Role kierownicze (Henry Minztzberg)
INTERPERSONALNE a) reprezentujący
a)rzecznik INFORMACYJNE b)przywódca
b)monitorujący DECYZYJNE c)łącznik
c)rozpowszechniający a)przedsiębiorca
informacje b)negocjator
c)usuwający zakłócenia
d)przydzielający zasoby
Skuteczność kierowników (ogólne umiejętności)
· Umiejętności koncepcyjneà zdolność analizowania i diagnozowania, podejmowanie trafnych decyzji
· Umiejętności interpersonalneà zdolność współpracy z ludźmi
· Umiejętności techniczneà praktyczne stosowanie wyspecjalizowanej wiedzy
· Umiejętności polityczneà budowanie własnej pozycji władzy, nawiązywanie odpowiednich stosunków
Konkretne umiejętności
· Sprawność kontroli nad otoczeniem firmy i jej zasobami
· Organizowanie i koordynowanie
· Posługiwanie się informacją
· Troska o osobisty rozwój i doskonalenie
· Motywowanie pracowników i zajmowanie się konfliktami
· Strategiczne rozwiązywanie problemów
Przywództwoà skuteczność zależy od umiejętności zachęcania członków zespołu do aktywnego angażowania się w osiąganie wspólnych celów
Władza:
· TRADYCYJNAà oparta na tradycyjnym przekonaniu, że przełożony ma uprawnienia do sprawowania władzy
· FORMALNAàwynikająca z formalnych reguł i przepisów danej organizacji
· CHARYZMATYCZNAà wynikająca z cech osobistych kierującego
Autorytet: FORMALNY KIEROWNIK
FUNKCJONALNY MENADŻER
OSOBISTY PRZYWÓDCA
Style kierowania
Względnie trwały sposób oddziaływania kierownika na podwładnych utrwalony w technikach i metodach jego pracy, który jest stosowany dla pobudzenia i koordynacji działań pracowników zmierzających do realizacji celów organizacji.
LUDZIE SPOSOBY TECHNIKI I METODY
DZIAŁANIE ŚWIADOME I CELOWE
Klasyczna teoria stylów kierowania wg. Lipitta i White’a
· STYL AUTOKRATYCZNYà kierownik sam podejmuje decyzje, ustala cele, sposób wykonywania, podział zadań, oddziałuje głównie przez polecenia i kary, utrzymuje dystans w stosunkach do członków grupy, nie uczestniczy w jej pracach
· STYL DEMOKRATYCZNYà kierownik zasięga opinii pracowników przed podjęciem decyzji, zachęca zespół do podejmowania decyzji w zakresie celów, zadań, ich rozdziału, często kontaktuje się z pracownikami i uczestniczy w pracach zespołu
· STYL NIEINGERUJĄCY (BIERNY)à kierownik pozostawia członkom grupy dużą swobodę w planowaniu i organizowaniu działań, sam nie podejmuje żadnych decyzji, nie uczestniczy w pracach zespołu
Skutki stosowania różnych stylów:
· W zespołach kierowanych przez przełożonych autokratów obserwowane jest nastawienie „na ilość” kosztem jakości i oryginalności produkowanych wyrobów
· Skutkiem kierowania demokratycznego jest przeważnie mniejsza ilość wyprodukowanych wyrobów, ale o wyższej jakości i o wyższym stopniu oryginalności
· Efektem stylu biernego jest niewielka ilość i zła jakoś wykonanej pracy
Kryteria wyodrębniania stylów
· Sposób motywowania pracowników
· Udział pracowników w podejmowaniu decyzji
· Nasilenie kontroli
· Stopień zainteresowania sprawami pracowniczymi
· Sposób stawiania zadań
· Stwarzanie warunków realizacji zadań
drester