Koag.doc

Koagulacja domieszek wód

1.     CEL I ZAKRES ĆWICZENIA.

Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z mechanizmem procesu koagulacji domieszek wód. Zakres ćwiczenia obejmuje koagulację różnymi koagulantami z wyznaczeniem koagulantu, który powoduje najlepsze usuwanie zanieczyszczeń.

2.     SZKŁO APARATURA, ODCZYNNIKI.

Koagulator, szkło laboratoryjne, roztwory koagulantów glinowych i żelazowych.

3.     SPOSÓB WYKONANIA TESTU NACZYNIOWEGO.

Reaktory o pojemności 2 dm3 napełnić cylindrem miarowym do objętości 1 dm3 badaną wodą , uprzednio wymieszaną. Tak przygotowane próby wstawić do koagulatora. Dawki wybranych koagulantów 2 mgAl/dm3 lub 2 mgFe/dm3, przeliczone na objętość danego roztworu należy dawkować pipetą. Po dodaniu koagulantów przeprowadzić szybkie mieszanie z  prędkością 60 obr/min w czasie 1 minuty. Następnie obniżyć obroty do 18 obr/min i zastosować mieszanie wolne w t=30 min. Wyłączyć mieszanie i odstawić próby na 30 min w celu sedymentacji zawiesiny pokoagulacyjnej.

W teście naczyniowym należy zastosować następujące koagulanty:

·         Glinian sodowy

zawartość Al203 - 18%

gęstość (200C) - 1,5 g/cm3

·         Siarczan glinu - Al2(SO4)3 ×18 H2O

roztwór wodny - 1ml -1mg Al

·         PIX 112

żelazo ogólne (Fe2+ + Fe3+) - 11,65 - 11,95%

gęstość (200C) - 1,5 -1,6 g/cm3

·         Siarczan żelaza (II) - FeSO4× 7 H2O

wodny roztwór - 1ml- 1mg Fe

Przykład obliczeń.

np. dla  PAX XL-60

zawartość Al203 - 14,2%

zawartość Al3+ - 7,5%

gęstość (250C) - 1,31 g/cm3

roztwór podstawowy - 7,5 % Al

100g roztworu podstawowego - zawiera 7,5 g Al

X roztworu podstawowego - 2 *10-3 g Al

X = 0,027 g roztworu podstawowego

V =   = = 0,021 cm3                        

m- masa roztworu podstawowego [g]

d- gęstość roztworu podstawowego [g/cm3]             

V - objętość roztworu podstawowego [cm3]             

Ze względu na rozcieńczenie 1:10 roztworu podstawowego PAX XL60 do 1 dm3 wody surowej dawkujemy 0,21 cm3 koagulantu rozcieńczonego. Uwaga dotyczy również koagulantów PIX 112 i glinianu sodowego.

W wodzie surowej i zdekantowanej należy oznaczyć: pH, zasadowość, mętność, barwę i utlenialność zgodnie z obowiązującą w Polsce metodyką.

Wyniki analiz zestawić w tabeli.

W oparciu o stopień obniżenia utlenialności, mętności i barwy wybrać optymalny koagulant dla badanej wody. Wyniki nanieść na wykres.

% usunięcia wskaźnika

(barwy

utlenialności

mętności)

Dawka,

mg/dm3

4.     LITERATURA.

1.       Kowal A. L., Świderska-Bróż: Oczyszczanie wody. PWN 1997.

2.       Kowal A. L: Technologia wody, Skrypt P. Wr. Wrocław 1977.

3.       Kowal A. L., Sozański M.: Podstawy projektowe systemów oczyszczania wód. Skrypt P. Wr. Wrocław 1998. 

4.       Nawrocki J., Biłozor S: Uzdatnianie wody. Procesy chemiczne i biologiczne. PWN 2000.

5.       Gomółka B.,Gomółka E.: Ćwiczenia laboratoryjne z chemii wody. Skrypt PWr. Wrocław 1992.

6. Hermanowicz W.: Chemia sanitarna. Arkady, Warszawa 1999.