Myron H. Dembo

„Stosowana Psychologia Wychowawcza”

PIĘKNA WEŹ DOPISZ SOBIE PYTANIA

JAKIE BĘDZIESZ CHCIAŁA. WSTAWIŁAM TYLKO NIEKTÓRE I U SIEBIE TROCHĘ. PÓŹNIEJ NIE MIAŁAM JUŻ DALEJ WENY TWÓRCZEJ J TO BUZIAKI J

Nietypowe dzieci

Dzisiaj przedstawimy Wam powyższy temat (folia). Zajmiemy się klasyfikacją nietypowych dzieci i omówimy każdą grupę dzieci.

Pytanie: „W jaki sposób rozumiecie nasz dzisiejszy temat?”

„Jakie dzieci można nazwać „nietypowymi?”

Opracowały:

Katarzyna Lustostańska

Anna Piotrowska

III POW (z)

Znaczna grupa uczniów wymaga szczególnego typu nauczania. Dawniej nauczyciele rzadko stykali się z uczniami mającymi poważne ograniczenia, ponieważ rzadko byli oni włączani do normalnych klas. W zamian byli kształceni, jeśli w ogóle to miało miejsce, przez specjalnych nauczycieli w klasach lub szkołach zamkniętych, oddzielnie od swoich sprawnych rówieśników.                            àààààà ANIA

Jednym z wymagań ustawy Edukacji dla Wszystkich Niepełnosprawnych Dzieci jest tworzenie dla każdego ucznia, pozostającego pod opieką specjalnego programu edukacyjnego, indywidualnego programu nauczania.

Indywidualny program nauczania – dokument, który opisuje szczegółowo roczny plan nauczania dziecka niepełnosprawnego.

Najmniej ograniczające środowisko edukacyjne – najbardziej zbliżony do normalnej klasy system, w którym jednostka może osiągnąć sukces.

Dziecko nietypowe – termin opisujący dzieci, których osiągnięcia szkolne odbiegają od normy w stopniu powodującym konieczność specjalnego kształcenia. 

Dziecko z ograniczonymi możliwościami – termin opisujący dzieci z problemami fizycznymi, które ograniczają ich zdolności do wykonywania pewnych zadań.

Dziecko niepełnosprawne – termin opisujący dzieci, których możliwości są tak poważnie ograniczone, że dzieci te wymagają specjalnej pomocy, aby odnieść korzyść z nauczania.

Pedagodzy używają następujących kategorii przy klasyfikacji uczniów nietypowych:

·        Upośledzenie umysłowe

·        Zaburzenia uczenia się

·        Zaburzenia zachowania (problemy emocjonalne)

·        Zaburzenia komunikowania się (mowy i języka)

·        Osłabienie słuchu

·        Osłabienie wzroku

·        Defekty fizyczne lub inne problemy zdrowotne

·        Poważne kalectwo

·        Wybitne uzdolnienia i talent

2

LICZBA NIEPEŁNOSPRAWNYCH DZIECI W WIEKU 6-21 LAT

àààààà KASIA

àààààà ANIA. Co według Was oznacza etykietowanie ludzi?

Jedna z najważniejszych dyskusji prowadzonych na temat nauczania specjalnego dotyczy za i przeciw używania kategorii, czyli etykiet, w celu rozróżniania poszczególnych typów lub grup uczniów. Niektórzy pedagodzy argumentują, że system klasyfikacyjny jest konieczny, aby możliwe były: tworzenie specjalnych służb szkolnych, które będą w stanie zaspokajać specyficzne potrzeby uczniów, szkolenie nauczycieli i rozwijanie ich umiejętności potrzebnych do maksymalizacji osiągnięć uczniów z różnymi rodzajami niepełnosprawności, dokumentowanie częstości występowania określonych zaburzeń wymagających zagwarantowania stałego finansowania odpowiednich programów nauczania.

ETYKIETOWANIE – ZA CZY PRZECIW?

àààààà ANIA. Mogłoby się wydawać, że etykietowanie ludzi nie ma swoich pozytywnych aspektów. Jednak przyglądając się bliżej temu zagadnieniu możemy stwierdzić, że istnieją również korzyści etykietowania. Nie jest to takie proste jakby mogło się wydawać, ale postarajcie się podać mi chociaż 2-3.

Możliwe korzyści płynące z etykietowania:

·        Kategorie mogą wiązać diagnozę ze specyficznymi rodzajami oddziaływania.

·         Etykietowanie może prowadzić do reakcji „ochronnych”, co znaczy, że koledzy mogą bardziej akceptować pewne zachowania swoich niepełnosprawnych rówieśników, niż mogliby je akceptować u pełnosprawnych dzieci.

·         Etykietowanie pomaga specjalistom porozumiewać się między sobą oraz klasyfikować i oceniać wyniki badań.

·         Finansowanie specjalnych programów nauczania często dotyczy określonej formy nietypowości.

·         Etykiety pozwalają grupom o określonych zainteresowaniach popierać specyficzne programy i przyspieszać odpowiednie działania legislacyjne.

·        Etykietowanie pomaga uczynić szczególne potrzeby dzieci nietypowych bardziej widocznymi dla społeczeństwa.

Możliwe szkody płynące z etykietowania:              àààààà KASIA. Z podaniem korzyści płynących z etykietowania mieliście problemy. Dużo prościej jest wymienić szkody jakie niesie za sobą etykietowanie. Jest ich na pewno dużo więcej niż korzyści. Proszę więc o podanie chociaż kilku.

·         Etykiety na ogół dotyczą negatywnych cech dziecka, powodując, że inni myślą o nim jedynie w kategoriach jego niepełnosprawności lub defektów.

·         Etykiety mogą determinować reakcje i oczekiwania wobec dziecka, stając się źródłem samo spełniających się proroctw.

·         Etykiety, które tylko opisują zachowanie dziecka, często zaczynają niesłusznie pełnić funkcje wyjaśnień (np. „Kasia zachowuje się w ten sposób, ponieważ
ma zaburzenia emocjonalne”).

·         Etykiety często sugerują, że trudności w nauce wiążą się przede wszystkim
z czymś złym, co tkwi w dziecku; odwraca to uwagę od roli, jaką odgrywają tu zmienne związane z nauczaniem.

·         U dziecka z etykietą może wytworzyć się negatywny obraz Ja.

·         Etykiety mogą prowadzić do odrzucania lub ośmieszania dziecka przez rówieśników.

·         Etykiety związane z nauczaniem specjalnym mają szczególną trwałość; jeśli do dziecka raz przylgnie etykieta „upośledzone umysłowo” lub „z zaburzeniami uczenia się”, może mieć ono trudności w osiąganiu kiedykolwiek stanu,
w którym będzie określane jako „po prostu dziecko”.

·        Etykiety często stają się podstawą do niedopuszczania dziecka do normalnego szkolnictwa.

·        Nieproporcjonalnie duża grupa dzieci z grup mniejszości kulturowych jest niewłaściwie etykietowana jako „niepełnosprawne”, zwłaszcza jako upośledzone umysłowo, choć nadające się do nauki w szkole.

·        Klasyfikowanie nietypowych dzieci pochłania ogromnie dużo czasu zarówno osób zajmujących się tym problemem zawodowo, jak i samych uczniów; czas ten z większym pożytkiem można by poświęcić planowaniu i realizowaniu programów nauczania. àààààà KASIA. Po wprowadzeniu w temat i omówieniu korzyści i szkód etykietowania dzieci przejdziemy do poszczególnych kategorii dzieci wymagających specjalnego traktowania. Każda z nich jest pokrótce omówiona, podane są przyczyny danego zaburzenia, a następnie przedstawione są wnioski do nauczania dzieci z tym zaburzeniem.

KATEGORIE DZIECI WYMAGAJĄCYCH SPECJALNEGO NAUCZANIA

àààààà ANIA. Pierwszą z kategorii dzieci wymagających specjalnego nauczania jest:

1) Upośledzenie umysłowe na drugim roku studiów mieliśmy pedagogikę specjalną. Z jaką definicją upośledzenia umysłowego spotkaliście się na tym przedmiocie? Kto pamięta?

Jest to istotne obniżenie funkcjonowania intelektualnego w stosunku do średniej, współistniejące z deficytami zachowań adaptacyjnych i przejawiające się w okresie rozwoju.

Przyczyny upośledzenia umysłowego:

·        braki społeczne i kulturowe środowiska we wczesnym okresie życia jednostki;

·        odżywianie oraz czynniki działające w okresie prenatalnym, takich jak narkotyki, alkohol, palenie papierosów przez matkę;

Istnieje wiele przyczyn umiarkowanego, znacznego i głębokiego upośledzenia umys...