Wichry zimy.pdf

Arianne

WporanekgdyopuściłaWodneOgrodyjejojciecwstałze

swego krzesłaby pocałowaćjąwobapoliczki

- Los Dornepodążawrazztobącórko- powiedziałgdy

wcisnąłpergaminwjejdłoń- Idźszybkoidźbezpiecznie

bądźmymioczamiuszamiigłosem... ale przede wszystkim,

uważajnasiebie

- Będęojcze. - Nie uroniłanawetłzyArianneMartellbyła

księżniczkąDorneaDornijczycyniebyliskorzydo

marnotrawienia wody. ByłajednaktemubliskaTonie

pocałunkijejojcaanijegochrapliwesłowasprawiłyżejej

oczyzaczęłylśnićawysiłekzktórympodniósłsię na nogi,

któredrżałypodnimgdy jegospuchniętestawypłonęły

przezpodagręJegowstaniebyłoaktemmiłościByłoaktem

wiary.

Wierzywemnie.Niezawiodęgo.

SiedmiuznichwyruszyłonasiedmiuDornijskich

piaskowychrumakachMałagrupapodróżujeszybciejniż

dużajednakże spadkobierczyniDorneniepowinnajeździćsamaZGodgraceprzybyłSerDaemon

SandbękartniegdyśgiermekKsięciaOberynaterazzaprzysiężonyobrońca ArianneZeSłonecznej

WłócznidwóchśmiałychmłodychrycerzyJossHood i Garibald Shells, dorzucili swe miecze do jego. Z

WodnychOgrodówsiedemkrukówiwysokichłopakdoopiekinadnimiNazywałsięNatejednakże

pracowałzptakamitakdługożeniktnienazywałgoinaczejniżPiórko . Księżniczkamusimieć

równieżjakąśkobietędotowarzyszeniajejwięc jej kompania liczyłarównieżpięknąJayne

LadybrightjakrównieżdzikąEliaSandczternastoletniądziewczynę.

Zmierzali z północynapółnocnywschódprzez sucheziemieispieczonesłońcemrówninyiblade

piaski w kierunku WzgórzaDuchów, warowni Rodu Tolandówgdzieoczekiwałnanichstatekktóry

mógłbyprzeprawićichprzezDornijskie Morze.

- Wyślijkrukakiedykolwiekbędzieszmiałajakieświeści. - PowiedziałKsiążeDoran - Jednakżepisz

tylko o tym, o czym wiesz, żejestprawdąJesteśmytutajzagubieniwemgleoblężeniprzezplotki

fałszeibajaniapodróżnychNiezamierzamdziałaćdopókiniebędęmiałpewności, cosiędzieje

Wojna pomyślałaArianne itymrazemDorneniebędzieprzezniąoszczędzone.

- Zagładaiśmierćnadchodzą. - OstrzegłająEllariaSandnimodeszłaodKsięciaDorana. - Czas, aby

mojemałeżmijerozproszyły sięidziękitemumogłyprzetrwać tęrzeź. - Ellariawracaładosiedzibyjej

ojcawHellholtPoszłazniąjejcórkaLorezaktóraniedawnomiałaswójsiódmydzieńimieniaDorea

pozostaławWodnychOgrodachjako jednodzieckopośrodkusetkiObellamiałabyćwysłanado

SłonecznejWłócznibysłużyćjakpodczaszyżonykasztelanaManfreyaMartella

AEliaSandnajstarszaspośródczterechdziewczątktóreKsiążeOberynspłodziłzEllarią

przekroczy Morze Dorne z Arianne. - Jako dama, nie kopia. - Powiedziałajejmatkastanowczoleczjak

wszystkie ŻmijoweBękarciceEliamiałaswójwłasnysposóbbycia.

Przekroczylipustynięwdwadługiedniiwiększączęśćdwóchnocytrzyrazyzatrzymującsięby

wymienićichkonieByłtosamotnyczasdlaArianneotoczonejprzeztylunieznajomychEliabyłajej

kuzynkąjednakżewpołowiedzieckiemaDaemonSandsprawynigdynieszłyzbytdobrze

pomiędzyniąaBękartemzBożejłaski potymgdyjejojciecodmówiłjegoprośbyojejrękę Byłwtedy

chłopcem,wdodatkuznieprawegołoża,niepasowałdorolimałżonkaksiężniczkiDorne.Powinienotym

wiedzieć.Ale odmowabyła z woli mego ojca, nie mojej. Resztyjejkompaniipraktyczniewogólenie

znała

AriannetęskniłazajejprzyjaciółmiDreyiGarinorazjejsłodkaCętkowanaSylva byli jej częścią

odkądbyłamałazaufanymipowiernikamizktórymidzieliła sięswymisnamiisekretamidodającyjej

otuchygdybyłaprzygnębionapomagającystawiaćczołajejlękomJedenznichjązdradziłmimo

wszystko tęskniłazawszystkimitaksamo Tobyłamojawina. Arianneuczyniłaznichczęśćjejspisku

związanegozwykradzeniem Myrcelli Baratheon i koronowaniem jej nakrólowąByłtoakt rebelii,

mającynaceluzmuszeniejejojcadodziałaniajednakżeczyjśzadługijęzykzniszczyłwszystko

NiezgrabnyspiseknieosiągnąłniczegozawyjątkiemtegożekosztowałbiednąMyrcellę częśćjej

twarzy, a Ser Arysa Oakhearta – życie

AriannetęskniłarównieżzaSerArysembardziejniżmogłabykiedykolwiekprzypuszczać Kochał

mniedoszaleństwa, powiedziałasobie jednak ja nieczułamdoniegoniczegowięcej ponad lubienie go.

Wykorzystałamgowmoimłóżkuiwmoimspisku,odebrałammujegomiłośćijegohonor,niedającw

zamiannicwięcejniżmojeciało.Nakońcuniemógłżyćztym,cozrobiliśmy. Dlaczegojeszczejejbiały

rycerzmiałbyszarżować prosto nahalabardęAreoHotahawsposóbwjakiontouczynił? Byłam

głupią,przekornądziewczyną,bawiącąsięwgręotronjakpijaczynarzucającykośćmi i liczącynałut

szczęścia.

KosztjejgłupotybyłwysokiDreyzostałwysłanyzawąskiemorzedoNorvosGarinzesłanydo

Tyroshnadwalatajejsłodkagłupawouśmiechającasię SylvawyszłazaEldonaEstermonta

mężczyznywystarczającostaregobybyćjejdziadkiemSerAryszapłacił swojąkrwiąiżyciema

Myrcella - uchem.

Tylko ser Gerold Dayne zdołałuciecbezszwanku Ciemna gwiazda. GdybykońMyrcellinie

spłoszyłbysięwostatniejchwilijegodługimieczmógłbyprzeciąćjąodklatki piersiowej do pasa,

zamiast jedynieodciąćjejuchoDaynebyłjejnajcięższymgrzechemktórego Arianne najbardziej

żałowałaJednymcięciemjegomieczazmieniłjejnieudanyspisekwcośpodłegoikrwawegoJeśli

bogowie byli dobrzy, Obara Sand właśniedopadłagowjegogórskiejfortecyipołożyłamu kres.

PowiedziałatosamoDaemonowiSandpierwszejnocygdyrozstawiliobóz- Uważaj ocosię

modliszksiężniczko - Odpowiedział- CiemnaGwiazdamożepołożyćkresLadyObaryrówniełatwo

- JestzniąAreoHotah- KapitanStrażyKsięciaDoranaposłałSerArysaOakhearta do grobu

jednymuderzeniemaczłonekGwardiiKrólewskiejpowinienbyłjednymznajlepszychrycerzyw

królestwie. - ŻadenczłowiekniejestwstaniestanąćprzeciwkoHotahowi

- TymjestwięcCiemnaGwiazda?Człowiekiem?- SerDaemonskrzywiłsię- Człowiekniezrobiłby

czegośtakiegojakonKsiężniczceMyrcelliSer Gerold jest żmiją bardziej niżtwójwujkiedykolwiek

byłKsiążeOberynwiedziałżeonbyłniczym trucizna, mówił tonierazTylkoszkodażenigdy nie

wpadłnatobygozabić

Trucizna, pomyślała Arianne. Tak. Itoniezła trucizna. TakmógłbyjąoszukaćGeroldDaynebył

twardyiokrutnyalegdybyuczciwienatospojrzećksiężniczkaniewierzyławpołowęopowieści

jakieonimsłyszałaPiękni chłopcyodzawszebylijejsłabościąszczególnieciktórzybylimrocznii

niebezpieczni. Tobyłokiedyś,gdybyłamdziewczynką, powiedziałasobie Terazjestemkobietą,córką

megoojca.Nauczyłamsiętejlekcji.

OświciebyliznowuwdrodzeEliaSandprowadziłajejczarnywarkoczlatałzaniągdyjechała

przezsuchepopękanerówninyiwzgórzaDziewczynaszalałazakońmibyćmożedziękitemuczęsto

pachniałajakjedenkurozpaczymatkiCzasemArianneżałowałaEllariiCzterycórki, i wszystkie z

nich wdałysięwojca

ResztadrużynyutrzymywałabardziejstatecznetempoKsiężniczkajechałaobokserDaemona

przypominającsobieinneprzejażdżkikiedybylimłodziktóreczęstokończyłysięwjegoobjęciach.

Kiedyzauważyłażewysyłaukradkowe spojrzenia do niego, wysokiego i szarmanckiego jadącegow

siodleArianneprzypomniałasobieżebyłaspadkobierczyniąDorneaonjestniewięcejniżjej

obrońcą.

- Powiedz mi, co wiesz o tym Jonie Conningtonie. - Rozkazała

- Nieżyje- PowiedziałDaemonSand- ZginąłnaziemiachspornychZprzepiciajaksłyszałem.

- Więcmartwy pijak przewodzi tej armii?

- ByćmożetenJonConningtonjestsynemtamtegoAlbojakimśsprytnymnajemnikiemktóry

przybrałimięzmarłego

- Albowcalenieumarł. - CzyConningtonmógłudawaćzmarłego przez te wszystkie lata? To

wymagałobycierpliwościgodnejjejojcaTamyślbrzmiaładlaAriannenieswojoTraktowanie

mężczyznytaksubtelnie mogłobyćniebezpieczne- Jakionbyłzanimzanimumarł?

- ByłemchłopcemwBożejłascegdyzostałzesłanynawygnanieNigdygonieznałem

- Wtakimraziepowiedzmicoonimsłyszałeśodinnych

- JakmojaksiężniczkakażeConningtonbyłLordemwGryfimGnieździegdytoGryfieGniazdo

wciążbyłowartebyciajegolordemGiermekKsięciaRhaegaralubjedenznichPóźniejprzyjaciel

KsięciaRhaegaraijegokompaniiSzalonyKróltytułowałgonamiestnikiemwtrakcieRebeliiRoberta

alezostałpokonanynaKamiennychStepachwBitwieDzwonówaRobertzdołałsięmuwymknąć

KrólAerysrozgniewałsięizesłałConningtonanawygnanieTamumarł

- Albo nie. – KsiążeDoranpowiedziałjejtowszystko Musibyćcoświęcej. – Tosąjedynierzeczy

którezrobiłWiedziałamtowszystkoJakimczłowiekiembył?Uczciwym i honorowym, przekupnym i

zaborczym, dumnym?

- DumnymzpewnościąNawetaroganckimWiernyprzyjacieldlaRhaegaraleczdrażliwywobec

innychRobertbyłjegowasalemalesłyszałemjakmówiliże Connington byłniechętnyby służyć

takiemulordowiNawetwtedyRobertbyłznanyzumiłowania do wina i dziwek.

- ZatemżadnychdziwekdlaLordaJona?

- NiemogępowiedziećNiektórzymężczyźninieprzyznająsiędokorzystaniazich usług.

- Czyonmiałżonę?Kochankę?- SerDaemonwzruszyłramionami– Nietakąoktórejbymsłyszał

TobyłorównieżkłopotliweSerArysOakheartzłamałsweprzysięgidlaniejaleniebrzmiałoto

tak, jakby Jon Connington mógłsiępodobniezawahaćCzymożnaprzedstawićczłowiekajedynie

słowami?

KsiężniczkazamilkłacałyczaszastanawiającsięcoznajdzienakońcupodróżyTejnocygdy

rozłożyliobózwkradłasiędonamiotuktórydzieliłazJayneLadybrightiEliąSandiwysunęła

kawałekpergaminuzjejrękawabyprzeczytaćponownielist

DoKsięciaDoranazRoduMartellów

MamnadziejężebędzieszmniepamiętaćZnałemtwąsiostrędobrze

ByłemlojalnymsługąjejmężaCzujęzanichżaltaksamojakty

Niezginąłempodobnie jak twójsiostrzeniecByuratowaćjegożycie

Trzymaliśmygowukryciujednakżenadszedłtemukres

SmokpowróciłdoWesterosbyżądaćprawdojegodziedzictwa

IszukaćzemstyzajegoojcajakrównieżzaksiężniczkęElięjegomatkę

WjejimieniuwracamdoDorneNiezawiedźnas

Jon Connington

LordGniazdaGryfów

NamiestnikPrawdziwegoKróla

Arianneprzeczytałalisttrzykrotniepoczymzwinęłagoischowałazpowrotemdojejrękawa Smok

powróciłdoWesteros,jednakżenieten,któregooczekiwałmójojciec. Nigdziewtychsłowachnie

wspomniano o Daenerys Zrodzonej w BurzyanioKsięciuQuentyniejejbraciektóryzostałwysłany

byodszukaćsmocząkrólowąKsiężniczkapamiętałajakjejojciecwcisnąłonyksowegopionkawjej

dłoń. Jegogłosbyłochrypłyiniskigdywyznawałswójplan Podjął długąiryzykownąwyprawę, z

niepewnymprzyjęciemnajejkońcu, powiedział Odszedłbyprzynieśćnamzpowrotempotrzebynaszego

serca.Zemstę.Sprawiedliwość.Ogieńikrew.

OgieńikrewbyłyzpewnościątymcooferowałJonConnnington(jeślitonaprawdębył on). Ale czy

na pewno? – Przybyłznajemnikaminiesmokami. – PowiedziałjejKsiążeDoranwnocgdyprzybył

kruk. – ZłotaKompaniajestnajlepsząinajwiększązwolnychkompaniialedziesięćtysięcy

najemnikówniemożeobiecaćzdobyciaSiedmiuKrólestwSynEliiPłakałbymzradościgdybyjakaś

częśćmojejsiostryprzetrwałajednakżejakimamydowódnategoAegona?– Jegogłoszałamałsięgdy

topowiedział– Gdziesąsmoki?– zapytał– Gdzie jest Daenerys? – Ariannewiedziałacomiał

naprawdęnamyśli. – Gdziejestmójsyn?

NaSzlakuKościiKsiążęcejPrzełęczydwóchDornijskich gospodarzyzbieraliswesiłyostrzyli

włóczniepolerowalizbrojegraliwkościpilikłócilisięale ichliczbamalałazdnianadzień Czekają

naKsięciaDorne,bynasłałichnaprzeciwwrogomRoduMartellów. Czekająnasmoki.Naogieńikrew.

Na mnie. JednosłowoodArianneatearmiepomaszerujątakdługojakdługotymsłowembył smok.

Gdybywzamiantymsłowemktórewysłałabyła wojna , Lord Yronwood i Lord Fowler i ich armie

pozostałybywmiejscuKsiążeDornebyłnikimjeślinieczłowiekiemsubtelnym. Tutaj wojna

oznaczało czekać.

W poranek trzeciego dnia WzgórzeDuchów zamajaczyło sięprzednimijegokredowo-białeściany

połyskiwałynaprzeciwgłębokiegobłękituMorzaDornijskiegoZkwadratowymiwieżamiw

narożnikachzamkułopotałsztandarRoduTolandówzielonysmokgryzącywłasnyogonnazłotymtle

PrzebitewłóczniąsłońceRoduMartellówsterczałonaszczyciecentralnejwarownizłoteczerwone i

pomarańczowewyzywające

KrukipoleciałynaprzódbyoznajmićLadyTolandoichprzybyciuwięcbramyzamkubyłyotwarte

anajstarszacórkaNymelliwyjechałazjejsłużącym na ich spotkanie niedalekostóp wzgórzaWysoka

izawziętazblaskiemczerwonychwłosówuderzającychojejramionaValenaTolandprzywitała

Arianne z krzykiem. - Nowreszcieprzybyłaś Jakpowolnesątekonie?

- Wystarczającoszybkiebyprześcignąćtwojedobramzamku

- Tosięjeszczezobaczy. - Valenawskoczyłanaswojego rumaka i wraziłapiętyw jego boki,

zmuszając godogalopuRozpocząłsię wyścigwśródzakurzonychuliczekwioskiustópwzgórza, w

którymkuryiwieśniacyjednakowouciekaliimzdrogiAriannebyłatrzydługościkoniazaniądo

czasugdyprzyspieszyłaswąklaczdogalopualezbliżyłasiędojednejpołowywgóręstokuOba konie

byłytużoboksiebiegdyzaszarżowaływkierunkuwarownijednakpięćjardówodbramEliaSand

wyleciałazchmurypyłuzanimibyprzemknąćobokobunajejczarnejklaczy

- Czyjesteśwpołowiekoniemdziecko?– ZapytałaValenaśmiejącsię nadziedzińcu. – Księżniczko

czywzięłaśzesobąstajenną?

- Jestem Elia. – Ogłosiładziewczyna. – ZwąmnieLady Kopią. –

Ktokolwiekdałjejtenprzydomek,mazacoodpowiadać. Gdyby chociażniebyłtoKsiążęOberyn

CzerwonaŻmijanigdynieodpowiadałnikomupróczsobie

- Turniejowa dziewczyna – powiedziałaValena. – TaksłyszałamotobieDziękitemużebyłaś

pierwszanadziedzińcuwygrałaśzaszczytnapojeniaiokiełznaniakoni.

- Gdytylkoznajdziełaźnię. – Powiedziała KsiężniczkaArianneEliabyłacaławkredzieipyle od

obcasówpowłosy

TejnocyArianneijejrycerzeposilalisięzLadyNymelląijejcórkamiwwielkimhalluzamkuTeora

młodszazdziewczątmiała identycznerudewłosyjakjejsiostraleczpozatymniemogłybybyć

bardziejodsiebieróżneNiskapulchnaitaknieśmiałażemogłauchodzićzaniemąokazywała

większezainteresowaniewprzyprawionejwołowinieikaczcewmiodzieniżwprzystojnych

rycerzachprzystoleiwydawałasię zadowolonaztegożetojejpanimatkaijejsiostraprzemawiają w

imieniu Rodu Tolandów

- Słyszeliśmytutajtakiesameopowieści jakwywSłonecznejWłóczni– PowiedziałaimLady

Nymella, gdyjejpoddanynalewałwino – Najemnicy wylądowalinaPrzylądkuGniewuTamtejsze

zamkisąpodoblężeniemlubjużzostałyzdobytepolazajętolubspalonoSkądciludziepochodząi

kimsątegoniktniejestpewien

- Piraciiawanturnicyjakzpoczątkusłyszeliśmy– PowiedziałaValena. – WtedyokazalisiębyćZłotą

KompaniąTerazmówisiężeJonConningtonnamiestnikSzalonegoKrólapowróciłzgrobuby

odebraćswedziedzictwoKimkolwiekjestGniazdoGryfówupadłoJakrównieżDeszczowyDwór

Wronie Gniazdo, Mistwood, a nawetZielonyKamień natejwyspieWszystkozostałozajęte.

AriannenatychmiastpomyślałaojejsłodkiejCętkowanejSylvie. – KtobychciałZielonyKamień?Czy

byłatambitwa?

- Niejaksłyszeliśmyalewszystkieopowieści sązniekształcone

- Tarthrównież upadłconiektórzyrybacymogąpotwierdzić. – PowiedziałaValena. – Ci najemnicy

mająterazwiększośćPrzylądkaGniewuipołowęKamiennychStopniSłyszeliśmypogłoskiosłoniach

w Deszczowym Lesie.

- Słoniach?– Arianneniewiedziałacootymmyśleć– Jesteściepewni?Niesmokach?

- Słoniach. – PotwierdziłaLadyNymelle

- OrazkrakenachzeZłamanegoRamieniaciągnącychpodwodęgalery– PowiedziałaValena– Krew

przyciągajenapowierzchnięjakmówinaszmaesterWwodziepływająciałaKilkanawet wyrzuciło

nanaszychbrzegachAtoniejestnawetpołowawieściNowypirackikrólpowołałsięwTorturer's

DeepPanWódjaksiebiekażewołaćTenmaprawdziweokrętywojennetrójmasztowcepotwornie

dużeOkazaliściemądrośćnieudającsię drogą morską PonieważflotaRedwynówprzepłynęłaprzez

KamienneStopnienatychwodachwręczroisięodobcych żagliażnapółnocdoCieśninyTarthui

ZatokiRozbitkówMyrijskieVolantyjskieLyseńskienawet drakarryzŻelaznychWyspNiektórez

nichwpłynęłydoMorzaDornijskiegobywysadzićludzinapołudniowymbrzeguPrzylądkaGniewu

Znaleźliśmydlawasdobryszybkistatekjakrozkazałtwójojciecaleitakbądźcieostrożni

Więctoprawda. Ariannechciałazapytać obrataalejejojciecostrzegłjąbyzważaćnakażdesłowo

JeślitestatkinieprzyniosłyzesobązpowrotemQuentynadodomuzjegosmocząkrólowąlepiejo

nimniewspominaćTylkojejojciecikilkuzjegonajbardziejzaufanychludziwiedziałoomisjijejbrata

w Zatoce Niewolniczej. LadyTolandijejcórkinieznajdowałysiępośródnichJeślitobyłQuentynz

pewnościąprzywiózłbyDaenerysdoDorneDlaczegomiałbyryzykowaćlądowanienaPrzylądku

Gniewupośródlordówburzy?

- CzyDornejestzagrożone?– ZapytałaLadyNymella– Muszęprzyznaćżezakażdymrazemgdy

widzęobcyżagielsercepodchodzimidogardłaCojeślitestatkizwrócąsiękupołudniu?Największa

częśćsiłTolandówjestzLordemYronwoodemnaSzlakuKościKtoobroniGhostHillgdyciobcy

wylądująnanaszych brzegach?Czypowinnamzwołaćmychludzidodomu?

- Twoiludziesąpotrzebnidokładnie tamgdziesąterazmojapani- ZapewniłjąDaemonSand

ArianneprędkoskinęłagłowąKażdyinnydoradcamógłrówniedobrzepoprowadzićdotegoby

gospodarz Lorda Yronwoodastrzępiłnerwyjakstarygobelinjakkażdyczłowiekktóryruszyłdo

domubybronićswychziemprzedrzekomymiwrogamiktórzymogąaleniemusząnawetnadejść–

Gdybędziemypewniczysątoprzyjacieleczywrogowiemójojciecbędziewiedziałcorobić–

Powiedziałaksiężniczka

A wtedy ta niska, pulchna Teora podniosłaswójwzrokznadkremowychciasteknajejtalerza– To

smoki.

-Smoki? – Powiedziałajejmatka– Teoraniebądźszalona

- NiejestemOnenadchodzą

- Skądnibymogłabyś otymwiedzieć?– Zapytałajejsiostraznutąpogardywgłosie– Czyżbyjeden

ztwoichmałychsnów?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: