Szczegóły
Kategoria: Krainy Ery Hyboryjskiej
Opublikowano: poniedziałek, 14, kwiecień 2008 11:57
Amra
Odsłony: 857
Vendhya jest Howardowskimi Indiami, krajem starożytnych bogów i klejnotów.Conan po raz pierwszy odwiedził Vendhyie w "Conanie Zwycięzcy", później jako herszt Afghulisów, porywał Devi z Vendhyi w "Ludziach Czarnego Kręgu". HISTORIAHistoria Vendhya`i rozpoczyna się podczas kataklizmu, gdzie silne trzęsienie ziemie popchnęło nie zamieszkujących półwyspu Vendhyan przeciwko podziałom głównego lądu Thurian. Czy ta kolizja była spowodowana kataklizmem czy zaledwie jedną z efektów miriad nie jest wiadome.Jednakże, to sejsmiczne zdarzenie miało kilka następstw. Po pierwsze zwiększyło ilość stromych urwisk w Górach Himelianskich i wypiętrzyło je na nowe wysokości, mogło z pewnością utworzyć królestwo Meru. Po drugie dostarczyło niebu uchodźców uciekających przed dominacją Khari, w kraju Khari nie było nawet świadomości istnienia.Przez wieki, ci uchodźcy rozprzestrzeniali się w poprzek półwyspu Vendhyanskiego, budując miasta i pastusze wioski. Ich społeczeństwo pozostawało w izolacji od innych rozwijających się nacji, żyli więc w względnym pokoju.W przybliżeniu 1500 lat temu, to królestwo zostało najechane przez Hyrkańskie plemię - Kshatrias, którzy zawędrowali daleko poza swój zwyczajowy rewir. Przybyli od północno-wschodniej krawędzi Vendhyi, niedaleko współczesnej Kosalii i podbijali jedno miasto po drugim, szerząc swoją dominację od południa na zachód w poprzek półwyspu Vendhyańskiego.Dzisiaj, Vendhya jest pojedynczym królestwem, rządzonym przez Kshatriyanską elitę. Tylko kilka mniejszych miast-państw dorasta pod czujnym okiem swoich Kshateriyanskich sąsiadów, dając pierwotnemu rządowi schronienie.AKTUALNE SPRAWYDevi Yasmina, siostra zmarłego króla rządzi Vendhyią. Jej krewni naciskają ją wciąż by wyszła za mąż i urodziła następcę tronu, ale ona sprzeciwia się ich namowom. Jako środek ostrożności, ostatnio nadała swojemu kuzynowi księciu Satishowi prawo spadkobierczości tronu. Satish jest młodzieńcem, który pokazał się jako pracowity zarządca, ale jest lekko rządzącym i przyciągnął hordę sycofantów. Pod ich wpływem, Satish zaproponował pojedyncze reformy podnoszące znaczenie arystokracji i biurokracji Vendhyi, przerażając tym samym doradców Devi. Według prawa Vendhyańskiego, Yasmina powinna odejść na wyznaczoną emeryturę, ale nie jest chętna by to uczynić i pojawiają się tacy, którzy silnie naciskają ją by oddała tron spadkobiercy.PRZYJACIELE I WROGOWIEPodstawowym nieprzyjacielem Vendhyi jest Turan (który pożąda bogatych zachodnich prowincji). Dwa imperia prawie przystąpiły do wojny o region wschodni morza Vilayet i zachodnią część gór Himmeliańskich; Turańczycy pożądają Ayodhyi i kopalni w górach Himeliańskich tak bardzo jak Vendhyanie Secunderam i handlu korzeniami z Khitaiem.Sojusznikami Vendhyi są "wrogowie jej wrogów." Iranistan nie jest w zbyt dobrych kontaktach z Vendhyą, chociaż wschodnie imperia rozważały wyrównanie jej rachunków z Iranistanem poprzez "skazanie rządu na banicję". Vendhya próbowała także zachęcić Khitai do handlu, w ten sposób aby ominąć północne karawany korzenne, ale nie zakończyło się to sukcesem. GEOGRAFIAVendhya jest górzystym trójkątnym półwyspem, leżącym pomiędzy Kosalą i Khitaiem, na południe od gór Himelyjskich. Vendhya jest tropikalnym krajem, z szeroko rozprzestrzenioną nieposkromioną dżunglą.Vendhya jest urodzajnym krajem, wykluczając kamieniste regiony płaskowyży Himelyjskich. Rolnictwo w Vendhyi jest dobrze rozwinięte i prosperuje tam także przemysł jedwabny oraz włókienniczy, szczególnie dywanowy. Na północy kopalnie dostarczają miedzi, srebra, złota i żelaza; południowe wybrzeże posiada biedne porty, jednakże obsługują większość Vendhyańskiego handlu zagranicznego. MIASTAAYODHYA - stolica Vendhya`i.CHO-HIEN - małe miasto-państwo w północno-wschodniej Vendhyi, jeszcze nie podbite przez Kshatriyasńczyków. Jego głównym celem jest biegłe przeadresowywanie Vendhyańkich trosk w odniesieniu do Turanu.JHELAI - górzysty region w północnej Vendhyi. Pustelnicy Asury prowadzą swoje ascetyczne życie w jaskiniach.JHUMDA RIVER - rzeka w Vendhyi pomiędzy Ayodhyą i granicą Ghulstanu / Kosali.MAHARASHTRA - starożytne miasto Vendhyi. Dwa tysiące lat temu, gdy vendhyański król Orissa zmarł, jego grobowiec został zapieczętowany starożytnymi obrzędami, a na strażników przywołano demony, miasto zostało opuszczone. Lokalizacja ta jest teraz zagubiona.WYSPY MISTY - wyspy opodal zachodniego wybrzeża Vendhyi, gdzie rosną sekretne zioła.PESHKHAURI - miasto i prowincja w północno-zachodniej Vendhyi, obok granicy z Ghulistanem.UTTARA KURU - miasto- państwo, nie jest to właściwie część Vendhyi, lecz popadło we wpływy vendhyańskie. Vendhya może więc wcielić Uttara Kuru w przyszłości.FLORA I FAUNAVendhyańskie dżungle obfitują w różnorodne, fascynujące okazy życia.Słonie, tygrysy, pantery, gepardy, gazele i goryle można napotkać w każdej chwili, a także piękne kolorowe ptaki zamieszkujące drzewa. Jaki i woły wędrują przez górską krainę na północ, gdzie część z nich zostaje udomowiona przez górali.
EKONOMIA I ŁUPYVendhyańskie produkty to zioła, przyprawy, drewno sandałowe, jaspis, macice perłowe i inne naturalne substancje poprawiające w skomplikowany i różnorodny sposób urodę . Vendhya jest także źródłem niektórych narkotyków, włączając w to różne formy kwiecia lotosu.MAGIAVendhya jest regionem o poziomie magii od normalnego do wysokiego, z wyjątkami ograniczonych kawałków ziemi, będącymi potencjalnie miejscami wzmożonej magiczności. Lokalny przesąd traktuje organizacje zajmujące się zgłębianiem tajników magii jako wrogie.SPOŁECZEŃSTWOVendhya jest strategicznym społeczeństwem, bardziej lubiącym nowoczesny Turan niżeli stary. Na czele królestwa stoi kasta władców i uczonych - Brahma, poniżej arystokracja z oryginalnego trybunu Hyrkańskiego, dalej kasta wojowników lub Kshatrianie, a także Hyrkańczycy rządzący lub służący w armii, poniżej nich leżą rzemieślnicy i mieszczanie, zwani Vaisyas, którzy stanowią kręgosłup Vendhyańskiej manufakturytycznej ekonomi; na końcu Sudra lub wieśniacy, najliczniejsza kasta. Poniżej wszystkich leży kasta Untouchables (Niedotykalnych), Venhyanie którzy urodzili się z zadaniem by czyścić i grzebać trupy.W teorii, człowiek rodzi się w określonej kaście. W praktyce tysiące vendhynskich obywateli, było przedmiotem handlu między członkowstwami w różnych kastach. Wszyscy Vendhyańczycy mają lekko brązową skórę; zwykle są niscy i masywni z okrągłymi głowami. Kshaterianie są bardziej wysmukli niż przeciętni Vendhyanie, mają charakterystyczne haczykowate nosy.Król (mężczyzna) lub Devi (kobieta) rządzi Vendhyą; pozostałe poziomy należą do Radży; Gubernator/Naczelnik (prowincji); Kshateriański ofcer; bogaty Vaisya lub Khsateriański żołnierz; zwykły Vaisya; bogaty Sudra; zwykły Sudra; sługa; żebrak; bandyta, rzezimieszek lub niewolnik; NiedotykalnyZWYCZAJEVendhyanie są biegli w sztuce zdrady i podwójnie zdolni w prowadzeniu transakcji. Można rzec, że każdy Vendhyanin szpieguje za dwóch innych, często zaś za więcej niż dwóch. Ich zdrady są jednakże mniej perfidne niżeli Khitaiskie; Kshateriański kodeks honorowy zakłada Hyrkańskie opłakiwanie nad bezpośrednim kłamstwem, większość Vendhyan pozostaje przy stwierdzeniu "prawda nie wypowiedziana" lub ostrożnym dobieraniu słów odzwierciedlających wrażenia, właściwie nie kłamiąc. Szpiegując, przez cały czas nie rozważają zdrady, Vendhyanie siebie samych uważają za skrytych i dzielenie się sekretem uchodzi za coś znacząco dziwnego. "Cała prawda jest darem tylko dla twoich najdroższy przyjaciół", mówi Vendhyańskie przysłowie.RELIGIAVendhyanie wieżą we własny panteon bogów.SIŁY ZBROJNEVendhyanie używają trochę Lekkiej Kawalerii, ale ich główne siły stanowi Piechota. Wojsko jest średnio zaprawione w boju, gdyż Vendhyańskie wojny są generalnie oddzielone długimi okresami, poważni arystokraci wpływają na polityków, którzy są zamieszani w komisje bezpieczeństwa, oficerów i dowództwo znaczących sił. Vendhya używa słoni bojowych. JĘZYKIVendhyański jest dziwną mieszanką języków Hyrkańskich z dialektami niewolniczymi zaginionego Khitaiu. Traktując go jako standardowy język który nie jest podobny do żadnego innego znanego języka.Poza Vendhyą, gdzie występują liczne dialekty i lokalne języki. Niektóre lokalne języki są nauczane w całkowitej separacji.IMIONAVandhyańskie imiona to Indyjskie odpowiedniki, takie jak: Alyna, Bhunda Chand, Chunder Shan, Gitara, Jharim, Kandar, Karim, Naipal, Orissa, Patil, Punjar, Shahal, Vyndra and Yasmina.
tłumaczenie: Wojciech W. (otul / otuloc)Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi. www.otul.prv.pl
Opublikowano: poniedziałek, 14, kwiecień 2008 11:55
Odsłony: 1233
Stygia jest drugim ze "złych imperiów" Wschodu. Stygia jest domem Thoth-Amona i czarowników Czarnego Kręgu. Oni pamiętają Khari i głęboko ich nienawidzą; nawet ich własna policja robi mało by utrzymać przyjacielskie stosunki.HISTORIAPo kataklizmie, region znany teraz jako Stygia był zamieszkany przez starożytnych ludzi-węży z Valussi, których rasa chyliła się ku upadkowi. Wielu z owych ludzi-węży migrowało na południe, aby osiedlać się w odległych nieznanych dżunglach. Ich wspaniałe monumenty i miasta pozostały, zaludnili je teraz ich ludzcy niewolnicy i kilku pozostałych wężowych lordów. Gdy Khari uciekli ze starożytnego Khitai i wybyli na wschód, odkryli tą cywilizację i podbili ją. Tych kilku ludzi-węży którzy pozostali zostali potraktowani jako bogowie, ich wygląd i postawa pasują do wielu Kharyjskich legend. Niewolnicy przeszli w inne ręce, zmieniając zaledwie panów.Królestwo Khari, znane teraz jako Stygia, szybko rozszerzało się na północ by dotrzeć do Gór Ognistych, pokrywając dużą cześć dzisiejszego Shemu. Ich siostrzane królestwo, Acheron rozszerazło się na północ aż do Gór Kothiańskich, zajmując kraje Hyboriańskie nowego wieku.Gdy Hyboriańskie migracje zniszczyły Acheron, Stygijczycy wycofali się za rzekę Styks pozostawiając swoje Shemickie posiadłości wpływowi barbarzyńców. Stygijczycy odnieśli mały sukces w północnych podupadłych krajach, i gdy Shemici uderzali by wywalczyć swoją niepodległość, Stygijczycy tylko pokazali oznakę oporu przed oddaniem im ich "wolności".Dzisiaj, Stygia jest pogrążona w ciemności, rozszerzając imperium na Zachód, przejście do Ciemnych Królestw i Warowni Imperium Seta.AKTUALNE SPRAWYWieści napływające ze Sygii dotyczą przewodnictwa w potężnym Czarnym Kręgu, prowadzone są dyskusje na ten temat. Pojedynczy magowie ustanowili soją dominację na pewnych częściach wężowego kraju,a główny czarodziej Kręgu, Thoth-Amon zniknął, jest nie do odnalezienia.PRZYJACIELE I WROGOWIEHyboryjskie nacje powszechnie gardzą Stygią jako warownią Ojca-Seta, starożytnego wroga Mitry. Stygijscy czarodzieje są mimo wszystko w bardziej zdeprawowanej wschodniej części kraju, gdzie ich magiczne talenty mogą być użyte do utrudniania uchwycenia mocy.Królestwo Turanu wystosowało przyjazną propozycję do Stygijczyków, których nie utożsamiali z ich starożytnymi wrogami. Dyplomatyczne wysiłki osłabły w najważniejszej części, ze względu na konserwatywnych arystokratów Stygijskich, ale powinny zjednać dwie potężne strony, Hyboryjskie nacje miałyby przeciwnika, którego mogłyby się bać.GEOGRAFIAStygia jest nierównym prostokątem lądu, ograniczonym z południa przez Shem a z północy przez Czarne Królestwa. Większość Stygi zajmują pustynie, z grobowcami i ruinami całkowicie pokrywającymi ten rejon. Stygijskie legendy dają do zrozumienia, że pustynia jest wynikiem klątwy czarodziejów; niektóre z tych legend opisują magiczne odejście Khari, podczas gdy inne ostatnią zemstę wężowych ludzi na ich zwycięzcach.Znajduje się tu mały pas bagien i lasu wzdłuż brzegu Zachodniego Oceanu, i Błota Purpurowego Lotosu które tkwią w południowo-centralnej Stygii, są zasilane z uciekającej z południa dżungli. Inny urodzajny pas ziemi można znaleźć wzdłuż Styksu, którego wylewy zawierają żyzne muły wzdłuż całej jego długości. Północno-wschodni rejon znany jako Taia jest szczególnie płodny, jakoż że znaczna ilość bogatych gleb jest osadzona wzdłuż zakrętu Styksu.MIASTA / RZEKIBAKHR RIVER - dopływ Styksu, biegnący z wnętrza Stygii ku północy, do spotkania ze Styksem północnym w Luxurze. Bakhr był swego czasu zdatny do żeglugi, ale zwiększenie się wyschniętych Stygijskcih terenów spowodowało że jest zbyt płytki dla dużych okrętów.HARAKHT - miasto nad Rzeką Styks, gdzie starożytny bóg-sokół Stygii jest wielbiony.KHAJAR, OAZA - oaza na stygijskiej pustyni. Jest szanowana ze względu na czarownika Thoth-Amon`a, który tu rezyduje.KHEMI - kapłańska stolica Stygii. To miasto otoczone czarnym murem jest zlokalizowane w porcie nad Zachodnim Oceanem, jednakże Khemi jest "zamkniętym" miastem, i nikt poza Stygijczykami nie uzyska pozwolenia do wejścia. W ten sposób wszystek handel ze Stygią musi odbywać się przy użyciu Stygijskcj statków, kapitanów i załóg.KHESHATTA - miasto czarodziejów w południowej Stygii.LUXUR - administracyjna stolica Stygii, miejsce Tronu Ivory.NEBTHU - miasto na granicy z Rzeką Bakhr, w pobliżu Styksu, Nebthu jest dobrze znane z wielkiego kamiennego szakala-sfinksa, który wyłania się nad miastem.RZEKA NILUS - patrz Rzeka Styks.PTEION - zrujnowane miasto w Stygii, nawiedzone przez demony.BAGNA PURPUROWEGO LOTOSU - domniemane często odwiedzane bagna w południowej Stygii, gdzie rośnie purpurowy lotos.SIPTAH, WYSPA - wyspa nieopodal południowego wybrzeża Stygii, gdzie przebywają Stygijscy czarownicy Siptah`a. Siptaha uważa się za zmarłego, ale demony i czarodzieje stworzyli go, by wciąż zaludniał wyspę.RZEKA STYKS - największa rzeka Stygii, znana także jako rzeka Nilus. Styks doskonale wyznacza północną granicę Stygii; jest spławna wzdłuż całej swej wschodnio -zachodniej długości. Jest główną wodą w Punt, obok Gór Złota; płynie na północ do Taii, tam zakręca ostro na zachód na 2000 mil, by dotrzeć do Zachodniego Oceanu.SUKHMET - miasto w południowej Stygii, nieopodal DarfarTAIA - górski rejon i północno-wschodniej Stygii, obok "kąta prostego" granicy z rzeką Styks. Taia jest okupowana przez Shemickich wyznawców Mitry, którzy wędrowali w poprzek Styksu przez wieki przedtem pozostawiając Shem będący pod wpływem Stygii. Taia jest stałym źródłem kłopotów dla Stygijczyków osiadłych w niej, miasto jest wciąż święte dla Taianiajczyków.FLORA I FAUNAWęże wszelakich rozmiarów są popularne w Stygijskich pustkowiach tak jak szakale, lwy i inne . Olbrzymie krokodyle i rzeczne konie(hipopotamy) zamieszkują rzeki Styks i Bakhr. Dziwaczne półludzkie kreatury takie jak mantikory, lamie i mermecoliony często przebywają w starożytnych przedludzkich ruinach. EKONOMIA I ŁUPYStygia handluje trochę z zewnętrznym światem. Gdy to czynią oferują lapis lazuli, dobry kwarc i inne drogocenne kamienie w przeciwieństwie do produktów rolniczych (takich jak zboże i bydło), których uprawa jest niemożliwa ze względu na burze w kraju.Stygijska ekonomia bazuje na koczowniczych stadach, połowie ryb i zbieractwie z palm. Suchość większości terenów Stygii, w połączeniu z ich niezmiennością wymaga poświęcenia, utrzymuje populację na niskim poziomie.Wielu Stygijczyków utrzymuje się z produkcji amuletów, talizmanów i medycyny. Inne manufaktury to broń i jedwabie na eksport, choć stygijskie bronie nie są zbyt lubiane przez ludzi z innych krajów. Stygijscy mieszczanie transportują także kość słoniową, perły, skórę i niewolników z Czarnych Królestw wzdłuż rzeki Styks aż do morza, by handlować w portach Shemu, Argos i Zingary.MAGIAStygia jest krajem o wyjątkowo wysokim poziomie magii, szczególnie w pobliżu Luxuru i Khemi. Niektóre wschodnie pustynie Stygii są mało magicznymi miejscami, jednakże pewne ze starożytnych zwojów szepczą że ten rejon należy do jednego z najbardziej magicznych, o czym świadczy tajemniczy czar, który przywołał pustynię.SPOŁECZEŃSTWOStygijskie społeczeństwo jest zdominowane przez duchowieństwo. W Stygi, kapłani rządzą: świątynie są właścicielami większości ornych terenów a rządowa biurokracja jest wypełniona kapłanami. Stygijska teokracja jest bardzo konserwatywna, tylko z minimalną ilości handlu, który jest korzystny dla Stygii. Stygijczycy są podzielni na kasty, bazujące na wielkich stopniach i typach rasowych. Na szczycie struktury kastowej tkwi władza królewska i większość starożytnych notabli, którzy twierdzą że są czystej krwi Khari. Ldzie ci są wysmukli, z czarnymi włosami i jasną karnacją, mimo zmniejszającej sie populacji kilka z wyższych kast przetrwało w Stygii.Drugą kastą Stygii jest arystokracja i klasa średnia, którzy są ciemnoskórzy i mają sokole twarze. Jest to podstawowa grupa, którą większość cudzoziemców uważa za prawdziwych Stygijczyków. Ta arystokracja dzierży lejce władzy w świątyniach i w rządzie, odstawiając "szlachtę" do lamusa na dwór w Luxur.Poniżej tej arystokracji znajduje się chłopstwo, zmieszani Kushyci, Shemici, Hyborianie i Stygijscy przodkowie. Ci nieliczni obcy, którzy przybyli do Stygii są częścią tej najniższej klasy.ZWYCZAJEStygijskie zwyczaje są utrzymywane w tajemnicy. Duchowieństwo kontroluje większość aspektów życia Stygijczyków i limituje handel oraz wizyty obcych w Stygii mających mały wpływ na Stygijskich ludzi. Wiadome jest że nie mają oni gospod i tawern, a Stygijczycy będący w obcych krajach nie są zdolni jadać w obecności obcych. Stygijczycy osobiście są niechętnie do dyskusji o ich ojczyźnie; ten kto planuje powrót wydaje się bać represji, podczas gdy pozostali nie mają życzenia by kontemplować to miejsce. Jeden nadzwyczajny, obcy (Hyboriańskim oczom) obyczaj praktykuje się w Stygii, jest to powszechność węży i hipopotamów na ulicach i bulwarach Stygii. Te zwierzęta są straszne i według Stygijskiego prawa nie wolno ich zranić bez względu na sytuację. Widok hipopotamów nie powoduje szczególnego przerażenia, ale na widok węża (szczególnie jednego z gigantycznych węży z doliny rzeki Styks), wszyscy Stygijczycy kładą się i oczekują wyboru. Jeżeli wąż wybierze Stygijczyka na obiad, uważa on wtedy, że jest błogosławiony przez boga. Inni nie próbują go ocalić i sam może powoli iść do paszczy węża.PRAWOW Stygii jest tylko jedno prawo, chroniące zarówno cywili jak i kościelnych kryminalistów. Kary są surowe, obejmują okaleczenie i śmierć; ciała straconych kryminalistów są pozostawione by butwieć, w ten sposób zaprzeczają wiecznemu życiu ofiarowanemu Ojcowi Setowi.Stygijskie prawa są bardzo ograniczone. Pozwolenia są wymagana by zmienić miejsce zamieszkania, by podróżować więcej niż 20 mil od domu, lub by posiadać broń czy zbroję. Te pozwolenia dostarcza biurokracja, stanowią źródło dochodu i zapobiegają nieporządkowi koncentrujących się dysydentów.Pozwolenia często nie są udzielane, bez możliwości odwołania. Ten kto podróżuje bez pozwolenia jest podmiotem podlegającym grzywnie, konfiskacie dóbr i innym restrykcjom.Religijni kryminaliści są karaniu równie ostro. Grzywny są wymierzane tym którzy nie służyli lub tym którzy nie uiścili dziesięciny na rzecz świątyni. Każdy rolnik jest zobowiązany by uzyskać uświęcenie swoich plonów przez kapłana (za opłatą oczywiście); każde dziecko musi być poświecone Ojcu Setowi. Powtarzająca się odmowa lub wymijanie sie od obowiązków dla świątyni może przynieść obywatelowi posądzenie o herezję, karą za herezję jest śmierć, konsekwencje ponosi cała rodzina.RELIGIAReligia dominująca w Stygii jest poświęcona Ojcowi Setowi. Żadna inna religia nie jest tolerowana. Świątynie innych sekt są zabronione a wyznawcy innych bogów są posądzani o zdradę.SIŁY ZBROJNEStygijskie armie składają się z ciężkiej i średnio-zaciężnej piechoty z pewną ilością pikinierów i lekkiej kawalerii, przeciętnie średniej jakości. Stygijskie wojska rzadko prowadzą ćwiczenia i tradycyjnie graniczni dowódcy nie dostosowali zbyt dobrze swoich sił przeciw nowoczesnym sposobom walk Hyborian. Kawaleria jest tylko w użyciu przez drogowe patrole i posłańców oraz Stygijczyków z wyższych klas którzy waleczą w krainach Hyboriańskich.JĘZYKStygijski jest niepodobny do większości innych języków Zachodu, chociaż posiada trochę potocznego słownictwa i budowę podobną do starożytnych języków Khitaiu.IMIONAStygijskie imiona wywodzą się z egipskich: Amnun, Bahotep, Ctesphon, Hakketh, Heterka, Hotep, Khafra, Khaza, Kutamun, Menemhet, Menkara, Nehekba, Ramwas, Shuat, Siptah, Thoth-Amon, Thothmekri, Thutmekri, Thutothmes, Tothapis, Tuthamon i Zeriti.
tłumaczenie: OtulTen adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi. | www.otul.prv.pl
Opublikowano: poniedziałek, 14, kwiecień 2008 11:49
Odsłony: 538
Ophir jest najbogatszym królestwem Hyperborei. Nie posiada populacji lub rolnictwa takiego jak Aquilonia czy Nemedia, ale dysponuje czymś bardzo wartościowym, kopalniami złota.Ophir jest miejscem akcji trzech opowieści: "Conan Triumfator", w której Conan dowodzi Wolną Kompanią w obronie królestwa przed kultem zła; "Cienie w Ciemności", w której Conan wyratowuje Króla Khoraji z Ophiru; oraz "Gwiazda Khorali", w której Conana dostarcza klejnot o tej właśnie nazwie Królowej Ophiru.HISTORIAOphir został założony ok. 300 lat przed Aquilonią przez podgrupę Hyborian, którzy osiedlili się na zachodnim pustkowiu. Ophir został założony w tym samym czasie co inne regiony Hyboriańskie (jak Gunderlandia czy Bossonia), większość z nich została wchłonięta przez większe nacje Hyborian.Ophir stałby się podległą częścią Aquilonii, gdyby nie bogate złoża i mądrość jednego z jego najwcześniejszych królów - Iantha. Gdy Aquilonia i Nemedia obróciły swe chciwe oczy naprzeciw żyznych krain i wartościowych kopalni Ophiru, Alvaric zwrócił się do każdego z królów w sekrecie, ofiarowując złoto i wsparcie handlowe w zamian za ochronę przed rywalem. Obydwaj królowie podpisali traktat pokojowy z Ophirem, przysięgając zewnętrzną obronę przeciw agresji z drugiej strony, przygotowali się do bitwy, która zadecydowała by o dalszych losach Ophiru.Do bitwy jednak nigdy nie doszło. Alvaric zaaranżował szlak dwóch "obronnych" sił, tak by spotkali się na granicy Aquilonii z Nemedią. Obie strony rościły pretensję do terytoriów, na które wtargnęli i tym razem kolejna wojna pomiędzy Aqilonią i Nemedią rozpoczęła się. Ophir przysiągł wsparcie obu stronom, obiecując bronić granic ophirskich przed najeźdźcami, tak by atak z zaskoczenia nie mógł się odbyć oraz ogromne pożyczki obu stronom na pokrycie wysiłków wojennych.W czasie gdy wojna się skończyła, oba królestwa były głęboko zadłużone u Ophiru. Ophirski system płatności został obroniony ponownie przed zewnętrzną agresją, gdy oba królestwa (więcej, ostatnio nawet Koth) wolały zaakceptować ophirskie warunki spłaty długo jako trybutu, niż mieszać się znów w kosztowną wojnę.AKTUALNE SPRAWYOstatnio, opihrskie kopalnie złota przestały być opłacalne. Ophiryjscy górnicy zaciekle szukają większych żył złota, ale jeśli im się to nie uda, delikatna równowaga ophiryjska może szybko się zawalić. PRZYJACIELE I WROGOWIEŻadnej z płacących trybut nacji nie podoba się aktualna sytuacja w Ophirze, ale złoto jest podstawą finansową spłukanych krajów (szczególnie Koth), dlatego Ophir pośredniczył w dyspucie pomiędzy krajami. W dodatku, niedawna, legendarna hojność ophirska stworzyła fałszywy obraz, w którym trudno dostrzec jakiejkolwiek sąsiedniej nacji by była znieważana.GEOGRAFIAOphir jest głownie płaskim terenem z regionami porośniętymi lasami. Na wschodzie zakręca w górzysty łańcuch, tworzący skalną granicę Nemedi i Korinthii. Ophir jest nieco deszczowym krajem, z zachodnimi burzami, ciągnącymi się wzdłuż zachodnich krawędzi górskich. Tam znajduje się również nieco śniegu, szczególnie w partiach najwyższych szczytów, ale zimy czasami stają się nieprzyjemnie chłodne z nagłymi opadami i przymrozkami.MIASTA / RZEKIFROSOL - opihrskie hrabstwoIANTHE - stolica OphiruLODIER - baronia OphiruMECANTA - hrabstwo OphiruRONNOCO - miasto-państwo, nieopodal Płaskowyżu ShemuPŁASKOWYŻ SHEMU - pole bitewne w południowo-wschodnim Ophirze, obok granicy z KothTERSON - ophirska baroniaEKONOMIA I ŁUPYOphir obfituje w złoto, srebro i klejnoty. Kilku z najlepszych jubilerów na Wschodzie rezyduje właśnie w Ophirze (gdzie ich surowe wyroby są najbardziej pożądane).MAGIAOphir jest obszarem mało magicznym. Zachodnia część, gdzie znajdują się kopalnie jest największym nie magicznym regionem.SPOŁECZEŃSTWOOphir jest krajem kultury hyboriańskiej, bardzo zbliżonym do Aquilonii. Największą różnicą jest liczba pospólstwa. Wojsko Ophiru nosi pozłacane zbroje i prawie każdy reprezentant burżuazji posiada pewną ilość złotej biżuterii i klejnotów.To bogactwo i towarzyszący mu standard życia w Ophirze dał Ophirczykom reputację wspaniałomyślnych i nieprześcignionych przez inne hyboriańskie nacje. Mówi się, że nikt nie chodzi głodny w Ophirze oraz, że nikt nie sypia w zimnie. Chociaż jest to lekka przesada, jest natomiast prawdą, że Ophirczycy są wolni i mogę swobodnie dysponować swoim mieniem oraz ich "charytatywny datki" dla innych krajów są nieprześcignione.Ophir opiera się na hyboryskim systemie urzędów: Król; Książe; Hrabia; Baron; Burmistrz (miasta) lub Rycerz; Patrycjusz, bogaty kupiec lub oficer wojskowy stopnia; rzemieślnik, kupiec lub oficer wojskowy; mieszczanin lub zwykły żołnierz; sługa; żebrak; bandyta, złoczyńca lub złodziej; niewolnik.RELIGIAOphiranie są pobożnymi wyznawcami Mitry, chociaż to wierzenie jest łagodniejsze nawet niż tolerancja religijna widziana w Aquilonii. Czczenie natury występuje właśnie tutaj, lecz ogranicza się do odległych wiosek i miast.SIŁY ZBROJNEOphir posiada najlepszych żołnierzy, jakich można wynająć. Wielu z nich jest zachłannych na pieniądze, wynajętych za duży żołd i lekkie obowiązki, ale inni to rdzenni Ophiranie; bogactwo nie skorumpowało hyboriańskiej tradycji wojownika.Ophirańskie wojska są różnego typu, ale są zawsze przegrupowywane i coraz lepiej wyszkolone. Większość z nich jest świetna, więc Ophiranie są w posiadaniu największego odsetku elitarnych sił militarnych zachodu. JĘZYKOphiryjski jest przeciętnie trudnym językiem.IMIONAOphiryjskie imiona występują w łacińskiej formie: Barras, Chelkus, Fronto, Garus and Marala.
Opublikowano: poniedziałek, 14, kwiecień 2008 11:51
Odsłony: 554
Shem jest centralnie położonym narodem zachodu, oddzielającym dwa Hyboriańskimi państwa, Stygię i Turan. Jest to kraj wojowniczych miast-państw, gdzie pleni się chciwość i rządzi złoto.Shem jest opisany w wielu historiach. Belit była Shemitką, a także trochę Shemickiej historii zostało opowiedziane w Conanie Rebeliancie. Inne odwołania do Shemu występują przez cały czas trwania sagi, ale tylko właściwie opowiadanie "Sokoły Nad Shemem" oraz powieść "Conan Najeźdźca" dzieją się właśnie w Shemie.Niektóre z pozostałych przygód są związane z Zuagiryskimi nomadami. Conan był hersztem Zuagirian, począwszy od "Narodzi Się Wiedźma" i kontynując w historii "Czarne Łzy". Wraca jeszcze na krótko do Zuagirian chory w opowiadaniu "Powrót Conana".HISTORIAWe wczesnych dniach inwazji Hyborian, nomadzi z regionów pustynnych południa Morza Vialet rozpoczęli pędzenie swoich stad w najodleglejsze regiony wschodniej Stygii. Ci ludzie, Synowie Shemu, szukali lepszych ziem do wypasu zwierząt gdyż pustynia zamoriań...
Asmodeusz77