Projekt z Fizyki Budowli nr 2
Temat:
Obliczenia wilgotnościowe ( zawilgocenia i kondensacji pary wodnej ) przez przegrodę poziomą.
Marek Chorzępa grA
Obliczenia wilgotnościowe ( zawilgocenia oraz kondensacji pary wodnej ) przeprowadzono trzema metodami:
1. metoda obliczeniowa Fokina – ustalonego przepływu pary wodnej.
2. metoda graficzna Glasera.
3. metoda stacjonarna z uwzględnieniem temperatury kondensacji ( metoda opracowana w Instytucie Techniki Budowlanej ).
Przekrój przez warstwy dachu przedstawiono na rysunku nr 1.
Zestawienie poszczególnych warstw wraz z ich własnościami
cieplno – wilgotnościowymi przedstawiono w tabeli nr 1.
Tabele nr 1.
m
l
W/(m k)
d
10-4
g/(m h hPa)
(m2 K)/W
r
W/( m2 K)
Powierzchnia wewnętrzna - napływ
0,12
Deszczułka gr. 1,9 cm.
0,019
0,16
60
0,119
3,167
Paroizolacja – papa izolacyjna.
6,7
Wełna mineralna – płyty półtwarde gr. 14 cm.
0,14
0,052
480
2,692
2,917
Przestrzeń wentylowana gr. 3 cm.
0,03
0,165
0
Deszczułka gr. 2,2 cm.
0,022
0,138
3,667
Powierzchnia zewnętrzna - odpływ
0,04
S
3,274
16,451
Ad. 1. METODA USTALONEGO PRZEPŁYWU PARY
WODNEJ – METODA FOKINA.
Całkowity opór cieplny dachu wynosi:
Opór dyfuzyjny przegrody wynosi:
Dla strefy klimatycznej II przyjęto dla najzimniejszego miesiąca w roku ( styczeń ) następujące wartości:
fe = 87% ; fi = 45% ;
te = -1,4 oC ; ti = 20 oC ;
gdzie:
fe ,fi – średnia wilgotność względna powietrza w zależności od temperatury.
te – średnia temperatura zewnętrzna.
ti – temperatura wewnętrzna.
Ciśnienie pary wodnej po obu stronach przegrody:
fi = 45% ; ti = 20 oC ; psi = 23,4 hPa ( PN );
fe = 87% ; te = -1,4 oC ; pse = 5,43 hPa ( PN );
pi = 23,4 0,45 = 10,53 hPa
pe = 5,43 0,87 = 4,72 hPa
Przyrost ( spadek ) temperatury w wewnętrznych powierzchniach przegrody:
tj = te – 6,54Rj
t1 = 20 – 6,54 0,12 = 19,22; psi = 22,30 hPa
...
justynkalp