Znaczenie reedukacji miesni.pdf

(75 KB) Pobierz
Postępowanie fizjoterapeutyczne
z pacjentką w okresie ciąży i połogu
ma istotny wpływ na jej stan psy-
chofizyczny oraz może być formą
terapii lub profilaktyki nietrzyma-
nia moczu. Celem pracy jest zwró-
cenie uwagi na konieczność obję-
cia kobiet poporodową reedukacją
mięśni dna miednicy i krocza. Ta
forma rehabilitacji nie jest zbyt
popularna w Polsce, dlatego też
przedstawiono model reedukacji
stosowany we Francji, z którym
autorki zapoznały się na kursie
organizowanym dla fizjoterapeu-
tów przez Office Régional de
Recherche et d’Enseignement en
Kinésithérapie d’Ile de France.
1 Zakład Medycyny Fizykalnej i Odnowy Biologicznej, Wydział Rehabilitacji Ruchowej,
Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie, kierownik Zakładu dr med. Jacek Głodzik
2 Zakład Rehabilitacji w Chorobach Wewnętrznych, Akademia Wychowania Fizycznego
w Krakowie, kierownik Zakładu dr hab. med., prof. nadzw. Roman Nowobilski
Znaczenie reedukacji mięśni dna
miednicy i krocza w okresie
przedporodowym i poporodowym
The significance of pelvic floor muscle reeducation
during the prepartum and postpartum periods
Słowa kluczowe: nietrzymanie
moczu, reedukacja poporodowa.
Urszula Chrabota 1 , Jadwiga Kozłowska 2
Właściwe postępowanie fizjotera-
peutyczne w okresie ciąży i połogu ma
istotne znaczenie w eliminacji wielu
powikłań poporodowych. Pozwala
również kobiecie na szybkie odzyska-
nie pełnej sprawności psychofizycznej.
Jednym z poważnych skutków braku
odpowiedniego przygotowania kobiety
do porodu siłami natury jest niewydol-
ność przepony moczowo-płciowej
objawiająca się wystąpieniem wysiłko-
wego nietrzymania moczu, a nawet
obniżeniem macicy. Międzynarodowa
Organizacja Zdrowia (WHO) uważa
nietrzymanie moczu za jeden z naj-
większych problemów zdrowotnych
XXI wieku, o zasięgu ogólnoświato-
wym. Schorzenie to może pojawić się
zarówno w wieku rozrodczym, jak
i pomenopauzalnym, zatem dotyczy
populacji dorosłych kobiet, w dużej
mierze czynnych zawodowo. Podczas
I Międzynarodowego Forum Konsulta-
cyjnego w Monako wykazano wzrost
częstości występowania tej choroby, jej
skutków socjalnych i ekonomicznych,
a tym samym wpływu na jakość
życia [1]. Dlatego istotnym zagadnie-
niem jest pogłębianie świadomości
kobiet w zakresie stosowania specjal-
nych ćwiczeń w okresie ciąży i podczas
połogu, których celem jest nie tylko
profilaktyka wysiłkowego nietrzyma-
nia moczu, ale również zapobieganie
obniżeniu narządów rodnych i poprawa
jakości życia seksualnego [2, 3].
Metoda psychoprofilaktyki poro-
dowej, wg której prowadzone jest
postępowanie u kobiet w okresie cią-
ży, pozwala m.in. na dobre rozegranie
porodu fizjologicznego [4]. Jedną
z technik tej metody, stosowanej
w późnym okresie ciąży (od 28. tyg.),
są specjalne ćwiczenia polegające na
nauce świadomej relaksacji mięśni
całego ciała. W ten sposób uzyskuje
się umiejętność odpowiedniego roz-
luźniania mięśni krocza, jak również
mięśni twarzy, w czasie pierwszego,
a szczególnie drugiego okresu porodu,
podczas wykonywania parcia [4].
Postępowanie fizjoterapeutyczne
w okresie ciąży nie powinno koncen-
trować się na ćwiczeniach wzmacnia-
jących mięśnie dna miednicy, ale wła-
śnie na świadomej kontroli relaksacji
mięśni. Nauka ta polega na rozluźnia-
niu mięśni po uprzednim ich napięciu.
Nabycie tej umiejętności ułatwia
poród, skraca jego czas, a zwłaszcza
fazę parcia, i skutecznie zabezpiecza
przed urazami mięśni krocza, oraz
zmniejsza ryzyko wystąpienia obja-
wów nietrzymania moczu w okresie
ciąży i po porodzie.
Największe znaczenie z punktu
widzenia profilaktyki nietrzymania
moczu mają ćwiczenia w połogu,
szczególnie we wczesnym okresie
(w ciągu pierwszych 2 tyg.). Niestety,
w Polsce często są one pomijane
w zdecydowanej większości placówek
służby zdrowia. Brak ćwiczeń specjal-
nych, a w szczególności możliwości
fachowego wyuczenia położnicy bez-
piecznej pionizacji, prowadzi do pogłę-
bienia i utrwalenia urazu okołoporodo-
wego, który objawia się obniżeniem
narządu rodnego lub wystąpieniem
wysiłkowego nietrzymania moczu.
16
GINEKOLOGIA PRAKTYCZNA
1004987974.002.png 1004987974.003.png 1004987974.004.png
Postępowanie fizjoterapeutyczne we
wczesnym okresie połogu ma na celu
nie tylko profilaktykę zakrzepowego
zapalenia żył czy przyspieszenie proce-
sów regeneracyjnych zachodzących
w zmienionych w okresie ciąży oraz
porodu układach i narządach, ale rów-
nież poprawę równowagi psychofi-
zycznej kobiety.
Uwzględniając przemiany w orga-
nizmie kobiety, rozpoczęcie nadzoro-
wanych przez fizjoterapeutę ćwiczeń
już po 10–12 godz. po porodzie fizjo-
logicznym pełni funkcję zarówno
terapeutyczną, jak i profilaktyczną.
Na początku ćwiczenia powinno się
wykonywać w pozycji leżącej, aby
dodatkowo nie osłabiać nadwyrężo-
nych mięśni dna miednicy i krocza,
wykorzystując naturalne synergizmy.
Bardzo ważna jest nauka prawidłowe-
go przechodzenia z pozycji leżącej do
stojącej z pominięciem fazy siadu
(przejście do stania z leżenia bokiem)
oraz oddychanie torem brzusznym.
Po odpowiednim instruktażu
usprawnianie powinno być kontynu-
owane również w domu, po opusz-
czeniu szpitala. Ciąża i poród to etapy
w życiu kobiety, które znacząco
pogarszają stan funkcjonalny mięśni
dna miednicy, dlatego tak ważne jest
objęcie kobiet poporodowym postę-
powaniem reedukacyjnym [5, 6].
Niestety, kobiety nie są kierowane na
badania lekarskie w zakresie wydol-
ności aparatu podtrzymująco-nośne-
go w późniejszym okresie połogu, jak
to ma miejsce w innych krajach euro-
pejskich. Przykładem państwa, w któ-
rym rehabilitacja uroginekologiczna
stoi na wysokim poziomie i jest
dostępna dla wszystkich kobiet, jest
Francja.
W tym kraju pierwsza wizyta gine-
kologiczna po porodzie jest nie tylko
momentem medycznego bilansu
poporodowego, ale również kwalifi-
kacją pacjentki do dalszego postępo-
wania fizjoterapeutycznego [7–9].
Seanse reedukacyjne przeprowadzane
są przez fizjoterapeutę lub położną.
Po upływie ok. 6–8 tyg. po porodzie,
gdy reguluje się gospodarka hormo-
nalna i poprawia jakość układu mięś-
niowo-ścięgnistego, reedukację mię-
śni dna miednicy można zintensyfi-
kować. Opiera się ona nie tylko na
synergizmach, ale również na świado-
mym i czynnym napinaniu mięśni
w celu ich wzmocnienia. Stan mięśni,
ich napięcie i siłę ocenia się, używając
sześciostopniowej skali (tab. 1.).
Pacjentki, które uzyskały ocenę po-
wyżej 3, prawidłowo napinają mięśnie
i nie miały epizodów nietrzymania
moczu w ciąży lub po porodzie nie są
kierowane na specjalną reedukację.
Przeprowadza się z nimi jedynie roz-
mowę instruktażową dotyczącą profi-
laktyki nietrzymania moczu [3, 7].
Ocena poniżej 3, epizody nietrzyma-
nia moczu w okresie ciąży lub po
porodzie oraz wystąpienie inwersji,
polegającej na zaburzeniu schematu,
gdy wysiłek powstrzymywania moczu
powoduje wytworzenie parcia brzusz-
nego, kwalifikuje pacjentkę do reedu-
kacji mięśni dna miednicy pod kierun-
kiem fizjoterapeuty [8, 9].
Seans kinezyterapeutyczny składa
się nie tylko ze specjalistycznego
postępowania usprawniającego, ale
również z rozmowy na temat profilak-
tyki inkontynencji oraz wyjaśnienia
anatomii dna miednicy i fizjologii
trzymania moczu. Jest to dobry
moment na uświadomienie kobiecie,
jak istotny jest stan mięśni miednicy
dla jej zdrowia, czyli prawidłowego
stanu fizycznego i psychicznego.
Dobór postępowania terapeutycz-
nego zależy od kinezyterapeuty i jest
uzależniony od stanu mięśni. Zazwy-
czaj u pacjentek ze znacznym zabu-
rzeniem funkcji i niemożnością czyn-
nego napięcia mięśni rozpoczyna się
od elektrostymulacji z użyciem osobi-
Physiotherapeutic management of
the patient during pregnancy and
the postpartum period has a signi-
ficant impact on her mental and
physical state and may be a form
of treatment or prevention of uri-
nary incontinence. The aim of this
work is to highlight the need for
providing a programme of postpar-
tum pelvic floor reeducation to
women. As this form of reeduca-
tion is not well-known in Poland,
the authors present the model of
reeducation used in France with
which they became acquainted at
a course for physiotherapists orga-
nized by Office Régional de
Recherchre et d’Enseignement en
Kinésithérapie d’Ile de France.
Key words: urinary incontinence,
postpartum reeducation.
ęś
Tab. 1. Punktowa skala oceny mi
ni dna miednicy
Punktacja
Rodzaj skurczu
Liczba skurczów bez zmêczenia
0
brak wyczuwalnego skurczu
0
ł
1
odczuwalny bardzo s
aby skurcz
1
ł
2
odczuwalny s
aby skurcz bez oporu
2 skurcze < 5 s
ź
3
odczuwalny wyra
ny skurcz
3 skurcze > 5 s
4
odczuwalny skurcz z lekkim oporem
5 skurczów > 5 s
ę
ż
5
odczuwalny skurcz z silnym oporem
wi
cej ni
5 skurczów > 5 s
18
GINEKOLOGIA PRAKTYCZNA
1004987974.005.png
 
stych elektrod dopochwowych. Para-
metry i czas zabiegu dobierane są
w taki sposób, aby stymulować
w zależności od potrzeb I lub II typ
włókien mięśniowych i nie dopuścić
do wystąpienia objawów nadmierne-
go zmęczenia. Zaletą elektrostymula-
cji jest to, że można bardzo dokładnie
uświadomić pacjentce, które mięśnie
powinna napiąć i jak taki skurcz powi-
nien być odczuwany.
W miarę wzrostu siły i możliwości
uzyskania świadomego i czynnego
skurczu mięśni, seanse wzbogacane są
o ćwiczenia oparte na technice bio-
feedback. Pacjentka napina mięśnie,
a praca ta rejestrowana jest za pomocą
sygnałów dźwiękowych lub wizual-
nych. Takie ćwiczenie ogromnie wpły-
wa na motywację i może być również
formą rejestracji postępów w terapii.
Seanse terapeutyczne, w zależności
od postępów, można zakończyć, wyko-
rzystując dodatkowe przyrządy do ćwi-
czeń z oporem.
Każda sesja zabiegowa wzbogaca-
na jest o ćwiczenia oddechowe, relak-
sacyjne i gimnastykę hipopresyjną
mięśni brzucha. Ogromną wagę przy-
wiązuje się do tego, aby ćwiczenia,
które zwiększają ciśnienie śród-
brzuszne, wykonywane były dopiero
po wzmocnieniu mięśni dna miednicy.
Celem terapeutycznym w postępo-
wa niu reedukacyjnym jest nie tylko
wzmocnienie dna miednicy, ale przede
wszystkim nauczenie pacjentki prawi-
dłowej i świadomej kontroli mięśni,
aby później mogła sama zadbać o ich
należytą formę, gdyż tylko systema-
tyczne wykonywanie ćwiczeń może
przynieść zadowalające efekty [10].
Każda kobieta powinna znać zasady
wykonywania ćwiczeń, aby wraz
z upływem czasu, kiedy w sposób natu-
ralny zmniejsza się siła mięśni i jakość
tkanki łącznej, móc się zabezpieczyć
przed nieprzyjemnymi następstwami
ich osłabienia, a tym samym nie dopu-
ścić do pogorszenia jakości życia.
5. Phillips Ch, Monga A. Childbirth and the
pelvic floor: the gynaecological conse-
quences. Rev Gyneacol Pract 2005;
5: 15.
6. Quigley EM. Impact of pregnancy and
parturition on the anal sphincters and
pelvic floor. Best Pract Res Clin Gastro-
enterol 2007; 5: 879.
7. Galliac Alanbari S. Rééducation périnéa-
le féminine. Materiały szkoleniowe kursu
reedukacji mięśni dna miednicy organi-
zowanego przez Office Régional de
Recherche et d’Enseignement en Kinési-
thérapie d’Ile de France 20-22.09.2008,
Paryż 2008.
8. Aubin I. Incontinence urinaire du post-
partum: l’évoque dans la contultation
suivant l’accouchement. La Revue Exer-
cer 2006; 77: 40.
9. Souffir J. Rééducation du post-partum.
In: Diagnostic et traitement des tro-
ubles en uro-procto-gynecologie. Sante
Communication, Marseille 1988.
10. Jundt K, Peschers UM, Dimpfl T. Long-
term efficacy of pelvic floor re-educa-
tion with EMG controlled biofeedback.
Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2002;
105: 181.
Adres do korespondencji
Urszula Chrabota, Jadwiga Kozłowska
Wydział Rehabilitacji Ruchowej
Akademia Wychowania Fizycznego
w Krakowie
Al. Jana Pawła II 78
31-571 Kraków
tel. +48 12 683 13 13
Piśmiennictwo
1. Abrams A, Khoury S, Wein A.
Incontinence. 1 st International Consul-
tation on Incontinence Monaco 1998.
Health Publications, Plymouth 1999.
2. Zahariou AG, Karamouti MV, Papaioan-
nou PD. Pelvic floor muscle training
improves sexual function of women with
stress urinary incontinence. Int Urogy-
necol J Pelvic Floor Dysfunct 2008; 19:
401.
3. Grosse D, Sengler J. Rééducation péri-
néale. Elsevier Masson SAS, Issy les
Moulineaux Cedex 2007.
4. Kozłowska J. Rehabilitacja w ginekologii
i położnictwie. AWF, Kraków 2006.
19
GINEKOLOGIA PRAKTYCZNA
1004987974.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin