Jackson Vina - Osiemdziesiąt dni 04 - Osiemdziesiat Dni Bursztynowych (+18).pdf - paulina.szczerbinska

Spis treści:

Strona redakcyjna

1. Tańcząca z niegrzecznymi chłopcami

2. Tańcząca w świetle księżyca

3. Tańcząca z kucami

4. Tańcząca z pistoletami

5. Tańcząca z kochankami

6. Samotny taniec

7. Taniec z bursztynem

8. Taniec przez cały świat

9. Taniec na Heath

10. Taniec ze śmiercią

Epilog. Ostatni taniec

Podziękowania

VINA JACKSON

Przypisy

Tańcząca z niegrzecznymi chłopcami

Z awsze pociągali mnie niegrzeczni chłopcy. A gdy

dorosłam — niegrzeczni mężczyźni.

Minęło sześć miesięcy, odkąd zostawiłam Cheya i

przyjechałam do Nowego Orleanu. Kończył się grudzień, a

moje myśli wirowały jak tańczący derwisz, gdy

zastanawiałam się, jakie zrobić postanowienia noworoczne. W

jednej chwili nie miałam żadnych pomysłów, a w następnej

nie mogłam się pozbyć ich nadmiaru i emocji, które mknęły w

mojej głowie niczym ptaki niedające się schwycić. Nie

mogłam się skupić, nie mogłam się skoncentrować.

Byłam znudzona. Moje życie stało się powtarzalną

serią: taniec, jedzenie, picie, spanie, sporadyczny seks,

podróż, znów taniec, jedzenie, picie, spanie i tak dalej.

Tęskniłam za Cheyem.

Tęskniłam za niegrzecznymi mężczyznami i chłopcami.

Mimo zimy w powietrzu unosił się wilgotny i

aromatyczny żar. Gdy zabijałam czas, spacerując po wąskich,

ale pięknych uliczkach francuskiej dzielnicy, delikatny wiatr

znad pobliskiej Missisipi pieścił moje nagie ramiona. Czułam

się tak nierealnie, jakbym była postacią w czyimś śnie.

Niecały tydzień temu spędziłam Boże Narodzenie z Madame

Denoux. Spotkałam się z jej przyjaciółmi i rodziną na tarasie

jej domu po drugiej stronie jeziora. Jeden z obecnych tam

mężczyzn, jej daleki kuzyn, odwiózł mnie do miasta.

Samochód sunął po niskim moście łączącym brzegi wielkiego

jeziora Pontchartrain. Miałam wrażenie, jakbyśmy jechali po

wodzie, a gdybym wyciągnęła rękę przez otwartą szybę,

dotknęłabym mokrej powierzchni. Lśniące w oddali światła

francuskiej dzielnicy i świąteczne światełka na przybrzeżnych

domach wydawały się fatamorganą. Przespałam się z nim, ale

niestety był kiepskim kochankiem: niezdarnym i

samolubnym. Nie zostałam na śniadaniu w jego mieszkaniu

na Magazine. Przeszłam pieszo niecały kilometr przez

opuszczoną dzielnicę finansową w kierunku Canal Street,

czując głód. Jednak to nie na jedzenie miałam ochotę.

Jackson Vina - Osiemdziesiąt dni 04 - Osiemdziesiat Dni Bursztynowych (+18).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: