1. Dz. U. 01.79.855 „Prawo o stowarzyszeniach”;
2. Dz. U. 90.51.297 „Prawo o zgromadzeniach”;
3. Dz. U. 01.79.857 „O partiach politycznych”
4. Dz. U. 04.161.1688 „Prawo o aktach stanu cywilnego”
5. Dz. U. 03.207.2016 „Prawo Budowlane”
6. Dz. U. 00.28.353 „O obywatelstwie polskim”
7. Dz. U. 06.234.1694 „O cudzoziemcach”
8. Dz. U. 06.143.1027 „O dokumentach paszportowych”
9. Dz. U. 03.80.717 „ O planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”
10. Dz. U.08.115.728 „O pomocy społecznej”
11. Dz. U. 06.139.992 „O świadczeniach rodzinnych”
12. Dz. U. 97. 115.741 „ O gospodarce nieruchomościami”
13. Dz. U. 07.155.1095 „O swobodzie działalności gospodarczej”
14. Dz. U. 07.50.331 „O ochronie konkurencji i konsumentów”
15. Dz. U. 00.80.903 „O własności lokali”
1. Administracyjne Prawo materialne - Wymień rodzaje (typy) norm prawa materialnego
Prawo materialne normy zawarte w przepisach prawa administracyjnego powszechnie obowiązującego (prawo powszechnie obowiązujące art. 87 konstytucji), które określają treść praw i obowiązków (zachowania się) ich adresatów
Rodzaje (typy) norm prawa materialnego – wyodrębnione z uwagi na sposób konkretyzowania obowiązków, czy uprawnień ich adresatów
1. normy konkretyzowane przez akt administracyjny
· stosowanie norm ogólnych prawa materialnego następuje przez akt administracyjny, czyli decyzje w rozumieniu KPA
· normy prawa materialnego mogą ustanawiać pewnego rodzaju nakazy lub zakazy, dają podstawę do roszczeń o uzyskanie określonego uprawnienia w drodze aktu indywidualnego (nakłada na indywidualnie określonego adresata obowiązki lub przyznaje określone uprawnienia)
· wyznacza przesłanki na jakich może nastąpić odebranie, nadanie lub ograniczenie praw jednostki (np. art. 28 ustawy >Prawo budowlane” – ustala przesłanki uzyskania pozwolenia na budowę
2. normy stosowane bezpośrednio (kontrolna rola organów)
· normy prawa materialnego określają wprost bez potrzeby wydania aktu indywidualnego (tj. aktu stosowania prawa, obowiązki adresata);
· rola organu administracji sprowadza się do kontroli ich przestrzegania, ewentualnej realizacji obowiązku ze środków przymusu (głównie egzekucyjnego)
· ustanawianie obowiązków następuje przez przepis ogólny bez potrzeby wydawania aktów indywidualnych (np. Ustawa „Prawo o ruchu drogowym” ustala obowiązki uczestnika ruchu
Niekiedy wyodrębnia się różnego rodzaju :
ü inspekcje (np. sanitarną, ochrony środowiska);
ü nadzory (np. nadzór budowlany, farmaceutyczny)
których celem jest kontrola czy adresat norm powszechnie obowiązujących z których wprost wynikają określone obowiązki przestrzega nakazów i zakazów w nich zawartych. Przepisy takie zawierają z reguły fragmenty procedur kontrolnych. W następstwie czynności kontrolnych mogą być wydane decyzje administracyjne :
ü sankcje egzekucyjne;
ü kary administracyjne
3. normy konkretyzowane przez czynności materialno-techniczne
· normy prawa materialnego ustalają prawa czy obowiązki adresata bez potrzeby wydawania aktu indywidualnego, ale jednocześnie ustalają obowiązki organu administracji publicznej do podjęcia określonej czynności materialnoprawnej (czynności urzędowej) polegającej np.
Ø prowadzeniu rejestru (np. pojazdów mechanicznych)
Ø ewidencji (np. działalności gospodarczej)
Ø stwierdzenia faktu zameldowania
organ wydaje dowody rejestracyjne, zaświadczenia, dowody osobiste, paszporty. W takich sytuacjach organ konkretyzuje (stosuje) przepis ogólny poprzez czynności materialnotechniczne uregulowane ustawą. Gdy następuje odmowa tych czynności wprowadza się wymóg wydania decyzji administracyjnej, aby strony mogły korzystać ze środków ochrony przewidzianych w KPA (od czynności materialnotechnicznych nie służą środki odwoławcze)
2. Wymień i scharakteryzuj cechy stowarzyszenia
Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach nie zarobkowych.
· dobrowolnym (oznacza, że nikogo nie można zmuszać do przynależenia do stowarzyszenia, jak też wprowadzać ograniczeń dotyczących występowania ze stowarzyszenia. Oznacza to również zakaz tworzenia stowarzyszeń, w których obowiązywałaby reguła „bezwzględnego posłuszeństwa ich członków wobec władz stowarzyszenia);
· samorządnym (oznacza samodzielność w ustalaniu celów, programów i struktur stowarzyszenia)
· trwałym zrzeszeniem w celach nie zarobkowych (oznacza, że stowarzyszenia nie powołuje się dla celów, ale oznacza ciągłość w jego działaniu. Odróżnia to stowarzyszenie od zgromadzeń, manifestacji. Dla celów zarobkowych powołuje się inne jednostki organizacyjne np. spółki, przedsiębiorstwa. Stowarzyszenie opiera swą działalność na pracy społecznej członków. Niemniej może zatrudniać pracowników, jak też – z wyjątkiem stowarzyszeń zwykłych – może prowadzić działalność gospodarczą, byleby dochód z tej działalności służył dla realizacji statutowych. Nie może być on jednak przeznaczony do podziału między członków stowarzyszenia)
3. Podaj i scharakteryzuj rodzaje stowarzyszeń
1. Stowarzyszenia zarejestrowane ( w sądzie) – art. 8 ustawy Stowarzyszenie podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, o ile przepis ustawy nie stanowi inaczej. Sąd może odmówić zarejestrowania stowarzyszenia tylko wtedy, gdy stowarzyszenie nie spełnia warunków przewidzianych w ustawie. Rejestry Stowarzyszeń są jawne i dostępne dla każdego. Dla powstania stowarzyszenia zarejestrowanego wymagane jest zgłoszenie co najmniej 15 osób, powołanie komitetu założycielskiego oraz uchwalenie statutu, Komitet założycielski składa wniosek do sądu o zarejestrowanie. Po zbadaniu, czy statut stowarzyszenia jest zgodny z przepisami prawa i założyciele spełniają ustawowe wymagania, sąd rejestrowy wydaje postanowienie o zarejestrowaniu stowarzyszenia. Stowarzyszenie uzyskuje osobowość prawną i może rozpocząć działalność dopiero z chwilą wpisania go do KRS. Stowarzyszenia mogą posiadać majątek pochodzący ze składek, darowizn, ofiarności publicznej. Wyjątkowo stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą,, może otrzymywać dotacje, jeśli przepisy prawa to przewidują. Majątek zlikwidowanego stowarzyszenia przeznacza się na cel ustalony w statucie lub uchwale walnego zebrania członków. Gdy brak jest takich postanowień, sąd orzeka o przeznaczeniu majątku na określony cel społeczny. Stowarzyszenie może ulec rozwiązaniu albo na podstawie własnej uchwały, albo na podstawie postanowienia sądu rejestrowego. Rozwiązanie stowarzyszenia na podstawie postanowienia sądu rejestrowego zachodzi w przypadku, gdy organ nadzoru administracyjnego składa stosowny wniosek do sądu, gdy liczba członków stowarzyszenia jest mniejsza od liczby wymaganej do założenia stowarzyszenia, albo gdy stowarzyszenie nie posiada władz przewidzianych ustawą i nie ma warunków do ich powołania w okresie dłuższym niż rok, tj. gdy stowarzyszenie nie wykazuje aktywności. W przypadku rozwiązania stowarzyszenia ulega ono likwidacji. Jeśli rozwiązanie stowarzyszenia następuje przez Sąd, organ ten wyznacza likwidatora, gdy likwidacja wynika z uchwały walnego zebrania, zarząd pełni funkcję likwidatora. Po zakończeniu likwidacji likwidator składa wniosek o wykreślenie stowarzyszenia z rejestru.
2. stowarzyszenia zwykłe ( art. 40 ustawy) Dla założone stowarzyszenia zwykłego wystarczy zgłoszenie co najmniej trzech osób, uchwalenie regulaminu (zamiast statutu!!!), który określi nazwę, cel, teren i środki działania, siedzibę oraz przedstawicieli reprezentujących stowarzyszenie. Informuje się tylko administracyjny organ nadzoru o założeniu stowarzyszenia Jeśli w ciągu 30 dni od uzyskania informacji nie zakazano działalności stowarzyszenia , może ono rozpocząć działalność. W innym przypadku administracyjny organ nadzoru lub prokurator mogą wystąpić z wnioskiem do sądu o wydanie postanowienia o zakazie założenia stowarzyszenia. Stowarzyszenia zwykłe nie mogą : tworzyć terenowych jednostek organizacyjnych, nie mogą łączyć się w związki stowarzyszeń, nie mogą zrzeszać osób prawnych, nie mogą prowadzić działalności gospodarczej, przyjmować darowizn, spadków i zapisów, otrzymywać dotacji, korzystać z ofiarności publicznej, a środki finansowe mogą uzyskiwać tylko ze składek członkowskich.
3. związki stowarzyszeń – mogą je tworzyć stowarzyszenia zarejestrowane w liczbie, co najmniej trzech. Mogą je powołać także inne osoby prawne ( np. fundacja), z tym, że gdy są to podmioty realizujące cele zarobkowe (np. spółka), mogą być tylko członkami wspierającymi.
4. Kto sprawuje nadzór nad stowarzyszeniami
Wojewoda – właściwy ze względu na siedzibę stowarzyszenia – w zakresie nadzoru nad działalnością stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego, w pozostałych przypadkach należy on do starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia. Sądy rejestrowe.
Celem nadzoru nad stowarzyszeniami jest przestrzeganie prawa oraz statutu (regulaminu) stowarzyszenia.
Organ administracji, w ramach nadzoru ma uprawnienia typu kontrolnego i może żądać od zarządu odpisów uchwał walnego zgromadzenia, może żądać od władz stowarzyszenia tylko niezbędnych wyjaśnień.
5. Podaj cechy zgromadzenia publicznego
Cechy zgromadzenia publicznego :
1. zgromadzenie organizowane na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób;
2. zgromadzenie publiczne wymaga uprzedniego zawiadomienia organu gminy właściwego ze względu na miejsce zgromadzenia – nie później niż 3 dni przed zgromadzeniem i nie wcześniej jak 30dni przed zgromadzeniem.
Zawiadomienie o zgromadzeniu powinno zawierać :
a) imię i nazwisko, datę urodzenia i adres organizatora oraz nazwę i adres osoby prawnej lub innej organizacji, jeżeli w jej imieniu organizuje on zgromadzenie;
b) cel, program oraz język w którym będą porozumiewać się uczestnicy zgromadzenia;
c) miejsce, datę, godzinę rozpoczęcia, planowany czas trwania, przewidywaną liczbę uczestników oraz projektowaną trasę przejścia, jeżeli przewiduję się zmianę miejsca w czasie trwania zgromadzenia;
d) określenie planowanych przez organizatora środków służących zapewnieniu pokojowego przebiegu zgromadzenia oraz środków, o których dostarczenie zwraca się do organu gminy
6. Organizacja zgromadzenia – obowiązki organizatora
1. Zgromadzenie publiczne powinno mieć Przewodniczącego, który otwiera zgromadzenie kieruje nim i je zamyka;
2. Przewodniczącym jest organizator, chyba, że powierzy on swoje obowiązki innej osobie albo uczestnicy zgromadzenia za jego zgodą wybiorą innego przewodniczącego;
3. Przewodniczący odpowiada za zgodny z przepisami prawa przebieg zgromadzenia i podejmuje w tym celu przewidziane środki w ustawie
4. Przewodniczący ma prawo zażądać opuszczenia zgromadzenia przez osobę, która swoim zachowaniem narusza przepisy ustawy albo uniemożliwia lub usiłuje udaremnić zgromadzenie. W razie niepodporządkowania się żądaniu, przewodniczący może zwrócić się o pomoc do policji lub straży miejskiej
5. Jeżeli uczestnicy zgromadzenia nie podporządkują się zarządzeniom przewodniczącego wydanym w wykonaniu jego obowiązków lub, gdy przebieg zgromadzenia sprzeciwia się niniejszej ustawie albo narusza przepisy ustaw karnych przewodniczący rozwiązuje zgromadzenie
6. Z chwilą rozwiązania lub zamknięcia zgromadzenia jego uczestnicy są obowiązani do bez nieuzasadnionej zwłoki opuścić miejsce w którym odbywało się zgromadzenie
7. Zakaz zgromadzenia publicznego – przesłanki decyzji o zakazie zgromadzenia publicznego, w jakim terminie powinna być doręczona decyzja o zakazie zgromadzenia, czy na decyzję o odmowie zgromadzenia przysługuje środek odwoławczy, jeżeli tak to w jakim terminie i do kogo?
Organ gminy zakazuje zgromadzenia publicznego jeżeli:
1. jego cel lub odbycie sprzeciwiają się ustawie oraz naruszają przepisy ustaw karnych;
2. odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach
Decyzja o zakazie zgromadzenia publicznego powinna być doręczona organizatorowi w terminie 3 dni od dnia zawiadomienia o zgromadzeniu jednak nie później niż 24 godziny przed planowanym terminem rozpoczęcia zgromadzenia.
Odwołanie od decyzji zakazującej przeprowadzenia zgromadzenia wnosi się w terminie 3 dni od dnia doręczenia. Decyzję wydaną w wyniku odwołania doręcza się organizatorowi w terminie 3 dni od dnia otrzymania odwołania. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji.
W decyzji zakazującej organ gminy, wojewoda nie może określić innego miejsca i czasu odbycia się zgromadzenia, trasy przejazdu lub przemarszu.
8. Rozwiązanie zgromadzenia – kto i w jakich okolicznościach może rozwiązać zgromadzenie publiczne, komu przysługuje prawo do odwołania od tej decyzji , jeżeli przysługuje takie prawo to w jakim terminie i do kogo?
Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela organu gminy (wójt, burmistrz), jeżeli jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach lub gdy narusza przepisy ustawy albo przepisy ustaw karnych, a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania wzbrania się to uczynić – wówczas rozwiązanie zgromadzenia następuje przez wydanie decyzji ustnej, poprzedzonej trzykrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej przewodniczącemu w obecności zgromadzonych, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzję tę doręcza się organizatorowi na piśmie w terminie 24 godzin od jej podjęcia. Organizatorowi oraz uczestnikowi zgromadzenia przysługuje prawo odwołania się od decyzji w sprawie rozwiązania zgromadzenia w terminie 3 dni od dnia rozwiązania zgromadzenia.
Organem odwoławczym od decyzji wydanych w sprawach dot. zgromadzeń jest wojewoda.
9. Partia polityczna – struktura i zasady jej działania
Partie polityczne kształtują swoje struktury oraz zasady działania zgodnie z zasadami demokracji, w szczególności przez zapewnienie jawności tych struktur, powoływania organów partii w drodze wyborów i podejmowania uchwał większością głosów.
1. Statut partii politycznej określa jej cele, strukturę i zasady działania, a w szczególności:
1. nazwę, skrót nazwy i siedzibę partii,
2. sposób nabywania i utraty członkostwa,
3. prawa i obowiązki członków,
4. organy partii, w tym organy reprezentujące partię na zewnątrz oraz uprawnione do zaciągania zobowiązań majątkowych, ich kompetencje oraz czas trwania ich kadencji,
5. tryb dokonywania wyboru organów partii i uzupełniania składów tych organów,
6. sposób zaciągania zobowiązań majątkowych, uzyskiwania środków finansowych oraz tryb sporządzania i zatwierdzania informacji o działalności finansowej partii,
7. ...
agath88