Zink Michelle - Proroctwo Sióstr Tom 2 _.pdf - Ciekawe Przypadki - isilian2005

Kenneth, Rebekah,

Andrew i Caroline

- to Wam dedykuję tę książkę.

Noszę Was zawsze w sercu.

Rozdział 1

Nie muszę odczytywać słów przepowiedni, aby ją sobie przypomnieć, kiedy tak siedzę

przy biurku w swoim pokoju. Są wyryte w moim umyśle, równie wyraźnie jak znamię,

którym naznaczony jest mój nadgarstek.

Z drugiej strony, gdy dotykam dłońmi spękanej oprawy Księgi Chaosu, którą przed

śmiercią mój ojciec ukrył w bibliotece, uspokajam się, czując jej trwałość. Otwieram

zniszczone przez czas okładki i zatrzymuję się wzrokiem na wsuniętej do środka kartce

papieru.

Przez osiem miesięcy, od momentu gdy wraz z Sonią przybyłam do Londynu, czytanie

tekstu proroctwa było moim rytuałem poprzedzającym nocny spoczynek. Powracałam do

niego w tej cichej godzinie, kiedy w Milthorpe Manor panuje największy spokój, bo cały dom

i służba milkną, a Sonia twardo śpi w swoim pokoju na drugim końcu korytarza. Właśnie o tej

porze usiłowałam rozszyfrować słowa przepowiedni, starannie przetłumaczone i spisane ręką

Jamesa. Chciałam znaleźć jakąś nową wskazówkę, która pomogłaby mi odszukać brakujące

strony Księgi, a przede wszystkim - drogę do odzyskania wolności.

Dziś wieczór, słysząc, jak ogień syczy w kominku, pochylam głowę nad kartką i jeszcze

raz odczytuję proroctwo, które nieubłaganie wiąże mój los z losem siostry bliźniaczki, a

jednocześnie stawia nas po przeciwnych stronach.

Ludzkość przetrwała pożogę i pokój,

Aż do zesłania Strażników,

Którzy jako żony i kochanki pojęli ziemskie kobiety,

Budząc tym Jego gniew.

Dwie siostry, ukształtowane w jednym rozkołysanym oceanie,

Jedna Strażniczką, druga jest Bramą.

Jedna strzeże spokoju, druga za magię oddała umiłowanie.

Strącone z nieba Dusze błąkają się

- Podczas gdy Siostry wciąż toczą bitwę,

Dopóki Bramy nie wezwą ich do powrotu

Lub Anioł nie przyniesie Kluczy do Czeluści.

Armia, wkraczająca przez Bramy.

Samael, Bestia, przez Anioła.

Anioł chroniony jest tylko cienkim woalem.

Cztery Znamiona, Cztery Klucze, Krąg Ognia

Zrodzone pierwszym tchnieniem Samhainu

W cieniu Mistycznego Kamiennego Węża w Aubur.

Niech Brama Anioła kołysze się bez Kluczy,

A potem tylko Siedem Plag i Niemożność Odwrotu.

Śmierć

Głód

Krew

Ogień

Ciemność

Susza

Zniszczenie

Otwórz ramiona, o, Pani Chaosu, a spustoszenie zesłane przez Bestię

Popłynie jak rzeka,

Bo wszystko stracone, gdy Siedem Plag tutaj spadnie.

Był czas, kiedy te słowa niewiele dla mnie znaczyły. Nie były niczym więcej, jak tylko

legendą spisaną w zakurzonym tomie, który przed śmiercią ojciec schował w bibliotece. Tak

było, zanim na moim nadgarstku nie pojawił się nagle wizerunek węża, zanim nie poznałam

Soni i Luisy, dwóch z czterech Kluczy, również napiętnowanych, choć trochę inaczej niż ja.

Tylko moje znamię ma w środku literę C. Tylko ja jestem Aniołem Chaosu, upartą

Bramą, podczas gdy moja siostra jest Strażniczką. Nie winię natury za ten błąd. Miało stać się

odwrotnie, lecz nastąpiły komplikacje przy naszym urodzeniu. I tak doszło do tego, że tylko

ja jestem w stanie zakazać Samaelowi wstępu - na zawsze.

Albo wezwać go i doprowadzić do końca świata - przynajmniej takiego, jaki znamy.

Zamykam książkę i staram się wymazać słowa z mojej głowy. Jest zbyt późno, żeby

zastanawiać się nad końcem świata i moją rolą w niedopuszczeniu do niego. Już sam ciężar

tych myśli sprawia, że tęsknię za szczególnym ukojeniem, jakie daje sen. Wstaję od biurka i

wsuwam się pod kołdry leżące na moim ogromnym, ozdobionym kolumienkami łożu.

Gaszę lampkę na nocnym stoliku. Teraz pokój jest oświetlony tylko błyskami ognia z

kominka, ale ta prawie niezmącona ciemność nie budzi we mnie takiego strachu jak dawniej.

Teraz moje serce wypełnia się trwogą, gdy napotykam zło ukryte w miejscach pięknych i

dawno poznanych.

***

Minęło wiele czasu, odkąd podróżowanie po Równinie myliło mi się ze zwykłymi

marzeniami sennymi. Tym razem, zapadłszy w sen, nie potrafię jednak stwierdzić, czy

podróżuję, czy marzę.

Znajduję się w lesie. Intuicja podpowiada mi, że to las otaczający naszą rezydencję

Birchwood Manor - jedyny dom, w jakim mieszkałam, nim osiem miesięcy temu

przyjechałam do Londynu. Są tacy, co twierdzą, że wszystkie drzewa wyglądają tak samo i że

nie da się odróżnić jednego lasu od drugiego, ale mnie otacza krajobraz dzieciństwa, który

przecież znam aż za dobrze.

Przez liście okrywające gałęzie wysoko nad moją głową przedziera się słońce. Światło

jest tak niewyraźne, że może to być rano lub wieczór, czy też jakakolwiek inna pora dnia.

Zaczynam się zastanawiać, po co tu jestem, bo teraz nawet w snach mam wyznaczony jakiś

cel. Nagle gdzieś z tyłu ktoś mnie woła:

- Li-a... Chodź tu, Lia...

Odwracam się, ale dopiero po pewnym czasie dostrzegam w niewielkiej odległości jakąś

postać między drzewami. Dziewczynka jest mała i stoi nieruchomo jak posążek. Jej złote loki

połyskują w migotliwym świetle wypełniającym las. Chociaż upłynął już prawie rok, odkąd

widziałam ją w Nowym Jorku, poznałabym ją wszędzie.

- Coś ci pokażę, Lia. Chodź tu szybko. - Jest to ten sam śpiewny głos, który słyszałam,

kiedy wręczała mi medalion ozdobiony znakiem, jaki szpeci mój nadgarstek, znakiem, który

jest ze mną zawsze i wszędzie.

Po chwili dziewczynka wyciąga rączkę i gestem wzywa mnie, bym podeszła bliżej. Jej

uśmiech jest zbyt znaczący, by uznać go za przyjemny.

- Pospiesz się, Lia. Nie chciałabyś przegapić tego spotkania. - Dziewczynka okręca się na

pięcie i biegnie, aż podskakują jej loki. Znika między drzewami.

Idę za nią, omijając pnie i omszałe głazy. Stąpam boso, ale zagłębiając się w las, nie czuję

bólu kaleczonych stóp. Dziewczynka porusza się wdzięcznie i szybko jak motyl. Jej postać w

białej sukience miga pomiędzy drzewami, tu i tam, jak duch. Staram się nadążyć za małą, ale

koszula nocna zaplątuje mi się w ciernie i gałęzie. Staram się jakoś je odgarniać, żeby w

gąszczu nie stracić dziewczynki z oczu, ale jest już za późno. Nie widzę jej.

Zink Michelle - Proroctwo Sióstr Tom 2 _.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: