zestaw A 20092010.pdf

(89 KB) Pobierz
Imię i nazwisko .................................................................................................. nr albumu ...................
Uwaga! W nawiasach kwadratowych podano ilość punktów, jaką moŜna uzyskać za dane pytanie. W pytaniach od
1 do 20 tylko jedna odpowiedź jest prawidłowa.
Zestaw A/20092010
1. Dobrodziejstwo powstrzymania się od przyjęcia
spadku ( beneficium abstinendi ) wprowadził pretor dla:
[2]
a) sui heredes .
b) proximi agnati .
c) gentiles .
8. Rozluźnienie wymogu corpus przy nabyciu
posiadania nastąpiło: [2]
a) juŜ przez dopuszczenie złoŜenia rzeczy w polu
widzenia nabywcy traditio longa manu .
b) dopiero w recepcji prawa rzymskiego przez
dopuszczenie traditio brevi manu .
c) przez wprowadzenie posiadania praw.
2. Do publicznych form testamentu naleŜał: [2]
a) testament mancypacyjny.
b) testament holograficzny.
c) testament in procinctu .
9. „Skąd w ciągu tego roku ty lub twoi ludzie wyzuli
go przemocą za pośrednictwem uzbrojonej bandy,
tam przywróć go wraz z rzeczami, które tam miał!”
to: [2]
a) interdictum quorum bonorum .
b) interdictum unde vi .
c) interdictum de vi armata .
3. W klasycznym prawie rzymskim testament
Ŝołnierski: [2]
a) stanowił przywilej wszystkich wcielonych do
wojska.
b) mogli sporządzać tylko uczestnicy wypraw
wojennych.
c) wolno było sporządzać w niewoli.
10. Do rzeczy wyłączonych z obrotu na podstawie
„prawa ludzkiego” ( humani iuris ) naleŜą: [2]
a) res sacrae .
b) res publicae .
c) res religiosae .
4. „Dziedzic mój niech będzie zasądzony znosić, Ŝe
Lucjusz Tycjusz zabierze i ma dla siebie człowieka
Stichusa” to: [2]
a) legatum per damnationem .
b) legatum sinendi modo .
c) legatum per vindicationem .
11. Do ograniczeń prawa własności wynikających z
prawa prywatnego naleŜą: [2]
a) konfiskata, ograniczenia sanitarne i komunikacyjne.
b) te, które powstają w prawie sąsiedzkim.
c) podatki, daniny, obowiązek świadczenia pracy.
5. Zachowek ( pars legitima ) w prawie rzymskim to: [2]
a) zawsze tylko przesłanka do wystąpienia z querela
inofficiosi testamenti .
b) zawsze część naleŜna ze spadku dziedzicom
beztestamentowym.
c) od wprowadzenia przez Justyniana actio ad
supplendam legitimam część naleŜna ze spadku
dziedzicom beztestamentowym.
12. Zastaw umowny powstał w prawie rzymskim na
skutek wprowadzenia w I wieku przed Chr.: [2]
a) actio quasi Serviana .
b) actio negatoria .
c) actio Publiciana .
13. SłuŜebnością, która inaczej niŜ pozostałe polegała
takŜe na działaniu ( facere ), jest: [2]
a) altius non tollendi , czyli prawo zabronienia sąsiadowi
wznoszenia budowli ponad pewną wysokość.
b) oneris ferendi , czyli prawo oparcia własnej budowli o
ścianę sąsiada.
c) s tillicidii , czyli prawo okapu lub odprowadzania
wody na grunt sąsiada za pomocą rynny.
6. Podatek od spadków został po raz pierwszy
wprowadzony w Rzymie przez: [2]
a) lex Iulia et Plauta Papiria z lat 89–90 przed Chr.
b) lex Iulia de maritandis ordinibus z 18 r. przed Chr.
c) lex Iulia de vicesima hereditatum z 6 r. po Chr.
7. W prawie rzymskim posiadanie: [2]
a) stanowiło władztwo prawne.
b) to władztwo faktyczne, które mogło mieć prawne
znaczenie.
c) to władztwo faktyczne, które nie miało prawnego
znaczenia.
14. Infamia dłuŜnika powodowała utratę dobrego
imienia w wymiarze prawnym, [2]
a) ale nie miała wpływu na piastowanie przez niego
urzędów publicznych.
b) lecz nie wpływała na zdolność występowania w
charakterze świadka lub powoda.
c) uniemoŜliwiając działanie w procesie jako procurator
lub cognitor .
15. Kary umowne ( stipulationes poenae ) miały w
klasycznym prawie rzymskim: [2]
a) wyłącznie funkcję odszkodowania przez zapłatę
umówionej kary pienięŜnej ( poena ) w przypadku
niewykonania zobowiązania w sposób prawidłowy.
b) wyłącznie funkcję stymulacyjną, a więc skłonienie
do wykonania zobowiązania przez wymuszenie
zachowania, które samo w sobie nie wynikało ze
zobowiązania.
c) funkcje odszkodowania, a od czasów cesarza
Karakalli takŜe funkcję stymulacyjną.
18. Odnowienie ( novatio ) polegała na: [2]
a) dokonaniu wpisów w księgach rachunkowych,
potwierdzających zawartą transakcję.
b) wzajemnym potrąceniu długu i wierzytelności.
c) wygaśnięciu jednego zobowiązania i powstaniu w
jego miejsce innego, odróŜniającego się jakimś
elementem.
19. Szczególna zasada interpretacji kontraktów
ambiguitas contra stipulatorem oznaczała, Ŝe: [2]
a) intencja stron powinna być brana pod uwagę przy
interpretacji umów obok takich elementów, jak:
osoby kontrahentów, uŜyte słowa oraz materia, której
kontrakt dotyczy.
b) usuwając niejasność naleŜy wybrać znaczenie mniej
korzystne dla wierzyciela, który odbiera
przyrzeczenie.
c) w umowach naleŜy raczej kierować się wolą stron,
niŜ dosłownym brzmieniem.
16. Przesłanki odpowiedzialności na zasadzie ryzyka
w prawie rzymskim pojawiały się, gdy: [2]
a) sprawca szkody nie miał prawnej zdolności do
zawinienia.
b) przypisywano odpowiedzialność takŜe w
przypadku siły wyŜszej.
c) sprawca szkody odpowiadał tylko za dolus .
17. Zobowiązania umowne na rzecz osoby trzeciej
były w klasycznym prawie rzymskim: [2]
a) zawsze niedopuszczalne z uwagi na zasadę alteri
stipulari nemo potest .
b) zostały dopuszczone w prawie justyniańskim.
c) były dopuszczalne tylko przez stypulację.
20. Model abstrakcyjny odpowiedzialności
odszkodowawczej za niewykonanie umowy w
kontraktach bonae fidei stanowił: [2]
a) zakaz przebiegłego, kłamliwego, stanowiącego
zasadzkę postępowania w celu podejścia innej osoby i
oszukania jej.
b) tylko ten podstęp, który wpłynął na treść
zawartego kontraktu.
c) zapobiegliwy ojciec rodziny.
21. Oblicz stopień pokrewieństwa, jaki łączyłby Twą córkę: [4x1]
a) z Twoim dziadkiem. …………….
b) z bratem Twego ojca. …………….
c) z córką Twego brata. …………….
d) z wnuczką siostry Twej prababki. …………….
22. Przybywszy do term, Tycjusz powierzył prowadzącemu łaźnię Mucjuszowi swoje ubranie. W trzy godziny
później, gdy chciał je odebrać, okazało się, Ŝe ubranie zaginęło. Czy Mucjusz ponosi odpowiedzialność za
zagubienie ubrania? Zanalizuj sytuację prawną i uzasadnij odpowiedź. [10]
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
23. Kwintus wypełnił ziemią gliniane oraz ołowiane beczki i zasadził w nich rośliny ozdobne. Okazało się, Ŝe
cięŜkie, właściwie nie do przeniesienia, beczki znajdowały się na gruncie, który stanowił własność jego brata –
Decimusa. Do kogo naleŜą te wielkie donice? Zanalizuj sytuację prawną i uzasadnij odpowiedź. [10]
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
24. Ten, kto miał wyrabiającego sukno folusznika Flakkusa oraz młynarza Filonikusa, zostawił Ŝonie w legacie
„Flakkusa młynarza”. Który z nich, czy moŜe obaj się naleŜą? Zanalizuj sytuację prawną i uzasadnij odpowiedź. [10]
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
25. Nazwij skargę, wskaŜ części jej formuły i zaproponuj stan faktyczny, na którego podstawie o taką formułę
moŜna się ubiegać u pretora: [10]
…………………………………………………………………
Marek niech będzie sędzią. Jeśli okaŜe się, Ŝe Publiusz nie ma prawa uŜywania gruntu Lucjusza, o który toczy się
spór, i pobierania zeń owoców wbrew jego woli, a rzecz nie zostanie powodowi zwrócona na Ŝądanie sędziego, ile
rzecz ta będzie warta, tyle pieniędzy, sędzio, zasądź od Publiusza na rzecz Lucjusza, a jeśli się nie okaŜe – uwolnij.
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
26. Rzymski i nowoŜytne modele przeniesienia prawa własności.[8]
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
27. Znaczenie rzymskiej zasady nemo pro parte testatus, pro parte intestatus decedere potest .[8]
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
……………………………………………………………………………………………………………………...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin