1. wymienić(w) i krótko(k) opisac(o) wiązania między atomami
a) Wiązania pierwotne
· jonowe – Duża energia, bezkierunkowe, Istotą tego wiązania jest elektrostatyczne oddziaływanie między jonami o różnoimiennych ładunkach. Metal – dostarcza elektroy, niemetal przyjmuje.
· Kowalencyjne – Wiązanie kowalencyjne polega na tworzeniu się wiążących par elektronów należących jednocześnie do dwóch sąsiadujących ze sobą atomów. Zmienna energia, na ogół mocne, potrzebna duża temperatura do zerwania ( duża diament, mała Bizmut) kierunkowe.
· Metaliczne – chmura elektronów nie związana z żadnym konkretnym jonem. Bezkierunkowe w metalach . Siła wiązania zależy od energi przyciągania między kationami i elektronami swobodnymi, oraz od energi odpychania między samymi kationami i samymi elektronami.
b) Wiązanie wtórne wynika z oddziaływania pomiędzy dipolami ( szczególny przypadek wiązanie wodorowe)
2. defekty sieci krystaliczej (w,k-o),
a) Defekty punktowe
· Wakancje - nieobsadzone przez atom miejsce w strukturze krystalicznej
· Atomy międzywęzłowe - atom zajmujący pozycję poza węzłami sieci krystalicznej. Atomem międzywęzłowym może być zarówno rodzimy atom, jaki i atom domieszki.
· Atomy obcy substytucyjny
b) Defekty liniowe – dyslokacje odpowiedzialne za odkształcenia trwałe (plastyczne)
· dyslokacje krawędziowe linia dyslokacji jest krawędzią kończącej się w krysztale płaszczyzny atomowej
· dyslokacje śrubowe płaszczyzny atomowe prostopadłe do dyslokacji są skręcone w kształcie spirali - tworzą powierzchnię gwintu śruby.
· Dyslokacje mieszane
c) Defekty Powierzchniowe
· granica bliźniacza - Jedna część kryształu jest lustrzanym odbiciem drugiej części względem płaszczyzny zbliźniaczenia
· Błędy ułożenia
3. na jakie właściwości wpływawją dodatki stopowe(w, o),
· Ułatwiają proces hartowania (Nikiel)
· Zwiększają głębokość hartowania( nikiel)
· Obniżają temperaturę przemiany austenitycznej oraz prędkość hartowania (Nikiel)
· Podwyższają hartowność stali. Zwiększa jej wytrzymałość. (chrom)
· Podnoszą odpornosć na pełzanie zmniejszaja kruchość (molibden)
· Zwiększa drobnoziarnistość stali (wolfram, wanad, kobalt)
· Odtlenia stal (glin)
· Podnoszą odporność na korozję (miedź)
· Zwiększają odporność stali na odpuszczanie (wolfram)
· podwyższa wytrzymałość na rozciąganie, uderzenie i ścieranie.(mangan)
4. umocnienie stali(w przykłady, o),
a) Umocnienie roztworowe
· Atomy obce zniekształcają płaszczyzny i kierunki krystaliczne – generują naprężenia - naprężenia hamują ruch dyslokacji.
· Małe atomy segregują do dyslokacji powyżej pł. poślizgu -Zmniejszają ruchliwość dyslokacji, t.j. zwiększają wytrzymałość
b) Umocnienie przez rozdrobnienie ziarna
· Granice ziarn są przeszkodami dla poślizgu.
· Dyslokacje, przemieszczające się ruchem poślizgowym podczas odkształcenia, spiętrzają się na granicach ziarn powodując koncentracje naprężeń.
· "Siła" przeszkody wzrasta wraz ze wzrostem kąta dezorientacji.
· Mniejsze ziarno – więcej przeszkód dla poślizgu.
c) Umocnienie cząstkami
· Z umocnieniem wydzieleniowym (utwardzeniem wydzieleniowym, umocnieniem przez starzenie) mamy do czynienia wówczas, jeżeli cząstki umacniające tworzą się dzięki wydzielaniu z roztworu przesyconego lub w wyniku uporządkowania dalekiego zasięgu
· W stopach umocnionych dyspersyjnie w miękkiej osnowie metalicznej znajdują się twarde nierozpuszczalne cząstki, np tlenków Al2O3 w Al lub Cu, ThO2 w Ni.
d) Umocnienie przez odkształcenie
· Odkształcenie w temp. pokojowej
· Operacje formowania wymagają odkształcenia plast (kucie, wyciskanie, ciągnienie walcowanie)
5. fazy i składniki w układzie Fe-Fe3C(w), nie jestem pewien czy to · Austenit międzywęzłowy roztwór stały węgla oraz w żelazie γ
· Ferryt międzywęzłowy roztwór stały węgla w żelaza α RPC
· Cementyt - węglik żelaza, Fe3C
· Martenzyt
· Perlit - jest to eutektoid, zawierający 0,8%C, powstały z przemiany austenitu składa się z płytek ferrytu i cementytu.
· Ledeburyt jest mieszaniną eutektyczną nasyconych kryształów austenitu i cementytu; Jest trwały w zakresie 1130 do 7230C;
·
6. co to jest martenzyt (o) + jego właściwości(w) - metastabilna faza stopu żelaza α i węgla. Powstała podczas szybkiego schłodzenia z prędkością większą od prędkości krytycznej z temperatury w której występuje austenit. Przemiana ta ma charakter bezdyfuzyjny i polega na przebudowie sieci krystalicznej RSC (sieć Regularna Ściennie Centrowana) na sieć TPC (sieć Tetragonalna Przestrzennie Centrowana) czyli zmodyfikowaną przez obecność atomów węgla sieć RPC (sieć Regularna Przestrzennie Centrowana. Przemiana austenitu w martenzyt rozpoczyna się w temperaturze Ms (Martensite start) Przemiana przebiega w miarę obniżania temperatury aż do osiagnięcia temperatury Mf (Martensite finish)
Temperatury Ms i M...
solobagdur