Zbigniew Marcin Kowalewski - Przyjdzie Chavez i wyrówna. GW przeciwko Wenezueli.pdf
(
79 KB
)
Pobierz
Zbigniew Marcin Kowalewski
Przyjdzie Chávez i wyrówna
Strasznie go nienawidzili. Ba! Ścigali się o to, kto opublikuje na niego
plugawszy paszkwil. W wyścigu tym warszawska
Gazeta Wyborcza
uplasowała
się, wraz z madryckim
El País,
w światowej czołówce. „Reżim Wenezueli",
orzekł Maciej Stasiński, „jest z istoty narodowosocjalistyczny, faszystowski".
Stasiński błaźnił się wielokrotnie, a wraz z nim
GW
. Oto w kwietniu 2002 r.
całą polską demokrację liberalną, skupioną wokół
GW
, ogarnęła euforia:
w Wenezueli prawica dokonała zamachu stanu, obalając demokratycznie
wybranego prezydenta. Stasiński triumfował: „Kraj, niczym las birnamski,
podchodził pod Miraflores. Makbet został sam." Sam! W dziejach świata
bardzo niewielu tzw. mężów stanu mogło poszczycić się taką „makbetowską
samotnością" jakiej doświadczył Hugo Chávez. W niespełna 48 godzin później
las birnamski naprawdę podszedł pod pałac prezydencki w Caracas – to sam lud
z powrotem wprowadził do niego Chaveza. Ku rozpaczy Stasińskiego i
GW
.
Nienawidzili go z dwóch powodów.
Po pierwsze dlatego, że Stanom Zjednoczonym powiedział: fuck you.
W Polsce, gdzie niepodległość oznacza wiernopoddańczy stosunek do
supermocarstwa, zapewnianie mu dostaw mięsa armatniego i instalowanie
tajnych więzień CIA, chavezowskie „gesty Kozakiewicza" wywoływały wśród
elity politycznej i medialnej popłoch, zgorszenie i potępienie. „Prezydentów
USA, a zwłaszcza George’a Busha, wyzywał od zabójców i zbrodniarzy",
oburza się Stasiński. Jakże śmiał – Busha, tego szermierza wolności w skali
światowej!
Drugi powód to lęk przed tym, że tu też przyjdzie taki Chávez i wyrówna.
Bo za co Stasiński najbardziej go piętnuje? Za to, że „milionami petrodolarów
finansował kilkanaście programów pomocy społecznej dla biedoty", zamiast –
jak to dzieje się w demokracjach liberalnych – finansować banki, które
zbankrutowały w wyniku swoich awanturniczych spekulacji. Za to, że
„wywłaszczał miliony hektarów majątków ziemskich i nacjonalizował setki
firm", że organizował tzw. misje, które „polegały na bezpłatnej pomocy
medycznej, edukacyjnej i materialnej dla mieszkańców dzielnic nędzy", że
„udzielali jej lekarze i nauczyciele z Kuby, a tanie, dotowane produkty
sprzedawała sieć państwowych supermarketów" (GW, 6 i 7 marca br.).
Nic więc dziwnego w tym, że z punktu widzenia polskiej demokracji
liberalnej skutki rządów Chaveza są przerażające. W Wenezueli zlikwidowano
analfabetyzm. Umieralność niemowląt zmalała o połowę. Odsetek osób
żyjących w skrajnym ubóstwie zmniejszył się z 40% do 7,3%. Nierówności
społeczne, mierzone współczynnikiem Giniego, zmalały do najniższego
poziomu w Ameryce Łacińskiej, a przecież – tak, jak w polskiej i każdej innej
zdrowej gospodarce – powinny maksymalnie rosnąć. Płaca minimalna
w Wenezueli jest dziś najwyższa spośród państw latynoamerykańskich.
W ciągu jednego tylko roku wybudowano 300 tys. mieszkań dla najuboższych
– zamiast, jak w Polsce, eksmitować tych, którzy jeszcze mają gdzie mieszkać,
ale których już nie stać na czynsz.
„Zniszczył praktycznie wszystkie niezależne media elektroniczne",
twierdzi Stasiński. Faktycznie: ze 111 kanałów telewizyjnych, „tylko" 61 to
kanały prywatne, a reszta – społecznościowe (37) i publiczne (13). Do tego
w rękach prywatnych, pod kontrolą opozycji, pozostaje „tylko" 80% prasy.
Koronny już dowód na „z istoty faszystowski" charakter jego reżimu to
poddawanie się średnio raz do roku weryfikacji wyborczej i wprowadzenie na
bezprecedensową skalę demokracji partycypacyjnej. Zaiste, trudno o bardziej
podstępny zamach na demokrację liberalną – im rzadziej się głosuje i im mniej
obywateli uczestniczy, tym dla niej lepiej.
Chávez wyciągnął miliony Wenezuelczyków z nędzy i wciągnął ich do
życia politycznego. Kilka miesięcy przed śmiercią ogłosił program oddolnej
budowy „państwa gmin socjalistycznych", stopniowo zrywającego z państwem
burżuazyjnym i kapitalizmem.
Oni – oligarchie finansowe, polityczne i medialne – nigdy mu tego
wszystkiego nie wybaczą.
Źródło: Le Monde diplomatique 3/2013
Plik z chomika:
maksio53
Inne pliki z tego folderu:
Ludzkie DNA można zaprogramować.pdf
(74 KB)
Lori Wallach - Dyktatura firm wielonarodowych. Negocjacje TTIP.pdf
(133 KB)
Nancy Fraser - Feminizm w służbie kapitalizmu.pdf
(106 KB)
Wywiad z bankierem Francois de Siebenthalem.pdf
(155 KB)
Tomasz Bohajedyn - Historia Juliana Blachowskiego.pdf
(130 KB)
Inne foldery tego chomika:
- ██ NOWE FILMY --770 plików ██
- - - -NAJLEPSZE TAPETY XXX SUPER JAKOŚĆ ▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀▀
- ♞ !!! Filmy NOWOŚCI !!! -1162 PLIKI
- ♞ !!! Filmy NOWOŚCI HD 720-1080!!! -764 PLIKI
- - - ►NAJLEPSZE TAPETY HD
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin