Zagadnienia do zaliczenia z chorób krwi i układu krwiotwórczego
Niedokrwistości:
Pojęcie niedokrwistości. Objawy kliniczne niedokrwistości: ze strony układu powłokowego, oddechowego i krążenia. Bezpośrednie i pośrednie wskaźniki układu czerwonokrwinkowego. Klasyfikacja niedokrwistości: etiopatogenetyczna, morfologiczna. Ocena stopnia niedokrwistości na podstawie wskaźnika hematokrytu. Pojęcie niedokrwistości regeneratywnej i nieregeneratywnej – podstawa różnicowania. Przyczyny niedokrwistości niedoborowych. Przyczyny niedoboru żelaza u zwierząt mięsożernych. Wskaźniki wykorzystywane w diagnostyce niedoboru żelaza. Leczenie niedokrwistości z niedoboru żelaza. Dynamika zmian wskaźników czerwonokrwinkowych w przebiegu ostrej niedokrwistości pokrwotocznej. Hipowolemia a niedokrwistość. Postępowanie diagnostyczne i lecznicze w niedokrwistości autoimmunohemolitycznej. Autoaglutynacja. Bezpośredni test Coombsa. Przyczyny niedokrwistości aplastycznej. Erytropoetyna w leczeniu niedokrwistości. Cechy morfologiczne erytrocytów w niedokrwistości aplastycznej. Przyczyny niedokrwistośi w chorobach przewlekłych. Czerwienica – przyczyny. Różnicowanie czerwienicy prawdziwej i wtórnej. Leczenie czerwienicy prawdziwej.
Przykładowe pytania:
1. Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest niedokrwistością:
a. regeneratywną, mikrocytarną
b. regeneratywną, makrocytarną
c. nieregeneratywną, mikrocytarną
d. hemolityczną, niedobarwliwą
2. W leczeniu niedokrwistości autoimmunohemolitycznej znajdują zastosowanie następujące leki:
a. deksametazon, cyklofosfamid, cyklosporyna
b. dekstran żelaza, heparyna, erytropoetyna
c. azatiopryna, doksycyklina, vinkrystyna
d. G-CSF, węglan litu, doksorubicyna
3. Śmierć zwierzęcia następuje, jeżeli utrata krwi przekracza:
a. 50% krwi krążącej i ma charakter przewlekły
b. 30% krwi krążącej i ma charakter nagły
c. 5ml/kg c.c. i ma charakter nagły
a. 200ml u psa o masie 40kg
Przetaczanie krwi:
Antygeny grupowe i grupy krwi u psów i kotów. Izoaglutyniny i hemolizyny. Reakcje poprzetoczeniowe: immunologiczne i nieimmunologiczne. Próba krzyżowa. Przyczyny problemów z oceną wyniku próby krzyżowej w niedokrwistości autoimmunologiczne. Określanie ilości krwi potrzebnej do przetoczenia. Zasada „trzech jedynek”. Możliwości pozyskania krwi od dawców – ilość i częstość pobrań. Prędkość przetaczania krwi w przypadkach hipowolemi i normowolemi.
1. Najczęściej występującą grupą krwi u kotów jest:
d. DEA 1,1
e. A
f. B
g. AB
2. Do nieimmunologicznych reakcji poprzetoczeniowych zaliczamy:
a. hemolizę wczesna i późną
b. przeciążenie krążenia
c. hemoglobinurię
d. prawdziwe są odpowiedzi a i c
3. Uważa się, że pierwsza transfuzja jest bezpieczna:
a. u psów, ponieważ nie posiadają one naturalnych izoaglutynin
b. u kotów
c. u psów, ponieważ posiadają one naturalne izoaglutyniny
d. u psów, u których nie występuje antygen DEA 1.1
Skazy krwotoczne
Pojęcie koagulopatii, wazopatii, trombocytopatii i trombocytopenii. Objawy kliniczne skaz krwotocznych. Czas krwawienia i czas krzepnięcia. Laboratoryjne wskaźniki hemostazy osoczowej (czas prptrombinowy, czas kaolinowo-kefalinowy). Wrodzone koagulopatie (hemofilia A, B i C, choroba von Willebranda). Witamina K i jej rola w procesie krzepnięcia. Niedobór witaminy K – przyczyny i objawy. Leczenie koagulopatii wywołanej niedoborem witaminy K. DIC – pojęcie i przyczyny zespołu. Małopłytkowość – pojęcie. Przyczyny małopłytkowości. Zaburzenia czynności trombocytów – trombocytopatie. Leki wpływające na czynność płytek. Wyniki przeglądowych badań hemostazy w skazach krwotocznych płytkowych i osoczowych.
1. Trombocytopenia to:
a. skaza krwotoczna wywołana niedoborem trombiny
b. stan polegający na zaburzeniu czynności płytek krwi
c. stan polegający na spadku liczby trombocytów poniżej 200 tys/μl
d. skaza krwotoczna charakteryzująca się obecnością we krwi obwodowej mikrotrombocytów
2. Objawem najczęściej spotykanym w przebiegu skaz krwotocznych płytkowych jest:
a. wydłużenie czasu krzepnięcia
b. skrócenie czasu krwawienia
c. obecność wybroczyn
d. obecność wylewów krwawych do jam stawowych
3. DDAVP (desmopresyna) jest skuteczna w leczeniu objawów:
a. zatrucia rodentycydami antykoagulacyjnymi
b. małopłytkowości tła immunologicznego
c. I typu choroby vonWillebranda
d. II i III typu choroby vonWillebranda
Zaburzenia i choroby układu białokrwinkowego
Zmiany ogólnej liczby krwinek białych (leukopenia, leukocytoza) i ich przyczyny. Przesunięcie obrazu białokrwinkowego w lewo – istota i znaczenie diagnostyczne. Pojęcia: limfocytoza, limfopenia, neutrocytoza, neutropenia, agranulocytoza, eozynocytoza, eozynopenia, monocytowa, monocytopenia, pancytopenia, panleukopenia. Zagrożenia związane z neutropenią. Opis zmian dostrzeżonych w wynikach badania morfologicznego krwi. Przyczyny wzrostu liczby (odsetka) poszczególnych typów krwinek białych. Białaczki – podział. Zmiany obrazu białokrwinkowego w białaczkach i chłoniakach. Szpik kostny w białaczkach i zespołach mieloproliferacyjnych. Chłoniaki – postacie choroby, podatność na zachorowanie, leczenie, rokowanie i średni czas przeżycia. Przewlekła białaczka szpikowa jako przykład zespołu mieloproliferacyjnego. Zespoły mielodysplastyczne.
1. Terminem „odczynowe przesunięcie obrazu białokrwinkowego w lewo” określa się stan polegający na:
a. wzroście liczby neurocytów we krwi obwodowej
b. wzroście odsetka neutrocytówm z jadrem segmentowany we krwi obwodowej
c. spadku odsetka limfocytów we krwi obwodowej
d. wzroście odsetka mieloblastów we krwi obwodowej
2. Chłoniak B-komórkowy u psów:
a. nie występuje
b. rokuje gorzej niż chłoniak T komórkowy
c. rokuje lepiej niż chłoniak T komórkowy
d. to inne określenie ostrej białaczki limfoblastycznej
3. Najczęściej występującą u psów postacią chłoniaka jest:
a. postać pokarmowa
b. wielocentryczna (wieloogniskowa)
c. postać śródpiersiowa
d. postać oczna
4. W ostrych białaczkach odsetek komórek blastycznych w szpiku:
a. przekracza 30%
b. nie przekracza 30%
c. nie ma znaczenia diagnostycznego
d. wynosi około 2% i świadczy o regeneracyjnym charakterze niedokrwistości
anex78