Jacek Kuroń – „Działanie”: Jeśli nie panujemy nad swoim życiem, ono panuje nad nami.
GLOBALNA REWOLUCJA EDUKACYJNA
26 krajów – analfabetyzm przekracza 60%
Im biedniejszy kraj, tym większy analfabetyzm, tym niższy procent PKB przeznaczany na oświatę.
Najniższy poziom alfabetyzacji i scholaryzacji istnieje w krajak, które:
- w ostatniej dekadzie zostały spustoszone przez wojny(Etiopia, Afganistan, Czad, Mozambik, Jemen)
-od wielu lat trwają konflikty (Liberia, Sierra Leone, Sudan)
-wojna zniszczyła infrastrukturę państwową, a życie społeczne koncentruje się we wspólnotach plemiennych (Somalia, Kongo).
Pomoc państw bogatych jest jedyną realną formą pomocy dla krajów ubogich.
Przymus obowiązku szkolnego musi być utrzymany, tam gdzie go nie ma – trzeba go wprowadzić. W zasadzie należy go ograniczyć tylko do rodziców. Szkoła, w której dzieci przyzwoicie się żywi, ubiera i zapewnia wygodne warunki do nauki, a jeśli trzeba to także do spania, winna angażować je na warunkach dobrowolności.
A. Jak myśleć systemowo
SENGEGO
„metanoia” – głębokie przeżycie prowadzące do zasadniczej przemiany wewnętrznej, Sengego ma na myśli zmianę sposobu myślenia w organizacjach uczących się
W jaki sposób organizacje uczące się dochodzą do przezwyciężania przeciwieństw i syntezy?
Podstawa ”Dyscyplina kreowania”:
1. Mistrzostwo osobiste- oznacza traktowanie życia jako działalności twórczej, przyjęcie twórczego, a nie reaktywnego sposobu widzenia świata”
2. Modele myślowe
3. Wspólna wizja– to inaczej synteza: przezwyciężanie przeciwieństw między indywidualnymi ideami a dążeniem do partnerskiego współdziałania
4. Zespołowe uczenie
5. „kamień węgielny organizacji uczących się” – myślenie systemowe
Sengego formułuje 11 praw myślenia systemowego, np. „dzisiejsze problemy wynikają z wczorajszych rozwiązań”, „sprawy idą lepiej, zanim zaczną iść gorzej”, „ Niewielkie zmiany mogą powodować znaczące rezultaty, ale sposoby uzyskania największego wzmocnienia są zwykle najmniej oczywiste”.
B. Jak stworzyć nową szkołę
Ruch – tworzą go ludzie, dla których sprawa oświaty jest najważniejsza
· Podstawowe zadanie: sieć różnego rodzaju instytucji, od przedszkoli po uniwersytety, która powstaje równolegle do istniejącej sieci oświatowej
· W programie każdej placówki - współdziałanie wychowawców z rodzicami środowiskiem lokalnym
· Szkoła powinna być aktywna – techniki Freineta – polegają na tym, że dzieci – indywidualnie i zespołowo – wybierają dla siebie zadania ze specjalnie przygotowanych zborów, po czym rozwiązują je na podstawie własnych lektur i rozmów z fachowcami; dzięki temu młodzi ludzie nie tylko zdobywają wiedzę, lecz także uczą się metody jej zdobywania, co w dobie rewolucji technologicznej jest umiejętnością nie do przecenienia
· Podstawowa grupa to 25 osób, różna płeć, różny wiek, różne wykształcenie i doświadczenie życiowe – taka liczba osób pozwala na działanie „twarzą w twarz”
· Mistrzostwo osobiste powinno się kształtować w procesie naturalnej specjalizacji poszczególnych osób, grup, nurtów
· Nauczanie musi być oparte na metodach zadaniowych i realizowane w swobodnie dobierających się zespołach – zasada: jak najwięcej szans dla najsłabszych
· Najważniejsze zadanie ruchu rewolucji edukacyjnej: jak wspólnie z innymi tworzyć porozumienie ludzkości – świata miłości – zaczynając od własnej grupy?
· Inicjatorzy i działacze ruchu muszą poświęcać swej pracy całą energię – trzeba im zapewnić przyzwoite warunki życia i nauki
· Trzeba sporządzić bilans wydatków na globalna edukację powszechną, wskazać źródło finansowania(podatki) i reguły transfery środków do krajów ubogich (Wielu ludzi w końcu dostrzeże, że inwestycja w przyszłość ludzi po prostu się opłaca.)
· Każdy ruch powinien ze soba współdziałać prze rok. Nie wolno narzuca swojej kultury, lecz powolutku wprowadzać jej niektóre elementy.
C. Jak zmienić świat
Koszta rewolucji edukacyjnej: rewolucja powinna objąć dzieci między 3 a 4 r. ż. na co najmniej 20 lat, ruch edukacyjny na początek obejmie 3-4 mld osób (z czasem się ta liczba zwiększy)
Działacze ruchu muszą wynegocjować z rządami kryteria finansowania ośrodków edukacji – szkół.
Każdy ośrodek edukacji wypracuje swój statut i program działania.
Utworzenie : Krajowej komisji programowej – wyposażonej w pewną władzę nad środkami edukacyjnymi. Należy powołać reprezentację pracowniczą, by zrównoważyć siły kapitalistów.
bopotrzebuje1