zaliczenie_zagadnienia.docx

(44 KB) Pobierz

Roztwory stałe:

1) Różnowęzłowe- atomy metalu rozpuszczonego zajmują przypadkowe węzły w sieci krystalicznej metalu rozpuszczalnika

2)Międzywęzłowe- atomy pierwiastka rozpuszczonego są  nieuporządko- wane w przestrzeniach międzywęzłowych sieci rozpuszczalnika.

W zależności od występowania na wykresie równowagi:

1)        Ciągłe -o nieograniczonej rozpuszczalności składników)

2)        Graniczne - o ograniczonej -- | | --

 

od zakresu stężenia składnika rozpuszczanego :   

   - graniczne;        - ciągliwe

Roztwór stały graniczny à stężenie składnika rozpuszczonego jest ograniczone w pewnym zakresie

Roztwór stały ciągliwy à nieograniczona rozpuszcz. obydwu składników w stanie stałym w całym zakresie stężeń (od 0 do 100%)

 

Roztwór stały stanowi fazę o wiązaniu metalicznym i strukturze krystalicznej o własnościach typowo metalicznych. Metal, którego atomy występują w sieci w przewadze to rozpuszczalnik a drugi składnik to pierwiastek rozpuszczony.

 

Roztwory stałe:      - podstawowe;       -wtórne

Roztwór stały podstawowy à rozpuszczalnikiem jest pierwiastek będący składnikiem stop.

Roztwór stały wtórny à rozpuszczalnikiem jest faza międzykrystaliczna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wiązania

Wiązanie jonowe tworzone przez atomy, w których występuje odpowiednio brak i nadmiar 1 lub 2  elektronów walencyjnych. Elektrony te są przyłączane z atomu dodatniego przez ujemny. Oba atomy uzyskują oktetowe konfiguracje elektronowe takie jak posiadają gazy szlachetne

Wiązania metaliczne - Występuje w kryształach metali. Kryształ metalu zbudowany jest z atomów pozbawionych elektronów walencyjnych, będących dodatnio naładowanymi centrami sieci krystalicznej metalu, ułożonymi jeden obok drugiego. Elektrony walencyjne wyrwane z atomów krążą pomiędzy nimi w całej przestrzeni kryształu i tworzą tzw. gaz elektronowy. Wiązanie metaliczne jest właśnie oddziaływaniem między gazem elektronowym, a zrębami. Elektrony mogą się w krysztale metalu dowolnie poruszać więc możliwe jest przewodzenie prądu elektrycznego. Wiązania metaliczne charakteryzują się: -dobra plastyczność, wysoka odporność temperaturowa, dobre przewodnictwo, połysk metaliczny

Wiązanie kowalencyjne - w wyniku tworzenia się par elektronowych wiążących atomy. Wynika to z dążenia do tworzenia dwu lub ośmioelektronowych konfiguracji gazów szlachetnych. Uwspólnione elektrony przechodzą kolejno od jednego atomu do drugiego zmieniając je w jony dodatnie ,przyciągane przez elektrony znajdujące się między nimi. Wiązania te są bardzo silne łączą atomy gazów w cząsteczki

Wiązanie wtórne- polega na elektrostatycznym przyciąganiu się ładunków przeciwnych. Powstaje na skutek asymetrycznego rozkładu dodatnich i ujemnych ładunków w obszarze każdego ładunku lub cząsteczki, bardzo słabe wiązanie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Metale charakteryzują się wiązaniem metalicznym. Układy wieloskładnikowe złożone z więcej niż jednego pierwiastka, charakteryzujące się przewagą wiązania metalicznego tworzą stopy metali. Metale i ich stopy cechują następujące własności:

- dobre przewodnictwo cieplne i elektryczne

- opór elektryczny zwiększa się z podwyższeniem temperatury

- połysk metaliczny, polegający na odbijaniu promieni świetlnych od wypolerowanych powierzchni

- plastyczność (zdolność do trwałych odkształceń pod wpływem przyłożonych naprężeń)

Własności metali i stopów są kształtowane metodami obróbki cieplnej, a powierzchnia elementów metalowych często jest uszlachetniana metodami inżynierii powierzchni, zwiększającymi m.in. odporność na korozję, odporność na zużycie. Najczęściej używanymi spośród materiałów metalowych są stale, czyli stopy żelaza z węglem i dodatkam, a także stopy odlewnicze żelaza, tzn. staliwa i żeliwa. Liczną grupę stosowanych materiałów również metale nieżelazne i ich stopy.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Żelazo-węgiel

Ferryt - roztwór stały węgla w żelazie α. Ferryt jest strukturą niemalże czystego żelaza (zawartość węgla do 0,03 %), powstaje w skutek rozpadu austenitu podczas studzenia stopu. Ferryt jest składnikiem strukturalnym stali i żeliw.

 

Austenit - roztwór stały węgla w γ-żelazie, zawierający nie więcej niż 1,7% węgla. Występuje w zakresie temperatur 710-1535oC. Składnik stopowy stali i stopowych żeliw. Jest paramagnetyczny, plastyczny, ma twardość ok. 200 HB. Wyróżnia się: 1) austenit pierwszorzędowy,
2) austenit przechłodzony, 3) austenit szczątkowy.

 

Perlit - składnik strukturalny stopów żelazo-węgiel. Perlit jest mieszaniną eutektoidalną, składającą się z ułożonych na przemian płytek ferrytu i cementytu, powstającą w wyniku rozpadu austenitu w temperaturze 723°C. Po wypolerowaniu i wytrawieniu przypomina masę perłową - stąd nazwa.

 

Ledeburyt - stop eutektyczny, składnik strukturalny żeliw i surówek białych (surówka) o eutektyce złożonej z cementytu i austenitu.
Ledeburyt wydziela się z ciekłego roztworu żelazo-węgiel (przy zawartości węgla powyżej 2,06%).

 

Cementyt - węglik żelaza Fe3C, kruchy, odporny chemicznie i bardzo twardy składnik stali i żeliw białych. Do temperatury 2100C wykazuje właściwości ferromagnetyczne, powyżej – paramagnetyczne.

 

Przemiana perytektyczna - zachodz w temp. 1495ºC, jest przemianą, podczas której, w czasie chłodzenia, dwie fazy (jedna z nich ciekła) przemieniają się w jedną fazę stałą. L + α → β

Przemiana eutektyczna Ciecz → α + β. Zachodzi w temp. 1148ºC.Przemiana eutektyczna jest przemianą, w której udział biorą trzy fazy. Podczas przemiany, w czasie chłodzenia, ciecz przemienia się w dwie fazy stałe jednocześnie.

Przemiana eutektoidalna - Zachodzi w temp. 727ºC, jest przemianą, w której biorą udział trzy fazy. Podczas chłodzenia faza stała przemienia się w dwie inne fazy stałe jednocześnie. γ → α + β

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dany wykres i opisanie faz przemian termicznych, jakie tam zachodzą.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykres jest złożony, a cementyt występuje w postaci osobnego składnika strukturalnego. Wszystkie pkt charakterystyczne wykresu oznaczono dużymi literami alfabetu, (odnoszące się do grafitu oznaczone są z ‘ )   Odmiany alotropowe żelaza wykazują zdolność rozpuszczania węgla zależnie od temperaturze, przy czym maksymalna rozpuszczalność występuje w temperaturze przemian: perytektycznej, eutektycznej i eutektoidalnej. Przemiany te zachodzą w stałych temperaturach w określonych zakresach stężeń stopów i mają charakter odwracalny.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

C:\Users\kasaj\Desktop\zelazo_wegiel.GIF

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin