Tekst 10 Pedagogika i edukacja wobec nowych wspólnot i różnic w jednoczącej się Europie.
1. Każdy ma prawo od dziecka po późną starość wybrać drogę kształcenia i realizować to bez ograniczeń ze strony państwa. Idea edukacji bez granic jest ważna, ponieważ przez stulecia maiła ona swoje granice i związana była np. z dostępem do wiedzy. Polska po okresie transformacji zmieniła nastawienie do edukacji, otwarła się na nią. Działania te zawdzięczamy paradoksalnie strategii edukacyjnej państwa i jego polityki w tym zakresie. Druga połowa XXw. to czas przyśpieszenia edukacyjnego – upowszechnienie wśród Polaków czytania i pisania było duzym osiągnięciem oraz dostęp do matury i start na studia rzeszy ludzi. Edukacja na samym początku miała formę cenzury, studenci po odbytych studiach przez 3 lata musieli odpracować koszty jakie państwo poniosło za ich edukacje, ograniczony był dostęp do książek i literatury, dlatego tak wazna jest teraz edukacja bez granic.
2. Nowe możliwości do wiedzy i edukacji stanowiło \zastosowanie telefonu, radia, telewizji i Internetu. Daje to większe możliwości i dostępność do wszelkiego rodzaju informacji bez żadnej cenzury.
3. Filozofia nowej edukacji bez granic:- uczyć się żeby: wiedzieć, działać, wspólnie żyć i być.Państwo nie jest w stanie skutecznie dbać o rozwój kapitału ludzkiego. W reformie edukacyjnej głównym celem powinno być podwyższenie kapitału ludzkiego.
4. Edukacja bez granic w UE:- powszechna dążność do osiągnięcia dyplomu studiów wyższych,- kształcenie ustawiczne- dostęp do studiów przez całe życie,- studia i uczelnia jako miejsce drugiej szansy edukacyjnej,- upowszechnienie kształcenia otwartego i na dystans,
5. Polska jako członek UE musi przystąpić do programu edukacji bez granic. Ważne jest nastawienie na wielokulturowość. Jest to sposób na ucieczkę od bezrobocia, marginalizacji, daje szanse na pozyskanie wyższego statusu materialnego. Sa to wszelkie działania na rzecz powszechnego dostępu do wiedzy, nie tylko potwierdzonego uniwersyteckim dyplomem. W Polsce powinno być prawo do równorzędnego kształcenia młodych i starszych, czyli na różnych etapach rozwoju ludzkiego. Brak wykształcenia jest nie tylko problemem ludzi starych, którzy nie potrafią czytać, ale także jest powszechnym problemem wyrównywania rodzinom niepełnym szans edukacyjnych i zawodowych w środowisku lokalnym.
Konteksty współczesnych przemian oświatowych:
Reformy możemy podzielić na :
- mikrotechniczne – dotyczące niewielkiej zmiany w strukturach szkolnictwa np. dodanie nowego przedmiotu do programu nauczania,- makrotechniczne – zmiana funkcjonowania struktur i układów edukacyjnych jako całości,- mikropolityczne – kontrola procesów oświatowych - makropolityczne – zewnętrzne zarządzanie i kontrola nad systemem szkolnictwa
bopotrzebuje1