ANALIZA SITOWA
Analizę sitową wykonuje się w celu określenia składu granulometrycznego gruntów nieskalistych (kamienistych, gruboziarnistych, drobnoziarnistych niespoistych z wyjątkiem piasku pylastego) a więc wyznaczenia procentowej zawartości występujących w nich poszczególnych frakcji. Pozwala to w końcowym efekcie na wykreślenie krzywej uziarnienia oraz ustalenie rodzaju i nazwy badanego gruntu..
Znajomość rodzaju badanego gruntu pozwala na wywnioskowanie jego właściwości, co wykorzystuje się np. w budownictwie.
Z wykresów uziarnienia można wyznaczyć:
· Procentowe zawartości poszczególnych frakcji (niezbędne do określenia rodzaju gruntu),
· Średnice d10 , d30 i d60 (niezbędne do określenia wskaźników uziarnienia)
Uziarnienie gruntu charakteryzują dwa wskaźniki:
· Wskaźnik różnoziarnistości
U = d60 : d10
· Wskaźnik krzywizny uziarnienia
C = d302 : (d10 * d60 )
Gdzie:
d10 , d30 i d60 - średnice ziarn lub cząstek, których wraz z mniejszymi w gruncie jest odpowiednio 60, 30 i 10%
zależnie od wskaźnika różnoziarnistości grunty dzieli się na :
ü Równoziarniste, gdy 1< U < 5 (np. piaski wydmowe, lessy),
ü Różnoziarniste, gdy 5 < U < 15 (np. gliny holoceńskie)
ü Bardzo różnoziarniste, gdy U>15 (np. gliny zwałowe, pospółki)
Znajomość wskaźnika U oraz średnicy d10 (tzw. średnicy miarodajnej) jest niezbędna do określenia współczynnika filtracji (wodoprzepuszczalności) gruntu.
dawid1051