Pilka_nozna_i_poezja_e_03bx.pdf

ISBN 978-83-934664-0-5

Wszelkie prawa zastrzeżone. Rozpowszechnianie

i kopiowanie całości lub części publikacji zabronione

bez pisemnej zgody autora.

Mariusz Solecki

Piłka nożna

i poezja

2012

Jutro (...)

(...)

na boisko wybiegnie jedenaście wierszy

ubranych w biało-czerwone (...)

J. Harasymowicz, „Jutro (...)”

Piłka nożna i poezja Solecki

P iłka nożna i poezja to nie jest dobrana para. Poeci wolą ka-

wiarnie od boisk, samotność w sieci od tłoku stadionów; ćwiczenia

umysłu przedkładają nad wysilanie ciała i na ogół nie interesują się

sportem. Bo cóż to jest za temat – piłka nożna: gardłowy ryk łysoli,

bezsensowna gonitwa za uwięzionym w powłoce powietrzem?! Nie

ma o co pióra kruszyć. Na szczęście nie wszyscy z mistrzów słowa tak

myślą. Są wśród nich i tacy, którzy nie oparli się liryzmowi futbolu;

jego jasnej, ale też i ciemnej stronie.

nowożytny heros: bramkarz

Był czas w historii polskiej kultury, kiedy poeci redagowali gaze-

ty sportowe i zdobywali medale olimpijskie. Samodzielnym liderem

tego zjawiska jest Kazimierz Wierzyński (1894–1969), międzywo-

jenny redaktor „Przeglądu Sportowego”, za tomik „Laur Olimpijski”

uhonorowany złotym medalem na konkursie literackim IX Igrzysk

w Amsterdamie (1928). Poeta, monumentalizując w swoich nagro-

dzonych utworach sportowców uprawiających klasyczne dyscypli-

ny, nie zapomniał i o adeptach młodego sportu zespołowego rodem

z Wysp; poświęcił im wiersz „Match footballowy”, którego bohate-

rem uczynił hiszpańskiego bramkarza Ricarda Zamorę (1901–1978),