ZW 16 Zmiany kropelkowo – szkliste nabłonka cewek
Zw z zaburzeniami przemiany wewnątrzkom białek. Zmiany te obserwuje się m. in. w zespole nerczycowym, gdzie przez filtrację kłębuszkową przedostają się wielkocząsteczkowe białka, głównie albuminy, które następnie na drodze pinocytozy są wchłaniane do komórek nabłonkowych kanalika proksymalnego. Tak postały pęcherzyk pinocytarny łączy się następnie z lizosomem i odkłada na terenie cytoplazmy w postaci różowych hialinowych kropelek. Gromadzący się materiał jest homogenny pochodzenia białkowego - ATROCYTOZA. Cytoplazma komórek nabłonka ma charakter piankowaty.
W obrazie mikroskopowym obserwowane jest również obrzmienie komórek, które niekiedy mogą pękać oraz zmiany określane mianem przyćmienia miąższowego. Światło kanalika krętego może być zwężone lub przyjmować gwiazdkowaty kształt.
Wykładniki przyćmienia miąższowego :
· Obrzmienie mitochondriów
· Słabo widoczne granice komórkowe
· Komórki matowe, zmętniałe, nieco powiększone
· Słabo widoczne jądro
Opuchnięte nabłonki z pęcherzykami pinocytarnymi.
ZK 40 Zawał nerki (infarctus renis)
W obrazie mikroskopowym widoczny jest fragment miąższu, w którym dominują ogniska zmian martwiczych. Dochodzi do zamknięcia światła kanalików nerkowych i postępujących zmian związanych z zaburzeniem gospodarki wodnej – przyćmienie miąższowe, zwyrodnienie wodniczkowe?. Morfologia komórek miąższu nerki wskazuje na zawał blady (niedokrwienny) czego wykładnikiem jest brak krwi, jej wylewów w ognisku martwicy. Krew z zastoju gromadzi się jednak w tzw. pasie przekrwienia, oddzielającym martwiczo zmieniony fragment miąższu od miąższu prawidłowego (dostarczanie kom żernych). Widzę pył chromatynowy. Z uwagi na charakter zmian mam tu do czynienia z martwicą skrzepową, która zachodzi z zachowaniem cytoarchitektoniki komórkowej. Ziarnista cytoplazma kom kanalików pozbawiona jąder. Neutrofilewokół kłębuszków.!!
ZK 15 Przewlekłe bierne przekrwienie płuc (hyperaemia passiva chronica pulmonum)
Przekrwienie jest definiowane jako miejscowe zwiększenie się objętości krwi w obrębie danej tkanki. Przekrwienie bierne jest zwiększeniem się objętości krwi na skutek zaburzonego odpływu żylnego. Obserwuje się wówczas zaleganie krwi odtlenowanej – jej zastój, co owocuje sinicą. Zastój krwi prowadzi do upośledzenia perfuzji tkanek, czego następstwem są zmiany adaptacyjne komórek, w tym nieodwracalne zmiany martwicze. Zastój, któremu towarzyszy miejscowe zwiększenie ciśnienia hydrostatycznego bierze również udział w patogenezie obrzęku. Długotrwały, przewlekły zastój krwi prowadzi do uszkadzania śródbłonków czego następstwem są ogniska krwotoczne.
W obrazie mikroskopowym płuc widoczne wyraźne pogrubienie przegród pęcherzykowych oraz zaleganie w nich płynu obrzękowego podbarwionego krwią (erytrocyty tam 'kiełbaskowate'), tam też kom nacieku zapalnego. Naczynia krwionośne, o bardzo cienkich ścianach, podobnie jak gdzieniegdzie w obrębie światła pęcherzyków wypełnione erytrocytami i komórkami żernymi obładowanymi hemosyderyną, powstałą w wyniku rozkładu hemoglobiny – komórki wad sercowych. Widzę pył węglowy.
ZK 20 Wątroba muszkatołowa (hepar muschatum)
Jest to obraz dwubarwliwego miąższu wątroby, rozwijającego się na skutek przewlekłego zastoju żylnego z jednoczesną martwicą krwotoczną.
Przewlekły zastój krwi obrazują wypełnione szczelnie erytrocytami i poszerzone żyły centralne. Wokół których hepatocyty ulegają zmianą martwiczym z charakterystycznym wylewem krwi w środkowej części zrazika, następuje zanik hepatocytów, zamiast tego zalega krew. Na skutek ubytku komórkowego i martwicy w obszarze tym mogą pojawiać się makrofagi przeładowane hemosyderyną. Obwodowa część zrazika, bardziej jaśniejszza, hepatocyty zahowane, obładowane kroplami lipidowymi. Zmiany te sąsiadują z przestrzenią bramno – żółciową, w której widoczne są: tętniczka, żyłka i przewodzik żółciowy zatopione w tkance łącznej.
ZK 46 Obrzęk płuc (oedema pulmonis)
Obrzęk jest to zjawisko zwiększenia się objętości płynów w przestrzeni śródmiąższowej, na skutek albo spadku ciśnienia osmotycznego i/lub wzrostu ciśnienia hydrostatycznego krwi i/lub zwiększonej resorpcji Na w nerkach i/lub upośledzeniem drenażu limfatycznego. Płyn obrzękowy jest płynem ubogobiałkowym.
W obrazie mikroskopowym widoczne jest wypełnienie pęcherzyków płucnych płynem przesiękowym, ubogobiałkowym, bez kom nacieku zapalnego, przejrzysty. Obserwuje się również liczne erytrocyty w przegrodach pęcherzykowych, co nadaje im charakterystyczny uciśnięty wygląd. Niekiedy przegrody te mogą pękać. Duże białe przestrzenie -> artefakty.
Z 7 Zapalenie płatowe płuc (oedema pulmonis)
W całym fragmencie ten sam etap zapalenia. Na preparacie 2 etap. Przylegające pęcherzyki w części bądź w całości wypełnione jednorodnym płynem wysiękowym. Zwątrobienie czerwone, bo dużo erytrocytów widzę w pęcherzykach i liczne neutrofile. Przegrody czerwone.
Z25 Marskość wrotna wątroby
Wątroba podzielona na guzki, to nie są zraziki!!! przez rozrośniętą tkankę łączną -> przegrody. Brak zachowanej architektoniki. Występują przegrody osiowe (łączące ż. centr i przestrz. wrotną) oraz pozaosiowe -> konieczne wytworzenie szantów. Wątroba traci hepatocy -> niedokrwione, niedotlenione i w ogóle, więc zaczyna się proliferacja hepatocytów w guzkach.
Liczne stłuszczeni -> odp na przewlekłe zapalenie
N 3 Tłuszczak
Tu jelito: od góry: bł śluz, mm, artefakt, tk tł. Nowotwór łagodny, komórki wyglądają jak w normalnej tkance tłuszczowej, bez cech atypi, nie obserwuję mitoz. Wysko dojrzałe, ale w nienormalnym miejscu.
N 22 Tłuszczakomięsak
O wiele ciemniejszy, makroskopowo lity. Złośliwy, nie przypomina w ogóle tkanki tłuszczowej z której sie wywodzi. Bogatokomórkowy, polimorfizm, przypominają mezenchymę, wszystkie komórki złośliwe, 90% niedojrzłe, pojedyncze potrafiły dojrzeć -> wtedy w kom masa malutkich bąbelków tłuszczu, występują nieregularne mitozy.
N 75 Miażdżyca
W obrazie mikroskopowym widoczny jest przekrój zamkniętego światła naczynia, gdzie w jego ścianie znajduje się utrwalona zmiana w postaci blaszki miażdżycowej z typowymi dla niej strukturami, tj. martwiczym, lipidowym rdzeniem zawierającym wypłukane szczeliny po cholesterolu, w którym znajdują się również martwiczo zmienione resztki komórek tzw. debris, fragmenty komórek piankowatych i pochodne fibrynogenu oraz włóknista czapeczka, którą tworzą w dużej mierze komórki mięśniowe gładkie odkładające składniki macierzy pozakomórkowej w postaci włókien sprężystych i kolagenowych, limfocyty i makrofagi. W ramionach czapeczki widoczna neowaskularyzacja, próby rekanalizacji światła naczynia i wnikania naczyń odżywiających blaszkę. Obecność ogniska kaszowatego powoduje ucisk i ścieńczenie leżącej pod błoną wewnętrzną, warstwy środkowej ściany naczynia, jej ogniskowe stłuszczenie i naciekanie przez komórki stanu zapalnego. Niekiedy na zmianę miażdżycową nakładają się świeże zmiany zakrzepowe, z widocznym czopem płytkowo-erytrocytarnym. Liczne kom nacieku zapalnego.
N 72 PAN
Tętnice mięśniowe średniego i małego kalibru. Zapalenie obejmujące całą grubość ściany tętnicy z obecnością neutrof, eozynof, kom 1jądr, często martwica włóknikowata. Gruba owłóknikowana ściana naczynia z martwicą, która zlewa się ze skrzpliną w naczyniu. Brak ziarniniaków. Zeszkliwienie w cewkach.
N 32 NACZYNIAK KRWIONOŚNY JAMISTY
Wątroba. Różowe zdrowa tkanka. Na dole liczne naczynia ze skrzeplinami. Śródbłonki prawidłowe bez cech atypii, nowotwór łagodny. Duże, poszerzone, jamiste kanały naczyniowe częściowo lub całkowicie wypełnione krwinkami czerwonymi. Zmiana wyraźnie odgraniczona, lecz nieotorebkowana. Jamiste przestrzenie oddzielone są skąpym łącznotkankowym zrębem. Wewnątrz naczyń: zakrzepica z towarzyszącym wapnieniem dystroficznym. Liczne jamiste przestrzenie i zatoki o cienkich lub grubszych ścianach łącznotkankowych. Jamiste przestrzenie przedzielone pasami zeszkliwiałej tk. łącznej.
ZK 47 Zawał mięśnia sercowego (infarctus myocardii)
W obrazie mikroskopowym stwierdza się martwicę skrzepową komórek serca, których cytoplazma staje się jasnoróżowa, kwasochłonna. Tracą one poprzeczne prążkowanie a jądra ulegają pyknozie i fragmentacji. Na obwodzie ogniska zawałowego widoczne są faliste włókna. Między miocytami obecne są komórki nacieku zapalnego, głównie neutrofile (pojawiają się około 18h i narastają przez następne 48h, osiągają szczyt w 72h zawału), następnie makrofagi i fibroblasty (4 doba zawału). W ognisku zawału obserwuje się również krwawe wylewy.
U góry światło serduszka. Na dole tkanka łączna podnasierdziowa. Na 1/3 górnej skrzeplina przyścienna. Widzę tu dwa zawały, wyżej świeży < 24h (na obrzeżu węzły skurczu, liczne nautrofile, postępująca martwica, pyknotyczne jądra i ich dezinteracja) kwasochłonna cytopl, niżej stary >10 dni
N 126 Chłoniak Hodgkina – ziarnica złośliwa
Chłoniaki te cechują się obecnością specyficznych komórek Reed – Sternberga. Jednocześnie w utkaniu nowotworowych widoczne są na tle mało licznych komórek nowotworowych, duże obszary nacieku zapalnego.
W obrazie mikroskopowym widoczna jest zatarta struktura węzła chłonnego, pogrubiała torebka, utkanie węzeła poprzedzielany na guzki przez pasma kolagenowe, ale to nie grudki chłonne. Z obecnością licznych komórek nacieku zapalnego (limfocyty, eozynofilem histiocyty) z charakterystycznymi dla chłoniaka Hodgkina typu ns komórkami lakularnymi. Są to duże, kwasochłonne komórki z jednym zwykle wielopłatowym jądrem, widocznymi dobrze jąderkami i jasną cytoplazmą. Po utrwaleniu w parafinie i obkurczeniu się cytoplazmy widoczne są wokół nich przejaśnienia w formie lakun. W strukturę limfoidalnego miąższu wnikają kolagenowe pasma dzielące na miąższ na nieregularne guzki.
Z 70 WIRUSOWE ZAPALENIE PŁUC
Pogrubienie (rozplem kom) przegród międzypęcherzykowych z naciekami limfocytarnymi w ich obrębie. Nacieki limfocytów obecne są również w ścianach oskrzeli, w otoczeniu naczyń,w tkance łącznej zrębu płuca. Pęcherzyki ładnie powietrzne, nie jak w bakt. W pęcherzykach płucnych znajdują się złuszczone komórki wyściółki, pojedyncze granulocyty obojętnochłonne oraz miejscami wynaczynione krwinki czerwone. W części pęcherzyków obecny jest wysięk z obecnością włóknika, który tworzy miejscami kwasochłonne błony szkliste tapetujące pęcherzyki.
N 141-142 Rak drobnokomórkowy płuca
Jest to histologiczna postać raka odoskrzelowego, która rozwija się z komórek nabłonkowych. Dla tej postaci nowotworu charakterystyczny jest rozrost w centralnej części oskrzela, z naciekaniem okolicznego miąższu.
W obrazie ogniska nowotworowego widoczne są okrągłe lub wrzecionowate komórki, ze skąpą cytoplazmą i delikatną ziarnistą chromatyną. Figury podziału są częste. Komórki nowotworowe są drobne, ale mimo to z 2 razy większe niż limfocyty, nietworzą żadnych struktur i zwykle przypominają gęste skupiska limfocytów. Cechą charakterystyczną jest tzw. modelowanie jąder w związku z ciasnym ułożeniem kom i skąpą cytoplazmą. Kom nowotworowe cechuje znaczna kruchość i dlatego często stwiedza się ich fragmentacje oraz efekt zgniecenia małych wycinków tkankowych. Często w obrazie widoczne są ogniska martwicy.
N 143-144 Rak niedrobnokomórkowy -> płaskonabł
W obrazie mikroskopowym widoczne są charakterystyczne dla ostatniego typu perły rogowe (poprawia rokowanie-> bo tu idzie energia). Mostki międzykomórkowe (drabinki z desmosomów). Nowotwór rozwija się z komórek nabłonkowych. Mogą one być anaplastyczne, albo wysoce zróżnicowane. Liczne mitozy. Malutkie kom, nie widzę jąderek cytoplazmy, jądra polimorficzne.
ZW 77 WRZÓD TRAWIENNY ŻOŁĄDKA
Po lewej zapalnie zmieniona błona śluzowa z grudkami chłonnymi. Dół: owrzodznie -> w obrębie dna i brzegu owrzodzenia cienka w-wa włóknikowatych, martwiczych mas. Pod tym aktywna w-wa zapalenia -> Naciek z neutrofili.Niżej ->Ziarnina zapalna. Niżej-> włóknisto-kolagenowa wachlarzowato rozchodząca się blizna. Nacz krwion w obrębie blizny charakt pogrubiałe.
Gruczoły jelitowe -> więc metaplazja jelitowa.
ZW 92A NERKA W CUKRZYCY
Guzkowe i rozlane stwardnienie kłębuszka. Tworzenie się kul w nefronie. Pogrubienie naczyń z delikatnym rozplemem bł środkowej, szkliwienie ścian.
Rozlane pogrubienie ścian pętli. Wzrost liczby kom w mezangium, tworzą się guzki (odkładanie macierzy w mezangium). Widzę zwyrodnienie kropelkowo szkliste.
ZW 17 WOLE KOLOIDOWE
Włóknienie-> podział na guzki, na preparacie początek wola guzkowego. Bogate w koloid pęchrzyki. W początkowej fazie komórki są powiększone.
ZW 18 WOLE HASHIMOTO
Zanikowe pęcherzyki, między nimi mnóstwo tk łącznej. Rozlany naciek miąszu przez jednojądrowe kom zapalne, które zawieraja małe limfocyty, kom plazmat, a także kom dobrze rozwiniętych ognisk rozmnażania. Atroficzne pęcherzyki wysłane w wielu miejscach kom nabłonkowymi z obfitą, kwasochłonną, ziarninistą cytoplazmą -> kom Huerthla (oksyfilne) z licznymi mitochondriami. Tk łączna rozrasta sie środmiąszowo, ale nigdy poza torebkę.
ZW 83S WOLE MIĄŻSZOWE
Są pęcherzyki powiększone w bardzo różnych kształtach, nie są okrągłe. Bardzo liczne kom nabł tworzące pseudobrodawki. Na obwodzie pęcherzyków artefakty. Kom nabł pęcherzykowego wyskokie, kulumnowe, bardziej stłoczone niż zwykle. Te właśnie brodawki do światła pęcherzyka. Nie mają one rdzenie włóknisto-naczyniowego!!!! Koloid w świtle pęcherz blady z muszelkowatym brzegiem. Nacieki limfat z kom T, mniej B I dojrzałych kom plazmat. Powszechne ośrodnmi rozmnażania.
Zieloonooki