jak prowadzić seminaria i warsztaty pełna wersja.pdf

(6605 KB) Pobierz

<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/strict.dtd">

Jak prowadziæ

seminaria i warsztaty

Autor: Robert L. Jolles

T³umaczenie: Monika Lipiec-Szafarczyk

ISBN: 83-246-0052-3

Tytu³ orygina³ u: How to Run Seminars and Workshops:

Presentation Skills for Consultants, Trainers, and Teachers

Format: A5, stron: 296

Zostañ profesjonalnym szkoleniowcem

Poznaj charaktery uczestników warsztatów

Utrzymaj zainteresowanie s³uchaj¹cych

Naucz siê zadawaæ pytania

Wiêkszoœæ kursów przeznaczonych dla osób maj¹cych prowadziæ seminaria i szkolenia

przygotowuje je do tego, czego maj¹ uczyæ, ale nie przedstawia im sposobów na to,

jak to robiæ. Efektem tego s¹ znane chyba wszystkim nu¿¹ce prelekcje i szkolenia,

których uczestnicy marz¹ o tym, aby jak najszybciej z nich wyjœæ. Takie szkolenia

na pewno zapadaj¹ w pamiêæ osobom bior¹cym w nich udzia³, ale zdecydowanie nie

w taki sposób, jakiego ¿yczyliby sobie ich organizatorzy. Prowadzenie profesjonalnego

szkolenia wymaga nie tylko znajomoœci tematu, ale równie¿ umiejêtnoœci rozmowy

z ludŸmi oraz wiedzy z dziedziny psychologii i dydaktyki.

Ksi¹¿ka „Jak prowadziæ seminaria i warsztaty” to podrêcznik dla szkoleniowców,

osób zapraszanych na seminaria w charakterze prelegentów i dla wszystkich tych,

którzy chc¹ opanowaæ umiejêtnoœæ przedstawiania szerszemu audytorium swoich idei

i koncepcji. Opisuje sprawdzone techniki zdobywania uwagi s³uchaczy, utrzymywania

ich zainteresowania i efektywnego przekazywania informacji. Przedstawia najlepsze

sposoby omawiania tematów szkolenia, zadawania pytañ jego uczestnikom

i wykorzystywania materia³ów dodatkowych, takich jak tablice oraz prezentacje.

Zasady pracy z zespo³em uczestników warsztatów

Rozpoznawanie typów ludzkich

Sztuka prowadzenia prezentacji

Wzbudzanie zainteresowania tematem seminarium

Techniki zadawania pytañ

Wykorzystywanie pomocy wizualnych

Doskonalenie w³asnych umiejêtnoœci szkoleniowca

Budowanie zespo³u szkoleniowego

Dowiedz siê, jak przeprowadziæ skuteczn¹ sesjê szkoleniow¹ w ka¿dych warunkach.

861144121.051.png

861144121.062.png

861144121.073.png

861144121.077.png

861144121.001.png

861144121.002.png

861144121.003.png

861144121.004.png

861144121.005.png

861144121.006.png

861144121.007.png

861144121.008.png

861144121.009.png

861144121.010.png

861144121.011.png

861144121.012.png

861144121.013.png

861144121.014.png

861144121.015.png

861144121.016.png

861144121.017.png

861144121.018.png

861144121.019.png

861144121.020.png

861144121.021.png

861144121.022.png

861144121.023.png

861144121.024.png

861144121.025.png

861144121.026.png

861144121.027.png

861144121.028.png

861144121.029.png

861144121.030.png

861144121.031.png

861144121.032.png

861144121.033.png

861144121.034.png

861144121.035.png

861144121.036.png

861144121.037.png

861144121.038.png

861144121.039.png

861144121.040.png

861144121.041.png

861144121.042.png

861144121.043.png

861144121.044.png

861144121.045.png

861144121.046.png

861144121.047.png

861144121.048.png

861144121.049.png

861144121.050.png

861144121.052.png

861144121.053.png

861144121.054.png

861144121.055.png

861144121.056.png

861144121.057.png

861144121.058.png

861144121.059.png

861144121.060.png

861144121.061.png

861144121.063.png

861144121.064.png

861144121.065.png

861144121.066.png

861144121.067.png

861144121.068.png

861144121.069.png

861144121.070.png

861144121.071.png

861144121.072.png

Spis treści

Wstęp ..........................................................................................................7

I Zaczynamy .......................................................................... 11

1. Praca z dorosłymi ..............................................................................13

2. Rozpoznawanie poziomów zachowania u dorosłych .............31

3. Parada charakterów — szkolenie różnych typów osób ............... 39

4. W różnym tempie — jak szkolić grupy

o zróżnicowanych potrzebach ..................................................... 67

5. Anatomia ósmej rano. Początek

— finalizowanie przygotowań na miejscu .................................. 75

II Sztuka wygłaszania wspaniałych prezentacji ...............93

6. Tajemnica sukcesu — jak sprzedać prezentację .................... 95

7. Dwadzieścia wskazówek dotyczących tego,

jak utrzymać zainteresowanie ...................................................... 117

8. Sztuka skutecznego zadawania pytań

— zaangażowanie kursantów ......................................................137

9. Stosowanie pomocy wizualnych .....................................................163

10. Technologia a szkolenia ................................................................177

861144121.074.png

6

Jak prowadzić seminaria i warsztaty

11. Udzielanie informacji zwrotnych i coaching .......................... 203

12. Istotne drobiazgi ............................................................................. 211

III Poprawienie procesu szkoleniowego ..........................231

13. Myśli szkoleniowca — jak zaprezentować się

z najlepszej strony .......................................................................... 233

14. Wartość dobrego szkolenia — zatrudnianie

skutecznych szkoleniowców ........................................................ 247

15. Uniknij pułapki — problem z szacunkiem

i ustalaniem związków .................................................................. 255

16. Rozwój kadry szkoleniowej ......................................................... 263

17. Ewaluacja i wsparcie ...................................................................... 269

18. Przygody szkoleń koleżeńskich .................................................. 277

Dodatki ..................................................................................285

Epilog — Co dalej? .............................................................................. 287

Skorowidz ...............................................................................................291

Praca z dorosłymi

Kiedy miałem jakieś sześć lat, bardzo chciałem zostać w dorosłym życiu ko-

szykarzem. Byłem zafascynowany tym sportem i strasznie chciałem być wy-

soki i sławny. W miarę dorastania, dojrzewały również moje ambicje. Przesze-

dłem przez różne etapy — chciałem zostać piłkarzem, kosmonautą, lekarzem,

prawnikiem, a nawet prezydentem Stanów Zjednoczonych. Jednakże w czwar-

tej klasie moje marzenia stały się bardziej realne.

Zapragnąłem zostać nauczycielem. W czwartej klasie uczyła mnie pani Tut-

tweiler, która stanowiła wzór nauczycielki. Była współczująca, miła i wraż-

liwa na potrzeby typowego dziesięciolatka, jednak czasem stosowała dość

przerażające kary. Na przykład gdy przyłapała kogoś na żuciu gumy, kazała

mu ją przyklejać do nosa. Jeśli ktoś zbyt wiele rozmawiał, musiał później

przez kilka minut mówić do siebie zamknięty w szatni. Potrafiła zniechęcić

do przesyłania liścików przez odczytywanie wiadomości przy całej klasie.

Zabawne, że mimo tych wszystkich kar, wszyscy uwielbiali panią Tuttweiler.

Lubiłem ją tak bardzo, że nabrałem ochoty na pójście w jej ślady. Niestety,

tych z nas, którzy prowadzą szkolenia firmowe, taki pozornie nieszkodliwy

wzór do naśladowania może wpędzić w kłopoty.

Po pierwsze, trzeba zdać sobie sprawę z najważniejszego — to, co działało

w przypadku pracy z dzieckiem, nie sprawdzi się z dorosłymi. Zazwyczaj,

gdy stajemy przed koniecznością przeprowadzenia szkolenia, wracamy do

naszych wspomnień ze szkolnej ławki. Nie znaczy to wcale, że nie mamy

doświadczeń ze szkoleń zawodowych, jednak na każdą godzinę takich zajęć

861144121.075.png

861144121.076.png

14

Zaczynamy

przypada około pięciuset godzin dawnych lekcji. Jeśli przyjmiemy plan za-

kładający pięć do siedmiu lekcji dziennie, przybliżona liczba godzin zajęć

od przedszkola do czwartego roku studiów wyniesie około 21 420. W środo-

wisku zawodowym nawet czterdzieści godzin szkoleń rocznie postrzega się

jako przesadnie dużo. Olbrzymie znaczenie lat szkolnych wynika nie tylko

z tak dużej liczby godzin, lecz również z faktu, że jako dzieci jesteśmy bar-

dziej podatni na zmiany.

Mając to na uwadze, spróbuj kazać dorosłemu, by przykleił sobie gumę do

nosa, jeśli nie akceptujesz żucia gumy na zajęciach. Spróbuj przeczytać na

głos liścik, jaki uczestnik szkolenia przesyła innemu dorosłemu podczas se-

minarium. Nie trzeba chyba mówić, że znajdziesz się w niezłych tarapatach.

Jakie doświadczenia z zajęć ma większość prowadzących? Gdzie mogą szu-

kać wzorców?

Z dorosłymi trzeba postępować dojrzale. Chciałbym przedstawić podstawowe

potrzeby dorosłych, które różnią się od dziecięcych. Trzeba jednak zauważyć,

że nie miałbym nic przeciwko, żeby moje dzieci uczono takimi metodami.

Niestety, rzeczy, które uchodzą na sucho przy uczeniu dzieci, na pewno nie

udadzą się podczas szkolenia dorosłych.

W tym rozdziale omówię różnice między szkoleniem dorosłych a pracą

z dziećmi. Wyjaśnię, na czym polegają te różnice i dlaczego są tak istotne.

Nie przedstawię jeszcze rozwiązań niektórych problemów. Przyjdzie na to

czas później, podczas omawiania efektywnego szkolenia. Wrócimy wtedy

do tematu tych różnic, tym razem z gotowymi rozwiązaniami.

Stwórz odpowiednią atmosferę

Jedna z głównych różnic w uczeniu dorosłych i dzieci wymaga zwrócenia

uwagi na otoczenie. Dzieci są naprawdę wyjątkowe, jeśli chodzi o atmosferę,

w jakiej się uczą. Większość szkół wygląda tak, jakby główny budynek sam

wydał na świat dzieci — dobudówki. W tych dziwnych budowlach często

tymczasowo odbywają się lekcje, jednak gdy porozmawia się z dziećmi o wa-

runkach panujących w małych, dusznych salach, przegrzanych latem i wy-

chłodzonych zimą, zazwyczaj grzecznie odpowiedzą, że „jest fajnie”.

Z dorosłymi nie jest tak fajnie. Dorośli, bez względu na motywację, przycho-

dzą na szkolenie z zupełnie innym nastawieniem — przeszkadza im wszyst-

ko oprócz jakości pierwszej klasy. Możesz mieć najlepszy program, najlepszych

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin