Akademia Morska1.DOC

(3043 KB) Pobierz
AKADEMIA MORSKA w SZCZECINIE

AKADEMIA MORSKA w SZCZECINIE



 

WYDZIAL

MECHANICZNY

 

 

Wydział Mechaniczny                                 Nr ewidencyjny................................

Instytut Nauk                                                                Data wydania tematu  ....................

Podstawowych                                                      Data złożenia pracy..........................             

Technicznych

 

 

 

PRACA DYPLOMOWA INŻYNIERSKA

 

 

 

 

Dyplomant

Sebastian Pałyga

Nr albumu

Specjalność

Eksploatacja Siłowni  Okrętowych

 

Promotor

Dr inż. Ryszard Drozdowski

Ocena:

Recenzent

Dr inż.

Ocena:

Egzamin dyplomowy  - data

 

 

 

 

TEMAT:

MONTAZ  I  URUCHOMIENIE  STANOWISKA  LABRATYJNEGO  DO  PRZETWORSTWA  ELASTOMEROW

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dyplomant:....................  Promotor........................ Dziekan:....................

 

 

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE

 

INSTYTUT NAUK PODSTAWOWYCH TECHNICZNYCH

 

 

 

 

 

 

PRACA DYPLOMOWA

 

INŻYNIERSKA

 

 

 

 

SEBASTIAN PALYGA

 

 
 
 
 
TEMAT: Montaż i uruchomienie stanowiska laboratoryjnego do
 
przetwórstwa elastomerów

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Prace wykonano w

 

ZAKLADZIE PODSTAW BYDOWY I EKSPLOATACJI MASZYN

                                                                        

                                                                       pod kierunkiem

 
Dr inż. Ryszarda Drozdowskiego
 
Szczecin 2004

 

 

 

 

SPIS TRESCI

  1. Wprowadzenie
  2. Guma – wiadomości ogólne

   2.1. Rys historyczny

   2.2. Rodzaje gumy na bazie kauczuków

  1. Podstawowe wiadomości  i systematyka elastomerów
  2. Proces wulkanizacji
  3. Charakterystyka temperaturowa stanowiska
  4. Dobór parametrów wulkanizacji dla jednego typu mieszanki
  5. Instrukcja obsłógi stanowiska
  6. Wnioski

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

\

 

 

 

 

 

1.     WPROWADZENIE

 

            Guma jest zwiazkiem skladajacym się z kauczuku i innych zwiazkow. Jako gotowy wyrob o cennych wlasciwosciach plastycznych stosuje się ja dopiero por procesie wolkanizacji. Guma jest stosowana w wielu galeziach przemyslu ze względu na swoje  specjalne właściwości fizyczne i techniczne. Jednym z podstawowych wymagan które stawiamy gumie jest odpornosc na dzialanie temperatury zarówno dodatniej jak i ujemnej. W zwiazku z rozwojem techniki rosnie zapotrzebowanie na wyroby gumowe zdolne do dlugotrwalej pracy w szerokim zakresie temperatury, przy często zmieniajacej się wilgotnosci, w srodowisku zwiekszonej zawartosci ozonu itp.

Celem tej pracy jest zaprojektowanie stanowiska laboratoryjnego umozliwiajacego zapoznanie studentow Akademi morskiej z niektórymi wlasciwoscimi  gumy. Glownym elementem jest prasa hydrauliczna , która będzie sluzyc w charakterze dydaktycznym do cwiczen laboratoryjnych.

W pierwszej czesci pracy przedstawie wiadomosci podstawowe i systematyke elastomerow, dalej opisze proces wolkanizacji i na koniec opisze stanowisko laboratoryjne.                                                                                 .        

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.     Guma – wiadomości ogólne

 

Guma jako gałąź tworzyw polimerowych jest organicznym lub półorganicznym materialem  o dużym ciężarze cząsteczkowym składa się z bardzo dużych cząsteczek ( makrocząsteczki ), które decydują o jej specyficznych właściwościach. Pochodzenie gumy przedstawia diagram 2.1 ( za podstawowe kryterium podziału przyjęto strukturę cząsteczkową ).

 

 

 

 



Rys.2.1. Pochodzenie gumy w zakresie materialowym

 

 

 

 

Guma jest układem złożonym, w skład, którego oprócz kauczuku wchodzi od 10 do 15, a czasem i więcej, różnorodnych związków (składników). Cennych własności nabiera ona w końcowym cyklu przerobu, tzn. w procesie wulkanizacji.

Specyficzne własności gumy — wysoka elastyczność, zdolność do dużych odkształceń sprężystych podczas obciążeń dynamicznych i statycznych, odporność na działanie aktywnych związków chemicznych, mała przepuszczalność wody i gazu, dobre własności dielektryczne i inne — zapewniły jej szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach techniki [14].

Produkcja wyrobów gumowych stała się ważną gałęzią przemysłu. Podstawowym ich odbiorcą (opon, urządzeń hamulcowych, wyrobów piankowych i różnych części) jest nowoczesny transport samochodowy, powietrzny, kolejowy i morski. Guma jako jeden z cenniejszych materiałów izolacyjnych, mająca zarówno własności dielektryczne, jak i elastyczne oraz odznaczająca się odpornością na działanie czynników atmosferycznych, znalazła szerokie zastosowanie w przemyśle elektrotechnicznym (do produkcji kabli, różnych przyrządów itp.).

Szeroko są stosowane w technice wyroby gumowe, np. taśmy przenośnikowe, giętkie węże i pasy napędowe, uszczelki, sprzęgła, amortyzatory i inne. Wystarczy powiedzieć, że we współczesnym samochodzie znajdują się setki części gumowych, gumowo-metałowych i gumowo-tkaninowych..

Oczywiste jest ogromne znaczenie wyrobów gumowych powszechnego użytku, jak obuwie, odzież, przedmioty sanitarne, higieniczne i inne.

Podstawowymi surowcami przemysłu gumowego są kauczuki syntetyczne oraz kauczuk naturalny. Własności techniczne gumy zależą przede wszystkim od rodzaju kauczuku, z którego ją otrzymano.

Ze względu na znaczne zróżnicowanie warunków użytkowania wyrobów gumowych do ich produkcji stosuje się różne odmiany kauczuków.

Jednakże własności wyrobów gumowych zależą nie tylko od rodzaju kauczuku, lecz i od innych składników mieszanki gumowej (substancji wulkanizujących, przyspieszaczy i aktywatorów wulkanizacji, napełniaczy, zmiękczaczy, przeciwutleniaczy, związków specjalnych itp.).

Jednym z ważniejszych składników, stosowanych w przemyśle gumowym, jest sadza. Wprowadzenie jej do mieszanek gumowych wywołuje wzrost wytrzymałości gumy, twardości oraz odporności na ścieranie [7].

 

 

Większość wyrobów gumowych, szczególnie sporządzonych z kauczuków syntetycznych, zawiera znaczne ilości sadzy. Mieszanka gumowa jest podstawowym półwyrobem, z którego produkuje się wyroby gumowe. Skład mieszanki zależy od przeznaczenia.

Najważniejszym i ostatnim procesem przetwarzania wyrobów gumowych jest wulkanizacja. W czasie wulkanizacji między cząsteczkami kauczuku tworzą się wiązania poprzeczne (struktura przestrzenna), w wyniku, czego kauczuk nabiera szeregu cennych własności, jak elastyczność, wytrzymałość, odporność chemiczna i inne.

 

2.1. Rys historyczny

 

Pierwsze wiadomości o wykorzystywaniu mleczka roślin kauczukowych do impregnacji obuwia i innych przedmiotów domowego użytku w Ameryce Południowej pochodzą z XVI w. Przemysłowe zastosowanie kauczuku naturalnego w Europie nastąpiło dopiero w pierwszej połowie XIX w. Początkowo nasycano tkaniny roztworem kauczuku w rozpuszczalnikach organicznych. Jednak ze względu na małą wytrzymałość i trwałość wyroby te nie nadawały się do użytku. Dopiero po odkryciu w 1839 r. sposobu pozbawiania kauczuku jego podstawowych wad, stosując ogrzewanie kauczuku z siarką (tj. poddając go wulkanizacji), we wszystkich krajach szybko wzrosło zastosowanie kauczuku w produkcji wyrobów przemysłowych.

Źródłem kauczuku naturalnego są rośliny kauczukowe, rosnące przeważnie w strefie tropikalnej. Początkowo kauczuk zbierano z rosnących w puszczy brazylijskiej roślin kauczukowych. Kauczuk taki nazywano dzikim lub kauczukiem Pora. Ojczyzną kauczuku Para jest strefa tropikalna Ameryki Południowej i Azji. Kauczuk dziki przywieziono po raz pierwszy do Europy w 1827 r. w ilości 3000 kg. Obecnie zbiór tego kauczuku wynosi 1-K2% w stosunku do całej ilości kauczuku naturalnego. Prawie całkowita ilość kauczuku naturalnego jest zbierana z plantacji drzew kauczukowych (Hevea brasiliensis z rodziny Euphorbiaceae).

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin