Podręcznik szkolny.doc

(52 KB) Pobierz

Podręcznik szkolny

 

Podręcznik szkolny – książka przeznaczona dla ucznia, w której zawarty jest materiał nauczania, przedstawiony za pomocą tekstów, ilustracji, schematów.

 

Autorami podręczników powinni być specjaliści z danej dziedziny wiedzy naukowej. W Polsce podręcznik pisany jest do konkretnego programu nauczania i zatwierdzany przez MEN.

 

Funkcje:

 

Podstawową funkcją podręcznika jest funkcja uzupełniająca w stosunku do żywego nauczania. Według Wincentego Okonia podręcznik powinien spełniać następujące funkcje:

§         informacyjną – pomaganie w poznawaniu świata,

§         badawczą – pobudzanie do samodzielnego rozwiązywania problemów,

§         transformacyjną – pokazywanie możliwości przełożenia wiedzy teoretycznej na praktyczne zastosowania,

§         samokształceniową – zachęcanie uczniów do dalszej nauki.

 

Inny podział to:

§         funkcja motywacyjna,

§         funkcja informacyjna,

§         funkcja ćwiczeniowa.

 

Wymienione funkcje mają charakter założony. Czy staną się one rzeczywiste zależne jest od takich czynników jak:

§         język i struktura podręcznika,

§         nauczyciel,

§         sam uczeń.

 

O funkcjonowaniu podręcznika można powiedzieć wtedy gdy zmienia on w jakiś sposób świadomość korzystającego z niego czytelnika. Uczeń jest w tym wypadku przedmiotem oddziaływania, a jednocześnie podmiotem działania, gdyż tekst w podręczniku może zostać przez niego odebrany zgodnie z intencją autora, wbrew tej intencji, może zostać zrozumiany tylko częściowo lub nie zostać zrozumiany wcale.

 

/www.wikipedia.pl/podrecznikszkolny/

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Podręcznik szkolny – rodzaj książki podającej systematycznie i w określonej kolejności plan oraz materiał nauczania (określony wycinek wiedzy o rzeczywistości), na poziomie danej klasy zgodnie z celami nauczania przedmiotu. Podręcznik powinien pełnić nie tylko rolę środka dydaktycznego, ale wręcz “środka –metody” kształcenia.

Podręcznik szkolny powinien rozwijać myślenie uczniów oraz: zawierać zbiór wiadomości teoretycznych, prezentować treści w sposób systemowo ustrukturyzowany, wykorzystywać sposoby logicznego myślenia i demonstrować je uczącym się, stwarzać możliwości poszukiwania dróg samodzielnego poznania, integrować w swojej strukturze różne media edukacyjne (treści docierają różnymi kanałami przekazu). (za J. Skrzypczak [1])

1. Rodzaje podręczników rozróżniamy ze względu na:

·         adresata – uczeń, student, nauczyciel

·         etap i poziom kształcenia – do szkoły podstawowej (do 1 klasy), gimnazjum, liceum, kształcenia zawodowego (podręcznik warsztatowy), akademicki, doskonalenia zawodowego i podyplomowego itd.;

·         przedmiot – do j. polskiego, biologii, matematyki itd.;

·         sposób prezentowania treści – tekstowy, ilustrowany, obudowany (np. dodatkowe przezrocza, kasety audio lub wideo itp.), multimedialny (na CD-ROMie lub w sieci), hipertekstowy,

·         zawartość i formę – podręcznik (gł. prezentacja treści), zeszyt ćwiczeń, zbiór zadań, atlas szkolny, wypisy (tekstów źródłowych), przewodnik do pracy własnej (samokształceniowej), przewodnik metodyczny (dla nauczycieli) itp.

·         właściwe (j.w.) i uzupełniające (m.in. słowniki, encyklopedie, lektury (z opracowaniem krytyczno-metodycznym), vademecum, kompendia, roczniki statystyczne, poradnik warsztatowy, zbiory testów, wykłady (np. Feynmana wykłady z fizyki),

·         konwencjonalne, programowane, kombinowane (połączenie tekstów tradycyjnych z problemowymi, programowanymi, audiowizualnymi, manipulacyjnymi itp. [1 s.35]

2. Formy podręcznika

·         podręcznik szkolny uniwersalny

·         zeszyt ćwiczeń

·         skrypt akademicki

·         podręcznik do kształcenia korespondencyjnego (zeszyty z materiałem i instrukcjami do kolejnych “lekcji”)

·         podręcznik programowany

·         podręcznik “obudowany”

·         podręcznik multimedialny

3. Struktura podręcznika

Struktura podręcznika obejmuje elementy strukturalne i ich wzajemne powiązania.

Są to zazwyczaj [wg 3, podaję za 1 s. 44, (J. Skrzypczak podaje zestawienie, ale określa jako mało przejrzyste)]:

·         problemowe i nieproblemowe ujęcie treści materiału;

·         kształtowanie pojęć;

·         sposób omawiania praw i teorii naukowych;

·         sposób omawiania zagadnień technicznych i produkcyjnych;

·         podział podręcznika na części, rozdziały i paragrafy;

·         sposób opracowania rozdziałów przeznaczonych do samodzielnej pracy ucznia i do pracy pod kierunkiem nauczyciela;

·         ilustracje, rysunki, schematy, tabele, mapy, i ich stosunek do tekstu;

·         pytania, polecenia, ćwiczenia, i zadania;

·         wskazówki dot. opracowania materiału, rozwiązania zadań, i wykonania ćwiczeń

·         opisy doświadczeń

·         sposób wyodrębniania treści ważnych

Propozycja wyróżniania elementów struktury W. Nowak [4, za 1 s.46]

Teksty

·         tekst podstawowy:

o        tekst słowny

o        zapis symboliczny

o        tekst słowno-symboliczny

o        teksty uzupełniające:

o        materiały “wspierające” tekst podstawowy (dowody twierdzeń, przykłady, komentarze metodologiczne)

o        materiały nadobowiązkowe (uzupełnienia nawiązujące do poprzedniej nauki, materiały poszerzające)

·         teksty wyjaśniające:

o        przypisy

o        odsyłacze do literatury

o        objaśnienia symboli

Obudowa metodyczna (elementy pozatekstowe)

·         System sterowania przyswajaniem i odkrywaniem:

o        tekst motywacji

o        pytania (kierujące czytaniem i myśleniem heurystycznym)

o        przypisy heurystyczne i algorytmy

o        instrukcje, uwagi i ostrzeżenia

o        tekst rozwiązania zadań (wzory pracy)

o        fragmenty syntetyzujące

o        zestawienia i tablice

o        streszczenia

·         System utrwalania i kontroli

o        pytania utrwalające kontrolne

o        zadania i ćwiczenia

o        wskazówki rozwiązania (pytania naprowadzające, polecenia, zaprogramowane rozwiązania)

o        odpowiedzi

o        teksty kontrolne i kryteria ocen

·         System informacji

o        przedmowa

o        spis treści

o        tytuły rozdziałów i podrozdziałów

o        nagłówki informujące o rodzaju tekstu

o        akapity

o        podpisy (pod rysunkami, tablicami itp.)

o        zróżnicowany druk, podkreślenia,

o        skorowidze

o        symbole informacyjne

·         Ilustracje

o        ilustracje obsługujące tekst ([fotografie - dop. M.K.], szkice, schematy, diagramy, grafy, rysunki geometryczne, wykresy)

o        ilustracje związane z systemami sterowania, kontroli i informacji (rysunki instruktażowe, schematy, rysunki naukowo-poglądowe)

Podręcznik multimedialny o strukturze blokowej (na przykładzie m-m podręcznika chemii - Ed. Med. 2/2002):

o        blok lekcje

o        kompendium wiedzy Warto wiedzieć

o        blok ćwiczenia

o        układ okresowy pierwiastków

o        słownik chemiczny

o        indeksy tematów, indeks wideo, indeks animacji

4. Funkcje podręcznika

W systemie kształcenia wielostronnego W. Okonia nawiązują do uczenia się poprzez: przyswajanie, odkrywanie, przeżywanie i działanie (za J. Skrzypczak Ed. Med. 1/96):

·         informacyjna – zawiera informacje z określonej dziedziny wiedzy reprezentowanej przez przedmiot szkolny, poza opisem obejmuje fotografie, rysunki, modele, schematy itp.;

·         badawcza – treści ujęte w układ problemowy, zawierają pytania i problemy badawcze, inspiruje do badań własnych;

·         transformacyjna – poprzez zawarte ćwiczenia przygotowanie do przetwarzania rzeczywistości, wyrabia sprawności, daje impuls do działań praktycznych;

·         samokształceniowa – zaciekawia i pobudza do samodzielnego zdobywania wiedzy (myślenia i działania), motywuje, rozwija zdolności poznawcze;

Cz. Kupisiewicz dodaje jeszcze funkcje:

·         autokontrolna – sprawdzenie ilości i jakości wiedzy poprzez zadania i polecenia;

·         samooceniajaca – samodzielna ocena wyników, podręcznik wskazuje właściwe rozwiązania zadań;

·         autokorektywna – wymaga “zdolności” podręcznika do likwidowania luk w wyniesionych z niego wiadomościach (funkcja najtrudniejsza do spełnienia);

5. Płaszczyzny oceny podręcznika (za J.Skrzypczak [2])

·         merytoryczna – zgodność ze stanem wiedzy, wiarygodność informacji

·         sposób strukturalizacji – wyróżnianie informacji o różnym stopniu trudności

·         adekwatności zawartych treści – do określonego programu nauczania (podstawy programowej)

·         językowa – poprawność, zrozumiałość dla ucznia, zawartość i definiowanie terminów przedmiotowych

·         atrakcyjność prezentowania treści – zawartość i sposób prezentacji fotografii, rysunków, wykresów, tabel itp., oprawa edytorska podręcznika;

·         estetyka i jakość wydania

1.     J. Skrzypczak – Założenia modelowe audiowizualnego podręcznika chemii Wyd. Naukowe UAM Poznań 1978

2.     J. Skrzypczak – Miejsce podręcznika we współczesnej szkole Edukacja Medialna 1/1996

3.     W. Kojs - Uwarunkowania dydaktycznych funkcji podręcznika WSiP W-wa 1970

4.      W. Nowak – Model akademickiego podręcznika logiki matematycznej dla studiów nauczycielskich Wyd. Naukowe UAM Poznań 1975

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin