1) def. Przedsiębiorstwa
zespół osobowych, rzeczowych oraz finansowych czynników wytwórczych zorganizowanych i skoordynowanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej, związanej z wytwarzaniem dóbr oraz świadczeniem usług – a zatem podejmowanym przedsięwzięciem gospodarczym – a i wytwarzania w ten sposób nowych wartości, tworzących w sumie dochód narodowy.
2) def. nowoczesna technologia
to metoda realizacji procesu wytwórczego (produkcyjnego) pozwalająca osiągać coraz to większa wartość dodaną w porównaniu z wynikami poprzednimi czy rezultatami osiąganymi w porównywalnych branżach na rynku globalnym.
3) def. logistyka produkcji
podsystem systemu logistyki, który realizuje określone przez niego zadania lub dyscyplina wiedzy, która poprzez badania, właściwą politykę, realizację funkcji logistycznych, formułowane zasady, instrumenty realizacji, regulacji oraz właściwe logistyce rozwiązania systemowe zapewnia racjonalną produkcję
czynności, które są związane z zaopatrzeniem procesu produkcji w stosowne towary (surowce, materiały pomocnicze i eksploatacyjne, także półwyroby i części z zakupu) oraz z przekazywaniem półwyrobów i wyrobów gotowych do magazynu zbytu
zarządzanie przepływem dóbr od ich nabycia, poprzez produkcję i dystrybucję do ostatecznego klienta (wraz zabezpieczeniem obsługi posprzedażnej) w celu spełnienia wymagań rynkowych
4) J. Brilman wyróżnił 4 typy sieci 5) Przedsiębiorstwo wirtualne – cechy
W zrozumieniu koncepcji organizacji wirtualnej pomocne jest zapoznanie się z idealnymi, następującymi cechami organizacji wirtualnej. Oto one:
• koncentracja na kluczowe kompetencje uczestników organizacji wirtualnej – dobór uczestników wg posiadanych przez nich umiejętności, wiedzy oraz rzadkich zasobów, celem stworzenia światowej klasy organizacji;
• sieciowość – organizacja wirtualna składa się z sieci niezależnych prawnie różnych jednostek, które łączą się celem realizacji konkretnego zadania;
• płaskie struktury – organizacja wirtualna nie posiada hierarchii, występuje silna decentralizacja władzy;
• rozmyte granice – sposób tworzenia działania organizacji wirtualnej niejednokrotnie czyni trudnym do jednoznacznego wskazania, gdzie zaczyna się i kończy każda organizacja;
• tymczasowość – organizacja wirtualna istnieje tak długo, jak długo nie zostanie zrealizowany cel, dla którego została powołana;
• elastyczność – organizacja wirtualna reaguje szybko na zmiany w otoczeniu;
• niski stopień formalizacji – relacje między partnerami są mniej formalne i mniej trwałe (tworzy to relacje wzajemności, ale wciąż partnerzy mogą istnieć samodzielnie);
• wspólny cel – organizacja wirtualna istnieje w celu realizacji wspólnego celu, np. realizacji konkretnego projektu, dostarczenia produktu lub usługi;
• dzielenie ryzyka, zasobów i wiedzy – umiejętności, wiedza, koszty związane z realizacją zadań, ryzyko niepowodzenia, dostęp do rynków światowych są dzielone między partnerów;
• zaufanie – w organizacji wirtualnej, gdzie brak jest uregulowań prawnych dla realizacji wspólnego celu, ważne jest zaufanie między partnerami (w wirtualnej firmie powinna panować sytuacja „zwycięzca – zwycięzca” – win-win);
• czasowe i przestrzenne rozproszenie – organizacja wirtualna często charakteryzuje się rozproszeniem w czasie i miejscu, nie zna granic (fizyczna odległość między uczestnikami organizacji wirtualnej przestaje odgrywać znaczenie);
• technologie informacyjno-komunikacyjne (ICT) – organizacja wirtualna wykorzystuje narzędzia oparte na technologii informacyjnej, które ułatwiają komunikację między partnerami niezależnie od komunikacji;
• koncentracja na kliencie – organizacja wirtualna dąży do jak najlepszego zaspokojenia potrzeb klientów;
• modularność – organizacja wirtualna oparta jest na zorientowanych na klienta procesach zbudowanych z relatywnie małych, zarządzanych jednostek, tzw. Modułów;
• heterogeniczność (różnorodność) – uczestnicy organizacji wirtualnej mają zróżnicowane profile zadań do realizacji;
• zmiana – stopień, do którego organizacja wirtualna zmienia swój skład w określonym przedziale czasowym (oznacza to, że zbiór uczestników organizacji wirtualnej podlega ciągłym zmianom);
• jedna tożsamość wirtualna – organizacja wirtualna jest zbiorem niezależnych jednostek, ale przez finalnego klienta widziana jest jako całość, jedna organizacja;
• rekonfiguracja sieci – wirtualna organizacja nie ma raz ustalonej struktury, zmienia się w zależności od realizowanego celu;
• nastawienie na okazję – firmy łączą się ze sobą, aby wykorzystać nadarzającą się okazję, ale zazwyczaj rozdzielają się w momencie realizacji konkretnego celu.
6) Przedsiębiorstwo wirtualne - 3 grupy mechanizmów koordynacyjnych
K. Reichmann, J. Wolf oraz S. Albert wyróżniają trzy grupy mechanizmów koordynacyjnych w przedsiębiorstwie wirtualnym:
• strukturalna – obejmuje delegację zadań do wydziałów (względnie komisji), co umożliwia dokładne sprecyzowanie zakresu odpowiedzialności indywidualnej i zespołowej;
• procesowa – abstrahuje się tutaj od układu podmiotowego, tj. decydentów (nośnikami koordynacji są plany, zasady, reguły i programy działania);
• personalna – podstawowym instrumentem koordynacji jest pracownik.
7 ) w systemie logistyki produkcji możemy wyróżnić następujące podsystemy elastyczne systemy produkcyjne
Elementy składowe elastycznych systemów produkcyjnych wpływające na procesy logistyczne
Elastyczne systemy produkcyjne są obiektami technicznymi o wielkim stopniu złożoności. Ich poprawne zaprojektowanie, wdrożenie a następnie eksploatacja wymaga odpowiedniej dekompozycji na podsystemy:
• wytwarzania – obejmuje stanowiska robocze: obróbkowe, przygotowawcze i kontroli;
• transportu – urządzenia i środki techniczne potrzebne do przemieszczania przedmiotów, takie jak roboty przemysłowe, wózki samojezdne AGV, Automated Guided Vehicle (bezzałogowe środki transportowe), transportery, przenośniki karuzelowe, zmieniacze palet, suwnice, układnice regałowe;
• magazynowania – urządzenia i środki techniczne do przechowywania półfabrykatów, zapasów produkcji w toku, wyrobów gotowych, palet, narzędzi i innych;
• manipulacji – urządzenia i środki techniczne umożliwiające przekazywanie przedmiotów pracy, palet i narzędzi pomiędzy podsystemami: wytwarzania, transportu, magazynowania;
• pomocy warsztatowych – zbiór narzędzi: skrawających, pomiarowych i kontrolnych oraz palet i uchwytów stosowanych w systemie produkcyjnym;
• zasilania i usuwania odpadów – urządzenia i środki techniczne realizujące zasilenie systemu w materiały pomocnicze, energię oraz usuwające odpady poprodukcyjne;
• sterowania – sieci nadzorujących komputerów i mikroprocesorów dla: kierowania przepływem części i materiałów przez system, śledzenia wykonywanych operacji, przekazywanie instrukcji do wykonywania operacji do maszyn, zabezpieczenie narzędzi, nadzorowanie wykonywanych operacji, monitorowanie zdarzeń;
• kontroli i diagnostyki – urządzenia i środki techniczne do pomiarów i zapewnienia jakości produkowanych wyrobów oraz niezawodności środków produkcji.
9) rodzaje planów w przedsiębiorstwie
• strategiczne – planowanie obarczone dużym ryzykiem wykonania, opracowane przez najwyższe kierownictwo firmy i dotyczy działań na najbliższe lata;
• taktyczne – planowanie obarczone średnim ryzykiem wykonania, dotyczy zasobów, outsourcingu, podwykonawców i obejmuje kilku miesięcy;
• operacyjne – planowanie o najniższym stopniu ryzyka, są opracowywane w sposób bardziej szczegółowy.
10) sterowanie może być realizowane
• przy pomocy człowieka – sterowanie ręczne;
• za pomocą specjalnie skonstruowanego urządzenia (regulatora) – sterowanie automatyczne;
• w układzie otwartym (ręczne lub automatyczne) – polega na takim nastawieniu wielkości wejściowej, aby znając charakterystykę obiektu i przewidując możliwość działania nań zakłóceń, otrzymać na wyjściu pożądaną wartość;
• w układzie zamkniętym (ręczne lub automatyczne) – różni się od sterowania w układzie otwartym tym, że człowiek lub regulator otrzymują dodatkowo poprzez sprzężenie zwrotne informacje o stanie wielkości wyjściowej. Informacja ta (odczytana z miernika lub podana w postaci np. napięcia do regulatora) jest używana do korygowania nastaw wielkości wejściowej.
11) przedmiot regulacji i podmiot regulacji
• Przedmiotem regulacji jest z reguły cały system gospodarczy lub jego określona część (w naszym przypadku materiały i wyroby). Podmiotem regulacji (regulatorem) jest z reguły osoba spełniająca funkcje kierownicze (np. logistyk).
12) do podstawowych zadań sterowania procesem przepływu należą
• skrócenie czasu realizacji zlecenia klienta;
• zapewnienie odpowiedniego poziomu obsługi;
• zmniejszenie zaangażowania kapitału;
• zwiększenie szybkości obrotu kapitałem;
• zmniejszenie zapasów;
• zmniejszenie kosztów wytwarzania i magazynowania;
• skrócenie cykli produkcyjnych;
• optymalne wykorzystanie zdolności produkcyjnych;
• najkorzystniejsze ukształtowanie dostaw do odbiorców.
1. Przedsiębiorstwo w łańcuchu dostaw
2. Istota logistyki produkcji
3. Uwarunkowania procesów logistycznych w przedsiębiorstwie o innowacyjnych technologiach
4. Planowanie zadań i zasobów logistyki produkcji
5. Charakterystyka i przedmiot planowania
6. Sposoby planowania i sprzedaży
7. Zasady sprawnego i efektywnego sterowania przepływami materiałów i wyrobów
8. Pojęcie sterowania i regulacji
9. Sterowanie zaopatrzeniem hali produkcyjnej
10. Nowoczesne metody sterowania produkcją
11. Koncepcja Lean Production
12. Logistyczny system informacyjny przedsiębiorstwa
13. Istota logistycznego systemu informacyjnego
14. Charakterystyka logistycznego systemu informacji
15. Opakowania w logistyce produkcji
16. Transport wewnętrzny
Lusienka16