1.równanie naturalne klotoidy rys
LR=a2 F=mV2/R, k=1/R, F=mV2k, Q=mg, tgα=h/b, tgα=F/Q, h/b= F/Q, h=(bmV2k)/mg=b(V2k/g)
Wartość przechyłki h wyprowadza się stopniowo:
h=iL, (bV2k)/g=iL, L=(bV2/gi)k, gdzie bV2/gi=a2 , LR=a2
L-dł. klotoidy mierzona od punktu styczności osi drogi z klotoidą R-promień krzywizny w końcu odcinka L, a2-współcz. proporcjonalności, Q-siła ciężkości, F-siła pociągowa skierowana wzdłuż kierunku jazdy, h-przechyłka
2. Opracowanie pomiarów – suwnica met analityczno-graficzna (rysunek łapa)
Majac odczyty z laty L i P obliczamy yL i yP w układzie geod
1)obliczamy srodek toru dla kazdego punktu y0=(yL+yP)/2 i obliczamy wartość srednia położenia osi toru yśr=sumaY0/n
2)liczymy odchylki y0-yśr
3)wrysowanie na alce milimetrowej y0
4)odczytanie Y0 z wrysowanej osi torow
5)obliczamy YL=Y0-(S/2) oraz YP=Y0+9S/2) (S-rozstaw torów)
6)liczymy odchyłki osi belek w oznaczonych punktach od wysrodowanej osi teor VL=YL-yL oraz VP=YP-yP
7)liczymy odchylki rozstawu osi belek w poszczegolnych przekrojach Vroz=VP-VL
3. METODA PARAMETRYCZNA WYRÓWNANIA SIECI REALIZACYJNEJ
1)Obl. współrz. przybliżonych pkt. osnowy
2)Ułożenie równań poprawek zgodnie z zasadą: a)dla kątów-
αobs+V= αprzybl.+Δα, zmianę różniczkową kąta dα okr. w funkcji zmian różniczkowych współrzędnych
α=arctg(ΔYCP/ΔXCP)- arctg(ΔYCL/ΔXCL)
dα=APdyP-BPdxP-ALdyL+BLdxL+(AL+AP)dyC-(BL-BP)dxC
dα+( αprzybl- αobs)=V
b)dla długości
dL=-cosαjkdxj-sinαjkdyj+cosαjkdxk+sinαjkdyk
dL+( dprzybl- dobs)=V
A=(Δx/d2)ρcc, B=(Δy/d2)ρcc
A,B-wsp. kierunkowe; dx,dy-poprawki do wsp. przybliżonych; αjk-azymut kierunku
3)Zrównoważenie ukł. poprawek
4)Przejście do ukł. równań normalnych
5)Rozwiązanie dx i dy
6)Wstawienie do równań poprawek i obl. V do kątów i boków
7)Obl. m0=(VTPV/n-m)
4. wpasowanie osi prowadnic dźwi-gowych i optymalizacja wpaso-wania
Czynność polega na znalezieniu max prostopadłościanu, który da się wpasować w przestrzeń ograniczo-ną ścianami szybu. Wpasowanie wykonuje się met. graficzną lub analityczną.
met. analityczna
Określa się optymalne płaszczyzny w których zamontuje się prowadnice. Podst. opracowania jest met. parametryczna z warun-kami wiążącymi parametry. Obli-czenia wykonuje się w ukł., gdzie osiami XY są krawędzie ścian szybu w piwnicy budynku. W stosunku do tych osi odnosi się krawędzie ścian dla każdej kon-dygnacji. Kolejność obliczeń;
1)obl x i y p-tów obserwowanych
2)ułożenie r-ń poprawek
Xiobs + VX = Xiwyr
Yiobs + VY = Yiwyr
3)nałożenie na niewiadome warun-ku równoległości i prostopadłości
X3W – X1W = g war. równoległości
X4W – X2W = g prostych 1-2 do 3-4
Y2W – Y1W = h oraz 2-4 do 1-3
Y4W – Y3W = h
warunki prostopadłości
X2W – X1W = 0
X4W – X3W = 0
Y4W – Y2W = 0
Y3W – Y1W = 0
Optymalizacja to ponowny pomiar poprawności wykonania pionem o-ptycznym (gdyż montażyści używ-ają ciężkich pionów sznurkowych
5. Prostoliniowość. Metoda stałej prostej-prosta nierównoległa do budynku.
Polega na tym, że wzdłuż budowli zakłada się określoną liczbę znaków pomiarowych usytuowanych na linii prostej. Końcowe punkty linii stabilizuje się poza obszarem występowania badanej deformacji. Punkty te muszą być zestabilizowane w miejscach gwarantujących stałość ich położenia. Dla kontroli stałości zakłada się dodatkowe pkty odniesienia.
Dane: dn, D, Oj, Ok., szukane: yn,,
On=yn+Oj+xn, yn=On-Oj-xn, yn=On-Oj-dn/D*(Ok-Oj), xn/dn=(Ok-Oj)/D, xn=dn/D*(Ok.-Oj), myn=√[m^0n+(dn/D -1)^m^0i+((Ok-Oj)/D)^m^dn+(dn(Ok-Oj)/D^)^md^+(dn/D)^m^Ok]
mroczka_92