Pedagogika porównawcza kilka opracowanych zagadnien.doc

(16 KB) Pobierz

Pedagogika porównawcza – to dyscyplina pedagogiczna zajmująca się analizą i porównywaniem systemów wychowania i oświaty w różnych krajach w powiązaniu z ich rozwojem polityczno – ekonomicznym i społeczno – kulturalnym. ”

 

 

MARE–ANTOINE JULLIEN DE PARIS (1775-1848) – twórca pedagogiki porównawczej.

Twierdził, że:

- uważa podnieść poziom szkolnictwa poprzez wykorzystanie najlepszych wzorów jakie występują w innych krajach w zakresie teorii i praktyki pedagogicznej

- wychowanie można poznać na podstawie faktów i obserwacji poprzez ich gromadzenie, porządkowanie i porównywanie, można odkrywać pewne zasady i prawidłowości

- należy utworzyć instytut pedagogiki, który byłby ośrodkiem najlepszych metod nauczania w Europie, z którego mogłyby korzystać placówki kształcenia nauczycieli

- Celom porównawczym służyłyby dane z ankiet stosowanych w różnych krajach, a wyniki byłyby przestawiane w postaci wykresów i tabel. Na ich podstawie łatwo można by określić stan oświaty w danym kraju

Jego praca „Zakres pedagogiki porównawczej” uchodzi za pierwszy w historii zwarty plan badań porównawczych systemów oświatowych.

PEDRO ROSSELLO (1897-1970)

Jego zdaniem, celem pedagogiki porównawczej jest odkrycie prądów w obrębie wychowania na powstawanie w całym świecie. Na powstawanie „prądów oświatowych” mają wpływ dwie zasady:

1. życie społeczne i szkoła nawzajem na siebie oddziaływają

2. fakty oświatowe pozostają wobec siebie w stosunku wzajemnej zależności

Na tej podstawie wyciągnął wniosek, że szkoła jest systemem naczyń połączonych i zmiany w niej wzajemnie się warunkują w wyniku zaistnienia określonych przyczyn szczegółowo przez niego przedstawionych.

Twierdzi, że:

- wzrasta wpływ na wychowanie

- upowszechnia się szkoła średnia

- wydatki na szkolnictwo szybko rosną

- szkoła pamięci przekształca się w szkołę praktycznego działania

- kształcąc nauczycieli bardziej przygotowuje się ich pedagogicznie niż specjalistycznie (przedmiotowo)

- stosując uniwersalne prawidłowości i zasady można kierować rozwojem oświaty w sposób pewny i precyzyjny

- odkrył obiektywne prawa rozwoju oświaty, których znajomość powinna zasadniczo pomóc w planowaniu oświatowym

Teoria ta odegrała poważną rolę w postępie bada© porównawczych. W znaczny sposób wpłynęła na upowszechnienie się planowania oświatowego w pierwszym powojennym XX -leciu.

MICHAEL E. SADLER (1861-1943)

Był on zwolennikiem poglądu, że w badaniach porównawczych należy wnikać w siłę duchową narodu, by lepiej zrozumieć zasady działania oświaty. Sformułował dwie ciągle aktualne myśli:

1. to co się dzieje poza szkołą, znaczy nawet więcej niż to, co w szkole, dla zrozumienia systemu wychowania

2. praktyczna korzyść z badań porównawczych zagranicznych systemów oświatowych, Olega na tym, że zaczynamy lepiej rozumieć nasz własny system wychowawczy.

GEORG BEREDAY (Zygmunt Fijałkowski)uważał, że w ramach pedagogiki porównawczej znajdują miejsce studia monograficzne (wyróżnia tu dwie fazy opisową i wyjaśniającą lub interpretacyjną – jednego kraju czy regionu) jak i studia porównawcze (juksto pozycja i porównanie wielu krajów i regionów prowadzone w tym samym czasie.

Centralne miejsce w koncepcji pedagogiki porównawczej zajmują studia monograficzne, a trzy wymagani mają charakter fundamentalny:

· znajomość języka obszaru badań

· zamieszkiwanie na tym obszarze

· prawidłowe rozumienie przekazu kulturowego.

Wyróżnia dwa rodzaje porównań:

· porównanie zrównoważone – wiąże się z procedurą równoważenia danych z różnych krajów, które są obiektem porównania

· porównanie ilustracyjne – gromadzi się przykłady praktyk oświatowych w różnych krajach w celu ilustracji punktów porównania na podstawie zabranych danych.

W procedurze porównawczej Beredeja składa się zestaw zabiegów:

· wybór problemu lub zjawiska

· zbieranie i porządkowanie danych oświatowych dotyczących badanego problemu w wybranych krajach

· interpretacja danych przy spożytkowaniu wiedzy i umiejętności z dyscyplin, które mają związek ze zrozumieniem badanego problemu lub zjawiska w jego współczesnym kontekście

· jukstapozycja interpretowanych danych w celu odkrycia możliwych płaszczyzn porównania

· sformułowanie hipotez

· weryfikacja hipotez

· wyciąganie wniosków

Metoda problemowa Briana Holmesa. W opracowaniu metody problemowej sięgnął do analizy myślenia refleksyjnego Johna Deweya, która wyraża się w następującej sekwencji:

· niejasność lub problem

· hipoteza lub sformułowanie rozwiązania

· intelektualizacja problemu

· analiza kontekstu

· logiczna dedukcja konsekwencji

· praktyczna weryfikacja

Edmund King

Można ustalić pewną liczbę jego propozycji metodologicznych odnoszących się do pedagogiki porównawczej:

· metody i strategie badawcze zależą od celów badań

· badania porównawcze powinny być ukierunkowane na świadczenie pomocy decydentom przy podejmowaniu decyzji i działań w obrębie polityki oświatowej

· badania powinny wszechstronnie uwzględniać kontekst, w którym występują interesujące zjawiska

· obiektywność w badaniach porównawczych w pedagogice jest nie możliwa do osiągnięcia. Nasze własne uwarunkowania kulturowe powodują niemożność wejścia w pełni w inna kulturę

· predykcje oraz prawa w pedagogice porównawczej tracą wszelki sens ze względu na dynamiczną istotę kultury przejawiającej się w nieskończenie różnych formach, tym bardziej w czasach szybkich zmian .

HAROLD NOAH, MAX ESKSTEIN

Metodologię badań porównawczych opracowania przez nich można przedstawić w postaci następującej sekwencji:

· ustalenie problemu

· sformułowanie hipotezy

· zdefiniowanie pojęć i wskaźników

· wybór przypadków

· zbieranie danych

· manipulowanie danymi

· interpretacja wyników.

Motywy podejmowania badań porównawczych:

- zainteresowanie własnym systemem edukacji

- chęć wykorzystania obcego systemu edukacyjnego do planowania, modernizowania własnego systemu

społeczeństwo informacyjne- „społeczeństwo, w którym informacja jest intensywnie wykorzystywana w życiu ekonomicznym, społecznym, kulturalnym i politycznym; to społeczeństwo, które posiada bogate środki komunikacji i przetwarzania informacji, będące podstawą tworzenia większości dochodu narodowego oraz zapewniające źródło utrzymania większości ludzi”.

Zgłoś jeśli naruszono regulamin