GIUSEPPE VERDI
* 10 X 1813, La Roncole
† 27 I 1901, Mediolan
Pierwsze lekcje muzyki pobierał Giuseppe Verdi w rodzinnej wiosce Roncole (księstwo Parmy). Próba wstąpienia do konserwatorium mediolańskiego nie została uwieńczona powodzeniem (komisja egzaminacyjna stwierdziła... brak talentu) — rozpoczął więc prywatne studia pod kierunkiem kapelmistrza Vincenza Lavigny. W roku 1839 wystawia w Mediolanie pierwszą operę, Oberto, conte di San Bonifazio (Oberto, hrabia San Bonifazio), po której następuje szereg innych. Równocześnie bierze żywy udział w życiu politycznym. Jest to okres ruchów wolnościowych we Włoszech, zmierzających do zjednoczenia kraju pod panowaniem Wik-tora Emanuela II i wyzwolenia północnych prowincji spod okupacji austriackiej. Verdi całym sercem staje po stronie patriotów; wszystkie jego opery pisane w tym czasie (Joanna d’Arc, Nabuchodonozor, Lombardczycy) mają za temat walkę o wolność podbitych i uciśnionych ludów.
Światową sławę przyniosły Verdiemu dzieła z drugiego okresu twórczości — Rigoletto, Trubadur, Traviata, Bal maskowy. Tu jednak widać jeszcze, zwłaszcza w dwóch pierwszych, wpływ wiel-kiej opery francuskiej, głównie Meyerbeera; obok fragmentów istotnie genialnych pojawiają się czasem banalne melodie z pry-mitywnym akompaniamentem. Verdi widział te niedociągnięcia i czul potrzebę ciągłego doskonalenia swego rzemiosła kompozy-torskiego. Jego późniejsze opery, jak Don Carlos, Aida, a zwłasz- cza Otello i Falstaff, to już arcydzieła pod każdym względem, o przemyślanym doborze libretta, znakomitej orkiestracji i mistrzowskim opracowaniu partii wokalnych. Znika w nich stopniowo podział na zamknięte arie, ensemble i chóry, element popisowy wobec ważkości akcji schodzi na drugi plan. Wpływ Wagnera jest tu dość wyraźny. Nie stał się jednak Verdi naśladowcą Wagnera, mimo że przyjął pewne zewnętrzne cechy jego sztuki; przeciwstawiając się świadomie artystycznej ideologii piewcy ger-mańskiej Wałhalli, pozostał narodowym kompozytorem włoskim.
mkielar1