2. POJĘCIA PRZEDSIĘBIORSTWA NIE SĄ JEDNOLICIE DEFINIOWANE I INTERPRETOWANE, PRZYCZYNY:
- Odmienne podejście do przedsiębiorstwa ze strony różnych dyscyplin naukowych
- Inne usytuowanie przedsiębiorstwa w gospodarce narodowej oraz inny zakres jego samodzielności decyzyjnej w zależności od ustroju polityczno- gospodarczego
- Bardzo duże zróżnicowanie przedsiębiorstw
- Intensywne przemiany w przedsiębiorstwach
3. CECHY ODRÓŻNIAJĄCE PRZEDSIĘBIORSTWO OD INNYCH PODMIOTÓW:
- jest poływana do życia zazwyczaj nie dla zrealizowania jakiegoś jednorazowego przedsięwzięcia, lecz dla prowadzenia działalności gospodarczej w sposób trwały (przez dłuższy czas)
- służy otoczeniu, tzn. zaspokaja swoimi wyrobami i/lub usługami potrzeby innych podmiotów gospodarczych i instytucji lub osób fizycznych będącymi jego klientami
- wymienia produkty lub/i usługi z innymi jednostkami organizacyjnymi lub osobami fizycznymi na zasadzie kupna – sprzedaży
- posiada pochodzące od właściciela i zasoby kapitałowe w postaci środków finansowych, dóbr materialnych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- posiada samodzielność decyzyjna
- jest instytucja finansowo niezależną, tzn. swoje koszty i obciążające go podatki pokrywa uzyskiwanymi przychodami
- jest instytucją zarobkującą, tzn. dąży do uzyskania ze swojej działalności określonych korzyści majątkowych. W tym najczęściej maksymalizacji dochodowości zaangażowanego kapitału
- prowadzi działalność na swoje straty
- ponosi odpowiedzialność karną za przestępcze działania swych przedstawicieli (pracowników jeżeli te działania przyniosły korzyści, choćby niemajątkowe przedsiębiorstwu)
brak której cechy
4. TYPOLOGIA PRZEDSIEBIORSTW:
KRYTERIA TYPOLOGII:
Wielkość, Własność, Forma prawna, Obecność lub nieobecność na giełdzie, Rodzaj i zakres działalności, Terytorialne rozczłonkowanie
Zakres internacjonalizacji, Wielopodmiotowość przedsiębiorstwa
5. KLASYFIKACJA PRZEDSIEBIORSTWZ PUNKTU WIDZENIA ICH WŁASNOŚCI: ( własność oznacza: kto jest kapitało dawcą, kto ma prawo do zysku, kto ponosi ryzyko finansowe, kto ma prawo decyzji w przedsiębiorstwie)
Przedsiębiorstwo: państwowe, samorządu terytorialnego, spółdzielcze, prywatne, mieszane
6. WYSTĘPUJĄCE W POLSCE FORMY PRAWNE PRZEDSIEBIORSTW:
1. przedsiębiorstwa jednoosobowe i spółki cywilne
2. spółki handlowe:
- spółki handlowe osobowe: jawne, partnerskie, komandytowe, komandytowo- akcyjne
- spółki handlowe kapitałowe: z ograniczoną odpowiedzialnościo S.p zoo, akcyjna SA
8. PRZEDSIĘBIORSTWA GIEŁDOWE I POZAGIEŁDOWE
Przedsiębiorstwa (spółki) publiczne i niepubliczne / public Corporation lub public company, not public Corporation, not public company
9. KLASYFIKACJA PRZEDSIEBIORSTW Z PUNKTU WIDZENIA RODZAJU I ZAKRESU ICH DZIAŁANOŚCI:
produkcyjne , handlowe, usługowe, mieszane, konglomeraty
10. KONGLOMERAT
przedsiębiorstwo wielozakładowe lub koncern z licznymi filiami, które działa w zróżnicowanych dziedzinach produkcyjnych i usługowych, jego działalność charakteryzuje się zróżnicowanym charakterem.
11. PRZEDSIEBIORSTWO FUNDUSZOWE
Towarzystwa funduszy inwestycyjnych i fundusze inwestycyjne.
12. PRZEDSIEBIORSTWA DZIAŁAJĄCE W ZAKRESIE TWORZENIA EKSPLOATACJI ŚRODKÓW TRWAŁYCH;
firmy developerskie, firmy leasingowe
14. KLASYFIKACJA PRZEDSIEBIORST Z PUNKTU WIDZENIA ICH TERYTORIALNEGO ROZCZŁONKOWANIA, PRZEDSIEBIORSTWA:
Jednozakładowe, Wielozakładowe , Sieciowe
15. KLASYFIKACJA PRZEDSIĘBIORSTW Z PUNKTU WIDZENIA ZAKRESU ICH INTERNACJONALIZACJI:
Krajowe, Międzynarodowe, Wielonarodowe, Globalne
16. JOINT VENTURE. Powstaje ona dzięki inicjatywie i wkładowi kapitałowemu co najmniej 2 przedsiębiorstw z różnych krajów, które stają się jego udziałowcami.
17. KONCERN
Zespolenie prawne samodzielnych przedsiębiorstw
Jednego właściciela/ jednych właścicieli, przy dominującym udziale własnościowym, Poddane są jednolitemu kierownictwu ze strony przedsiębiorstwa wiodącego, Ograniczony zakres samodzielności decyzyjnej przedsiębiorstw koncernu, Wielopodmiotowość, a równocześnie jednolite kierownictwo
18. HOLDING (holding company)
Powstaje w drodze zawarcia umów między przedsiębiorstwami i spółkami na podstawie, których dla jednego z nich powstają warunki do wpływania na pozostałe, uzyskując w stosunku do nich pozycję jednostki dominującej. Pozostałe jednostki staja się jednostkami zależnymi.
19. KRYTERIA OPTYMALNEJ WIELKOŚCI PRZEDSIĘBIORSTWA:
-Wielkość popytu na produkty wytwarzane przez przedsiębiorstwo i na świadczone przez nie usługi
-Możliwość uzyskania korzyści kosztowych z dużej skali działalności
-Warunki umożliwiające produkcję seryjną i masową
-Możliwości uzyskania korzyści rynkowych po stanie zakupu i sprzedaży
-Siła ekonomiczna niezbędna do realizacji zadań przedsiębiorstwa
-Sprawność zarządzania przedsiębiorstwem
-Więź ekonomiczna i społeczna załogi przedsiębiorstwa
-Podatność na regulatory ekonomiczne
20. SPODZIEWANE KORZYŚCI FUZJI I PRZEJĘĆ:
Poszerzenie oferty towarowej i dotarcie do nowych klientów
Ekonomiczne korzyści skali
Korzyści synergii z połączenia firm/ np. w zakresie działalności badawczo- rozwojowej/
POWIĘKSZENIE WIELKOŚCI PRZEDSIĘBIORSTWA POPRZEZ FUZJE I PRZEJĘCIA INNYCH PRZEDSIĘBIORSTW:
WEWNĘTRZNY WZROST PRZEDSIEBIORSTWA
Powiększenie potencjału produkcyjnego/ usługowego/ przez budowę nowych obiektów, rozbudowę dotychczas posiadanych lub przez intensyfikację ich wykorzystania
ZEWNĘTRZNY:
Łączenie się przedsiębiorstw /lub ich części/ poprzez fuzję i przejęcia / mergers and acquistions/ pod koniec XXw nawet główna droga szybkiego wzrostu wielkości przedsiębiorstw
STRATEGICZNY CHARAKTER FUZJI I PRZEJĘĆ SĄ:
Nieodwracalne
Duża część fuzji i przejęć nieudana
PRZYPADKI KORZYSTNE DLA FUZJI I PRZEJĘĆ INNYCH FIRM:
Uzupełniający się charakter łączących się przedsiębiorstw
Uzupełniające się zasoby materialne i osobowe ważne dla uzyskania przewagi konkurencyjnej
Uzupełnienie się mocnych stron przedsiębiorstw
Podobieństwo łączonych firm pod względem wielkości i nowoczesności
Bliskość terytorialna przedsiębiorstw
Bliskość kulturowa kraju
Fuzja przedsiębiorstw wymaga poważnych prac ingerujących łączone firmy, nieraz o dużych różnicach kulturowych, jako warunki osiągnięcia korzyści z połączenia.
21. CECHY WROGIEGO PRZYJMOWANIA:
-Agresor jest często konkurentem firmy atakowanej
-Agresor skupuje akcje firmy którą chce przejąć
-Podejmuje różne działania, aby wprowadzić swoich ludzi do rady nadzorczej
-Agresor rozpowszechnia fałszywe informacje o atakowanej firmie
-Firma atakowana podejmuje działania obronne
7. Spółka kapitałowa - forma prawna organizacji podmiotów gospodarczych, najczęściej wykorzystywana w prowadzeniu dużych przedsiębiorstw, a także w wewnętrznej organizacji grup kapitałowych. W prawie polskim, oprócz spółek kapitałowych, wyróżnia się również spółki osobowe.
W konstrukcji jurydycznej spółki kapitałowej można wyróżnić szereg cech:
-posiadanie kapitału zakładowego
-posiadanie osobowości prawnej
-posiadanie zgromadzonego majątku odrębnego od majątków osobistych wspólników lub akcjonariuszy
-ponoszenie przez spółkę odpowiedzialności za zobowiązania całym swym majątkiem
-wyłączenie, z pewnymi wyjątkami, odpowiedzialności wspólników/akcjonariuszy za zobowiązania spółki (niekiedy- błędnie- mówi się ograniczeniu ich odpowiedzialności do wysokości wniesionych wkładów)
-wyłączenie, co do zasady, wspólników lub akcjonariuszy z bezpośredniego prowadzenia spraw spółki (tzw. rozdział sfery właścicielskiej od sfery zarządzania) poprzez utworzenie organów spółki
-prawa i obowiązki udziałowców/akcjonariuszy reguluje, z zastrzeżeniem bezwzględnie obowiązujących norm prawa, umowa spółki/statut, zwane "konstytucją spółki"
FRANCZYZA
Sam angielski termin „to franchise” oznacza udzielenie przez jedną firmę innej firmie zezwolenia na sprzedaż dóbr lub świadczenie usług na określonym terytorium. W Europie i w Polsce stosuje się węższe rozumienie pojęcia franczyzy. Franczyzą nazywa się długookresową, stałą umowną współpracę między niezależnymi przedsiębiorcami, franczyzodawcą a franczyzobiorcą, podczas której franczyzodawca przekazuje franczyzobiorcy wiedzę na temat prowadzenia firmy i użycza swojej marki.
Typy struktur organizacyjnych [edytuj]
struktura liniowa (prosta), sztabowa,
sztabowo-liniowa,
funkcjonalna,
macierzowa,
organizacji wirtualnej,
dywizjonalna.
Struktury organizacyjne ze względu na rozpietość kierowania mogą dzielić się na struktury płaskie, gdy rozpiętość kierowania jest duża i smukłe, gdy rozpietość kierowania jest mała. W zależności od przyjętego typu, można wyróżnić struktury mechanistyczne, charakteryzujące się małą elastycznością oraz elastyczne struktury organiczne, które łatwo ulegają transformacji pod wpływem zmieniającego się otoczenia organizacji.
CZYNNIKI KTÓRE POWINNY BYĆ BRANE PRZY PROJEKTOWANIU STRUKTURY ORGANIZACYJNYCH]
1. Zasada jednolitości kierownictwa. Oznacza ona, że każdy pracownik powinien mieć tylko jednego bezpośredniego przełożonego, który ma prawo wydawać mu polecenia i wobec którego jest on służbowo odpowiedzialny.
2. Zasada dostosowania struktury do celów, strategii i zadań organizacji. Konsekwencją tej zasady jest odmienność struktur w różnych przedsiębiorstwach i konieczność wdrażania zmian w strukturze, gdy wystąpią istotne modyfikacje w celach i zadaniach.
3. Dostosowanie struktury organizacyjnej do zewnętrznych warunków działania danej organizacji, np. charakteru rynku, rodzaju klientów, stopnia stabilności otoczenia ekonomicznego i społeczno-politycznego, stopnia dostępności różnego rodzaju usług dla biznesu itd.
4. Uwzględnienie w strukturze organizacyjnej charakteru, a także specyficznych cech działalności przedsiębiorstwa, co wynika z faktu, że nie można opracować jednolitych struktur dla wszystkich rodzajów organizacji.
5. Zależność stopnia rozbudowy struktury organizacyjnej (wyrażającej się głównie w liczbie poziomów zarządzania) od wielkości przedsiębiorstwa.
6. Optymalna rozpiętość i zasięg kierowania. Zasada ta polega na ustaleniu odpowiedniej liczby podwładnych, którymi w sposób efektywny może kierować jeden przełożony.
7. Współzależność zakresu, zadań, kompetencji i odpowiedzialności komórek w danej organizacji i osób. Im większe zadania (zakres obowiązków, czynności) ma spełniać komórka czy osoba, tym szersze należy jej przyznać kompetencje (uprawnienia) i tym bardziej wzrasta zakres jej odpowiedzialności.
8. Umiejętność łączenia sprzecznych zasad centralizacji i decentralizacji decyzji, przy wyraźnym wzroście znaczenia decyzji podejmowanych na niskich szczeblach struktury.
9. Elastyczność struktury organizacyjnej w stosunku do zewnętrznych i wewnętrznych warunków działania. Elastyczność organizacji, w tym jej struktury, ma współcześnie coraz większe znaczenie, gdyż działa ona w coraz bardziej niestabilnym otoczeniu
delicja_87