1. Sposób postępowania badawczego, którego celem jest potwierdzenie bądź wykluczenie istnienia zjawisk logopedycznych DIAGNOZA LOGOPEDYCZNA
2. Dobór metod i narzędzi diagnostycznych zależy od: rodzaju zaburzenia mowy, stopnia nasilenia objawów, wielu i możliwości pacjenta.
3. Kolejność etapów badania logopedycznego: określenie problemu à formułowanie hipotezy à weryfikacja
4. Celem II etapu postępowania diagn. jest: POTWIERDZENIE WSTĘPNEJ DIAGNOZY
5. Orientacyjne badanie mowy – badanie wstępne.
6. Badanie czytania i pisania – podstawowe
7. Bad. Stanu sprawności aparatu artykulacyjnego – uzupełniające
8. Bad. Specjalistyczne przeprowadza lekarz
9. Próby języka – uzupełniające
10. Naśladowanie ruchów PRAKSJA
11. Badanie mowy – podstawowe
12. Badanie mowy w aspekcie leksykalnym – zasobu słownictwa
13. Próby, skale, testy – narzędzia badawcze
14. Najszerszy zakres – terapia logopedyczna
15. Dzieci z zaburzeniami nowy: indywidualizacja, stop. Trudności, kompleksowe oddziaływanie
16. Technika logopedyczna: metoda szczegółowa, określony sposób pracy z pacjentem
17. Metoda logopedyczna: FONOGESTY
18. Ćwiczenia oddechowe: profilaktyka i terapia logopedyczna
19. Najczęściej występująca wada wymowy: SYGMATYZM
20. Ost. Etap pracy korekcyjnej w przypadku zaburzeń artykulacji: utrwalenie jej w mowie spontanicznej
21. Przekształcenie 1 głoski w 2, dzięki głosce pomocniczej – metoda fonetyczna
22. Ćw. Usprawniające aparat artykulacyjny: etap przygotowawczy
23. Automatyzacja prawidłowej wymowy: w mowie spontanicznej, w oderwaniu od świadomości faktu wymowy dźwięku
miterka