Rygiel Katarzyna - Pod powiekami.pdf - !!!nowe(1) - Bart1929

Katarzyna Rygiel

Pod powiekami

Wysiadł w miejscowości, której nazwa wydała mu

się znajoma. Zupełnie pusty przystanek o zmierzchu

sprawiał wrażenie bardziej przytulnego, niż był

w istocie. Na tablicy brakowało rozkładu jazdy. Ro-

zejrzał się po niewielkim rynku. Mrok rozjaśniały

nieliczne latarnie i okna domów o spadzistych, przy-

krytych śniegiem dachach. Rynku strzegli słup ogło-

szeniowy i jakiś święty na niskim cokole. Przy figurze

zbiegały się i krzyżowały dwie alejki skweru. W miej-

scu, gdzie się przecinały, stała samotna, zdewasto-

wana ławka.

Zrobił kilka kroków w stronę oświetlonej witry-

ny sklepu, który wyglądał na otwarty. Po drodze

minął przylepiony do drzewa plakat. Mechanicznie

przeczytał wypisane czarnym flamastrem godziny

trzech seansów przewidzianych w kinie na ten ty-

dzień. Widział ten film jakieś pół roku temu.

Uśmiechnął się do siebie w ciemności. Miasto,

w którym czas płynął znacznie wolniej, a miesz-

kańcy nie wychodzili z domów po zmroku, budzi-

ło w nim nieokreślone nadzieje. Od niedawna dni

i noce należały wyłącznie do niego. Mógł przenosić

się z miejsca na miejsce zgodnie z własnymi upodo-

baniami. Jego wyborów nikt nie krytykował. Już

nie.

Wybierał się zupełnie gdzie indziej, ale spóźnił się

na autobus. Nic go nie trzymało tam, skąd przyje-

chał, więc zaczął studiować rozkład jazdy, zadziera-

jąc głowę, by odczytać nazwy zaczynające się od

pierwszych liter alfabetu. Stał tak z małym bagażem

w ręce i torbą fotograficzną przewieszoną przez ra-

mię, kiedy lekko znudzony kobiecy głos zapowie-

dział odjazd autobusu ze stanowiska piątego. W na-

zwie miasta był urok, którego nie umiał zdefiniować

ani uchwycić. Zdążył na autobus w ostatniej chwili.

A teraz szedł nieodśnieżoną ulicą w kierunku świa-

tła, tam, gdzie spodziewał się spotkać ludzi i gdzie

mógł poczuć ciepło ich spojrzeń na twarzy. To było

dobre miejsce dla kogoś, kto jak on chciał zebrać

myśli.

W sklepie za ladą siedziała młoda dziewczyna

i czytała książkę. Na dźwięk otwieranych drzwi pod-

niosła głowę i spojrzała na gościa. Wyraz nieza-

dowolenia na jej twarzy powoli ustępował miejsca

zainteresowaniu. Przybysz był przystojny. Nie widy-

wała mężczyzn jemu podobnych, a ci ze szklanego

ekranu nie byli przecież realni i nie mogła brać ich

poważnie pod uwagę.

Co podać? - zapytała, porzucając lekturę.

Zerknął do otwartej książki i z trudem odczytał

kilka słów tekstu, leżącego przed nim do góry noga-

mi. „W końcu nieobecność także jest śmiercią, a je-

dyna poważna różnica wiąże się z nadzieją". Zdzi-

wiony popatrzył na zagapioną na niego dziewczynę,

bo znał i słowa, i ich autora, i nigdy nie przypusz-

czał, że wrócą do niego w pustym sklepie, w zagu-

bionej na mapie mieścinie. Nie doceniam ludzi

i miejsc, pomyślał. Nieobecność czy śmierć - kiedyś

widziałem różnicę. Teraz już nie. Teraz dostrzegam

tylko wynikanie.

- Czym mogę służyć? - powtórzyła dziewczyna,

Rygiel Katarzyna - Pod powiekami.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: