Ludlum R., Zdrada Tristana.pdf

Robert Ludlum

ZDRADA TRISTANA

P RZEKŁAD : J AN K RAŚKO

Spis treści

Spis treści ...............................................................................................................................2

Część 1 ...................................................................................................................................5

Rozdział 1 ..........................................................................................................................6

Rozdział 2 ........................................................................................................................ 19

Rozdział 3 ........................................................................................................................ 23

Rozdział 4 ........................................................................................................................ 28

Rozdział 5 ........................................................................................................................ 32

Rozdział 6 ........................................................................................................................ 37

Rozdział 7 ........................................................................................................................ 46

Rozdział 8 ........................................................................................................................ 47

Rozdział 9 ........................................................................................................................ 53

Rozdział 10....................................................................................................................... 59

Część 2 ................................................................................................................................. 64

Rozdział 11....................................................................................................................... 67

Rozdział 12....................................................................................................................... 75

Rozdział 13....................................................................................................................... 79

Rozdział 14....................................................................................................................... 89

Rozdział 15....................................................................................................................... 94

Rozdział 16....................................................................................................................... 99

Rozdział 17..................................................................................................................... 108

Rozdział 18..................................................................................................................... 116

Rozdział 19..................................................................................................................... 123

Rozdział 20..................................................................................................................... 132

Rozdział 21..................................................................................................................... 136

Rozdział 22..................................................................................................................... 144

Rozdział 23..................................................................................................................... 149

Rozdział 24..................................................................................................................... 156

Część 3 ............................................................................................................................... 160

Rozdział 25..................................................................................................................... 162

Rozdział 26..................................................................................................................... 165

Rozdział 27..................................................................................................................... 174

Rozdział 28..................................................................................................................... 182

Rozdział 29..................................................................................................................... 188

Rozdział 30..................................................................................................................... 194

Rozdział 31..................................................................................................................... 203

Część 4 ............................................................................................................................... 208

Rozdział 32..................................................................................................................... 212

Rozdział 33..................................................................................................................... 220

Rozdział 34..................................................................................................................... 228

Rozdział 35..................................................................................................................... 231

Rozdział 36..................................................................................................................... 237

Rozdział 37..................................................................................................................... 242

Rozdział 38..................................................................................................................... 258

Rozdział 39..................................................................................................................... 260

Moskwa, sierpień 1991

Elegancka czarna limuzyna zaopatrzona w kuloodporne, laminowane poliwęglanem

szyby, w samonapełniające się opony i w ceramiczną karoserię, podwójnie wzmocnioną ce-

ramiczno-stalowymi płytami pancernymi, wjechała do Lasu Bisewskiego na południowo-

zachodnim krańcu miasta. Rzucała się tu w oczy, bo las był prastary, dziewiczy, poprze-

tykany kępami brzóz i osik, gęsto porośnięty sosnami, wiązami i klonami; kojarzył się z epo-

ką kamienia łupanego, kiedy to spłaszczonymi przez lodowiec równinami wędrowali myśliwi,

którzy wśród rojących się tu drapieżników z prymitywnym oszczepem w ręku polowali na gi-

gantyczne mamuty. Opancerzony lincoln continental był symbolem zupełnie innej cywiliza-

cji, cywilizacji naznaczonej innego rodzaju przemocą, epoki snajperów i terrorystów uzbrojo-

nych w pistolety maszynowe i granaty odłamkowe.

Moskwa była oblężona. Była stolicą supermocarstwa na krawędzi upadku. Klika twar-

dogłowych komunistów sposobiła się do zawrócenia kraju z drogi reform. Do miasta ścią-

gnięto tysiące żołnierzy gotowych strzelać do niewinnych cywilów. Kutuzowskim Prospek-

tem i szosą Mińską ciągnęły kolumny czołgów i transporterów opancerzonych. Czołgi oto-

czyły ratusz, stację telewizyjną, gmach parlamentu, stanęły przed redakcjami gazet. Radio

nadawało wyłącznie dekrety puczystów, którzy nazwali się Państwowym Komitetem Stanu

Wyjątkowego. Po latach kroczenia w stronę demokracji Związkowi Radzieckiemu groził po-

wrót do mrocznej epoki państwa totalitarnego.

W limuzynie siedział starszy siwowłosy mężczyzna o arystokratycznych rysach twarzy.

Był to ambasador Stephen Metcalfe, symbol amerykańskiego establishmentu, doradca Fran-

klina D. Roosevelta i pięciu amerykańskich prezydentów, którzy zasiadali w Gabinecie

Owalnym po nim, milioner, który poświęcił życie służbie dla rządu. Ambasador - był to tytuł

czysto honorowy, gdyż Metcalfe przeszedł już na emeryturę - został pilnie wezwany do Mo-

skwy przez starego przyjaciela, człowieka z najściślejszego kręgu radzieckiej władzy pań-

stwowej. Nic widzieli się od kilkudziesięciu lat: ich znajomość była głęboką tajemnicą, pilnie

skrywaną zarówno w Moskwie, jak i w Waszyngtonie. To, że Kurwenal - taki miał pseudo-

nim - nalegał na spotkanie na odludziu, było dość niepokojące, lecz z drugiej strony żyli w

niespokojnych czasach.

Głęboko zamyślony i wyraźnie zdenerwowany ambasador wysiadł z samochodu, do-

strzegłszy swego przyjaciela, trzy gwiazdkowego generała; generał miał protezę i szedł ku

niemu, mocno kulejąc. Ambasador zlustrował okolicę wprawnym okiem i krew ścięła mu się

w żyłach.

Między drzewami dostrzegł jakiś ruch. Człowiek. Jeden, drugi i... trzeci! Obserwowano

ich! Zostali namierzeni! Otoczeni!

Groziła im katastrofa!

Ambasador chciał krzyknąć, ostrzec przyjaciela, lecz w tej samej chwili dostrzegł re-

fleks światła odbitego od lunetki karabinu snajperskiego. Zasadzka! Wpadli w zasadzkę!

Przerażony zawrócił i nie zważając na ból dotkniętych artretyzmem nóg, pobiegł do li-

muzyny. Nie miał ochroniarzy; zawsze podróżował bez nich. Miał tylko kierowcę, nieuzbro-

jonego żołnierza piechoty morskiej z ambasady.

Raptem tamci ruszyli. Wybiegli ze wszystkich stron naraz, uzbrojeni po zęby żołnierze

w czarnych mundurach polowych i czarnych beretach na głowie. Gdy otoczyli go i zatrzyma-

li, zaczął się szarpać, lecz nie był już młody, o czym nieustannie musiał sobie przypominać.

Chryste, to porwanie? Biorą mnie jako zakładnika? Ochrypłym głosem krzyknął do kierowcy.

Żołnierze zaprowadzili go do opancerzonego rosyjskiego ziła. Wystraszony wsiadł i

stwierdził, że czeka już tam jego przyjaciel, trzy gwiazdkowy generał.

- Co to, do diabła, znaczy? - warknął, powoli dochodząc do siebie.

- Bardzo cię przepraszam - odrzekł Rosjanin. - Żyjemy w niepewnych, niebezpiecznych

czasach i nie chciałem, żeby coś ci się stało, nawet tu, w tych lasach. To moi ludzie, antyter-

roryści. Służą pod moim dowództwem. Jesteś zbyt ważny, żeby narażać cię na niebezpieczeń-

stwo.

Metcalfe uścisnął mu rękę. Generał miał osiemdziesiąt lat i siwe włosy, lecz profil mu

się nie zmienił i wciąż był orli, drapieżny jak dawniej. Dał znak kierowcy i ruszyli.

- Dziękuję, że przyjechałeś. Wiem, że moje pilne wezwanie zabrzmiało tajemniczo.

- Domyśliłem się, że chodzi o pucz - odrzekł Metcalfe.

- Sytuacja rozwija się szybciej, niż oczekiwaliśmy - powiedział cicho generał. - Dostali

błogosławieństwo Diriżora, Dyrygenta. Przejmują władzę i chyba nie zdołamy ich powstrzy-

mać.

- Moi przyjaciele z Białego Domu obserwują was z wielkim niepokojem. Ale mają

związane ręce: Rada Bezpieczeństwa Narodowego uważa, że interwencja doprowadziłaby do

konfliktu nuklearnego.

- I słusznie. Ci ludzie chcą obalić Gorbaczowa. Nie cofną się przed niczym. Widziałeś

te czołgi? Wystarczy tylko, żeby kazali otworzyć ogień, zaatakować cywilów. To będzie rzeź.

Zginą tysiące ludzi. Ale rozkaz nie zostanie wydany, dopóki nie zatwierdzi go Diriżor.

Wszystko zależy od niego. Jest ich podporą, filarem. Jest najważniejszy.

- Należy do puczystów?

- Nie. To szara eminencja Kremla, człowiek, który pociąga za sznurki w absolutnej ta-

jemnicy. Nie zobaczysz go na żadnej konferencji prasowej; działa ukradkiem. Ale tak, sympa-

tyzuje z nimi. Bez niego nie mają szans. Lecz jeśli ich poprze, przejmą władzę i w Rosji po-

nownie zapanuje stalinowska dyktatura. Świat stanie na krawędzi wojny nuklearnej.

- Ale właściwie po co mnie wezwałeś? - spytał Metcalfe. - I dlaczego akurat mnie?

Generał odwrócił głowę i w jego oczach ambasador dostrzegł strach.

- Bo tylko tobie ufam. Bo tylko ty masz szansę przekonać Diriżora. - Niby dlaczego

miałby mnie posłuchać?

- Chyba wiesz dlaczego - odrzekł cicho generał. - Potrafisz zmienić bieg historii. Obaj

wiemy, że już to kiedyś zrobiłeś.

Część 1

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: