Furey Maggie - Artefakty Mocy 1 - Auria.pdf - ebooki Fantasy i horrory (j.nowak59) - sindi211

Maggie Furey

Aurian

tom I cyklu Artefakty Mocy

Przekład

Beata i Dariusz Bilscy

Amber

GTW

Tytuł oryginału

AURIAN T.I

Ilustracja na okładce

MARTIN BUCHAN

Redakcja merytoryczna

WANDA MONASTYRSKA

Redakcja techniczna

LIWIA DRUBKOWSKA

Korekta

HANNA RYBAK

ISBN 83-7169-193-9

Książkę tę dedykuję Erykowi,

za nieustanne wspieranie mnie

w trakcie całej niezmiernie długiej pracy.

Z podziękowaniem.

Pani Jeziora

Witaj, mała dziewczynko!

Aurian podskoczyła, wypuszczając z rąk niebieską kulę ognia na suche poszycie lasu. Pospiesznie

rozrzuciła nogą tlące się liście, w panice zapominając zaklęcia gaszenia. Za późno było już, by się

ukryć, a matka zabroniła jej przychodzić tutaj samej. Aurian odwróciła się, zamierzając uciec, ale

zaskakująca obecność intruza na polanie zatrzymała ją.

Nigdy wcześniej nie widziała tego człowieka. Był wysoki i barczysty, pod ciężkim płaszczem

okrywał go strój z brązowej skóry, a u boku dźwigał ogromny miecz. Gęsty brązowy zarost i piwne

oczy upodabniały go do zwierząt, które były jej przyjaciółmi. Zrobił krok do przodu z wyciągniętą

ręką, ale Aurian pospiesznie cofnęła się, formując w palcach kolejną kulę ognia. Mężczyzna spojrzał

na nią z namysłem i usiadł na ziemi, obejmując rękami kolana. Teraz, kiedy był bliżej, wyglądał

mniej groźnie i Aurian poczuła się trochę pewniej. W końcu była to ziemia jej matki.

- Kto ty jesteś? - zapytała.

- Jestem Forral, rycerz i wędrownik, do twoich usług, mała damo. - Pochylił uroczyście głowę,

kłaniając się, na ile pozwalała mu pozycja siedząca.

- Tak, ale co to znaczy? - nalegała Aurian, cały czas zachowując bezpieczną odległość pomiędzy

nimi. - I czego chcesz? Nie wolno ci tu przychodzić, chyba wiesz o tym. Zwierzęta powinny były cię

zatrzymać.

Forral uśmiechnął się.

- Nie przeszkodziły mi. Nie ranie zwierząt - a one nie ranią mnie. To dobry sposób na życie.

Aurian, pomimo ostrzeżeń matki, poczuła do Forrala sympatię. Jego sposób na życie istotnie był

dobry, a uśmiech robił wrażenie. Aurian wydało się tylko, że powinna uprzedzić go, co zrobiłaby

matka, gdyby znalazła go wędrującego po swoich ziemiach.

- Słuchaj... - zaczęła, ale Forral już mówił.

- Czy nie mogłabyś przypadkiem zaprowadzić mnie do Pani Jeziora?

- Do kogo?

Zamachał ręką w nieokreślonym geście.

- No wiesz... do Lady Eilin z rodu Magów. Jeśli się nie mylę, ty jesteś małą Aurian, jej córką.

Wyglądasz jak wiemy obraz Gerainta.

Aurian szeroko otworzyła usta.

- Znałeś mojego ojca?

Twarz Forrala posmutniała.

- Tak, rzeczywiście go znałem - powiedział cicho. - I ojca i matkę, oboje. Geraint pomógł mi

wejść w życie. Byłem sierotą, zaledwie w twoim wieku, kiedy mnie odnalazł. Wziął mnie do szkoły

wojowników garnizonu w Nexis i obdarzał swoją przyjaźnią przez wszystkie następne lata. -

Westchnął. - Służyłem w wojsku za granicą, za morzem, kiedy zmarł twój ojciec. Wiadomość o...

wypadku... nigdy nie dotarła tak daleko. Wróciłem dopiero teraz i kiedy usłyszałem... - Przez chwilę

zmagał się, próbując dobyć głosu. - Cóż, przybyłem natychmiast. Jestem tu, aby zaoferować twojej

matce swe usługi.

- Nie będzie chciała cię widzieć. - Słowa padły, zanim Aurian zdała sobie sprawę z nietaktu.

Wydało jej się, że to okropne mówić tak do kogoś, kto przybył z daleka. I już go polubiła. W ciągu

Furey Maggie - Artefakty Mocy 1 - Auria.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: