OGNIWO JOE'GO – AKUMULATOR ENERGII ORGONALNEJ.pdf - TECHNOLOGIA FREE ENERGY - bondek7

OGNIWO JOE'GO – AKUMULATOR ENERGII ORGONALNEJ

Alex Schiffer

W trzecim numerze (licząc od początku) Nexusa w dziale “Wieści z pogranicza nauki"

zamieściliśmy artykuł Barry'ego Hiltona “jak napędzać samochód 'energią punktu zerowe-

go'?", który wzbudził spore zainteresowanie i jednocześnie zrodził wiele pytań dotyczących

technicznego aspektu konstrukcji opisanego w nim “ogniwa Joe'ego". Poniżej zamieszczamy

opracowanie Alexa Schiffera zawierające omówienie najważniejszych szczegółów

konstrukcyjnych tego ogniwa oparte na wydanej przezeń obszernej instrukcji jego budowy.

Mamy nadzieję, że podane tu informacje okażą się pomocne przy tworzeniu własnego ogniwa

Joe'ego.

Wydawca

Około roku 1992 w Australii skonstruowano nowy rodzaj generatora energii. Przygotowując

się do napisania o nim książki sporo rozmawiałem z jego konstruktorem, a także jego

narzeczoną, ponieważ moim pragnieniem było przedstawić całą tę sprawę obiektywnie i

oddać cześć siedmiu latom jego wytężonej pracy. Niestety, różni maniacy i chciwi ludzie, z

którymi miał do czynienia, sprawili, że ten biedny, zastraszany człowiek przestał angażować

się w sprawy związane z ogniwem noszącym jego imię. Respektując jego wolę, w dalszej

części tego opracowania będę nazywał go po prostu “Joe". Chciałbym w tym miejscu dodać,

że gdyby nie było takich ludzi jak on, nie dane by nam było za sprawą wszechogarniającej nas

manipulacji, ujrzeć prawdziwego piękna darów Natury.

Bez pomocy dogmatycznej i ograniczającej myślenie edukacji, Joe odkrył intuicyjnie, jak

zapytać Naturę, aby udzieliła mu odpowiedzi na nurtujące go pytanie. Odpowiedź dotyczyła

sposobu konstrukcji napędu silnika bez konieczności używania obecnie stosowanych paliw

przyczyniających się do wzrostu zanieczyszczenia środowiska. Metoda ta jest doskonale

znana kilku wybrańcom losu, a technologia dostępna od stuleci. Joe skonstruował prostą i

łatwą do wykonania wersję tego generatora, który nosi obecnie nazwę “ogniwa Joe'ego".

Moim zamiarem jest przedstawienie, najlepiej jak potrafię, budowy ogniwa wolnej od

otaczającej je tajemniczości, konieczności zgadywania i błędnych informacji, aby pomóc

potencjalnym konstruktorom w jego budowie, krok po kroku, tak jak ja sam je wykonywałem.

Moja wiedza o nim pochodzi z mojego własnego doświadczenia. Wykonując wiele ogniw,

zdobyłem doświadczenie, które zaowocowało poznaniem tego zagadnienia, które nie jest

dziełem teoretycznych rozważań bądź czytania opracowań różnych “ekspertów". Wiedza i

poglądy, które postaram się tu przekazać, pozostaną moimi tak długo, jak długo nie

zbudujecie własnego ogniwa. Dopiero wtedy dowiecie się, jak się takie ogniwo wykonuje –

nie wcześniej!

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE OGNIWA JOE'EGO

Przyjrzyjmy się cechom charakterystycznym ogniwa podawanym przez Joe'ego:

• Woda w ogniwie nie zużywa się.

• Ogniwo nie grzeje się.

• Upływa pewien czas, zanim silnik zasilany ogniwem podejmuje pracę. Silnik pracuje

nieregularnie, z przerwami.

• Po wyjęciu ogniwa z samochodu, upływa trochę czasu, zanim silnik zasilany

konwencjonalnym paliwem podejmuje “normalną" pracę.

• Jeśli ogniwo jest podłączone do silnika przez dłuższy czas, silnik “ładuje się" i do dalszej

jego pracy ogniwo nie jest już potrzebne.

• Można odłączyć klemy od akumulatora a silnik mimo to nadal będzie pracował, dopóki

cewka zapłonowa i rozdzielacz będą działały normalnie.

• Wyjście ogniwa nie musi być podłączone do wejścia silnika. Bezpośrednie zewnętrzne

połączenie również wystarczy.

• Aby ogniwo mogło pracować, woda musi być “ładowana".

• Naładowaną wodę można przelewać z jednego pojemnika do drugiego bez utraty “ładunku".

• Ogniwo wymaga specyficznego sposobu budowy, niezbyt rozumianego przez większość

konstruktorów.

• Sposób budowy powstał w sposób empiryczny z bardzo niewielkim, jeśli w ogóle

jakimkolwiek, uzasadnieniem naukowym.

• Źródło mocy ogniwa i jego zastosowanie ma dla niektórych ludzi ogromne znaczenie.

Osoby te sieją dezinformację, tworzą aurę tajemniczości i wywołują strach wśród

konstruktorów ogniwa.

• Obecność człowieka może wpływać na działanie ogniwa zarówno pozytywnie, jak i

negatywnie.

Na podstawie powyższych spostrzeżeń doszedłem do wniosku, że ogniwo Joe'ego jest

prymitywnym akumulatorem orgonu i że jest ono napędzane lub raczej gromadzi energię

orgonalną. Akumulatory tego rodzaju były i są używane na całym świecie i każdy ich

konstruktor może wnieść swój wkład do wiedzy na ten temat.

Na przykład l stycznia 1867 roku Martin Ziegler uzyskał we Francji patent nr 60 986 na

akumulator żywej, nieelektrycznej energii.

Prowadząc własne badania i czyniąc notatki można rozwiać mity i skorygować błędne

informacje rozpowszechniane przez handlarzy tajemnicami. Należy być jednak

przygotowanym na niebezpieczeństwa, które czyhają na entuzjastów chcących obwieścić

światu nowinę.

ENERGIA ORGONALNA

W funkcjonowaniu ogniwa Joe'ego można zaobserwować wszystkie znane efekty działania

orgonu, przeto dobrze by było zapoznać się z kilkoma fundamentalnymi faktami na jego

temat. Działając zgodnie ze znanymi prawami orgonu i wywołując typowe dla jego

przejawów efekty, rozsądne będzie przyjąć, że ogniwo Joe'ego wykorzystuje właśnie tę

energię.

Oddając należny szacunek jednemu z największych i jednocześnie zapomnianych

odkrywców, drowi Wilhelmowi Reichowi, będę nadal używał nazwy “orgon" na określenie

tej energii, mimo iż wielu innych badaczy i uczonych, mniejszych i większych, nadawało jej

swoje nazwy.

Jak pisał Reich: “Energia orgonalną to żywa kosmiczna energia Natury... Kosmiczna energia

orgonalną wypełnia wszechświat... i... jest spontanicznie pulsującą, wolną od masy energią..."

Zainteresowanych informuję, że w Intemecie znajduje się olbrzymi zbiór faktów, opinii i

kompletnych bzdur dotyczących Reicha i orgonu. Celem tego opracowania jest jedynie opis

budowy i działania ogniwa Joe'ego i powyższa definicja w zupełności do tego wystarczy.

Widok “Old Trusty'ego" (“Starego wiarusa"), ogniwa, które ma trzy lata i, łamiąc wszelkie

zasady budowy ogniw paliwowych, wciąż sprawuje się doskonale. Otwór wlewowy został

czasowo zamknięty zaworem ciśnieniowym w celu monitorowania przecieków powietrza.

Niektóre właściwości energii orgonalnej (orgonu)

Zaobserwowano tysiące własności siły życiowej. Poniżej podaję i wyjaśniam te z nich, które

dotyczą ogniwa Joe'ego.

1. Jest ona wolna od masy, czyli nie posiada bezwładności, ciężaru etc. Oznacza to, że

konwencjonalne urządzenie działające na zasadzie reakcji, wymagające do pomiary siły

czegoś, co by wykonało “pchnięcie" (np. gazy odrzutowe), będzie w tym przypadku bezradne.

2. Istnieje wszędzie, lecz jej koncentracja, co jest szczególnie ważne w odniesieniu do ogniwa

Joe'ego, jest zmienna, zarówno w czasie, jak i przestrzeni. Jeśli ogniwo “przecieka" i będzie

umieszczone w miejscu o jej niskiej koncentracji, może zaprzestać jej gromadzenia, a nawet

zupełnie ją stracić. Zewnętrznymi objawami takiego stanu będzie silnik nie osiągający pełnej

mocy lub nie mogący ruszyć.

3. Jest w ciągłym ruchu. Przemieszcza się nierównomiernie z zachodu na wschód z

prędkością znacznie przekraczającą prędkość obrotową Ziemi. Ruch ten polega na

pulsacyjnym rozszerzaniu się i kurczeniu z przepływem wzdłuż krzywej. Wewnątrz

akumulatora energia jest wydzielana w postaci wirującej, pulsującej fali. Obie jej manifestacje

można w różnym stopniu zaobserwować w czasie ładowania zbiornika lub ogniwa. Te jej

przejawy są bardzo ważne dla eksperymentatora, jako że są jego narzędziami do określania

stopnia naładowania ogniwa.

4. Przeczy prawom entropii. Energia orgonu przepływa od mniejszego stężenia ku

większemu, co oznacza, że ściąga koncentrację na siebie. Jest to normalna cecha procesu

kreacji, która dowodzi, że orgon jest żywą energią. Jest to bardzo ważne dla

eksperymentatora, szczególnie na początkowym etapie ładowania. Jeśli ogniwo jest

umieszczone w nieprzyjaznym miejscu, może się w ogóle nie naładować lub jego ładowanie

może trwać bardzo długo. Miałem do czynienia z ogniwami, których proces ładowania trwał

cztery tygodnie, podczas gdy innych zaledwie kilka dni.

5. Tworzy materię. W odpowiednich warunkach, które nie są czymś rzadkim lub niezwykłym,

udało mi się uzyskać różne minerały z identycznych ogniw. W moim przypadku był to

zazwyczaj biały lub zielony proszek w postaci bardzo drobnoziarnistej zawiesiny, która

osiada ostatecznie na dnie ogniwa. Nie jest to pożądany proces, gdyż w takim przypadku

ogniwo nie będzie napędzało samochodu i trzeba będzie je rozmontować, a następnie

przeszlifować i oczyścić wszystkie jego części. Sceptycy będą twierdzić, że ten osad wytrąca

się z wody, ale nie jest to prawda.

6. Można nią manipulować i kontrolować ją. Budując ogniwo robimy to poprzez

naprzemienne formowanie organicznych i nieorganicznych “cylindrów". Organiczne cylindry

ściągają i wchłaniają orgon, zaś metaliczne wyciągają go z organicznego materiału i

wypromieniowują na zewnątrz akumulatora. W celu wspomożenia procesu formowania

ogniwa stosujemy dodatkowo elektryczność, magnetyzm i elektrolizę.

7. Napływa ze Słońca w ogromnych ilościach. Jeśli tak rzeczywiście jest, oznacza to, że

najwyższą gęstość osiąga ona po południu i zanika w godzinach wczesnoporannych. Wielu

zdołało już odkryć, że nieszczelne ogniwo nie będzie działać i że “zamiera" ono między

godziną 3 i 4 nad ranem.

8. Ma na nią wpływ pogoda. Na akumulację orgonu mają wpływ takie czynniki, jak

wilgotność, stopień zachmurzenia, temperatura oraz pora dnia. W przypadku nieszczelnych

ogniw może to wyjaśniać ich dziwaczne zachowanie, kiedy to czasami działają one a czasami

nie. Niekiedy wymiana wody, zmiana chemizmu, zmniejszenie lub zwiększenie mocy etc.

mogą sprawić, że zacznie ono “działać". To osobliwe zjawisko wykreowało cały rytuał

zakazów i nakazów określających, co należy i czego nie należy robić, który dobrze oddaje

powiedzenie “wiódł ślepy ślepego". W tym przypadku budowa ogniwa przez przypadkowego

konstruktora jest z góry skazana na niepowodzenie.

9. Przemieszcza się w kierunku pola magnetycznego. Własność ta ma zasadnicze znaczenie

dla konstruktora ogniwa i wyznacza pozycję oraz biegunowość uzwojenia wewnątrz niego,

jak również ilość szczątkowego magnetyzmu, jaką może posiadać stal, aby ogniwo było

zdolne do pracy. Jest to kluczowa sprawa, zwłaszcza jeśli chodzi o dobór operacji cięcia

metali koniecznych do budowy ogniwa. Wokół tej sprawy również narosło wiele przesądów.

Czytając opublikowane do tej pory materiały na ten temat można dojść do wniosku, że stal

winny ciąć wyłącznie dziewice-we-stalki w ciemnym borze w księżycową noc.

10. Porusza się prostopadle do pola elektrycznego. To również jest bardzo istotne, jako że

warunkuje podłączenie biegunów i uzwojenia do ogniwa.

11. Jest adsorbowana przez wodę. Jest to jeden z powodów zastosowania wody w ogniwie.

Aby się nam udało, trzeba zastosować właściwy rodzaj wody. Nawiasem mówiąc,

moglibyśmy na przykład użyć wosku pszczelego zamiast niej, ale ponieważ zależy nam na

wspomożeniu procesu formowania ogniwa przy pomocy wszelkich dostępnych metod, na

przykład elektrolizy, wosk uniemożliwiłby jej zastosowanie.

12. Jest spolaryzowana. Polaryzacja orgonu oznacza, że możemy uzyskać dodatnią lub

ujemną siłę, czyli możliwe jest zbudowanie dodatniego lub ujemnego ogniwa. Jeśli jednak

ogniwo zbudujemy z materiałów dodatnich i ujemnych, jak to czyni większość ludzi, będzie

ono nieszczelne lub wręcz bezużyteczne.

13. Przenika lub przemieszcza się wzdłuż wszelkich materiałów. Ciała o strukturze ciągłej są

jednakowo dobrymi jej przewodnikami – w metalu może ona przemieszczać się na odległość

70 stóp (21 m), a nawet więcej. Z uwagi na tę jej cechę, proszę nie liczyć, że uda się ją

zamknąć w ogniwie. Jedynym powodem, dla którego zatrzymuje się w ogniwie, jest to, że

tego chce. Zadaniem eksperymentatora jest stworzenie takiego środowiska, które będzie

przewodnikiem orgonu, a nie klatki, w której będzie chciał on go zamknąć. Nawiasem

mówiąc ludziom udało się już stworzyć syntetyczne materiały, które są w dużym stopniu

nieprzepuszczalne dla orgonu. Są to polimery.

14. Prędkość przemieszczania się jej w przewodniku jest niewielka. Przebycie odległości 50

jardów (45,7 m) wzdłuż drutu zajmuje jej co najmniej 20 sekund. Oznacza to, że trzeba

poczekać około 30 sekund po uruchomieniu ogniwa na ciągłe i stabilne działanie orgonu.

15. Ma stałą tendencję do unoszenia się w górę. Własność ta ma bardzo istotne znaczenie dla

budowy szczelnej instalacji w samochodzie.

16. Nie może pozostawać w stali lub wodzie dłużej niż przez godzinę. Innymi słowy, jeśli

ogniwo nie jest zasilane, zamrze w ciągu godziny. Tłumaczy to konieczność instalowania

półtorawoltowej baterii w nieszczelnym ogniwie w celu podtrzymywania procesu zasilania.

Po przyłożeniu niewielkiej różnicy potencjału uzyskujemy bardzo powolny proces

elektrolityczny, który podtrzymuje proces zasilania dostosowując się do wycieku z ogniwa.

OGNIWO JOE'GO – AKUMULATOR ENERGII ORGONALNEJ.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: