiem jarzmowym, a kreską skroniową górną. Powięź przyusznicza i żwaczowa – łączą się z sobą; pokrywają śliniankę przyuszna tworząc dla niej torebkę ( powieź przyusznicza) i żwacz ( powięź żwaczowa). Ku dołowi przechodzą w blaszkę powierzchowną powięź szyi.
części ciała- partes corporis,
plecy –tergum,
żyła- vena, ae,
tętnica - arteria, ae,
aorta- aorta, ae,
serce- cor, cordis,
kość- os, ossis,
kręg -vertebra, ae,
kręgosłup- columna vertebralis,
głowa - caput, it is,
dłoń - manus, us,
mięsień- musculus, i,
bok- latus, eris,
żebro -costa, costae,
kolano -genu, us ,
pierś – mama,
palec (u ręki) - pollex, icis,
kark -umerus, i,
łopatka - scapula, ae,
klatka piersiowa, pierś - pectus, oris,
ramię - armus, i,
brzuch -venter, tris
pępek -omphalos, i
udo - erus, uris
rzęsa -cilium, i
brew -supercilium, ii
źrenica -pupilla, ae
tęczówka -iris, is
mózg -cerebrum, i
rozum -mens, mentis
dusza, umysł -animus, i
czoło -frons, ntis
nos -nasus, i
policzek -gena, ae
szyja -collum, i
broda -mentum, i
włosy -capielli, crum
ucho -auris, is
twarz- facies, ei
usta -os, oris
oko -oculus, i
gardło -fauces, ium
wątroba -hepar, is
nerka -ren, is
cewka moczowa -fistula urinae
jelito -intestinum, i
*cienkie- tenue
*grube - crassum
żołądek - stomachus/ alvus, i
krtań -faux, cis
tchawica - arteria aspera, ae
płuco -plumo, onis
stopa -pes, dis
palec ( u nogi) digitus, i
paznokieć -unguis, io
ząb - dens, ntis
dziąsło -gingiva, ae
język -lingua, ae
olenka15