PREHISTORIA_3 - Epoka brązu i żelaza.pdf

(5155 KB) Pobierz
1001459461.005.png
PREHISTORIA
Epoka brązu
Opanowanie techniki obróbki metalu by­
ło, podobnie jak rewolucja neolityczna,
następnym krokiem milowym na drodze
postępu technicznego. Choć metal
w postaci miedzi rodzimej znano na Bli-
skim Wschodzie co najmniej od po-
łowy V tysiąclecia p.n.e., jeszcze
przez 2 tysiące lat podstawowym
surowcem do produkcji narzędzi
i broni pozostawał kamień. Wypie-
ranie go przez miedź, a następnie
stop miedzi i cyny zwany brązem na­
stępowało stopniowo.
umiejętności obróbki metalu najwięk­
szym osiągnięciem ludzi epoki brązu
by ło stworzenie instytucji państwa.
To właśnie wte dy pojawiły się
pierwsze monarc hi e w Sumerze ,
Egipcie , Chinac h, In diac h, w kręgu
cywilizacji mykeńskiej i na Krecie.
Go spo darka ów czesnego świata opiera­
ła się na niewolnictwie. W epoce brązu
z prymitywnyc h piktogram ów znanyc h
w Sumerze i Egipcie już w IV tysiącle­
ci u p.ne. powstało pismo jako system
wyspecjalizowanyc h znak ów, do stęp­
nyc h tylko najbardziej wykształconym
el itom ówczesnyc h społeczeństw.
.. Brązowa głowa Sargona t Wielkie­
go jest doskonatym przykładem wyso­
kiego kunsztu mezopotamskich brą­
zowników. Realistyczne rysy twarzy,
trefiona broda i upięte w charaktery­
styczny sposób włosy znakomicie od­
dają modę panującą w wyższych sfe­
rach społeczeństwa akadyjskiego.
h
zy
nazwali prze dz iał
czasu, kie dy oba po dstawowe
surowce (kamień i mie dź)
wsp ółistniały ze sobą-chakolitem lub
- eneolitem, czyli sc hykową epoką ka­
mienia. Pczątek epoki brązu natomiast
da towany jest przez nich na okres
znacznie późniejszy, czyli na około
2500 rok p.n.e. Wówczas waśnie na
Bliskim Wsc hodzie i w Egipcie brąz
stał się podstawowym materiałem wy­
tw órczym. Trzeba jednak pamiętać, że
ramy czasowe tej epoki ks zta łtowa ły
się w regionie śródziemnomorskim zu­
pełnie odmiennie niż w Eu ropie Ś ro d­
kowej czy na obszarac h na dba łtyckic h.
Tutaj brązu zaczęto używać najp óź niej,
bo dopiero ok. roku 180 p.n.e. Op rócz
rc
eolod
A
ista-pstwa co­
wngo Wshdu
Na przełomie IV i l tysiąclecia p.n.e.
na ca ły m ob szarze Bliskiego Wschodu
fu nkcjonowały masta, bę dące samo­
dzielnymi organizmami państwowymi.
Wszystkie stanowi ły jednocześnie
ośro dki ku ltu . Po mimo lokalnego zr óż­
ni cowan ia pa nteon ów szczeg ól nym
szacunkiem, przynajmniej w południo­
wej Mezopotamii, cieszyła się Inana,
1001459461.006.png 1001459461.007.png
PREHISTORIA
której poświęcono zachowany częścio ­
wo do dz isiaj święty okręg i wspaniałą
świątynię w jego wnętrz u, w Ur uk . Kult
Inany - bogini urodzaj u, mi łości i woj­
ny-był konsekwencją wcześniejszych ,
neolitycznych kult ów pło dności.
pak , władza w poszczególnych mi a­
stach -państwach była już dz iedziczna,
a władcy posł ugiwali się królewskim ty ­
tułe m lugal. Pi erwszy m poświadczo­
ny m króle m me zopota mski m by ł lugal
mi as ta Kisz, Mebaragesi , spraw ujący
rządy okoo 2700 ro kup.n.e.
Pierwsi władcy -ensi
ilugal
Ustrój
Z zachowanych w Uruk pieczęci cy lin­
drycznych wyni ka, że władzę po liycz­
ną i re ligijną , a w ok resach zagro żenia
zapewne ta kże wo jskową, sprawował
ensi , taktowany pzez po ddanych jako
najwyższy kapłan i zie mski ma łżonek
Inany. Jak wskaz ują późniejsze zapisy,
ensi nie mi ał je dn ak władzy abso lutne j.
Wszystkie poważnie jsze de cyzje musiał
ko ns ulowa ć z ra dą starszych , a kwestie
wojny i poko ju ro zs trzygało w je go
obecności zg romadzenie żo łn ie rzy , czy­
li w praktyce wszystkich wolnych
mi eszkańców mi asta -państwa.
Ob ok Ur uk do większego znaczenia
w Mezopo tamii do sz ły ró wnież: Ur ,
Kisz, La gasz , Umma, Sippar,
Ki dnun,Eszn una,Szuruppak
i Eri du. Na północy nato­
mi ast po dobny poziom
rozwo ju osiągnę ły
w Syrii Ebla i Mari ,
a na wschodnich
wyb rz eżach Mo rza
Ś ró dzie mnego By­
bios i Ug arit. Ok res
kszt ał towania się
mi ast -państw zwa­
ny Dżamdat Nasr
(o d współczesnej
nazwy saro żytnego
miasta idn un , z które -
go pocho dzi wiele znalezisk
archeologicznych charaktery ­
stycznych dl a tej epoki w całej Mezo­
potamii) trwał mn iej więcej odroku
3 WOdo 2900 p.n.e. W XXVII wieku
p.ne. , jak wyn ika z odnalezionych r­
chiwów w Kisz, Nippur czy Szurup-
Równocześnie ze zmiana mi w syste mie
zarzą dzania państwe m pos tępowały
zmiany w roz mieszczeni u terytorial­
ny m mi ast-pa ństw. Je dn e bowiem zdo­
bywa ły pewną przewagę i tw ozy ły or­
ganiz my państwowe na ks ztał t fe de racji.
Inne , całkowicie po dpo rz ądkowane po ­
tę żnie jszy m sąsiadom, zostawały przez
nich wch łonięte. Przykładpierwszego
rozwiązania us tro jo wego sanowi ło La ­
gasz , któ re w ty m czasie posiadało pię ć
innych mi as t: Gi rs u (p eniące prze jścio­
wo fun kcję stolicy) , Siraran , Kesz , Gu­
ab bę i Kin unir.
Drugi sposób re gulac ji stos unków mi ę­
dz ynaro dowych , oparty na bezwzg lęd-
ny m pry macie najpotę żniejszego mi a­
sta-państwa , st ał się w po łowie
III ty siąc lecia p.n.e. po dsta­
wowy m ty pe m wzajem­
nych relac ji pol itycznych
na Bliskim Ws cho­
dz ie. Między rokiem
2371 a 2347 p.n.e.
władca Ummy Lu­
galzagesi narz ucił
zwierzchnictwo mi as -
tom-państwo m is z,
Nippur i Ur uk , a na­
stępn ie po dbił poł ud­
niową Mezopotamię.
Niedługo po nim po
władzę nad ca łym
bliskowschodnim
regionem sięgnął
se micki król pań­
stwa Akad, Sar-
gon I zwany Wiel­
m. Swoje sukcesy
� Charakterystycz­
ne dla Anatolii figurki
z brązu, jakie czasami
znajduje się na wczes­
nobrązowych stano­
wiskach archeologi­
cznych w Europię
Ś rodkowej, świadczą
o prowadzeniu wy­
miany handlowej mię­
dzy cywilizacją śród­
ziemnomorską a bar­
barzyńską Północą.
1001459461.008.png
PREHISTORIA
miline zawdzięczał głównie zastoso­
waniu na masową skalę łuków i oszcze­
pów. Brązowe groty strzał i oszczepów
miały znacznie większą siłę przebijania
od obsydianowych ostrzy używanych
przez Sumerów.
Sargon I dokonał unifikacji Akadu (któ­
ry zaczął być utożsamiany z całą środ­
kową Mezopotamią) z podbitym Sume­
rem i ziemiami ościennymi zarówno
pod względem politycznym, jak i reli­
gijnym. Wspólny panteon bogów i nie­
kwestionowana boskość władcy spra­
wiły, że sumeryjscy, a następnie ba­
bilońscy sukcesorzy jego spuścizny nie
mieli problemów z narzuceniem podda­
nym ujednoliconej ideologii.
onownie się rozpadło na niezależne mia­
sta. Przyczynili się do tego anoryccy
urzędnicy, którzy wykorzystując bardzo
złą sytuację gospodarczą w Sumerze i za­
grożenie ze srony Elamu, przejęli władzę
w poszczególnych ośrodkach i założyli
własne dynastie. W wieku X p.n.e. jed­
nemu z nich udało się podporządkować
ozostałych w ramach monarchii babiloń­
skiej.
Początkowo ziemia znajdująca się w ob­
rębie gminy miejskiej stanowiła wspól­
ną własność mieszkańców. w m tysiąc­
leciu p.n.e. rozpoczął się już proces
usamodzielniania się niektórych gospo­
darstw, zwłaszcza należących do najza­
możniejszych rodów. Wykształciła się
warstwa posiadaczy ziemskich, która
z upływem lat zyskała status lokalnej ary­
storacji. Z niej właśnie wybieani byli en­
si, którzy o pewnym czasie przyjęli tytu­
ły królewskie, a władza ich stała się
dziedziczna. Z najbogatszych rodów re­
rutowali się także kapłani i urzędnicy -
stwozyli oni zalążek jednej z pierwszych
w dziejach adminisracji. Liczba odnale­
zionych pieczęci cylindrycznych i glinia­
nych tabliczek na stanowiskach archeolo­
gicznych w Kisz, Ur, Ebli czy Mari
świadczy o wyjątkowo rozwiniętej biuro­
racji w całym egionie bliskowschdnim.
Treścią owych dokumentów są przede
wszystkim transakcje i umowy, które
współcześni znawcy prawa zaliczają do
kategorii umów cywilnoprawnych. Do­
wodzi to niezbicie, że prawie tysiąc lat
przed kodyikacją praw dokonaną przez
H mm urabiego istniały w Mezopotamii
zbiory skutecznie unkcjonujących prze­
pisów. Należał do nich niewątpliwie ko­
deks Ummu, namiesnika Ur, datowa­
ny na ok. 211O rok p.n.e., jak również
zbiór praw Lipitesztara z Isin spisany oko­
ło roku 1930 p.n.e.
Wspólnoa dowa
.. Osiedla eoki brązu
miały niejednokrotnie
warowny charakter. Zda­
zały się również osiedla
otwate; ich ludność ai­
mowała się rolnicwem
i asterswem. Najczę­
ściej lokalizoano je ni­
opodal ufortyfikowane­
go ośrdka. Oecnie ar­
cheoldzy próbują zre­
konstruować ich wy­
gląd.
Od czasów rządów akadyjskich zaczyna
się rozpad radycyjnej wsólnoty dowej.
Pdstawową formacją sołeczną staje się
rodzina, korzystająca z przysługujących
jej praw oraz mająca oreślone obowiąz­
ki względem panującego. Imperium
Sargona I, rozciągające się w pewnym
okresie d atoki Pesiej do Moa Śd­
ziemnego, około roku 220 p.n.e. padło
ofiarą najazdu koczowniczych plemion
z gór Zagros, Gutejów. Po nim nastąpił
rótkowały enesans sumeyjsi d zą­
i m dynastii z Ur. Państwo to szybko
Rola świątyni
W życiu codziennym Sumerów zasad­
niczą rolę odgrywała świątynia. Ona by-
1001459461.001.png 1001459461.002.png
PREHISTORIA
grotów strzał i oszczepów, sztyletów,
bransolet i naszyjników. Wykonywano
z niego akże igły, szpile i zapinki do okryć
(ibule). Najciekawsze jednak były po­
lerowane zwierciadła brązowe,
z któych słynęli irańscy rzemieśl­
nicy z gór Zagros. Jednocześnie
dość owszechnym metalem stalo
się złoto.
ła największym właścicielem ziemskim,
a jej kapłani dzięki ofianości wiemych
szybko stali się najbogatszą warstwą
społeczną w Mezopotamii. Świątynia
pełniła funkcję domu bóstwa. Dlatego
po pewnym czasie wykształcił się
liczny personel urzędniczy i usługo­
wy, którego zadaniem była opieka
nad świątynią i dbałość o jej inte­
resy. O znaczeniu świątyni świad­
czy fakt, że podczas wojen po­
między miastami-państwami,
których nasilenie przypadło na
drugą połowę III tysiąclecia
p.n.e., największym trofeum
wojennym stał się posąg bó­
stwa i zdeponowane w jego do­
mu skarby.
Złotnictwo
Do najwybitniejszych osiąg­
nięć sztuki złotniczej Bli­
skiego Wschodu należą bez­
cenne skarby odnalezione
w grobach królewskich
w Ur. Wśród nich znajduje
się precyzyjnie wykonany
złoty hełm króla Meska­
lamduga z wymodelowa­
nymi uszami oraz wyposa­
żenie grobowca królowej
Puabi. Składały się na nie
liczne złote naszyjniki,
diadem oraz figurka ko­
ziołka wspinającego się
na drzewo życia. Odnaj-
dywane poza Sumerem
wyroby sumeryjskich ju­
bilerów dowodzą ożywio­
nych kontaktów handlo­
wych w tej części basenu
Morza Śródziemnego.
Brąz okazał się
świetnym materiałem
do wyrobu narzędzi
i broni. Najpowszech­
niej używano noży,
któych produkcja była
stosunkowo prosta.
Wynalezienie brązu
Mniej więcej w połowie m ty­
siąclecia p.n.e. brąz wyparł ka­
mień i obsydian jako surowce
do produkcji broni, ozdób i na­
rzędzi. Pierwsi metalurdzy sku­
wali sanorodki miedzi na zim­
no. W IV tysiącleciu p.n.e.
pojawiły się odlewnicze formy
kamienne, początkowo ryte
w jednej bryle, a następnie dwu­
dzielne, składające się z wklęsłe­
go awersu i rewersu, wyrzeźbio­
nych na osobnych kamieniach.
W III tysiącleciu p.n.e. upo­
wszechniła się tzw. technika odle­
wów na wosk tracony. Polegała
ona na tym, że wzór przyszłego
brązowego przedmiotu wykony­
wany był z wosku, a następnie ob­
lepiany gliną, która tworzyła jego
marycę. Tak przygotowaną formę
wyełniano roztopionym metalem,
w trakcie tego procesu woskowy
model stopniowo się wytapiał,
a jego miejsce zajmował brąz.
Następnie dlew studzono i zdej­
mowano gliniane skorupy. Brąz
doskonale nadawal się do wyobu
Kultury
barbarzyńskiej
Północy
W czasach gdy na całym
Bliskim Wschodzie niepo­
dzielnie panował brąz,
w Europie Środkowej
i Północnej kwitły kultu-
ry eneolityczne. Co jakiś
czas ogromne połacie
Europy nawiedzały fale
1001459461.003.png 1001459461.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin