KONSPEKT LEKCJI JĘZYKA ANGIELSKIEGO
WIEK UCZNIÓW 16+
POZIOM B1 –B2 ŚREDNIOZAAWANSOWANY (INTERMEDIATE)
CZAS 1 JEDNOSTKA LEKCYJNA (45 MINUT)
TEMAT: Miłość – wartość ponadczasowa i niezmienna?
(Love – timeless and eternal?)
CELE
UCZEŃ POWINIEN UMIEĆ:
Ø przeczytać utwór literacki ze zrozumieniem;
Ø rozróżniać style literackie i porządkować tekst merytorycznie;
Ø odczytywać znaczenie metafor i przenośni.
METODa
· KOMUNIKACYJNA
FORMY PRACY
§ w grupach.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE
ü kserokopie wiersza W. B. Yeats’a i piosenki Toma Lehrer’a z pomieszanymi wersami,
ü foliogramy z całkowitym tekstem wiersza i piosenki oraz rzutnik pisma,
ü CD z nagraniem „How many ways...” Boba Dylana,
ü foliogram z zapisaną sentencją W.B.Yeats’a.
· Nauczyciel rozpoczyna zajęcia w milczeniu. Włącza kasetę z nagraniem piosenki Boba Dylana. Uczniowie słuchają przez około 2 minuty. Nauczyciel wyłącza kasetę i prosi uczniów o zanotowanie na kartce papieru wszelkich skojarzeń i obrazów wywoływanych przez muzykę.
· Nauczyciel włącza kasetę ponownie, podczas gdy uczniowie notują swoje skojarzenia, które następnie są wyrywkowo prezentowane. Celem jest uzyskanie wypowiedzi zmierzającej do zasugerowania tematu lekcji (przemijanie, uczucia, miłość). Jeśli takie stwierdzenie nie pada, nauczyciel może zadać kilka pytań naprowadzających (np. Dokąd dąży człowiek z piosenki? Co jest jego celem? O czym opowiada tekst?)
· Nauczyciel wspólnie z klasą formułuje temat lekcji.
ü Nauczyciel rozdaje teksty wiersza Yeats’a i piosenki Toma Lehrer’a w wersji pomieszanych linijek. Objaśnia, że zadaniem uczniów będzie rozdzielenie dwóch utworów literackich, przy czym należy wziąć pod uwagę nie tylko znaczenie poszczególnych wersów, ale również ich styl literacki.
ü Uczniowie wykonują zadanie w parach (nie powinno im to zająć więcej niż
5-6 minut).
ü Następnie, gdy większość uczniów ukończyła zadanie, nauczyciel prezentuje foliogramy z kompletnym tekstem obu utworów. Uczniowie w parach korygują swoją pracę.
ü Nauczyciel dzieli klasę na dwie podgrupy A i B i prosi uczniów z podgrupy A o przeczytanie wiersza Yeats’a, a uczniów z podgrupy B – piosenki Toma Lehrer’a. Zadaniem uczniów jest określenie w kilku zdaniach, jak przedstawiona jest starość w obydwu utworach.
ü Uczniowie z podgrupy A dobierają sobie pary z podgrupy B i w parach przedstawiają wnioski z przeprowadzonej analizy. Ze względu na ograniczenia językowe nie należy oczekiwać zbyt rozbudowanych i skomplikowanych wypowiedzi, raczej wniosków natury ogólnej. Jeśli czas pozwoli, nauczyciel może jeszcze zadać klasie kilka pytań (np. W którym utworze obraz starości bardziej ci odpowiada i dlaczego? Co pozostaje wartością niezmienną pomimo upływu lat?)
· Nauczyciel przedstawia uczniom foliogram z wypowiedzią W.B.Yeats’a:
One looks back to one’s youth as to a cup that a madman, dying of thirst, left half-tasted.
(Każdy spogląda na swą młodość jak na filiżankę, którą umierający z pragnienia szaleniec opróżnił tylko w połowie).
· Nauczyciel wyjaśnia nieznane słowa (jeśli takie są), i próbuje uzyskać od uczniów odpowiedź na pytanie, co może oznaczać ta wypowiedź.
· Następnie proponuje uczniom w formie pracy domowej przygotowanie wypowiedzi ustnej bądź pisemnej, interpretującej znaczenie tego fragmentu.
Lekcję taką można przeprowadzić w oparciu o jakiekolwiek utwory literackie traktujące o starości/miłości. Można również wybrać inną myśl przewodnią, np.. przemoc, przyjaźń, lub jakiekolwiek pojęcie abstrakcyjne. Dla uczniów na niższym poziomie zaawansowania można wybrać prostsze utwory, których słownictwo nie będzie dla nich stanowić problemu. W klasach pracujących wolniej możliwe jest zrezygnowanie z niektórych elementów lekcji, np. z muzycznego wprowadzenia do lekcji.
hidetama