Obszary napięć i konfliktów na świecie

              Poniższą pracę warto rozpocząć od zjawiska zrodzonego na przestrzeni ostatnich dekad. W brzmieniu tego słowa rozbrzmiewa echo krzyków niewinnych ludzi w których krwi grupa fanatyków widzi drogę do osiągnięcia wyznaczonych przez siebie celów.

Terroryzm to idea ludzi rzucających wyzwanie całemu światu. Wystarczy zapoznać się z horrorem niektórych aktów przemocy by uświadomić sobie jak wielkie czarne chmury wiszą nad naszymi głowami.

Kilkanaście lat temu miała miejsce tragedia, która zmieniła losy świata. Jedenastego września 2009 roku, trzy wieżowce na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej stały się celem ataku terrorystów. Przez ten akt nienawiści poniosło śmierć około 3000 obywateli tego kraju. Za ten zamach wzięła odpowiedzialność Al-Kaida-organizacja terrorystyczna- której twarzą był niedawno zabity bin Laden. To właśnie Al-Kaidzie są przypisywane inne zamachy, np. na ambasady w USA, ambasady w Kenii czy Tanzanii. To Al-Kaida jest nazywana też tzw. "międzynarodówką terrorystów" i obecnie ma miano najgroźniejszej organizacji terrorystycznej na całym globie. Według podawanych informacji rekrutami tej formacji są często fanatycy islamscy.

W Hiszpanii oraz we Francji, od wielu lat, funkcjonuje grupa ETA (skrót oznacza Kraj Basków i Wolność)jest to organizacja separatystyczno -narodowa, która chce za wszelką cenę utworzyć kraj Basków. To Baskowie mimo iż naród nieliczny, zachowali odrębną tradycje oraz język czyli euskera. Organizacja ETA wykorzystuje terror w walce o uzyskanie niepodległości, często przeprowadza liczne i krwawe zamachy bombowe, a ich celami są zazwyczaj politycy, czy policjanci oraz pracownicy organu sprawiedliwości na terenie całej Hiszpanii, ponadto zajmuje się wymuszaniem haraczy od wielu bogatych rodaków na całym świecie.

Natomiast rewolucyjna siła zbrojna działająca w Kolumbii (czyli FARC) tu główny cel to uzyskanie pieniędzy i władzy. Jest to najlepiej uzbrojona organizacja na Ziemi. FARC prowadzi walkę z rządem, tym samym kontrolując jakieś 40% obszaru Kolumbii, a specjalizuje się porywając znanych polityków oraz obcokrajowców po to by uzyskać okup. FARC ma liczne powiązania z min. handlarzami narkotyków a dzięki czemu ma pieniądze na swoją działalność.

              Niestety do globalnego problemu terroryzmu należy dodać również inne incydenty.

Konflikt Czeczeńsko-Rosyjski:

Czeczenia jest zaludniona przez waleczne plemiona, które prowadziły nieustanne walki o niepodległość z zaborczą Rosja. Początki współczesnego konfliktu sięgają 1859r. kiedy to Rosja przystąpiła do systematycznego podboju pn. i wsch. Kaukazu. Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991r. Czeczenia ogłosiła niepodległość, której Rosja nie uznała. Od tej pory konflikt ciągle trwa. Czeczenia walczy dokonując ataków terroru (m.in. atak na teatr w Moskwie i wzięcia zakładników w październiku 2002r.). Przyczyną konfliktu jest nie tylko etniczna i religijna odmienność, ale również interesy ekonomiczne oraz tranzytowe położenie (umożliwiające rurociągowy transport ropy i gazu z rejonu Morza kaspijskiego do portów Morza Czarnego)

              Od końca 1989 roku Liberia była również sceną krwawego konfliktu, w którym zginęło ponad 150 tysięcy ludzi. Powodem tej wojny domowej była zaciekła walka o władzę. Walki osłabły dopiero w 1996 roku, a w 1997 roku stosunki stały się ciężkie, ale już stabilne. W 1999 roku doszło do krwawych starć Liberii z Gwineą. Obecnie nie można stwierdzić jednoznacznie czy pokój w tym państwie się utrzyma.

              Jednym z konfliktów międzynarodowych, który był szokiem dla powszechnej opinii publicznej może być wojna pomiędzy Erytreą a Etiopią. Walki trwają od maja 1998 roku. Przyczyną wybuchu tego kryzysu była zaostrzająca się polityka Etiopii wobec mniejszego sąsiada. Obecnie tylko trudności finansowe powstrzymują obydwa państwa przed kontynuacją tej wojny.

              Na kontynencie azjatyckim jest kilka konfliktów. Największym starciem zbrojnym jest chyba wojna w Afganistanie, który początkowo walczył z najeźdźcami (Anglicy, Rosjanie) a obecnie jest to wojna domowa między poszczególnymi plemionami i klanami. Wojna wyzwoleńcza zakończyła się w 1989 roku, w Afganistanie od 1991 roku trwają wojny domowe. Od 1996 roku grupa Talibów rozpoczęła walki o przejęcie władzy w państwie. Starcia te trwają do dziś bez większych zwrotów. W wojnie zmieniają się tylko układy sił.
              Kolejnym konfliktem na terytorium Azji była wojna w Timorze Wschodnim. Rozpoczęła się ona 1975 roku. Kluczowym momentem był rok 1999, kiedy to Timorczycy mieli wypowiedzieć się za autonomią w ramach Indonezji lub za pełną niepodległością terytorium zajętego przez Dżakartę. Walki w Timorze toczyły się głównie o władzę i wpływy na tym terytorium. 

              Europa, kontynent przez który przetoczyła się wojna mająca zakończyć wszystkie inne, ale czy na pewno?

               Najbardziej rozpowszechnionym przez media jest konflikt Basków, którzy próbują utworzyć swoje suwerenne państwo. Walki te rozpoczęły się 1959 roku. Z tymi starciami związana jest również działalność organizacji ETA, która po zawiesiła broń w 1998 r. Ale już rok później, czyli w 1999r. ETA ogłosiła powrót do walki zbrojnej. W 2000 roku była odpowiedzialna za serię zamachów bombowych w Hiszpanii.

               Innym ważnym konfliktem na arenie europejskiej była wojna w Jugosławii, czego skutkiem było utworzenie niepodległych państw takich jak: Bośnia i Hercegowina, Macedonia, Chorwacja. Próby odzyskania przez Jugosławię wpływu doprowadziły do licznych wojen domowych w nowo co utworzonych państwach.

               Jedną właśnie z takich wojen to wojna w Bośni. Była ona całkowitym zaskoczeniem dla międzynarodowej opinii publicznej. Skutkiem walk w Bośni były głównie czystki etniczne powiązane z śmiercią około 200 tys. osób. Bośnia i Hercegowina w 1991 ogłosiły niepodległość, ale już kilka miesięcy później Bośniacy zaczęli dokonywać aneksji autonomicznych prowincji, mordować i wysiedlać mniejszości etniczne. Państwo pogrążyło się w wojnie domowej. Interwencje państw zewnętrznych nie przyniosły skutku aż do 1995 roku, kiedy to USA rozpoczęło próby porozumienia między Serbią, Bośnią i Chorwacją.

               Są również starcia zbrojne w Europie, które zaczęły się na początku lat 90-tych XX wieku i trwają nadal. Najlepszym przykładem takich starć jest wojna w Czeczenii, która toczy się pomiędzy władzą centralną a dążącą do niepodległości republiką. Obecnie w Czeczenii nie ma spokoju, chociaż oficjalnie wojska rosyjskie wycofały się. Konflikt trwa nadal, ponieważ Czeczenii pragną stworzenia niezależnego państwa, a Rosja godzi się tylko na szeroką autonomię Czeczenów.

               Na kontynencie amerykańskim trwają konflikty zbrojne. Są to starcia w Peru czy Kolumbii. Powodem tych starć jest głównie walka o władzę i wpływy.

               Peru to arena krwawych konfliktów w latach 80-tych XX wieku. Wojna rozpoczęła się od wyboru na prezydenta Abimaela Guzmana, który w 1992 roku został aresztowany. Rok później to jest w 1993 roku walki ucichły a w Peru zapanował długo oczekiwany spokój.

Kolumbia to kraj, w którym krew to codzienność od lat 80-tych XX wieku. W starciach tych biorą udział dwie powstałe jeszcze w latach 60-tych organizacje partyzanckie. Są to: FARC i ELN. Obecnie gdy większość konfliktów słabnie wojna domowa w Kolumbii przeżywa właśnie swój rozkwit. Nie wiadomo ile jeszcze potrwa lecz pewne jest, że zginie w niej dużo niewinnych cywilów, którzy nie myśleli nawet o władzy.

               Stosowanie przemocy wobec człowieka jako jednostki oraz grup społecznych różniących się m.in. poglądami politycznymi, rasą kolorem skóry, wyznaniem jest stare, jak stara jest ludzkość. Występuje ona także i w świecie współczesnym. Różnica polega na tym, że współczesne społeczeństwa uważają stosowanie przemocy wobec ludzi, którzy nie popełnili czynów uważanych za przestępstwa za akty niehumanitarne i sprzeczne z poczuciem ogólnoludzkiej sprawiedliwości. Stąd też społeczność międzynarodowa, przerażona aktami ludobójstwa w okresie II wojny światowej stara się wypracować możliwe do powszechnego zaakceptowania prawa człowieka i ujawnić ich łamanie opinii publicznej.
Plagą współczesnego świata, szczególnie w latach 60-tych i 70-tych stał się międzynarodowy terroryzm. Był on co prawda odpowiedzią na terroryzm państwowy, tzn. na stosowanie bezprawnych aktów przemocy przez władze niektórych państw (np. Izrael wobec Palestyńczyków na terytoriach okupowanych), ale w większości akcje terrorystyczne były skierowane przeciwko przypadkowym i niewinnym ludziom. Od 1968 r. do kwietnia 1974 r. nastąpiło swoiste apogeum terroryzmu, gdyż miał miejsce aż 507 akcji terroru, w wyniku których śmierć poniosło 520 osób.             

Istnieje również terroryzm religijny np. średniowieczna sekta islamska assasynów, czy japońska sekta buddyjska Najwyższa Prawda Aum. Leksykalnie „terror” w sensie dosłownym oznacza: strach i grozę, stan wielkiej bojaźni i trwogi. Obecnie możemy rozpatrywać różne organizacje terrorystyczne w określonych nurtach. I tak: nurt anarchistyczno-lewacki to m.in. Czerwone Brygady we Włoszech, Frakcja Armii Czerwonej - RAF w Niemczech, Akcja Bezpośrednia we Francji; nurt separastyczno-narodowościowy to m.in. Irlandzka Armia Republikańska - IRA w Ulsterze, Wolność dla Kraju Basków - ETA obejmuje zasięgiem Hiszpanię i Francję; nurt komunistycznego ekstremizmu to m.in. Tupakamaros w Urugwaju, Rewolucyjna Akcja Ludu - ERP w Argentynie, Japońska Armia Czerwona; nurt narodowo-wyzwoleńczy to m.in. Czarny Wrzesień i Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny - LFP; nurt neofaszystowski - Nowy Ład we Włoszech; nurt skrajnej prawicy to m.in. Stowarzyszenie Obrony Ulsteru - UDA, Ochotnicze Siły Ulsteru - UVF; nurt religijny to przede wszystkim fundamentaliści islamscy np. Hamas obejmujący Strefę Gazy i Zachodni Brzeg, czy sekta buddyjska „Najwyższa Prawda Aum”.

               W Europie najbardziej rozpowszechnione stały się akcje terrorystyczne dwóch ugrupowań IRA i ETA.
Irlandzka Armia Republikańska - IRA powstała w 1919 roku jako zbrojne ramię nacjonalistów irlandzkich w celu walki metodami terrorystycznymi o przyłączenie Irlandii północnej do niepodległej Republiki Irlandii. Po II wojnie światowej nie przejawiała aktywności. Ożywienie nastąpiło w połowie lat 50-tych, kiedy jej celem stało się załamanie brytyjskich rządów w Irlandii Północnej. Odpowiedzią na jej działalność było powstanie organizacji protestanckich walczących o utrzymanie panowania brytyjskiego. Zmienił się wówczas jej charakter, przekształciła się w organizację nacjonalistyczno-religijną, występując w obronie katolików. Na początku lat 70-tych IRA zawiesiła działalność zbrojną przechodząc do walki politycznej. Wyodrębniła się z niej wówczas tzw. Tymczasowa IRA kontynuująca walkę zbrojną. Przeprowadziła ona szereg głośnych zamachów terrorystycznych na obszarze Irlandii Północnej i Wielkiej Brytanii. Do najgłośniejszych akcji należał zamach bombowy na siedzibę brytyjskich premierów w dniu 7 lutego 1991 roku, w którym na szczęści nikt nie zginął.

               Wolność dla Kraju Basków - ETA to baskijska organizacja terrorystyczna, która powstała w latach 30-tych w celu walki z hiszpańskim reżimem frankistowskim. Natężenie działań terrorystycznych ETA miało miejsce w pierwszej połowie lat 70-tych, zginął wówczas z ich rąk premier Hiszpanii C.Blanco. Koniec rządów F.Franco przyniósł zmianę sytuacji - w 1979 r. Baskowie otrzymali szeroką autonomię. ETA uznała ją za niewystarczającą i proklamowała walkę o niepodległe państwo Basków, ale straciła poparcie społeczne. Na początku lat 90-tych, zgodne współdziałanie policji francuskiej i hiszpańskiej rozbiło ETA i jej działalność praktycznie zamarła.

               Do najczęstszych metod likwidacji konfliktów zbrojnych, należą mediacje międzynarodowych organizacji, nakładanie wszelkiego rodzaju sankcji, a także poprzez interwencję zbrojną. Ta ostatnia miała miejsce między innymi dwukrotnie w Iraku, najpierw we wczesnych latach dziewięćdziesiątych, potem w roku 2003. Doszło wówczas do ostatecznego obalenia władzy Saddama Husajna.