Fakty i Mity Nr.41 18.10.2012.pdf

Jak w Polsce niszczy się rentowne firmy

ANATOMIA UPADKU

Â Str. 12

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 41 (658) 18 PAŹDZIERNIKA 2012 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

Egzotyczna koalicja – od duchownych różnych wyznań, poprzez zagranicznych i krajowych polityków,

po potomków obszarników i kamieniczników – domaga się od Polaków gigantycznych odszkodowań

za upaństwowione mienie. Nie bacząc na logikę sprawiedliwości, prawo międzynarodowe i…

wypłacone już dawno odszkodowania. Czy czeka nas kolejna fala eksmisji, wywłaszczeń

i przejmowania publicznego mienia?

Â Str. 11

ISSN 1509-460X

Nr 41 (658) 12–18 X 2012 r.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

KOMENTARZ NACZELNEGO

FAKTY

Według raportu Instytutu Spraw Publicznych armia młodych

ludzi (do 34 roku życia) pozostająca bez pracy osiągnęła już

milion i stanowi połowę polskich bezrobotnych. W Unii mi-

mo kryzysu młody człowiek zaczyna karierę zawodową śred-

nio w wieku lat 20, w Polsce – 22. Bo my wolimy mieć do-

brze wykształconych bezrobotnych.

Żegnajj,, Marku!

Inna polska armia, ta przebywająca w koszarach lub na poligo-

nach, nie ma zamiaru kupić nowego polskiego czołgu Anders,

wyprodukowanego przez Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urzą-

dzeń Mechanicznych w Gliwicach. Naukowcy opracowali cie-

kawy pojazd, wydawszy nań 30 mln zł, głównie ze środków pu-

blicznych. Armia twierdzi, że taki czołg jest jej niepotrzebny.

To się nazywa świetna współpraca państwowo-państwowa.

T o nie będzie standardowe pożegnanie zmarłego. Dość

Ale w ważniejszych momentach czerpię siłę z tego, że

mam świadomość, jakie to szczęście, że żyję, jakie to

szczęście mieć mózg, który – choć w ograniczonym zakre-

sie – jest w stanie zrozumieć, dlaczego istniejemy, docenia

piękno świata i urodę dzieł ewolucji. Ogrom wszechświata

i poczucie własnej małości – w stosunku do przestrzeni ko-

smicznej i do czasu geologicznego – sprawiają, że człowiek

nabiera pokory, ale też w dziwny sposób działają kojąco.

Fajnie jest czuć się częścią ogromnej układanki”.

To cały Ty! To Twoja wielka fascynacja kosmosem i ewo-

lucją. To Twój wielki humanizm i wrażliwość przelewa-

na na papier jakże wybitnym piórem. Ale przede wszystkim

praktykowana w codziennym, sza-

rym życiu. Wtedy, kiedy broniłeś

handlujących czosnkiem kobiet,

przeganianych przez strażników

miejskich. Gdy dawałeś drobne

kwoty emerytom szperającym

w śmietniku przed Twoim blokiem.

Albo płakałeś po śmierci ukochane-

go psa. To wszystko i tysiące in-

nych dobrych uczynków, wypływa-

jących z Twojego dobrego serca,

a nie ze strachu przed nieznanym

bogiem, nie przeminęło. To żyje w lu-

dziach, których spotkałeś na swej

drodze. I żyć będzie dalej. Także

w Twoich dzieciach, które są takie

same jak Ty.

Dlatego jestem o Ciebie spo-

kojny, Mareczku. Zrobiłeś swoje,

i to w wielkim stylu, choć posturą

i zdrowiem nie zachwycałeś. A je-

śli jakikolwiek bóg istnieje i czeka

na nas na czele sądu ostatecznego,

to na pewno nie będzie zważał

na Twoją niewiarę. Bo przecież „wia-

ra bez uczynków martwa jest”. To

nasze uczynki są naszym wyzna-

niem Wiary i Nadziei… w Miłość.

Z pewnością taki bóg przebaczyłby Ci liczne wyrzuty, któ-

re Mu czyniłeś – za Holokaust i Oświęcim, za głodne dzie-

ci, męczone zwierzęta, poniewierane kobiety itd. Co wię-

cej, myślę, że jakiś bóg doceniłby to, że nie poszedłeś

z nim na żadne kompromisy. Nie przyjąłeś zakładu Pasca-

la, który uważał, że na wszelki wypadek lepiej jest wierzyć

i praktykować wiarę, bo a nuż On istnieje… Ty, wręcz

przeciwnie – po trosze podświadomie i na wszelki wypa-

dek – nie wierzyłeś. Może dlatego, żeby nie zostać wspól-

nikiem współczesnych faryzeuszy, egoistów liczących skrzęt-

nie każdą swoją modlitwę, złożoną ofiarę i dobre słowo.

U Ciebie wszystko, co dobre, wypływało z głębi serca.

Może się jednak zdarzyć i tak, że nie doceni Cię żaden

z bogów, którzy ponoć w głąb serca spoglądają. Bo takich

bogów po prostu nie ma. Doceniają Cię jednak i kochają

Ci, wśród których i dla których żyłeś. My wszyscy – Twoi

Najbliżsi, Redakcja i wszyscy Czytelnicy Twoich ukocha-

nych „Faktów i Mitów”. Wszyscy składamy Ci, Marku,

hołd. Twojemu wielkiemu umysłowi i sercu. Cześć Two-

jej pamięci!

mam takich pożegnań. Ludzie wokół nas umierają taśmo-

wo, zupełnie jakby na świecie szalała jakaś wojna albo epi-

demia, jakby nie było lekarstw ani opieki medycznej. To zbio-

rowe umieranie wpisuje się w jakąś wyczuwalną dekaden-

cję świata. A może mnie się tylko tak wydaje? Rok temu

– moja najlepsza przyjaciółka, potem wujek, ciocia, dwaj

koledzy, Waldek Kocoń. I teraz, Marku, Ty!

Nie będę w tym pożegnaniu pisał utartym zwyczajem

o nadziei na nasze wspólne spotkanie gdzieś w wieczności.

Albo o tym, że teraz adiustujesz odezwy „Najwyższego” i dla

Niego piszesz swoje świetne artykuły. Że potrzebowali ta-

kiego dziennikarza w niebie. Nie

będę, jak Daniel Olbrychski

na pogrzebie zdeklarowanego ate-

isty Waldka Koconia, odmawiał

do mikrofonu w Twojej intencji „Zdro-

waś Maryjo”. Nie, bo nie chcę zmą-

cić pięknych i czystych strof wier-

sza, jakim było Twoje życie. Wiesz,

o czym mówię. Kochałeś wiersze i pi-

sałeś je, przykładałeś zawsze wiel-

ką wagę do doskonałości ich ukła-

du i rytmu. Twój wiersz jest ukoń-

czony. Ale on przecież wciąż istnie-

je i istnieć będzie na zawsze. Zajął

w historii ludzkości swoje miejsce

i tam pozostanie.

Czy czujemy po Tobie pustkę? To

oczywiste. Czy chciałbym Cię jesz-

cze kiedyś spotkać? O, tak. Chciał-

bym też, żeby kilku redaktorów „Fa-

któw i Mitów” znów zasiadło przy pla-

nowaniu nowego numeru. I żebyś Ty

był znów wśród nas. Choć ten je-

den, ostatni raz. Ale to se ne wrati ,

jak mawiałeś.

A jednak nie do końca, bo prze-

cież gdzieś w nas pozostał Twój ra-

cjonalizm, Twoja miłość do życia

i do ludzi, wysoka kultura, wrażliwość na każdą żywą isto-

tę i na każde cierpienie. Nie wierzyłeś w Boga i w bożą

opatrzność właśnie dlatego, że nie mogłeś pogodzić się

z cierpieniem. Sam cierpiałeś z ofiarami, na przykład czyta-

jąc źródła i pisząc artykuły, a wreszcie książkę o niewin-

nych kobietach spalonych jako czarownice na niezliczo-

nych stosach. Skąd się w Tobie brała tak rzadko dziś spo-

tykana empatia?! Do żywego bolały Cię informacje o wyro-

kach śmierci za tzw. bluźnierstwa w państwach islamu.

Wciąż na nowo szokowały kolejne, niezliczone doniesienia

o pedofilii wśród kleru. I bolało każde kolejne cierpienie,

zwłaszcza to, przeciw któremu się zawsze buntowałeś – nie-

zawinione, niezasłużone. Ale, o dziwo, kiedy spotkało ono

Ciebie, przyjąłeś je bez strachu, z wielką pokorą dla prawi-

deł natury i życia, które ma swój koniec.

Chcę Ci, Marku, zadedykować fragment z Twojego ulu-

bionego autora Richarda Dawkinsa. Tekst, napisany jakby

z myślą o Tobie i na tę okazję… Pytanie dziennikarza: „Jeśli

nie wierzy pan w życie pozagrobowe, to co pana pociesza

w chwilach rozpaczy?”. Dawkins: „Miłość ludzi i towarzystwo.

Jak zrozumieć ten rząd! Jan Krzysztof Bielecki, główny dorad-

ca premiera Tuska, przyznał, że Otwarte Fundusze Emerytalne

są ekonomicznie nieefektywne, bo składujemy w nich pożyczo-

ne przez rząd pieniądze. Dodał jednak, że likwidacja OFE nie

wchodzi w grę, bo byłoby to „skrajnością”. Czyli jak traciliśmy,

tak nadal będziemy tracić. Bo najważniejsze to trzymać fason

– popadać w bankructwo, ale bez popadania w skrajności.

Protestowały pielęgniarki – w normalnych krajach wysoko płat-

ne specjalistki, a w Polsce często traktowane jak służące le-

karzy. Pracują często nie tylko za marne zarobki, ale ostatnio

także na umowach śmieciowych. Skoro zarabiają mniej niż

śmieciarze na Zachodzie...

Za trzy lata wybory, a PiS – uskrzydlony pierwszym od 5 lat

sondażem dającym mu przewagę nad PO – szykuje już… pro-

gram dla swojego rządu. Jest takie przysłowie o indyku, któ-

ry myślał o niedzieli… Szkoda, że życie polityczne w Polsce

znów jest sprowadzone do nakręcania poparcia dla Tuska, by

kraj ratować przed Kaczyńskim. Ile lat można znosić taką pu-

stą przepychankę?!

Jadwiga Staniszkis, pierwsza dama Jarosława, nie może wy-

baczyć mu zdrady. Bo zamiast ogłosić premierem Jadwigę,

ogłosił jakiegoś Glińskiego! Profesor Staniszkis dowodzi, że

„byli w obiegu znacznie lepsi kandydaci”. Wiemy, wiemy…

Strasznie ten Jarek jest niewdzięczny za tyle lat wierności!

Inna dama prawicy, a nawet wielu prawic, posłanka Joan-

na Kluzik-Rostkowska, nie pozwala skrzywdzić Jarosława Ka-

czyńskiego. Była polityczka PiS uważa, że nie ma powodów,

aby jej dawnego guru stawiać przed Trybunałem Stanu, co

chce wreszcie zrobić PO, obecna przystań Kluzik-Rostkow-

skiej. Swoją drogą, co te kobiety widzą w Jarosławie?!

Tak zwane rodziny smoleńskie, czyli de facto PiS, zapowiada-

ją „masowe występowanie z wnioskami o ekshumacje”. Nie

chodzi już nawet o właściwą identyfikację, ale „zbieranie do-

wodów w sprawie przebiegu katastrofy”. W przypadku chło-

pów z PSL chodziłoby zapewne o wykopki.

Media księdza Rydzyka wspierają Putinowską Rosję! Chodzi

o walkę z „homopropagandą”. Pełen uznania tekst dla praw

zabraniających pozytywnego mówienia o homoseksualności

znalazł się w „Naszym Dzienniku” obok materiału, który z po-

dziwem opisuje akcję marokańskich okrętów wojennych wy-

mierzoną w stateczek „Kobiet na Falach” propagujący świa-

dome macierzyństwo. Ach, dać Rydzkowi eskadrę bombow-

ców, to on już by zrobił porządek z „cywilizacją śmierci”!

Prawosławny ksiądz ukraiński John Lipinski z prowincji Al-

berta w Kanadzie przyznał się przed sądem do nielegalnego

sprowadzania pracowników z Polski i oszukiwania ich. W ra-

mach ugody zapłaci 215 tysięcy dolarów kary. Czeka go jesz-

cze batalia sądowa z byłymi pracownikami, którzy przygoto-

wali swój własny pozew. Duchowny miał zarobić na oszukań-

czym procederze milion dolarów. Cóż, wprawdzie Lipinski jest

prawosławny, ale rozmach tego szwindlu przypomina wzorce

znane z Kościoła katolickiego.

„Słowo Bóg jest dla mnie niczym więcej niż wyrazem i wy-

tworem ludzkiej słabości, a Biblia zbiorem dostojnych, ale jed-

nak prymitywnych legend, które są ponadto dość dziecinne”.

Cóż to za bezbożnik mógł powiedzieć? To Albert Einstein.

A jednak wyrwane z kontekstu inne wypowiedzi uczonego słu-

żą do budowania wiary czytelników pobożnych książek. Wspo-

mniany fragment pochodzi z odręcznego listu wystawionego

niedawno na aukcję.

Gorliwa Brytyjka Julia Lovemore udusiła własną córkę, wpy-

chając jej do gardła kartki z Biblii. Ten zabieg miał wypędzić

z dziecka demona. Kobieta wraz z mężem należała do nurtu

chrześcijaństwa, w którym wierzy się w walkę z diabłami. Jak

widać, nie dostrzega się ich we własnych szeregach.

JONASZ

Marku, Kolego, Przyjacielu…

Dziękujemy za 11 lat Twojej pracy. Za to, że byłeś tu z nami.

Za to, że pisałeś, rozmawiałeś, słuchałeś i żartowałeś.

Żadne słowa nie wyrażą naszego żalu. Żegnaj!

Koleżanki i koledzy z redakcji „Faktów i Mitów”

Pogrzeb red. Marka Szenborna odbędzie się w piątek, 12.10., o godz. 15, w Łodzi,

na cmentarzu komunalnym „Doły”, część B, kolumbarium urnowe (wejście od ul. Smutnej).

Nie pomogły zaklęcia wenezuelskich biskupów. Prezydentem

Wenezueli został po raz czwarty z rzędu lewicowiec i antykle-

rykał Hugo Chávez. Kontrowersyjny prezydent, znany m.in.

z nieco autorytarnych zapędów, jest solą w oku Kościoła i pra-

wicy – jego reformy nie zawsze są udane, ale dba on o naj-

biedniejszych mieszkańców kraju. Stąd zapewne 81-procento-

wa frekwencja wyborcza i 54-procentowe poparcie (jego prze-

ciwnik zebrał 44 proc.). Takie polityczne zaangażowanie to

w Polsce tylko marzenie.

Nr 41 (658) 12–18 X 2012 r.

GORĄCY TEMAT

O tym, czy kolejne dziecko księ-

dza proboszcza powinno otrzymać

w darze status szkoły publicznej,

dyskutowali burzliwie śremscy rad-

ni powiatowi podczas nadzwyczaj-

nej sesji. Została zwołana na wnio-

sek Pawła Wojny, Tomasza Kla-

czyńskiego, Teodora Stępy, Paw-

ła Toboły, Zofii Kmiecik, Jerze-

go Rylskiego, Ewy Ciesiółki, Ta-

deusza Waczyńskiego oraz Han-

ny Ratajczak (wymieniamy ich ce-

lowo ku wdzięcznej pamięci wybor-

ców – dop. red. ). W doniosłej at-

mosferze i po przemowie księdza

Ryszarda rada większością głosów

zdecydowała, że niczego teraz w po-

wiecie tak bardzo nie brakuje jak

kolejnej publicznej szkoły ponad-

gimnazjalnej.

Dyrekcja podkreśla, że do każ-

dej z należących do księdza, a fi-

nansowanych przez lokalny samo-

rząd katolickich szkół publicznych

mogą uczęszczać niewierzący ucznio-

wie. Wszak Katolickie Centrum

Edukacji i Kultury – wyjaśnia dalej

dyrekcja – to zarówno miejsce pro-

pagowania myśli i dzieł Jana Paw-

ła II, jak i przestrzeń do działalno-

ści wychowawczej, społecznej i kul-

turalnej, związanej przede wszyst-

kim z nauką Kościoła i nauczaniem

Ojca Świętego...

~~~

Jelenia Góra. Decyzją miejsco-

wych radnych, a ku rozpaczy środo-

wiska nauczycielskiego (notorycznie

brakuje pieniędzy na już istniejące

szkoły, część z nich z tego właśnie

powodu zniknęła z edukacyjnej ma-

py regionu), wydano zgodę na kolej-

ną placówkę publiczną. Katolicką.

Organ prowadzący to w tym przy-

padku Karkonoskie Stowarzyszenie

Edukacyjne u Erazma i Pankracego.

W finansowanej z publicznych pie-

niędzy placówce rok szkolny (inau-

guracja na zdjęciu) rozpoczął się

od wypełnienia zeszytu wychowanka

św. Pankracego. Uczniowie na razie

korzystają z budynku zastępczego,

bo podarowany stowarzyszeniu przez

lokalnego proboszcza budynek daw-

nego Kolegium Jezuickiego z dru-

giej połowy XVII w. wymaga kapi-

talnego remontu. Potrzeba co naj-

mniej 7,5 mln zł. „Zwracamy się

z apelem do wszystkich, którym na-

sza szkoła leży na sercu, o pomoc

w zebraniu funduszy na jak najlep-

szy jej start. To historyczne wydarze-

nie, jakim jest otwarcie pierwszej

po 150 latach szkoły katolickiej w Je-

leniej Górze, warte jest wsparcia

w każdej możliwej postaci. Wspiera-

jąc zatem działania Stowarzyszenia,

każdy może dołączyć do grona osób,

które dbają o rozwój wypracowanych

przez pokolenia zasad rzetelnej edu-

kacji i dobrego wychowania” – nęcą

władze stowarzyszenia. Z własnej kie-

szeni nie uciułają. Pozostaje zapytać,

kto da i dlaczego Unia? Stosowne

apele o wsparcie ukazują się również

na oficjalnej stronie miasta, które

do remontu zgodnie z obietnicą nie

dołożyło. Jeszcze.

WIKTORIA ZIMIŃSKA

wiktoria@faktyimity.pl

W pijarskim widzie

Trwa prywatyzacja, a dokładnie – katolicyzacja

polskiego szkolnictwa. To proces powolny,

przeprowadzany bez rozgłosu, ale skutecznie.

rynku (jak zresztą w większości

miejsc w Polsce) kolejnej oświato-

wej placówki zwyczajnie nie potrze-

ba. Dostaną również lokum. W dar-

mowe użytkowanie na minimum 30

lat zostanie im przekazany – uwa-

ga! – większy budynek, który kiedyś

należał do SP2, wraz z boiskiem i sa-

lą gimnastyczną.

Pomysł prezydenta na XXVIII

sesji niemal jednogłośnie przykle-

pali radni, wyrażając tym samym

zgodę na „oddanie nieruchomości

zabudowanej położonej przy ul. Ban-

kowej 10 na rzecz Prowincji Zako-

nu Pijarów”. Władza uważa, że w ten

sposób podniesie poziom oraz kon-

kurencyjność na rynku lokalnej edu-

kacji. Podczas tej samej sesji radni,

którzy bez wahania pozbyli się miej-

skiego majątku, zdecydowali, że pod-

niosą podatek od nieruchomości.

Mieszkańcom, nie pijarom.

Kłopotliwe pytania, pozostające

jak na razie bez odpowiedzi, zada-

je m.in. Federacja Młodych Socjal-

demokratów:

„Mamy wiele wątpliwości co

do wdrażania pomysłu dotyczące-

go utworzenia nowej szkoły. Brak

pełnej informacji i konsultacji spo-

łecznych w tej ważnej sprawie (…).

Dlaczego miejski budynek przy uli-

cy Bankowej 10 ma być oddany bez-

przetargowo? Dlaczego planuje się

to zrobić aż na 30 lat? Kto sfinan-

suje remont i wysokie koszty utrzy-

mania wspomnianego obiektu?

Inni mieszkańcy Bolesławca są

bardziej dosadni w swoich opiniach.

Zresztą nie tylko oni: „W dobie ni-

żu demograficznego tworzenie ta-

kiej szkoły uderzy w miejski system

oświaty. Na troskę i dobrą eduka-

cję zasługują dzieci i wnuki wszyst-

kich mieszkańców (a zarazem po-

datników) Bolesławca – nie tylko

tych, które trafią do szkoły katolic-

kiej” – trafnie, choć już bezcelowo,

zauważa Dariusz Kwaśniewski ze

starostwa powiatowego.

~~~

W Śremie 2 lata temu szkołę ka-

tolicką, choć publiczną, założył ks. Ry-

szard Adamczak , proboszcz parafii

Najświętszego Serca Jezusowego.

Zaczął od tego, że załatwił so-

bie od miasta lokal – do dyspozycji

parafii oddano (ksiądz kupił budyn-

ki za symboliczną złotówkę) Klub

Odlewnika oraz biurowce byłej Od-

lewni Żeliwa. Proboszcz nadał przy-

szłej szkole imię Jana Pawła II, no

a później zabrał się do dzieła

po księżowsku. Bez pozwolenia

na budowę rozpoczął remont. Bez

pozwolenia na prowadzenie placów-

ki dydaktyczno-wychowawczej oraz

wszystkich potrzebnych dokumen-

tów przeprowadził rekrutację

do szkoły podstawowej oraz gimna-

zjum. Jego samowolkę zalegalizo-

wano post factum .

Projekt – jak mówi jego twórca

– powstawał etapami, dzięki mo-

dlitwie i zaangażowaniu wielu lu-

dzi dobrej woli oraz wsparciu Unii

Europejskiej w związku z projektem

rewitalizacji terenów poprzemysło-

wych. Za 8 mln zł, które ksiądz Ry-

szard pozyskał z funduszy unijnych,

zakupił do swojego centrum eduka-

cji m.in. nowoczesne tablice inte-

raktywne i pomoce naukowe, nowe

sprzęty, indywidualne szafki w szat-

ni i klasie, wykładziny; urządził prze-

stronny hol, przytulną stołówkę

i świetlicę szkolną.

Już wówczas dyrektorzy innych

lokalnych szkół obawiali się o przy-

szłość swoich placówek, bo tajem-

nicą w środowisku nie jest bynaj-

mniej fakt, iż od kilku lat regular-

nie spada liczba uczniów.

W marcu bieżącego roku na lo-

kalny rynek oświatowy spadła kolej-

na nieradosna nowina. Otóż ksiądz

Adamczak, zachęcony powodzeniem

swojej oświatowej działalności, po-

stanowił otworzyć kolejną placówkę

– tym razem Katolickie Liceum Aka-

demickie im. Jana Pawła II.

„Tylko szkoła katolicka może

dać człowiekowi kompletne naucza-

nie, bowiem dba zarówno o jego do-

bro doczesne, jak i wieczne”. Tak

zauważył wiceprzewodniczący Kon-

ferencji Episkopatu Polski abp Sta-

nisław Gądecki , dodając przy tym,

że dobrze byłoby, gdyby każde mia-

sto miało własną szkołę katolicką.

To nie imaginacja. Jak tak dalej

lokalna władza będzie się starać,

marzenie księdza arcybiskupa wnet

stanie się ciałem.

Popularność szkół katolickich wy-

nika także z tego, że społeczeństwu

wymachuje się przed oczyma genial-

nymi wynikami edukowanych w nich

uczniów. W najnowszym ogólnopol-

skim rankingu portalu Perspektywy.pl

licea katolickie znalazły się w pierw-

szej dziesiątce najlepszych szkół aż

w 11 województwach. Tego, że owe

wyniki biorą się z wyjątkowo gęste-

go sita podczas rekrutacji, już się

tak głośno nie mówi. To znaczy, że

gorsi uczniowie lądują w szkołach pu-

blicznych, a śmietankę prymusów spi-

jają szkoły kościelne. Kościołowi

na nadmiernym nagłośnieniu tej prak-

tyki nie zależy, bo za każdym uczniem,

którego kler przyjmie pod dach pro-

wadzonej przez siebie placówki, za-

zwyczaj statusu publicznego, idą

ogromne państwowe pieniądze.

W 2008 r. państwo przekazało na ko-

ścielne kuźnie wiedzy 256,8 mln zł,

w 2009 r. – 270 mln zł, a w 2010 r.

– ponad 300 mln zł.

~~~

Ostatnio do jednego z tego typu

„wyjątkowych miejsc” – salezjańskie-

go gimnazjum w Lubinie – pofaty-

gowała się kontrola z dolnośląskie-

go kuratorium oświaty. Kontrola

– przypomnijmy – sprowokowana

sławnymi na cały świat otrzęsinami,

podczas których uczniowie zlizy-

wali z nagich kolan księdza dyrek-

tora piankę czy też śmietankę. Wy-

niki okazały się co najmniej niepo-

kojące. Tak enigmatycznie mówi Ja-

nina Jakubowska , rzeczniczka pra-

sowa Dolnośląskiego Kuratorium

Oświaty we Wrocławiu. Szczegółów

zdradzić nie chce do czasu, aż

do pięciu wniosków pokontrolnych

odniesie się dyrekcja szkoły. Wia-

domo jednak na pewno, że ksiądz

dyrektor nie dopełnił obowiązku

zgłoszenia wyjazdu otrzęsinowego

do kuratorium, zaś sam wyjazd był

obowiązkowy, choć nie powinien.

~~~

Władze Bolesławca postanowi-

ły wygospodarować z zasobów mia-

sta atrakcyjną nieruchomość oraz

zaoszczędzić na niezmiennie niedo-

chodowej edukacji. W tym celu zde-

cydowano o połączeniu szkoły pod-

stawowej nr 2 z lokalnym gimna-

zjum, co dało twór o nazwie Miej-

ski Zespół Szkół nr 3. Piszemy

„twór”, bo nowo powstała placów-

ka nie ma dzieciakom do zaofero-

wania warunków godnych XXI wie-

ku. Wytykają to zresztą sami rodzi-

ce: dzieci ze wszystkich klas 1–3 oraz

czterech zerówek gnieżdżą się w cia-

snym budynku. Starsi uczniowie pod-

stawówki (klasy 4–6) mają lekcje

w budynku gimnazjum, a na WF

chodzą do niewielkiej sali gimna-

stycznej położonej… poza szkołą.

W mieście zawrzało, kiedy

na jaw wyszło, że prezydent Piotr

Roman chce zrobić dobrze zako-

nowi pijarów i sprowadzić ich

do miasta („FiM” 40/2012). Tu do-

staną ojczulkowie nie tylko zgodę na

prowadzenie publicznej katolickiej

podstawówki i gimnazjum, co dzi-

wi zorientowanych, bo na lokalnym

Nr 41 (658) 12–18 X 2012 r.

Z NOTATNIKA HERETYKA

POLKA POTRAFI

Perfekcyjna ściema

Prowincjałki

W Strzelnie policja zatrzymała

kierowcę ciężarówki. Nie za prze-

kroczenie prędkości, ale za to, że z pistoletu pneumatycznego kalibru 4,5 mm

na metalowe kulki strzelał do jadącej przed nim osobówki. A strzelał, bo…

kierowca jechał za wolno! Ta niecierpliwość może go kosztować nawet

do 5 lat paki.

POGANIACZ

Im większe równouprawnienie

w domu, tym więcej kłótni. Im

więcej razem robimy – w sensie

gotowanie, sprzątanie – tak samo.

Tak przynajmniej ustalili na-

ukowcy w feministycznej Norwegii.

Nie o same porządki chodzi – ra-

czej o zmiany, które w Skandynawii

lepiej widać. Kobiety tyle samo pra-

cują i zarabiają, więc oczekują, że

i w domu będzie po równo roboty.

Jak im nie pasuje, to uciekają, bo

same się utrzymają. Mniejsze zna-

czenie ma czynnik bardziej pragma-

tyczny – jak tak w parze coś pucu-

ją albo poprawiają po sobie, tym

większe szanse, że znajdzie się po-

wód do kłótni. Lepiej, żeby każdy

miał swoje zajęcia. Nawet te podzie-

lone tradycją na „babskie” i „chłop-

skie”. Wstyd myśleć tak nienowo-

cześnie, ale są damy, które lansują

się na tym, co stare i uświęcone.

We „Wprost” opublikowali listę

najbardziej ogłupiających

programów telewizyjnych.

Do głosowania zaproszo-

no różnych publicystów,

m.in. Marię Czubaszek ,

i ekspertów od mediów

wszelakich. „Wygrała”

Małgorzata Rozenek .

To taka pani, której kil-

ka lat temu kot z ku-

lawą nogą nie koja-

rzył. A jeśli kojarzył,

to dzięki mężowi aktorowi, który cza-

sem gdzieś wystąpił. Do czasu! Ro-

zenek zabłysnęła dzięki programowi

„Perfekcyjna pani domu”. Pomysł

na taki show przywędrował z Zacho-

du – w Wielkiej Brytanii bryluje nie-

jaka Anthea Turner . Fabuła pro-

sta. Chodzi o to, że w doskonałym

domu siedzi doskonała pani i cały

czas sprząta. Do tego domu przy-

jeżdżają dwie dziewczyny brudasy.

Uczą się od „perfekcyjnej”, a po-

tem jadą sprzątać do siebie.

Za to pani Rozenek – kiedyś

prawniczka, teraz niepracująca – tak

się postarała, że stała się tematem

dyskusji i śmiechów jak kraj długi

i szeroki. Po pierwsze – przypomi-

na Barbie po botoksie. Po drugie

– chociaż „żyje jak każda z nas” – zda-

rza jej się sprzątać w szpilkach i suk-

niach wieczorowych. Poza tym – mnó-

stwo emocji! Uczestniczki między szo-

rowaniem wanny a myciem sedesu

przypominają sobie – dajmy na to – że

z mężem im się nie

układa. I płaczą.

Ale najciekawsze

jest to, że „perfekcyj-

na” swoimi życiowymi

radami cofnęła siebie

i przy okazji nas.

Do XIX w. co naj-

mniej! Walka femini-

stek o to, żeby było

po równo, na nic się

zdała, bo słyszymy: „Ciężko wyma-

gać od dorosłych mężczyzn, żeby

sprzątali w domu jak dzieci”.

Od sprzątania jest baba! Panowie

w programie występują, ale jako kry-

tycy swoich ślamazarnych partnerek.

Inna złota myśl: „Niektóre laski cho-

dzą na siłownię. Po co? Wystarczy,

że umyjesz wannę”. Największy po-

pis dała w tzw. telewizji śniadanio-

wej, gdzie wypaliła: bałagan w domu

młodych kobiet to wina feministek.

Tyle że… gdyby nie feministki, pa-

ni Rozenek w śniadaniowych tele-

wizjach by nie było. „To takie pro-

ste: nie sprzątasz wanny o 2 w nocy,

jesteś feministką. Nie latasz ze ścierą

wszędzie i nie zawiązujesz kokardek

perfekcyjnie na perfekcyjnych słoicz-

kach – feminizm. Takiej definicji nie

słyszałam. No w szoku jestem, jako

nowa feministka z zepsutym odkurza-

czem...” – napisała Karolina Kor-

win-Piotrowska .

Chociaż może to tylko lans

– na antynowoczesną. W między-

czasie okazało się, że pięknie wy-

sprzątana chałupka wcale nie jest

jej. Tylko TVN-u. Ona przyniosła

tam trochę swoich bibelotów. A zna-

jomi „perfekcyjnej” donieśli prasie

brukowej, że ona sama ma sprząta-

nie w pupie. Do garów i zamiata-

nia zatrudnia sprzątaczkę. Woli im-

prezy. Jak na celebrytkę przystało.

JUSTYNA CIEŚLAK

Sześć 20-centymetrowych nie-

wybuchów znalazł w parku miesz-

kaniec Bytomia. Wszystkie co do jednego zapakował do torby i powędro-

wał do skupu złomu. Stamtąd został pogoniony. Spacerował ze swoim

wybuchowym ekwipunkiem tak długo, aż natknął się na policyjny patrol.

WĘDROWNY NIEWYPAŁ

W kartotekach policyjnych zna-

lazło się dwóch mieszkańców Gli-

wic. Obydwaj zostali odnotowani za ten sam czyn: kradzież cudzego mie-

nia, a konkretnie – roweru. Jeden złodziej miał 73 lata, drugi – 9 lat.

WSPÓŁPRACA POKOLEŃ

O swoje jak lew walczyła bab-

cia klozetowa z Jeleniej Góry. Je-

den z klientów sądził, że wykpi się 80 groszami zamiast cennikowych 2 zło-

tych. Nic z tego. Kobitka zamknęła go w szalecie, żeby zmiękł. Kiedy nie

odpuszczała, zadzwonił na policję. Ta odprowadziła go do bankomatu, że-

by wyjął pieniądze na należność za siusiu. No, i tak się właśnie dba o in-

teresy firmy!

PRZYPARTY DO KLOZETU

Dwóch emerytów skoczyło sobie

do gardeł na klatce schodowej

kaliskiej kamienicy. Panowie mocno się poturbowali: 77-latek zadał są-

siadowi kilka ciosów nożem w klatkę piersiową i brzuch, a zaatakowany

złamał agresorowi obojczyk! No, na emeryturze naprawdę nie trzeba uda-

wać życia. Trzeba tylko uważać, żeby go nieopatrznie nie stracić.

STARSI PANOWIE DWAJ

Kolegę ze świnią pomylił pewien

mężczyzna z Dobrynia-Kolonii.

W efekcie 47-letni Jan O. trafił do szpitala z nożem wbitym w tył głowy,

i to na tyle mocno, że ostrze wyszło policzkiem. Przeżył. Zarówno opraw-

ca, jak i ofiara, byli kompletnie pijani.

KOLEGOBICIE

Opracowała WZ

B iskupi zapłakali nad losem polskich rodzin i…

i często trwałe rozbicie. Dlaczego zatroskanych bisku-

pów to nie zastanawia, nie martwi?

Obok tej pokazowej troski, która jest tylko marnym

popisem hipokryzji, w liście biskupów znajdziemy tak-

że rzeczy groźne. Chociażby takie oto wezwanie: „Ob-

serwujemy także coraz większe przyzwolenie społecz-

ne na te niewłaściwe zjawiska i często brak jakiejkol-

wiek reakcji ze strony bliskich osób”. Pod hasłem: „Nie-

właściwe zjawiska” biskupi mają na myśli m.in. rozwo-

dy i wolne związki. Rodzi się wobec tego pytanie, jak

powinien wyglądać brak spo-

łecznego przyzwolenia na te

„zjawiska”. Czy idzie o to,

aby sędziowie nie orzekali

rozwodów, rozwodnicy byli

wytykani palcami, a ludziom

mieszkającym bez ślubu od-

mawiano prawa do wynajmu mieszkania i wyrzucano

ich z pracy? A może chodzi o wyrzucanie z domów

panien oczekujących narodzin dziecka? Tego rodzaju

„brak społecznego przyzwolenia” jest z historii dobrze

znany, a Kościół i jego funkcjonariusze bywali zazwy-

czaj moderatorami akcji wymierzonych w „grzeszni-

ków”, czyli ludzi żyjących wbrew katolickim normom.

Na razie „brak przyzwolenia” polega m.in. na tym,

że setki tysięcy rodzin, które egzystują bez kościelne-

go bądź cywilnego ślubu, nie mają praw choćby zbli-

żonych do tych poślubionych. Kościół i jego politycy

dbają pilnie o to, aby ich nie mieli. Tak mniej więcej

wygląda w praktyce „troska biskupów o polską rodzi-

nę”. Ale czego można oczekiwać od facetów, którzy

własną karierę zawodową i finansową postawili po-

nad możliwość stworzenia trwałego związku z drugim

człowiekiem i jeszcze nazwali to „powołaniem”?

ADAM CIOCH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

postanowili judzić przeciwko niektórym z nich.

O tym, że polskie rodziny nie mają lekko, wiedzą

wszyscy, którzy zetknęli się z normalną polityką pro-

rodzinną prowadzoną przez państwa zachodnie lub cho-

ciażby Czechy czy Węgry. Biskupi rzymskokatoliccy w li-

ście z okazji Dnia Papieskiego wspominają o tej trud-

nej sytuacji mimochodem, większość swojej energii kon-

centrując na ataku na te rodzaje rodzin, które im się

nie podobają.

Szkoda to wielka, że bisku-

pi nie dociekają tego, dlacze-

go polscy politycy, w ogrom-

niej większości katolicy i człon-

kowie przykościelnych partii,

za nic mają los rodziny – za-

równo materialny, jak i praw-

ny. Bo nieuznawanie związków partnerskich to przecież

forma lekceważenia. Jakim to katolickim cudem się dzie-

je, że pieniądze znajdują się u nas na wszystko – egzo-

tyczne wojny, stadiony, a przede wszystkim fanaberie

panującego Kościoła, a nie ma ich na potrzeby rodzin

i dzieci? Może to wynika właśnie z pseudowartości gło-

szonych przez Kościół, którego politycy są wiernymi

synami? A może z tego, że polscy biskupi są faktyczny-

mi apostatami katolickiej nauki społecznej, której nie

głoszą ani nie realizują. O zdradzie Ewangelii nawet nie

wspominam, bo jej lekceważenie w Kościele katolickim

to norma wpisana w oficjalne dokumenty. A przecież

jest jeszcze i tak, że Kościół i jego Caritas zarabiają

na nędzy tysięcy polskich rodzin, bo tuczą się publicz-

nymi środkami pomocowymi! Okazuje się, że z kraju,

w którym Kościół opływa w luksusy, 3 miliony ludzi

musiało wyjechać, aby szukać pracy i wsparcia dla

swoich rodzin i dzieci. A teraz te rodziny cierpią rozłąkę

Artystka Maria Peszek przeniknięta jest satanizmem.

(Tomasz Terlikowski, publicysta katolicki)

Rozpolitykowanie księży jest jednym z naszych ciężkich grzechów.

(ks. prof. Andrzej Szostek, KUL)

Dzięki Bogu jestem ateistką. (Maria Czubaszek,

cytując Luisa Bunela i George’a Bernarda Shawa)

Każdy, kto uważa, że potrzebna jest religia do tego, by czynić dobro, jest

dobry ze złych powodów. Ja wolę być dobry ze względów moralnych. Mo-

ralność była przed religią.

RZECZY POSPOLITE

Obłudna troska

(Richard Dawkins)

Panie, dlaczego tak bardzo się przed nami chowałeś.

(jw., w odpowiedzi na pytanie: „Załóżmy, że Bóg istnieje

i może pan zadać mu jedno pytanie. Jak by ono brzmiało?”)

Francja szanuje wolność wyznania, ale żadne z wyznań lub przekonań fi-

lozoficznych nie może być narzucone wszystkim obywatelom. Sposób życia

Francuzów nie będzie poddany żadnej określonej duchowości. Nie wyrzek-

niemy się drogi równouprawnienia, bo taka była wola wyborców.

(premier Francji Jean-Marc Ayrault, w związku z atakami

biskupów katolickich na ustawę o równouprawnieniu małżeństw)

Wszyscy poważniejsi historycy przyznają, że inkwizytorzy zachowywali

się wobec podejrzanych z reguły poprawnie. Śmierć na stosie, z naszej

perspektywy nieludzka, dla ludzi średniowiecza jawiła się jako znacznie

mniej okrutna, a posądzanie inkwizycji o wyjątkowy sadyzm jest całko-

wicie chybione.

(Robert Żurek,

redaktor katolickiego kwartalnika „Fronda”)

Wybrali: RK, JC, SH, PPr, AC

Nr 41 (658) 12–18 X 2012 r.

NA KLĘCZKACH

w tym roku obchodzony będzie 14

października pod hasłem: »Jan Pa-

weł II – Papież rodziny«” – ogłosiły

obchody piętnastolecia swojego ist-

nienia. Na tę podwójną okoliczność

– papiesko-urodzinową – przez ty-

dzień na pływalni ma zostać zamon-

towany „niesamowity tor sprawno-

ściowy”. Atrakcja w szczególności

– zgodnie z hasłem tegorocznego

Dnia Papieskiego – zarezerwowa-

na została jako miejsce spotkań i spor-

towej rywalizacji dla całych ro-

dzin. I tylko szkoda, że o mszy na ba-

senie nie pomyślano. Pływająca ce-

lebra mogłaby być malownicza. AK

seminarium – modlitwach, pracach

fizycznych itp. Podobną imprezę

zorganizowało kilka miesięcy temu

seminarium w Łodzi. Inne semina-

ria promują uprawianie u siebie

sportu lub przedstawiają młodych

księży (m.in. na billboardach!) ja-

ko prawdziwych mężczyzn, takich

macho w sukienkach… Efekty są

żadne, bo kleryków nie chce w ogó-

le przybywać.

PRZYJACIEL

CENZOREM

Episkopat Polski ustanowił nad-

zorcę dla Telewizji Trwam. Nie cho-

dzi oczywiście o to, aby cokolwiek

w niej zmieniać, bo nadzorca to je-

den z najlepszych kumpli Tadeusza

Rydzyka , były „cenzor” Radia Ma-

ryja i autor pochwalnych hymnów

„radiomaryjnych” – abp Sławoj Le-

szek Głódź . Celem tego manewru

jest sprawianie wrażenia, że ta biz-

nesowa telewizja Rydzyka jest in-

stytucją kościelną po to, aby tym

szybciej dostać upragnione miejsce

na multipleksie.

i miejscowy nadzór budowlany na-

ruszyli prawo, zezwalając na bu-

dowę wieży (z nadajnikami GSM)

zbyt blisko sąsiada. Ten twierdzi,

że przez emitowane promieniowa-

nie zmarła jego żona i pracowni-

ca. Ale któż się odważy ruszyć z po-

sad kościelną wieżę?

GRZECH ATEIZMU?

W Rzeszowie modlono się

za grzech ateizmu. Konkretnie „wy-

nagradzano Bogu” za ten grzech.

Dlaczego brak wiary miałby być

grzechem dla… niewierzących, nie

wyjaśniono. Ryzykujemy natomiast

twierdzenie, że równo ich to ob-

chodzi. Czekamy na ogólnokościel-

ną akcję „wynagradzającą Bogu”

za grzech głupoty. I na solenną

obietnicę nawrócenia.

PPr

MaK

JEDNAK MOŻNA

CHRYSTUS KALNY

W zarządzanej przez umiarko-

waną prawicę Łodzi bez większych

protestów ruszył sponsorowany przez

miasto program wychowania seksu-

alnego dla najstarszych gimnazjali-

stów. Zajęcia są dobrowolne, a mia-

sto na ich zorganizowanie wydało 36

tys. zł. Zajęcia są prowadzone w du-

chu neutralności światopoglądowej.

Kurs trwa 10 godzin.

W Kalnej na Podbeskidziu po-

święcono nową figurę Chrystusa

Króla. Jak na Polskę przystało, fi-

gura jest wielka – ma z cokołem

10 m długości. Ciekawe, czy ta fi-

guralna gigantomania ma jakiś

związek z… rozmiarami i komplek-

sami proboszczów?

MaK

SIOSTRY

ZAPŁADNIAJĄCE

BISKUPIA POLICJA

ŻABIE PROROCTWO

Zastanawialiście się, czy moż-

na jeszcze bardziej sklerykalizować

policję? Zawsze można! Na Opolsz-

czyźnie komendant Leszek Ma-

rzec organizuje ostatnio pielgrzym-

kę mundurowych na Górę Świętej

Anny. Tam też odznaczył biskupa

Andrzeja Czaję „za zasługi dla po-

licji”. Nie jest jasne, czym biskup

się dokładnie służbom zasłużył, ale

Marzec z pewnością zapunktował

w kurii.

Boromeuszki z Wrocławia wyle-

czą panie, które chcą mieć dzieciąt-

ko, ale nie mogą począć. Wyleczą

DOZWOLONYMI metodami, czy-

li… pewnie nie wyleczą. „To będzie

alternatywa dla in vitro!” – cieszy się

s. Ewa Jędrzejczak , przyszła pra-

cownica gabinetu „siostrzanego”. Do-

zwolone przez Kościół „leczenie” od-

bywa się według metod naprotech-

nologii, bo tzw. kalendarzyki mał-

żeńskie, badanie śluzu, mierzenie

temperatur to wszystko, co księża

i zakonnice kochają najbardziej. Bo-

romeuszki dysponują budynkami

po byłym szpitalu przy ul. Rydygie-

ra. Żeby gabinet wystartował, potrze-

ba 490 tys. zł. Na razie sponsorzy da-

li 133 tys. zł. Unia nie chciała po-

móc. Na razie, żeby już coś robić,

wyremontowały mniejszy budynek

i założyły Specjalistyczny Ośrodek

Odpowiedzialnego Rodzicielstwa.

Wizyta kosztuje od 80 do 150 zło-

tych. Żeby poskutkowały, potrzeba

kilku – dodają siostry.

MaK

WNIEBOWZIĘTA?

BENEDYKT ŁASKAWY

Jak wiadomo od lat, bycie ka-

tolickim pielgrzymem w Polsce gro-

zi wieloma „opatrznościowymi” przy-

krymi zdarzeniami: można zostać

potrąconym na jezdni, można spło-

nąć w autobusie jak maturzyści

z Białegostoku lub spaść z mostu

jak wędrowcy z La Salette. Moż-

na się też zapaść pod ziemię w Wil-

nie, jak tego doświadczyła pani Ka-

zimiera , starsza pani z Bełchatowa,

którą skuszono na parafialną wy-

cieczkę. Kobieta zaginęła bez śla-

du pod Ostrą Bramą, a jej proboszcz

i cała grupa po krótkich poszukiwa-

niach wrócili do kraju…

Paolo Gabriele , kamerdyner

papieski, który zasłynął z wyno-

szenia tajnych dokumentów z Wa-

tykanu, został skazany na 1,5 roku

więzienia w areszcie domowym.

Tymczasem Benedykt XVI zasta-

nawia się nad ułaskawieniem ska-

zańca. Obstawiamy, że do ułaska-

wienia dojdzie. Cóż Watykanowi

po więzieniu Gabriele, skoro wszyst-

kie agencje świata mogą poinfor-

mować, jak ludzkim panem okazał

się papież!

MaK

„Super Express” donosi, że

w Zelkowie koło Krakowa zniknęły

ze stawu żaby, co jest „jednym ze zna-

ków przewidujących katastrofę”. Tak

głosi miejscowa legenda. Gazeta są-

dzi, że może to mieć związek z rze-

komo zapowiadającym koniec świa-

ta kalendarzem Majów. A może

Czerwców? Któż to wie… MaK

SKOŃCZMY

Z ABONAMENTEM

Ruch Palikota chce zlikwidowa-

nia abonamentu telewizyjnego. Naj-

lepiej – do 2013 roku. Rząd miałby

wówczas poratować TVP i Polskie

Radio rekompensatą – 591 mln zł.

Kolejnym pomysłem RP jest podział

mediów publicznych na pion komer-

cyjny i misyjny. Do działu pierwsze-

go miałyby się zaliczać TVP1, TVP2

oraz I i III program Polskiego Ra-

dia. Do drugiego – TVP Kultura,

TVP Info, nowo powstały program

dla dzieci i dwa programy Polskie-

go Radia – II i IV. Wszystko, co

misyjne, byłoby bez reklam.

MaK

NIEMCY KAPITULUJĄ

Ministerstwo sprawiedliwości

Niemiec zaaprobowało projekt prze-

pisów dopuszczających obrzezanie

chłopców. Idą one na przekór de-

cyzji sądu w Kolonii, który w czerw-

cu bieżącego roku obrzezania za-

bronił. Po medialnej burzy i prote-

stach Żydów, muzułmanów i czę-

ści chrześcijan obrzezanie pozosta-

nie jednak legalne, bo tak chce rzą-

dząca koalicja. Przeciw porzuceniu

praw dzieci na korzyść instytucji re-

ligijnych protestuje natomiast do-

syć solidarnie lewica – SPD, Zielo-

ni i Partia Lewicy.

POKUTA MARSZOWA

JAK KOCHASZ PAPĘ?

W Polsce Kościół watykański

propaguje Pokutne Marsze Różań-

cowe, które mają „wynagrodzić Bo-

gu” niespełnienie przez naród ślu-

bów jasnogórskich. Nie bardzo wia-

domo, o co dokładnie chodzi, ale

na przykład w ślubach Jana Kazi-

mierza była obietnica zniesienia

niesprawiedliwych ciężarów nałożo-

nych na społeczeństwo. W naszych

czasach ciężary te nakładają z pew-

nością księża wyłudzacze. MaK

Publiczna Szkoła Podstawowa

nr 6 w Chrzanowie ogłosiła dla swo-

ich uczniów konkurs literacki

pod zbiorczym tytułem: „Jak ko-

cham błogosławionego Jana Paw-

ła II?”. Celem konkursu jest przy-

gotowanie przez poszczególne kla-

sy krótkich wypracowań. Pierwszo-

klasistom powierzono bojowe zada-

nie napisania miłosnych wyznań

na temat: „Jak kocham błogosła-

wionego Jana Pawła II w szkole?”;

drugoklasistom – „Jak kocham bło-

gosławionego Jana Pawła II w ko-

ściele?”; trzecioklasistom – „Jak ko-

cham błogosławionego Jana Paw-

ła II w domu?”; czwartoklasistom

– „Jak kocham błogosławionego Ja-

na Pawła II w klasie?”; piątoklasi-

stom – „Jak kocham błogosławio-

nego Jana Pawła II w przyrodzie?”

i szóstoklasistom – „Jak kocham

błogosławionego Jana Pawła II w oj-

czyźnie?”. I jak tu nie kochać pol-

skiej szkoły!!!

KLERYK

NA WEEKEND

Kolejny weekend powołaniowy

organizuje kieleckie Wyższe Se-

minarium Duchowne. To już trze-

ci z kolei pod hasłem: „Kleryk to...

Zostań nim na weekend i zobacz

sam”. Uczestnicy, potencjalni chętni

do zostania klerykami, wezmą udział

w codziennym życiu studentów

UCZY I WYCHOWUJE

Instytut Pamięci Narodowej za-

prosił do Polski delegację z Tune-

zji. Przylecieli 8 października. „Spo-

tkania mają mocno roboczy charak-

ter” – zapewnia Andrzej Arseniuk ,

rzecznik IPN. Goście z Afryki ma-

ją uczyć się od nas, jak obalać dyk-

tatury. No i jak wprowadzać ład

i porządek! Według prawideł de-

mokracji. Inne przewidziane atrak-

cje: pogadanka na temat ścigania

zbrodniarzy komunistycznych i nie-

mieckich; pogadanka na temat na-

szego modelu lustracji, czyli spo-

sobów prześwietlania urzędników

państwowych; pogadanka na temat

archiwów, m.in. sposobów maga-

zynowania dokumentów. Instytut

– cieszą się jego pracownicy – ma

też „pochwalić się swoją działalno-

ścią badawczą i edukacyjną”. Cho-

dzi zapewne o rozdrapywanie sta-

rych ran, w którym celuje IPN. Bied-

ni Tunezyjczycy…

MaK

OŚLICA NA MSZY

Kościół zrobił się ostatnio tu

i ówdzie wrażliwszy na los zwierząt.

Albo tylko uwrażliwił się na nowy

target klientów – właścicieli psów.

W każdym razie m.in. w podłódz-

kiej Kalonce modlono się za zwie-

rzęta i ich właścicieli – pieski, ko-

ty, konie, lamy i oślicę. Z całym

szacunkiem dla tej ostatniej, trze-

ba przyznać, że ten gatunek zwie-

rząt jest wyjątkowo dobrze dobra-

ny do okoliczności.

MaK

NURKOWANIE Z JPII

Kryta pływalnia wraz z centrum

fitness w Bochni postanowiły celebro-

wać papieskie obchody. I – „w związ-

ku z przygotowaniami do obcho-

dów XII Dnia Papieskiego, który

ŁEBSKI PROBLEM

W Łebie doszło do konfliktu

pomiędzy miejscową parafią a wła-

ścicielem sąsiedniej działki. Kościół

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: