Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Katedra Finansów
FINANSE MIĘDZYNARODOWE
- materiały do wykładu
Kurs walutowy – relacja wymienna dwóch walut, cena jednej waluty wyrażona w innej
walucie.
Tabela 1
Czynniki determinujące poziom kursów walutowych
Czynniki ekonomiczne
Czynniki pozaekonomiczne
strukturalne
techniczne
koniunkturalne
polityczne
instytucjonalne
psychologiczne
poziom rozwoju i struktura gospodarki
intensywność i struktura przemian technicznych
tempo wzrostu PKB
stopień stabilizacji politycznej
stosowane rozwiązania sysytemowe
oczekiwania społeczeństwa i świata biznesu
poziom konkurencyj-ności gospodarki
poziom rozwoju zaplecza technicznego funkcjonowa-nia rynków
tempo inflacji
stopień ryzyka politycznego
stopień liberalizacji rynków
poziom ryzyka finansowego
sytuacja w bilansie płatniczym
zmiany stóp procentowych
"szoki polityczne"
stosowana polityka pieniężna, fiskalna
częstotliwość i sposoby interwencji banku centralnego
Źródło: Opracowanie własne.
I Ze względu na zakres ograniczeń dewizowych:
1. Kurs waluty wymienialnej – ustalany na rynku walutowym.
2. Kurs waluty niewymienialnej:
- ustalany administracyjnie,
- kurs czarnorynkowy.
-
II Ze względu na możliwość wahań:
1. Sztywny (oficjalny).
2. Stały.
3. Zmienny (płynny) – czysty lub kierowany.
III Według zakresu stosowania:
IV Według warunków transakcji:
Kurs sztywny - oficjalny, wyznaczany w sposób administracyjny. Funkcjonuje w kraju, w którym nie istnieje rynek walutowy, a waluta jest niewymienialna.
Kurs stały – funkcjonuje w kraju, w którym istnieje rynek walutowy. Zakłada dwoistość kursów – w systemie kursu stałego władze monetarne wyznaczają poziom kursu bazowego (kurs centralny), natomiast na rynku kształtuje się kurs bieżący, stosowany w transakcjach zawieranych przez banki komercyjne. Bieżący kurs rynkowy może wahać się wokół kursu bazowego tylko w ustalonych granicach wahań (w górę lub w dół). W razie niebezpieczeństwa ich przekroczenia bank centralny jest zobowiązany do interweniowania na rynku walutowym w celu obrony poziomu kursu. Wymaga od krajów słabszych dostosowania się do warunków narzucanych przez kraje silniejsze gospodarczo.
Zalety:
· sprzyjanie dyscyplinie monetarnej w wewnętrznej polityce gospodarczej (wskutek konieczności dostosowania polityki monetarnej do poziomu rezerw dewizowych),
· zmniejszenie ryzyka walutowego w transakcjach z odroczoną płatnością.
Wady:
· konieczność posiadania stosunkowo wysokich rezerw walutowych,
· łatwość przerzucania trudności wewnętrznych innych krajów na kraj stosujący kurs stały,
· konieczność wyboru między stabilizacją kursu walutowego a stabilizacją cen krajowych,
· kurs bazowy rzadko pokrywa się z kursem rzeczywistym (będącym wyrazem aktualnej sytuacji gospodarczej kraju) – ograniczona wartość informacyjna kursu.
Kurs zmienny (płynny) - jest kursem równoważącym podaż i popyt na rynku walutowym. Kształtuje się swobodnie pod wpływem podaży i popytu, nie wymaga od banku centralnego przeprowadzania interwencji na rynku walutowym i interwencje te bądź nie są w ogóle podejmowane (kurs płynny czysty), bądź mogą występować (kurs płynny brudny – kierowany), ale moment ich przeprowadzenia i rozmiar zależą od decyzji banku centralnego.
· pokrywa się z kursem rzeczywistym, jest neutralny w kształtowaniu się konkurencyjności wymiany, dobrze spełnia funkcję informacyjną, pozwala maksymalizować korzyści z wymiany,
· znaczne zmniejszenie rezerw walutowych ( w stosunku do tych, które są potrzebne prze kursie stałym),
· stosunkowo duża swoboda prowadzenia wewnętrznej polityki gospodarczej,
· lepsza ochrona gospodarki przed zaburzeniami koniunkturalnymi za granicą i lepsza jej adaptacyjność do zachodzących zmian.
· duże ryzyko związane ze zmianami kursu w przypadku transakcji z odroczoną płatnością,
· większa podatność systemu kursu zmiennego na spekulacyjne ruchy walut.
Ad.III
Kurs jednolity – zalety:
· jest dobrym parametrem rachunku ekonomicznego (pozwala na prowadzenie prawidłowego i jednolitego rachunku ekonomicznego, zarówno eksporterom jak i importerom, umożliwiając zarazem dokonywanie oceny ich działalności),
· umożliwia optymalizację wymiany w przekroju geograficznym i towarowym, pozwalając na jej selektywny rozwój (handel najbardziej opłacalnymi towarami i usługami),
· pozwala na pomiar i ocenę zdolności konkurencyjnej eksporterów na rynkach zagranicznych
· umożliwia wprowadzenie pełnej wymienialności pieniądza krajowego.
System kursów zróżnicowanych – wady:
· zniekształcenie rachunku efektywności wymiany z zagranicą,
· konieczność szerokiego stosowania norm podziału i ochrony (cła, podatki importowe, subwencje eksportowe itp.,
· ma wyraźny charakter protekcjonistyczny i spotyka się z niechęcią partnerów handlowych,
· stosowanie go wymaga wysokich kwalifikacji aparatu sterującego i szerokiego dopływu informacji o warunkach gospodarowania w kraju i za granicą (w przeciwnym wypadku prowadzi do znacznych strat gospodarczych)
Tabela 2
Ewolucja systemu kursowego w Polsce
Data
Zmiana
Przesłanki decyzji
I 1990
Dewaluacja skokowa (46,2 %)
Sztywny kurs złotego wobec USD
Kurs walutowy jako kotwica antyinflacyjna
V 1991
Dewaluacja skokowa (16,8 %)
Kurs sztywny wobec koszyka 5 walut wymienialnych: USD, DEM, GBP, FRF,CHF
Realna aprecjacja i utrata konkurencyjności
X 1991
System pełzającej dewaluacji (1,8 % miesięcznie)
Ograniczenie inflacji i utrata konkurencyjności międzynarodowej przez polskich eksporterów
II 1991
Dewaluacja skokowa (12 %)
Utrzymanie konkurencyjności
VII 1993
Dewaluacja skokowa (8 %)
Tempo dewaluacji pełzającej 1,6 %
Trudna pozycja na rynkach zagranicznych
i ograniczenie inflacji
IX 1994
Tempo dewaluacji pełzającej 1,5 %
Zmniejszenie inflacji
XII 1994
ewusssss